Συζητώντας με την Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη

Ερώτηση 1η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Κάτω από το φως του αποσπερίτη";

Α.Ψ.: Το “Κάτω από το φως του αποσπερίτη”, είναι ένα βιβλίο, έντονα συναισθηματικό, το οποίο θίγει κοινωνικά ζητήματα, καθώς τοποθετείται σε μια δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα, βάζοντας στο μικροσκόπιο τις ανθρώπινες σχέσεις.

Ερώτηση 2η: Η Αναστασία θα ζήσει δύσκολα παιδικά χρόνια. Από μικρή θα δοθεί για υπηρέτρια από τον θείο της. Γιατί πιστεύετε ότι κάποιοι άνθρωποι δε βλέπουν δεσμούς αίματος αλλά μόνο χρήματος και υποκρισίας;

Α.Ψ.: Σε όποια εποχή κι αν ανατρέξουμε, θα συναντήσουμε καλούς και κακούς, ηθικούς και ανήθικους, ειλικρινείς και ψεύτες. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν άνθρωποι, που πάνω απ’ όλα βάζουν το προσωπικό τους συμφέρον και όφελος. Ίσως είναι θέμα χαρακτήρα, βιωμάτων, παιδείας, ίσως αρχέγονου ενστίκτου επιβίωσης.

Ερώτηση 3η: Οι ήρωές σας διαχωρίζονται σε καλούς και κακούς. Τελικά κάποιος γεννιέται καλός ή κακός και παραμένει ίδιος στoν χαρακτήρα του μέχρι τη στερνή του πνοή;

Α.Ψ.: Πιστεύω ότι ο άνθρωπος από την στιγμή που γεννιέται, φέρει κάποιες προδιαγραφές-τάσεις, καλές και κακές. Το ποιες από αυτές, θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να ανθίσουν, εξαρτάται από τον τρόπο που μεγαλώνει και κυρίως από τα παιδικά του βιώματα. Γενικώς, θεωρώ ότι ο χαρακτήρας δεν αλλάζει. Κάποιες φορές όμως, ένα πολύ δυνατό γεγονός, μπορεί να μας κάνει να αναθεωρήσουμε την στάση μας για την ζωή.

Ερώτηση 4η: Η Αναστασία θα περάσει δια πυρός και σιδήρου μέχρι να βρει την ευτυχία. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η ευτυχία για να βρεθεί θα πρέπει ο άνθρωπος να περάσει από έναν δύσκολο, δύσβατο και αγκαθωτό δρόμο. Ποια είναι η άποψή σας;

Α.Ψ.: Δεν νομίζω ότι την ευτυχία την βρίσκει κανείς, μόνο αν περάσει από έναν δύσκολο, δύσβατο δρόμο. Κάποιοι άνθρωποι είναι τυχεροί και την συναντούν εύκολα και κάποιοι άλλοι, είναι θαρρείς καταδικασμένοι να ταλαιπωρούνται μέχρι να την βρουν. Ίσως είναι θέμα πεπρωμένου και τύχης.

Ερώτηση 5η: Στο βιβλίο σας τοποθετείστε σε έναν χρόνο μακρινό από τη νεότερη γενιά, όπως είμαστε εμείς. Σας δυσκόλεψε καθόλου αυτό;

Α.Ψ.: Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες, όταν τοποθετείσαι σε μια εποχή που δεν την έχεις ζήσει. Από την πολιτική κατάσταση, μέχρι τον τρόπο διασκέδασης και τις ενδυματολογικές συνήθειες, όλα πρέπει να μελετηθούν, για να μπορεί να σταθεί η ιστορία. Πολλές φορές για να γραφτούν δυό τρεις σειρές, απαιτείται πολύωρη μελέτη, που θα μας εισάγει στο κλίμα και θα μας βοηθήσει να σχηματίσουμε την εικόνα που πρέπει να περιγράψουμε.

Ερώτηση 6η: Η αδελφική αγάπη μένει αναλλοίωτη στο χρόνο;

Α.Ψ.: Θεωρώ ότι ο αδερφικός δεσμός, είναι ο πιο δυνατός δεσμός, μετά από αυτόν, των παιδιών με τους γονείς τους. Η αδερφική αγάπη μπορεί να μείνει αναλλοίωτη στον χρόνο, γιατί έχει αναπτυχθεί μέσα μας, από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας και είναι συνδεδεμένη με την παιδική αθωότητα και την ανιδιοτελή προσφορά. Βέβαια, πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όπως συμβαίνει σε όλους τους κανόνες.

Ερώτηση 7η: Αν θα έπρεπε να ζήσετε τη ζωή ενός/μιας εκ των χαρακτήρων του βιβλίου σας, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;

Α.Ψ.: Θαυμάζω το ήθος της Αναστασίας, της ηρωίδας που ξεριζώθηκε από την οικογένεια της, εγκαταλείφθηκε και αναγκάστηκε να μεγαλώσει μέσα σ’ ένα ξένο περιβάλλον. Η υπομονή της, η καλοσύνη της, η μεγαλοψυχία της, είναι κάποια από τα γνωρίσματα του χαρακτήρα της, που δεν με άφησαν ασυγκίνητη. Αν και βίωσε δύσκολες καταστάσεις, στάθηκε στο ύψος της και δεν αλλοιώθηκε με το πέρασμα του χρόνου. Νομίζω ότι αν θα έπρεπε να ζήσω μια ζωή, θα διάλεγα την δική της, γιατί μπορεί να πέρασε δύσκολες στιγμές, άλλα μέσα από αυτές βγήκε πιο δυνατή, κερδίζοντας στο τέλος, όσα της χρωστούσε η ζωή.

