Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Μ.Σ.Ρ.: Το Αραβικό Μυθολογικό με τα Παραμύθια της Χαλιμάς, η Σύνθια Κρούς και τα Σεφαραδίτικα Παραμύθια των Βαλκανίων, ο Γκαμπριελ Γκαρσια Μαρκες, o Ανρί Γκουγκώ.
Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Μ.Σ.Ρ.: Πάμε πολλά χρόνια πίσω... Δεν θυμάμαι με ποια σειρά τα διάβασα, ήταν η «Μυστηριώδης Νήσος» του Ιουλίου Βερν, η «Τζέιν Εϋρ» της Σαρλότ Μπροντέ, και το «Χωρίς Οικογένεια» του Μαλώ, που με έκανε να κλαίω. Μετά από αυτά με κατέκλυσε μια θάλασσα αναγνωσμάτων, που έφτασε στα δεκαπέντε μου να περιλαμβάνει τον «Ξενο» του Καμύ και το «Ακου Ανθρωπάκο» του Βιγχελμ Ράιχ... Καλό μου έκανε αυτή η περιπλάνηση, γιατί στα χρόνια της ωριμότητας, ήρθε κι έκανε σταθμό στα παραμύθια και στις ιστορίες για παιδιά και εφήβους.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Μ.Σ.Ρ.: Μάλλον όλα με ώθησαν εκεί. Αγαπώ τις λέξεις. Ξεκίνησα από μαθητικά ραβασάκια, σημειώματα, ημερολόγια, ύστερα λευκώματα, στιχάκια, μετά δημοσιογραφικά ρεπορτάζ (αυτό για αρκετά χρόνια) . Αργότερα ήρθε η μαθητεία στην προφορικότητα, στην αφήγηση λαϊκών ιστοριών και μύθων και πρόσφατα η μύηση στη θεατρική γραφή μετά από μια τυχαία διάκριση στο χώρο. Με συναρπάζουν οι λέξεις είτε πετούν στον αέρα, είτε κάθονται στο χαρτί.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο “Κόρη στον βυθό”;
Μ.Σ.Ρ.: Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, με φόντο τη γεωγραφική και ιστορική πραγματικότητα μιας συγκεκριμένης περιοχής, μιας αγαπημένης περιοχής των Κυκλάδων. Πρωταγωνιστούν παιδιά, συγκαταλέγεται στην κατηγορία του young adult, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι για ενήλικες αναγνώστες. Αντίθετα μάλλον.
Ερώτηση 5η: Πως σας γεννήθηκε η ιδέα να γράψετε ένα βιβλίο για την Πάρο;
Μ.Σ.Ρ.: Η Πάρος, που στην αρχαιότητα είχε το όνομα Μινώα, ήταν το κέντρο των Κυκλάδων με έναν πολιτισμό που ξέφυγε κατά πολύ από τα όρια της Ελλάδας. Όχι μόνον γιατί έργα παγκόσμιας εμβέλειας όπως η Αφροδίτη της Μήλου που όλοι θαυμάζουν στο Παρίσι έγινε από μάρμαρο Παριανό, αλλά και για άλλους λόγους. Εάν ρίξετε μια ματιά στο χάρτη και βάλετε τα νησιά των Κυκλάδων σε έναν κύκλο μάλιστα, θα ανακαλύψετε κάποια λεπτομέρεια ακόμα: Το πραγματικό κέντρο των Κυκλάδων την αρχαϊκή περίοδο, ήταν στο Δεσποτικό, το μικρό νησάκι δίπλα στην Αντίπαρο και την Πάρο! Λατρεύω τις ιστορίες που δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν είναι η εσωστρεφής φτωχομάνα που κάποιοι μίζεροι λοιδορούν. Είναι μια χώρα έξω από τα μικρά της σύνορα. Η ιδέα αυτή διαπερνά ως ένα βαθμό και την ιστορία μου «Τα Κρυμμένα Σεντούκια του Αλή πασά» που κυκλοφόρησε παλιότερα, στην ίδια σειρά που ονομάζεται «Λογοτεχνικές Εξερευνήσεις». Η σειρά αυτή των εκδόσεων ΜΙΝΩΑΣ, περιλαμβάνει πολλές εμπνευσμένες ιστορίες όπου παιδιά-πρωταγωνιστές, ανακαλύπτουν πραγματικότητες για διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η πραγματικότητα με προκαλεί. Μόλις κυκλοφόρησε η «Κόρη στο Βυθό» ήρθε κάποιος που ασχολείται με τον τουρισμό στο νησί και μου είπε «Καλά, εσύ έχεις κάνει το νησί μας διάσημο στα πέρατα του κόσμου». «Το νησί σας ήταν διάσημο από την αρχαιότητα» του είπα χασκογελώντας.
Ερώτηση 6η: Αρχαιοκαπηλία, ένα σύνηθες φαινόμενο σε χώρες με πολιτισμικό πλούτο όπως είναι η δική μας. Γιατί θελήσατε να μας προσφέρετε μία ιστορία παιδικής λογοτεχνίας και όχι ένα μυθιστόρημα ενηλίκων με αυτή τη θεματολογία;
Μ.Σ.Ρ.: Η κλοπή και η απώλεια της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι κάτι που τα παιδιά ακούν μάλλον τυχαία, κάποια στιγμή στη ζωή τους. Δεν έχει δοθεί χώρος στην εκπαίδευσή τους για τέτοια θέματα. Ύστερα μιλάμε για εθνική ταυτότητα και διάφορα τέτοια μεγαλεπήβολα. