Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Διαγωνισμός βιβλίου "Κάτω από το φως του αποσπερίτη"

Η ομάδα "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία", ο εκδοτικός οίκος Εκδόσεις Ωκεανός-Oceanos Publications και η συγγραφέας Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη κληρώνουν ένα αντίτυπο του βιβλίου της "Κάτω από το φως του αποσπερίτη". 
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Κάτω από το φως του αποσπερίτη   
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 14 Ιανουαρίου στις 3 μ.μ.

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Ποιός σκότωσε την Ιφιγένεια; Ελευθερία Μεταξά

Η Κλαίρη Αυγέρη ζει  στην Αμερική μαζί με τον πατριό της και τον τελευταίο χρόνο προσπαθεί να ξεπεράσει  τον  θάνατο της μητέρας της από καρκίνο. Ο αδερφός της Κωστής, ζει στην Ελλάδα μαζί με τον πατέρα τους, έναν ισχυρό και πάμπλουτο επιχειρηματία, τον Ρένο, και το μόνο που κάνει είναι να σπαταλά αλόγιστα την πατρική περιουσία.
Ένα βράδυ όμως , πετάγεται στον ύπνο της από ένα  τηλεφώνημα που κάποιος άγνωστος της κάνει μια περίεργη ερώτηση : «Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;»
Η περίεργη αυτή ερώτηση θα στοιχίσει την ζωή του αδερφού της και η Κλαίρη με συμπαραστάτη τον πατριό της θα ταξιδέψει στην Ελλάδα για να ανακαλύψει τον δολοφόνο του αδερφού της και να βρει τι κρύβεται πίσω από αυτό.
Με την βοήθεια ενός φίλου του Κωστή,  τον Φίλιππο προσπαθεί να ανακαλύψει τους δολοφόνους του αδερφού της και βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα αδίστακτο κύκλωμα που στο όνομα της επιστήμης και του γενικού καλού, εμπορεύεται την ελπίδα, και σκορπίζει τον θάνατο σε ανυπεράσπιστους , αδύναμους ανθρώπους.
Ένα ψυχολογικό θρίλερ, που σου κόβει την ανάσα, καθηλωτικό και ανατρεπτικό. Μέσα από την γραφή της κας Μεταξά που ρέει, με έντονες εικόνες και χαρακτήρες που σε παρασύρουν μέσα από τα πάθη τους, τα λάθη τους, τον φόβο, τον θάνατο, την αρρώστια του σώματος και του μυαλού, μας αιχμαλωτίζουν μέσα στην πλοκή της ιστορίας που όσο ξετυλίγεται μας περνάει μηνύματα με κοινωνικές όσο και συναισθηματικές προεκτάσεις.

Ένα βιβλίο που μέχρι να φτάσουμε σε ένα λυτρωτικό τέλος νιώθουμε πόση αξία έχει η αγάπη και η  συγχώρεση……

Συζητώντας με την Παναγιώτα Πλησή

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Π.Π.: Μάλλον ανήκω στην κατηγορία (αν υπάρχει τέτοια!) των ανθρώπων που έχουν αγαπημένα βιβλία, παρά αγαπημένους συγγραφείς. Να σας πω ένα αγαπημένο βιβλίο που διάβασα πέντε φορές, όταν ήμουν παιδί; (κουιζ!)


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Π.Π.: Ειλικρινά δεν θυμάμαι ποιο ήταν! Σίγουρα όμως ένα από τα πρώτα που το είχα διαβάσει και αρκετά, ήταν το αλφαβητάρι με τον ήλιο, ένα παλαιότερο αναγνωστικό.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Π.Π.: Αυτή η απάντηση έχει μια μεγάλη και μια μικρή ιστορία. Η μεγάλη είναι πως μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου και οι δυο γονείς μου ασχολούνταν με τα βιβλία, ο δε πατέρας μου υπήρξε ποιητής και δοκιμιογράφος. Εγώ δεν μπορώ να πω ότι ασχολιόμουν ιδιαίτερα. Κάποιες προσπάθειες να γράψω ποίηση και στίχους. Η μικρή είναι πως ένα καλοκαίρι- κυριολεκτικά από το πουθενά- ήρθε και καρφώθηκε στο μυαλό μου μία ιδέα. Η ιδέα αυτή ήταν ένα ολόκληρο βιβλίο-το πρώτο μου-Κλέφτης ονείρων. Μόνο όταν κυκλοφόρησε άρχισα να σκέφτομαι πως ίσως να έχω την ικανότητα να γράφω και να μοιράζομαι με άλλους αυτά που γράφω.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Μα, μπαμπά, είναι χάλια!”;

Π.Π.: Θα έλεγα πως είναι ένα κοινωνικό βιβλίο. Η ιστορία αφορά μια κατάσταση με την οποία έρχονται αντιμέτωπες οι οικογένειες σήμερα. Το διαζύγιο, και η δημιουργία μιας καινούριας οικογένειας μετά από αυτό, είναι κάτι που αφορά πολύ κόσμο και κάτι που χραιάζεται το σωστό χειρισμό των ενηλίκων. Βέβαια όλο αυτό είναι δοσμένο στο βιβλίο με αρκετό χιούμορ. Να προσθέσω πως έχουμε και τη ματιά του παιδιού-της Λένας-αλλά και των ενηλίκων, του πατέρα και της μητέρας και λιγότερο των νέων συντρόφων τους, του Στέφανου και της Μαρίνας -η Χάλια όπως την αποκαλεί η Λένα.


Ερώτηση 5η: Γιατί ασχοληθήκατε με τη συγγραφή ενός βιβλίου, το οποίο πραγματεύεται το διαζύγιο και την εμφάνιση νέων συντρόφων στις ζωές των γονιών τους και κατ' επέκταση στις ζωές των παιδιών τους;

Π.Π.: Όπως ανάφερα και στην προηγούμενη ερώτηση σας, είναι κάτι που αφορά άμεσα ή έμεσα όλες τις οικογένειες. Είναι μία κατάσταση, την οποία από ότι έχει φανεί δεν μπορεί να την δεχτεί εύκολα, η ελληνική κοινωνία. Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό αυτό που σας λέω, αλλά πίστευα και πιστεύω πως η κοινωνία μας είναι απαίδευτη σε αυτό, όπως και σε άλλες κοινωνικές καταστάσεις. Πέρα από αυτό, το διαζύγιο αποτελεί και ένα έντονο προσωπικό μου βίωμα κάτι που- όπως μπορεί να γνωρίζετε- όταν γράφεις, είναι λίγο δύσκολο να το κρατήσεις για τον εαυτό σου!


Ερώτηση 6η: Η Λένα είναι πανέξυπνη -γι' αυτό και λέει τη Μαρίνα... χάλια- ή απλά δε θέλει να δεχτεί στο πλευρό του πατέρα της μία άλλη γυναίκα;

Π.Π.: Για την Λένα και την κάθε Λένα, οι γονείς της θα είναι πάντα οι γονείς της. Τα παιδιά δεν μπορούν να αποδεχτούν το νέο σύντροφο της μαμάς ή του μπαμπά, με ευκολία. Χρειάζεται χρόνος και οι σωστοί χειρισμοί από τους γονείς.


Ερώτηση 7η: Η ανασφάλεια ενός παιδιού και η διαδικασία του να γίνει το μπαλάκι, πηγαίνοντας πότε στο ένα σπίτι και πότε στο άλλο, πως θα μπορούσε να καταπολεμηθεί, κατά την προσωπική σας άποψη;

Π.Π.: Όπως είπα και πιο πάνω, πολλά εξαρτώνται από τον χειρισμό των γονέων, αλλά και από την σχέση που υπήρχε και υπάρχει μεταξύ τους. Για τα παιδιά είναι μια δοκιμασία ότι πρέπει να μοιράζονται πότε στον ενα γονιό και πότε στον άλλον. Πότε στο ένα σπίτι και πότε στο άλλο. Μπαλάκι το παιδί γίνεται όταν οι γονείς τους δεν έχουν συμφωνήσει από κοινού κάποια πράγματα. Τώρα θα μου πείτε, αν μπορούσαν να συμφωνήσουν μπορεί και να μην χώριζαν. Εγώ θα πω πάλι ότι εδώ φαίνεται η ωριμότητα των γονέων. Όταν βάλουν το εγώ τους στην άκρη και έστω μετά τον χωρισμό βρουν μια φόρμουλα επικοινωνίας που θα δώσει όλα όσα χρειάζεται ένα παιδί.


Ερώτηση 8η: Στο βιβλίο σας ο μπαμπάς προσπαθεί να πάρει συμβουλές από τον φίλο του. Μήπως θα ήταν καλύτερα να απευθυνθεί σε κάποιον ειδήμων και όχι σε έναν φίλο; Τι θεωρείτε εσείς καλύτερο;

Π.Π.: Βασικά το ότι έβαλα τον πατέρα να συζητάει με έναν φίλο του στο τηλέφωνο, είναι για να μπούμε και λίγο στη θέση του μπαμπά. Αυτό ήταν κάτι που το δημιούργησα για χάρη της ιστορίας. Στην πραγματικότητα όλοι μας όταν έχουν μία δυσκολία θέλουμε να την μοιραζόμαστε με τους φίλους μας και να ζητούμε την βοήθεια τους. Στις περιπτώσεις που χρειάζεται μια παραπάνω βοήθεια, ο κατάλληλος ειδικός μπορεί κι αυτός από την δική του πλευρά να βοηθήσει. Στο διαζύγιο, επειδή οι εμπλεκόμενοι μπορεί να είναι πολλοί, συνήθως είναι πιο δύσκολο να αναλάβει αποκλειστικά το ζευγάρι την διαχείρηση της κατάστασης.


Ερώτηση 9η: Τελικά οι γονείς παίρνουν “επιπόλαιες” αποφάσεις και δεν σκέφτονται τα πιθανά τραύματα που μπορεί να δημιουργήσουν στα παιδιά τους; Τι πιστεύετε πάνω στο θέμα του διαζυγίου και της επικοινωνίας γονέων και παιδιών αλλά και των δύο ανθρώπων που αποφασίζουν να συνεχίσουν τις ζωές τους ακολουθώντας διαφορετικούς δρόμους;

Π.Π.: Αν μπορούσαμε να προβλέψουμε τι θα ακολουθήσει μετά από μία πράξη μας, σίγουρα θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό με τις επιπόλαιες αποφάσεις. Αν δεν μπορείς να λειτουργήσεις σαν ζευγάρι και κατ΄επέκταση σαν οικογένεια με τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου, δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να συνεχίσετε να είστε μαζί για χάρη των παιδιών, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Δυστυχώς δεν έχουμε εκπαιδευτεί επάνω στο κομμάτι των σχέσεων. Στο να δεχόμαστε τον άλλον όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι. Στο να σεβόμαστε τον προσωπικό του χρόνο και χώρο. Να μην πνίγει ο ένας τον άλλον. Και πολλά άλλα. Πολλά θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς εαν από παιδιά μαθαίναμε πως να λειτουργούμε μέσα σε μία σχέση, οποιαδήποτε είδους σχέση είναι αυτή. Και μπορεί αυτή η εκπαίδευση να μην «εξαφάνιζε» την συχνότητα των διαζυγίων, σίγουρα θα μείωνε κατά πολύ την άσχημη, αρκετές φορές, περίοδο μετά το διαζύγιο. Τώρα όσο αφορά τους διαφορετικούς δρόμους, νομίζω πως είναι αναμενόμενο, το λέει και ο πατέρας ξεκάθαρα στο βιβλίο και η μητέρα το έχει κάνει ήδη πράξη. Δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς. Η ζωή συνεχίζεται και πολλές φορές η ωριμότητα μας δείχνει το δρόμο για πιο ταιριαστές σε εμάς επιλογές.


Ερώτηση 10η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Π.Π.: Εγώ θα έλεγα σε όλους όσους διαβάσουν αυτή την συνέντευξη, είτε είναι αναγνώστες μου, είτε όχι. πως όλοι εμείς που αγαπάμε τα βιβλία και τα στηρίζουμε, οφείλουμε να βρούμε τρόπους να φέρουμε κοντά σε αυτά, όσο περισσότερο κόσμο γίνεται. Δεν διαβάζουμε και αυτό είναι μια αλήθεια που εμένα με πονάει, γιατί ξέρω πόσο αρνητικά επηρεάζει όλους μας αυτό.


Ερώτηση 11η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Π.Π.: Τα βήματα είναι πολλά-ευτυχώς!!! Η επόμενη δουλειά μου που θα κυκλοφορήσει το 2018 από τις εκδόσεις Πατάκη, είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς των βιβλίων που γράφουμε μαζί με την ψυχολόγο Ελένη Λούβρου με θέμα τον αυτισμό και τις κοινωνικές δεξιότητες στην εφηβεία.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Π.Π.: Και εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για την δουλειά μου. Εύχομαι στους αναγνώστες σας, καλές γιορτές!
 
*Το βιβλίο ήταν Η μικρή πριγκίπισσα της Φράνσες Μπάρνετ 
 
 
 
 
 
 
Η Παναγιώτα Πλησή γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατάγεται από την κατεχόμενη Ακανθού της Κύπρου. Είναι δασκάλα και έχει εργαστεί σε δημόσια δημοτικά σχολεία της Κύπρου και της Ελλάδας. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος. Με αφορμή την εμπειρία της με αυτιστικό άτομο, τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τον αυτισμό. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία της "Κλέφτης ονείρων", Κέδρος 2004 Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Υπ. Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, "Η τεμπελοπόλη Πόλη Πόλη", Κέδρος 2006, "Δεν είμαι τέρας, σου λέω!", Κέδρος 2011 (ένα παιδικό βιβλίο για το σύνδρομο Άσπεργκερ) Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Υπ. Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου Έπαινος Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, Βραχεία Λίστα Βραβείων Περιοδικού "Διαβάζω", "Μα, μπαμπά,είναι χάλια!" 2014 Κέδρος, Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου, Μικρή Λίστα Βραβείων Αναγνώστη. Από το 2014 ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή και είναι εισηγήτρια σε σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και φοιτητές. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το πρώτο από μια σειρά βιβλίων για τον αυτισμό, ενώ από τις Εκδόσεις Anicia το πρώτο της μεταφρασμένο βιβλίο "Non sono un mostro ti dico!" Επίσης, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα βιβλία της "Τι κρατάει η μαμά;" και "Ο μπαμπάς που αγαπάει η μαμά μου".
(2017) Ο μπαμπάς που αγαπάει η μαμά μου, Ψυχογιός
(2016) Τι κρατάει η μαμά;, Ψυχογιός
(2015) Μα, μπαμπά, είναι χάλια!, Κέδρος
(2011) Δεν είμαι τέρας, σου λέω!, Κέδρος
(2006) Η τεμπελοπόλη Πόλη-Πόλη, Κέδρος
(2004) Κλέφτης ονείρων, Κέδρος
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2017) Αυτισμός: Οι άγραφοι κανόνες κονωνικής συμπεριφοράς για παιδιά 4-12 ετών, Εκδόσεις Πατάκη
 
 
 
 
 

Μα, μπαμπά, είναι χάλια!
Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
Στη μικρή λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2015»
στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

Πρόλογος: Ελεονώρα Σουρλάγκα, ψυχολόγος
Η ιστορία μιλάει κυρίως για τον μπαμπά μου, και θα σας εξηγήσω τι τρέχει μ’ αυτόν.
Μιλάει και για τη μαμά μου, αλλά δε συμβαίνει κάτι ανησυχητικό μ’ αυτήν.
Έχω ακόμη έναν μπαμπά, που δεν είναι ο μπαμπάς μου, αλλά πρέπει να τον βλέπω σαν μπαμπά μου και να λέω σε όλο τον κόσμο ότι τον έχω «σαν μπαμπά μου». Όπως ίσως θα καταλάβατε, ο μπαμπάς μου έχει χωρίσει με τη μαμά μου. Πριν χωρίσουν όμως, πρόλαβαν και μου έκαναν δώρο και το χαζό αδελφό μου.
Δυστυχώς, η ιστορία ασχολείται πολύ και με ένα πρόσωπο που θα ήθελα να μην υπάρχει. Την πρώτη και μοναδική φορά που είδα το κορίτσι του μπαμπά μου, του είπα: «Μα, μπαμπά, είναι χάλια!» Ο μπαμπάς μάς λέει πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την αγάπη που νιώθει για μένα και τον αδελφό μου. Και πως είναι διαφορετική αγάπη από αυτήν που νιώθει για τη Χάλια. Εγώ όμως ξέρω πως αν μας αγαπούσε πραγματικά θα άφηνε τη Χάλια.
Το διαζύγιο και οι νέες οικογένειες που μπορεί
να δημιουργηθούν μετά, δοσμένα με χιουμοριστικό τρόπο
μέσα από τα μάτια ενός παιδιού χωρισμένων γονιών.
ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Μετά από ομόφωνη απόφαση της Κριτικής Επιτροπής, το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για Μεγάλα Παιδιά και Εφήβους για εκδόσεις του έτους 2014 απονέμεται στην Παναγιώτα Πλησή για το έργο της Μα, μπαμπά, είναι χάλια! (εκδόσεις Κέδρος).
Σκεπτικό βράβευσης:
Το βιβλίο αναφέρεται στις καταστάσεις που δημιουργούν ένα διαζύγιο και η συμβίωση των παιδιών με τους καινούργιους συντρόφους των γονιών τους στη ζωή τους, καθώς η περίοδος ανασύστασης της οικογένειας είναι από τις δυσκολότερες που βιώνουν. Θέμα αξιόλογο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον τόσο για μεγάλα παιδιά όσο και για εφήβους. Η συγγραφέας με πειστικό τρόπο, χωρίς διδακτισμό, με χιούμορ, λεκτικό και καταστασιακό, που προκαλείται από τη θέαση των γεγονότων μέσα από την παιδική ματιά της ατίθασης και πανέξυπνης ηρωίδας κυρίως, χειρίζεται το θέμα με αφηγηματική τέχνη, με πολυεστιακή ανάδειξη των γεγονότων, τόσο μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση της ανήλικης πρωταγωνίστριας, όσο και μέσα από τα ηλεκτρονικά μηνύματα του πατέρα προς τον φίλο του που λειτουργούν ως αντίστιξη οπτικών γωνιών, αλλά και ως παράλληλα κείμενα (ως οπτική εντύπωση που προσθέτει ποικιλία). Συχνά τα μηνύματα αυτά επέχουν θέση εσωτερικού μονολόγου, όπως αντίστοιχα και τμήματα της πρωτοπρόσωπης αφήγησης της ηρωίδας, τεχνικές που αποκαλύπτουν τις εσωτερικές διεργασίες και τον ψυχισμό τους. Η οπτική του θέματος διευρύνεται και εμπλουτίζεται και μέσα από τους διαλόγους της μητέρας με τα παιδιά της, κυρίως με την εξεγερμένη Λένα, ενώ η διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος από τον μικρότερο αδερφό αναδεικνύει την ποικιλία των αντιδράσεων των παιδιών σε πολύ σημαντικά γι’ αυτά ζητήματα. Οι χαρακτήρες εξελίσσονται παράλληλα με την πλοκή, η οποία κορυφώνεται οργανικά ως προς την εικόνα της ηρωίδας. Η αμεσότητα, η καθημερινότητα του λόγου, η ανεπιτήδευτη έκφραση, καθώς και η ποικιλία των χαρακτήρων, τόσο των ενηλίκων (των γονιών και των νέων συντρόφων τους), όσο και των ανηλίκων, ενισχύουν τον ρεαλισμό του κειμένου, ενώ η in medias res έναρξη της αφήγησης, με τα αφηγηματικά κενά που δημιουργεί στον αναγνώστη, προσθέτει στοιχεία έκπληξης και προκαλεί περισσότερο το ενδιαφέρον του.
Κατάλογος επικρατέστερων έργων (αλφαβητικά) στην κατηγορία:
1. Φυτούλας Βακανά και Ανθής Πειραία, Κωδικός Π.Α.Ρ.Ε.Α: Το μυστήριο της παράξενης βροχής (εκδόσεις Πατάκη)
2. Έλενας Περικλέους, Με τα μάτια ενός σκύλου: Η επιστροφή (εκδόσεις Πάργα)
3. Παναγιώτας Πλησή, Μα, μπαμπά, είναι χάλια! (εκδόσεις Κέδρος)
4. Δήμητρας Χαραλάμπους, Πεν 7: Σε μυστική αποστολή (εκδόσεις Πάργα)
Την Κριτική Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας για Παιδιά και Εφήβους αποτέλεσαν οι: Αναστασία Κατσίκη-Γκίβαλου (Πρόεδρος), Κατερίνα Καρατάσου, Άννα Κουππάνου, Κίκα Πουλχερίου, Φλώρα Τιμοθέου
 
 
 
 
Δεν είμαι τέρας, σου λέω!
Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας
Έπαινος Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
βραχεία λίστα βραβείων περιοδικού "Διαβάζω"
κυκλοφορεί και στα ιταλικά, από τις εκδόσεις Anicia

«Μπορείς, σε παρακαλώ, να κρατήσεις τον Αγάπιο για είκοσι μέρες;» μου είπε ο γείτονάς μου ο Λάζαρος. «Να και οι οδηγίες». Πήρα τις οδηγίες και τις έβαλα στην τσέπη του τζιν μου. «Θέλω οδηγίες για να προσέξω ένα παιδί;» είπα από μέσα μου.
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας ενός ιδιαίτερου παιδιού, του Αγάπιου. Στον Αγάπιο δεν αρέσουν οι εκπλήξεις, η φασαρία. Τον ενοχλούν ορισμένοι ήχοι και μπορεί το ρύζι που του μαγείρεψες να του μυρίζει ψάρι. Μπορεί να αλλάξει θέση γιατί μια αχτίνα του ήλιου πέφτει στα μάτια του. Δεν του αρέσει ο πολύς κόσμος, προτιμά να παίζει μόνος στο δωμάτιό του και θυμώνει συχνά όταν κάτι αλλάξει στο πρόγραμμά του. Δε σε καταλαβαίνει όταν μιλάς με μεταφορές. Ξέρει όλους τους φίλους του μπαμπά του, αλλά αυτός δεν έχει φίλους, μιλάει ασταμάτητα, του αρέσει η τακτοποίηση, γνωρίζει πολλά πράγματα, και κάτι που ίσως
οι περισσότεροι δε γνωρίζουν, πως «ο δενδρόβιος μυρμηγκοφάγος ονομάζεται και ταμάντουα η τετραδάχτυλος!».
Ένα βιβλίο που εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ.
 
 
 
 
Η τεμπελοπόλη Πόλη-Πόλη
Πώς μια συνηθισμένη πόλη έγινε τεμπελοπόλη;
Πώς και γιατί ο γνωστός Πολη-Ποληπολίτης κύριος Πετροκοτρονόπουλος έγινε δήμαρχος;
Πώς μια γάτα και ένα κορίτσι έφεραν τα πάνω κάτω στην Πόλη-Πόλη;
Και, τέλος, πώς μια συγγραφέας κατάφερε να μπει στη ζωή αυτής της πόλης και να μας την περιγράψει;
Μια ιστορία αληθινή, για μια πόλη που μπορεί να μην υπάρχει στο χάρτη, αλλά μας περιμένει να την ανακαλύψουμε.
 
 
 
 
Κλέφτης ονείρων
Μια φορά κι έναν καιρό...
Ψέματα, ψέματα.
Πριν από πέντε χρόνια, ζούσε στη γειτονιά μου ένας κλέφτης ονείρων.
Κλέφτης ονείρων;
Ναι, κλέφτης ονείρων. Τι επάγγελμα κι αυτό! θα μου πείτε.
Λες και χαθήκανε τα επαγγέλματα από τη Γη.
Αυτός όμως ο κλέφτης ονείρων ονειρευότανε από μικρό παιδί πότε θα μεγαλώσει για να κλέβει τα όνειρα των άλλων. Είναι όμως εύκολη η ζωή για έναν κλέφτη ονείρων;
Μια πρωτότυπη, τρυφερή μα και διασκεδαστική ιστορία.
 
 
 
 

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

Διαγωνισμός βιβλίου "Αυτό που δεν γνωρίζω ακόμα"

Η ομάδα μας "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" και η συγγραφέας Ειρήνη Δερμιτζάκη κληρώνουν ένα αντίτυπο του βιβλίου της "Αυτό που δεν γνωρίζω ακόμα". 
 
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας μας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Αυτό που δεν γνωρίζω Ακόμα   
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 31 Δεκεμβρίου στις 3 μ.μ.

Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2017

Συζητώντας με τη Μαίρη Σάββα - Ρουμπάτη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ.Σ.Ρ.: Το Αραβικό Μυθολογικό με τα Παραμύθια της Χαλιμάς, η Σύνθια Κρούς και τα Σεφαραδίτικα Παραμύθια των Βαλκανίων, ο Γκαμπριελ Γκαρσια Μαρκες, o Ανρί Γκουγκώ.


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Σ.Ρ.: Πάμε πολλά χρόνια πίσω... Δεν θυμάμαι με ποια σειρά τα διάβασα, ήταν η «Μυστηριώδης Νήσος» του Ιουλίου Βερν, η «Τζέιν Εϋρ» της Σαρλότ Μπροντέ, και το «Χωρίς Οικογένεια» του Μαλώ, που με έκανε να κλαίω. Μετά από αυτά με κατέκλυσε μια θάλασσα αναγνωσμάτων, που έφτασε στα δεκαπέντε μου να περιλαμβάνει τον «Ξενο» του Καμύ και το «Ακου Ανθρωπάκο» του Βιγχελμ Ράιχ... Καλό μου έκανε αυτή η περιπλάνηση, γιατί στα χρόνια της ωριμότητας, ήρθε κι έκανε σταθμό στα παραμύθια και στις ιστορίες για παιδιά και εφήβους.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Σ.Ρ.: Μάλλον όλα με ώθησαν εκεί. Αγαπώ τις λέξεις. Ξεκίνησα από μαθητικά ραβασάκια, σημειώματα, ημερολόγια, ύστερα λευκώματα, στιχάκια, μετά δημοσιογραφικά ρεπορτάζ (αυτό για αρκετά χρόνια) . Αργότερα ήρθε η μαθητεία στην προφορικότητα, στην αφήγηση λαϊκών ιστοριών και μύθων και πρόσφατα η μύηση στη θεατρική γραφή μετά από μια τυχαία διάκριση στο χώρο. Με συναρπάζουν οι λέξεις είτε πετούν στον αέρα, είτε κάθονται στο χαρτί.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο “Κόρη στον βυθό”;

Μ.Σ.Ρ.: Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, με φόντο τη γεωγραφική και ιστορική πραγματικότητα μιας συγκεκριμένης περιοχής, μιας αγαπημένης περιοχής των Κυκλάδων. Πρωταγωνιστούν παιδιά, συγκαταλέγεται στην κατηγορία του young adult, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι για ενήλικες αναγνώστες. Αντίθετα μάλλον.


Ερώτηση 5η: Πως σας γεννήθηκε η ιδέα να γράψετε ένα βιβλίο για την Πάρο;

Μ.Σ.Ρ.: Η Πάρος, που στην αρχαιότητα είχε το όνομα Μινώα, ήταν το κέντρο των Κυκλάδων με έναν πολιτισμό που ξέφυγε κατά πολύ από τα όρια της Ελλάδας. Όχι μόνον γιατί έργα παγκόσμιας εμβέλειας όπως η Αφροδίτη της Μήλου που όλοι θαυμάζουν στο Παρίσι έγινε από μάρμαρο Παριανό, αλλά και για άλλους λόγους. Εάν ρίξετε μια ματιά στο χάρτη και βάλετε τα νησιά των Κυκλάδων σε έναν κύκλο μάλιστα, θα ανακαλύψετε κάποια λεπτομέρεια ακόμα: Το πραγματικό κέντρο των Κυκλάδων την αρχαϊκή περίοδο, ήταν στο Δεσποτικό, το μικρό νησάκι δίπλα στην Αντίπαρο και την Πάρο! Λατρεύω τις ιστορίες που δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν είναι η εσωστρεφής φτωχομάνα που κάποιοι μίζεροι λοιδορούν. Είναι μια χώρα έξω από τα μικρά της σύνορα. Η ιδέα αυτή διαπερνά ως ένα βαθμό και την ιστορία μου «Τα Κρυμμένα Σεντούκια του Αλή πασά» που κυκλοφόρησε παλιότερα, στην ίδια σειρά που ονομάζεται «Λογοτεχνικές Εξερευνήσεις». Η σειρά αυτή των εκδόσεων ΜΙΝΩΑΣ, περιλαμβάνει πολλές εμπνευσμένες ιστορίες όπου παιδιά-πρωταγωνιστές, ανακαλύπτουν πραγματικότητες για διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η πραγματικότητα με προκαλεί. Μόλις κυκλοφόρησε η «Κόρη στο Βυθό» ήρθε κάποιος που ασχολείται με τον τουρισμό στο νησί και μου είπε «Καλά, εσύ έχεις κάνει το νησί μας διάσημο στα πέρατα του κόσμου». «Το νησί σας ήταν διάσημο από την αρχαιότητα» του είπα χασκογελώντας.


Ερώτηση 6η: Αρχαιοκαπηλία, ένα σύνηθες φαινόμενο σε χώρες με πολιτισμικό πλούτο όπως είναι η δική μας. Γιατί θελήσατε να μας προσφέρετε μία ιστορία παιδικής λογοτεχνίας και όχι ένα μυθιστόρημα ενηλίκων με αυτή τη θεματολογία;

Μ.Σ.Ρ.: Η κλοπή και η απώλεια της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι κάτι που τα παιδιά ακούν μάλλον τυχαία, κάποια στιγμή στη ζωή τους. Δεν έχει δοθεί χώρος στην εκπαίδευσή τους για τέτοια θέματα. Ύστερα μιλάμε για εθνική ταυτότητα και διάφορα τέτοια μεγαλεπήβολα. Ας ξεκινάμε από τα απλά. Σε ποια πατρίδα ζούμε. Μια πατρίδα με πλούτο τεράστιο. Και ο πλούτος δεν είναι για τα μουσεία. Είναι για να τον βιώνουμε. Καλό είναι να υπάρχουν γύρω μας ερεθίσματα. Σε ότι αφορά το δεύτερο κομμάτι του ερωτήματός σας, θα ήθελα να πω ότι τα
όρια δεν είναι απολύτως διακριτά. Επισκέπτομαι σχολεία όταν με προσκαλούν να μιλήσουμε για αυτές τις ιστορίες, και το απολαμβάνω, όπως και τα παιδιά, αλλά αυτού του είδους τα βιβλία τα διαβάζουν και ενήλικες. Δεν είναι τυχαίο που στις παρουσιάσεις για τα συγκεκριμένα βιβλία, οι ενήλικες ενθουσιάζονται και θα έλεγα μάλιστα ότι συγκινούνται! Ίσως γιατί μέσα εκεί βλέπουν κάτι κρυμμένο από τον εαυτό τους. Σε μία παρουσίαση που έγινε δίπλα στη λίμνη των Ιωαννίνων πριν δυο χρόνια, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, με το κοινό να συμμετέχει σε απίστευτες συζητήσεις, υπήρχαν ελάχιστα παιδιά! Ήταν για μένα έκπληξη αυτό.


Ερώτηση 7η: Στο βυθό, τελικά, υπάρχουν πολλοί θησαυροί;

Μ.Σ.Ρ.: Οι θησαυροί είναι συχνά ο στόχος. Και ο στόχος δίνει την αφορμή. Για ψάξιμο. Για γνώση. Για περιπέτεια και ενδοσκόπηση. Όποιος ψάχνει το θησαυρό, τον βρίσκει.


Ερώτηση 8η: Η φιλία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Δύο παιδιά θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν την υπόθεση. Πιστεύετε ότι μόνο με ομαδικότητα και συνεργασία μπορεί να επιτυχθεί αυτό;

Μ.Σ.Ρ.: Οπωσδήποτε. Η συνεργασία φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. Το ένα αγόρι έχει διαφορετικές προσλαβάνουσες, γεννήθηκε και μεγαλώνει στο νησί. Το άλλο έρχεται με τους γονείς διακοπές κάθε χρόνο και μια φιλία έχει γεννηθεί. Το καλοκαίρι είναι η ώρα της σκανταλιάς και της περιπέτειας. Είναι η εποχή που χάνεται ο χρόνος. Φυσικά ένα κορίτσι συμπληρώνει την παρέα. Πώς θα μπορούσε να λείπει άλλωστε; Την έστειλαν οι γονείς για τους καλοκαιρινούς μήνες στον παππού. Καθόλου σπάνιο αυτό, για τα δεδομένα της ελληνικής οικογένειας όταν οι γονείς εργάζονται, αλλά υπάρχει κάπου ένα χωριό... Η Άννα είναι κοσμογυρισμένη. Τα αγόρια τη συναγωνίζονται όπως είναι φυσικό, αλλά η κατάσταση τους κάνει συμμάχους. Την ιστορία την φτιάχνουν οι παρέες, και άρα καθένας από τους βασικούς χαρακτήρες έχει να προσφέρει διαφορετικά πράγματα στην ιστορία μας, στην οποία οι ντόπιοι αναγνωρίζουν πολλά στοιχεία από την πραγματικότητα της νησιώτικης ζωής.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Σ.Ρ.: Θα ήθελα να τους πω ότι η ιστορία έχει ανατροπές! Έχει και αγωνία και ότι πολύ λυπάμαι που δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα για τη συνέχεια, γιατί θα χαθεί το σασπένς.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Μ.Σ.Ρ.: Η «Κόρη στο Βυθό» είναι μια ιστορία για την οποία προηγήθηκε μεγάλη και βαθειά έρευνα. Την είχα στο μυαλό μου κάθε φορά που επισκεπτόμουν το νησί, κάθε φορά που βουτούσα στα γαλάζια νερά, κάθε που έβλεπα από την Αντίπαρο τους γλάρους στο στενό με το Δεσποτικό. Ζούσα και ξαναζούσα τις απαγγελίες του Αρχίλοχου μέσα στο Σπήλαιο, διαβάζοντας τα χαραγμένα στις πέτρες μηνύματα των Πειρατών και ταυτόχρονα διάβαζα συνεχώς ιστορία. Μετά από τέτοια έρευνα, διαβάζω πολλά διαφορετικά βιβλία. Έτσι χαλαρώνω και μεταφέρομαι αλλού. Ταυτόχρονα τώρα μεταφράζω. Το επόμενο βήμα μου βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης. Ας του δώσουμε λίγο χρόνο και θα ξεδιπλωθεί.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Μ.Σ.Ρ.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ.
 
 
 
 
 
 
Η Μαίρη Σάββα γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Διεθνείς Σχέσεις και ξένες γλώσσες. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στο διπλωματικό ρεπορτάζ αλλά οι ιστορίες της ζωής την κέρδισαν. Η συγγραφική της πορεία ξεκίνησε με τα παραμύθια «Η Άννα και οι Καλικάντζαροι» και «Ο Κόσμος τρελάθηκε ή ο κόσμος ζεστάθηκε;». Ακολούθησαν το «Κολλημένος με την Οθόνη», «Το Μαξιλάρι της γνώσης», «Τα Κρυμμένα Σεντούκια του Αλή πασά», η «Κόρη στον βυθό» και το «Δεν είμαι η Αδελφή μου», από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ που τιμήθηκε με το βραβείο κοινού του Public στην κατηγορία «Εφηβική Λογοτεχνία».
(2017) Κόρη στον βυθό, Μίνωας
(2015) Δεν είμαι η αδελφή μου, Μίνωας
(2013) Τα κρυμμένα σεντούκια του Αλή πασά, Μίνωας
(2011) Κολλημένος με την οθόνη, Ίνδικτος
(2011) Το μαξιλάρι της γνώσης, Επίνοια - Ελληνογερμανική Αγωγή
(2008) Ο κόσμος τρελάθηκε ή ο κόσμος ζεστάθηκε;, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2007) Η Άννα και οι καλικάντζαροι, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
 
 
 
 
 
 
Κόρη στον βυθό
Με τη γεύση της αλμύρας στο στόμα και το βλέμμα να πλημμυρίζει από το γαλάζιο του ουρανού και το μπλε της θάλασσας, δύο αγόρια κι ένα κορίτσι αναζητούν μια μαρμαρένια κόρη.
Χάθηκε με ανεξήγητο τρόπο από το σημείο όπου την είχαν εντοπίσει τα παιδιά μέσα στη θάλασσα, στο στενό που χωρίζει το Δεσποτικό από την Αντίπαρο.
Από εκείνη τη στιγμή το μυστήριο του αγάλματος προκαλεί τα παιδιά να εξερευνήσουν την Πάρο και την Αντίπαρο σπιθαμή προς σπιθαμή. Να μάθουν την ιστορία της, να αφουγκραστούν τα μυστικά της, να διασκεδάσουν με τους ανθρώπους της.
Τι απέγινε το μαρμαρένιο άγαλμα;
Ποιο μυστήριο κρύβει άραγε το πανέμορφο νησί των Κυκλάδων;
 
 
 
 
 
Δεν είμαι η αδελφή μου
Οι συγκρίσεις κάνουν τη ζωή της δεκαπεντάχρονης Μαρίας ανυπόφορη.
Τη συγκρίνουν πάντα με το καλύτερο και στον περίγυρό της το καλύτερο είναι η μεγαλύτερη αδελφή της, η Αλίκη.
Καταπληκτική στον χορό, άριστη μαθήτρια, όμορφη, τακτική, χρυσοχέρα.
Είναι δύσκολο να μεγαλώνουν δύο έφηβες σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Όμως, μερικές φορές ο ανταγωνισμός μάς βοηθά να βγούμε έξω από τα στενά όρια της οικογένειας…
Η Αλίκη, μαθημένη να είναι «η άριστη», οδηγείται σε μια παγίδα, από αυτές που στήνει η ίδια η ζωή στους εφήβους.
Η μικρότερη Μαρία, μολονότι έχει αδυναμίες και βαθιά έλλειψη αυτοπεποίθησης, προσπαθεί να γίνει ο δυνατός κρίκος όταν η αδελφή της βρεθεί σε κίνδυνο.
Θα μπορέσει να ξεπεράσει «τις ετικέτες» που της έχουν βάλει;
Ένα μυστήριο σ’ έναν εγκαταλελειμμένο κήπο, ένας άγνωστος νεα¬ρός, το σημείωμα από έναν ανώνυμο αποστολέα, οι υποσχέσεις ενός μεγαλύτερου για το «μεγάλο ταξίδι» δοκιμάζουν τη σχέση των δύο κοριτσιών και τις κάνουν να δουν τη ζωή με άλλα μάτια.
 
 
 
 
 
Τα κρυμμένα σεντούκια του Αλή πασά
Πόλη μαγική τα Ιωάννινα.
Με την καρδιά να χτυπάει κάπου εκεί στο κέντρο της Παμβώτιδας λίμνης, και το βλέμμα στις απόκρημνες πλαγιές των ψηλών βουνών, ο Γιάννης, η Εύη και ο Σπύρος παρασύρονται σε μια περιπέτεια κι ανακαλύπτουν μυστικά που κρύβονται μέσα στον χώρο και τον χρόνο.
Πέντ’ έξι λέξεις χαραγμένες σε πέτρα κι ένα μυστήριο γύρω από ένα κομπολόι γίνονται αφορμή για να ξετυλιχθεί ένα κουβάρι όλο ιστορία, που απλώνεται και ακολουθεί τα ίχνη του θησαυρού του Αλή πασά.
Οι ανασκαφές που χρόνια τώρα γίνονται για την ανακάλυψη του μυθικού θησαυρού μπορεί να μην έχουν σταματήσει, όμως οι τρεις φίλοι ανακαλύπτουν κάτι που κανένας χρυσοθήρας δε φαντάστηκε ποτέ…
 
 
 
 
 

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Διαγωνισμός βιβλίου "Ανθολογία Ποίησης: Αφιέρωμα στον ποιητή Γεώργιο Βαφόπουλο, 20 χρόνια από τον θάνατό του"

Η ομάδα μας "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" και ο συγγραφέας Φώτιος Πάνος κληρώνουν ένα αντίτυπο του βιβλίου "Ανθολογία Ποίησης: Αφιέρωμα στον ποιητή Γεώργιο Βαφόπουλο, 20 χρόνια από τον θάνατό του". 
 
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας μας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 31 Δεκεμβρίου στις 3 μ.μ.

Διαγωνισμός βιβλίου "Κρουσταλλένια μου"

Η ομάδα μας "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" κληρώνει ένα αντίτυπο του βιβλίου της Μαρίας Παπαδάκη "Κρουσταλλένια μου". 
 
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας μας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Κρουσταλλένια μου   
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 31 Δεκεμβρίου στις 3 μ.μ.

Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ "Αντανέλ, Η πυξίδα της αλήθειας" Κατερίνα Κονίτσα - Σωπύλη

ΤΙΤΛΟΣ: ΑΝΤΑΛΕΤ
ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ: Η πυξίδα της αλήθειας
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κατερίνα Κονίτσα - Σωπύλη
ISBN: 978-618-5095-58-1
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 14*21
ΣΕΛΙΔΕΣ: 210
ΤΙΜΗ 12 ευρώ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΥΚΟΦΩΣ

Μια ιστορία γεμάτη εντάσεις, σκοτεινό παρασκήνιο και ανατροπές είναι το μυθιστόρημα «Ανταλέτ – Η πυξίδα της αλήθειας» της Κατερίνας Κονίτσα - Σωπύλη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως.
Ξαφνικά και απρόσμενα, η ζωή της Ισμήνης, μίας χαρισματικής κοπέλας, αλλάζει σημαντικά. Η Ισμήνη αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη ζεστασιά του σπιτιού της στη Σμύρνη λίγο πριν από την Καταστροφή και να βρεθεί στην Αθήνα αποξενωμένη μέσα στην ίδια της την οικογένεια, μπερδεμένη και γεμάτη φόβο. Η νέα της ζωή κρύβει μεν υποσχέσεις αλλά ταυτόχρονα είναι γεμάτη εφιάλτες, καθώς η Ισμήνη θα βρεθεί μπροστά σε ένα μυστικό που ταξιδεύει στους αιώνες και που συντηρείται με ψέματα.
Θα βοηθήσουν την Ισμήνη να νικήσει τους δαίμονες ο Ομέρ, ο παιδικός της φίλος από τα χρόνια της Σμύρνης, και ένα μενταγιόν που έχει κληρονομήσει από τη γιαγιά της;
Θα σπάσουν οι δεσμοί που ενώνουν τα μέλη της Αδελφότητας Ανταλέτ και θα αποκαλυφθεί ο ρόλος του σατανικού αφέντη Εμίρ;