Ερώτηση 8η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Ψ.: Θα ήθελα καταρχήν να τους ευχαριστήσω, που αφιέρωσαν τον χρόνο τους για να γνωριστούμε, μέσα από αυτή την συνέντευξη. Το “Κάτω από το φως του αποσπερίτη”, είναι μια αληθινή ιστορία, που έχει γραφτεί με πολύ αγάπη, καθώς είναι η ιστορία της γιαγιάς μου. Εύχομαι, όσοι αναγνώστες την διαβάσουν, να την απολαύσουν και να περιπλανηθούν στην ζωή μιας γυναίκας, που για πολύ καιρό, το φως του αποσπερίτη, ήταν το μοναδικό λαμπερό κομμάτι της ζωής της.

Ερώτηση 9η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Α.Ψ.: Οι μνήμες, τα συναισθήματα, οι σκηνές, από την ζωή των ηρώων του τελευταίου μυθιστορήματος, είναι ακόμα πολύ νωπές. Νιώθω σαν ναυτικός, που μόλις έπιασε στεριά και μαζεύει δυνάμεις για το επόμενο ταξίδι του. Δεν μπορώ λοιπόν να πω κάτι, για ένα ταξίδι που ακόμα δεν ξεκίνησε. Το μόνο σίγουρo είναι, ότι πάντα υπάρχουν σκέψεις και ιστορίες, που περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να ξετυλιχθούν.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!

Α.Ψ.: Εγώ σας ευχαριστώ για τις ευχές, την φιλοξενία και την ενδιαφέρουσα συνέντευξη!!!

 

 

 

 

 

 

Η Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, όπου και κατοικεί. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της στη Νοσηλευτική, ερ- γάσθηκε σε τοπικό τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Συνέχισε τις σπουδές της παίρνοντας πτυχίο στην Πληροφορική. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, αλλά στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τη συγγραφή. Έχει βραβευθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με τα διηγήματα Στη Δύση του Ηλίου και Μαργαρίτα. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορεί, επίσης, το μυθιστόρημά της με τίτλο Το Άσπρο Φόρεμα της Θάλασσας.

(2017) Κάτω από το φως του αποσπερίτη, Ωκεανός

(2015) Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας, Ωκεανός

 

 

 

 

Κάτω από το φως του αποσπερίτη

“ Άδεια από σκέψεις και συναισθήματα, ξέχασε το παγωμένο της βλέμμα πάνω στα μικρολούλουδα που ξεπρόβαλλαν μέσ’ από τα αγριόχορτα. Άνθη και αγκάθια μαζί, μπερδεμένα σε ένα κομμάτι γης. Πώς τα ανακάτεψε έτσι ο Θεός;”
Η Αναστασία ξεριζωμένη από την οικογένειά της, μεγαλώνει προσφέροντας τις υπηρεσίες της στο αρχοντικό μιας εύπορης οικογένειας. Εγκλωβισμένη στα στεγανά της ζωής που της έχουν χαράξει, ψάχνει να βρει τρόπο για να ξεφύγει από τη μιζέρια, υψώνοντας δειλά το γενναίο της ανάστημα. Η αναζήτηση της χαμένης αδελφής της γίνεται σκοπός ζωής, όταν χάνει και το τελευταίο της στήριγμα. Ένας ξαφνικός θάνατος, ένα ξεθωριασμένο γράμμα, μια τυχαία συνάντηση θα αρχίσουν να ξεθάβουν ένα μυστικό καλά καταχωνιασμένο για χρόνια... Πώς να παλέψει, όμως, τα εμπόδια, σε έναν κόσμο όπου το σκοτάδι καλύπτει το φως και την αλήθεια; Εκεί όπου η καρδιά δεν ελέγχεται, η αγάπη δεν ορίζεται. Εκεί όπου το καλό και το κακό συνυπάρχουν, καθένας παίρνει την ανταμοιβή που δικαιούται. 

 

 

 

 

Το άσπρο φόρεμα της θάλασσας

Στο μυστηριακό νησί της Σαπφούς, μπροστά στα αφρισμένα κύματα του πελάγους, δύο μεγάλοι
έρωτες γεννιούνται και σβήνουν ξανά όπως τα κύματα στην αμμουδιά. Η Βιολέτα επιστρέφει στη γενέτειρά της, για να σφραγίσει επίσημα τη σχέση της με τον Βασίλη, που στο πρόσωπό του έχει βρει τον έρωτα της ζωής της. Και ενώ η ίδια πιστεύει ότι έχει βρει την ευτυχία, η συνάντηση με τον παιδικό της φίλο, τον Δημήτρη, θα ξυπνήσει συναισθήματα περίτεχνα κρυμμένα πίσω από τη μάσκα της φιλίας. Όταν η Βιολέτα αποφασίζει να ακούσει την καρδιά της, ένα τραγικό γεγονός θα στοιχειώσει το μέλλον της και θα καταστρέψει τα όνειρά της...
Οι ήρωες του βιβλίου δοκιμάζουν και δοκιμάζονται, σ' ένα μικρό χωριό όπου ο αέρας, η θαλασσινή αύρα, ο ήλιος συσπειρώνονται γύρω από το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας της Γοργόνας, προστάτιδας των ψαράδων, που αποτελεί φάρο παρηγοριάς και δύναμης για τις χαμένες ψυχές που αναζητούν τη λύτρωση και τις απαντήσεις στο παιχνίδι της ζωής.
Όταν ο έρωτας κρύβεται από τη μάσκα της φιλίας...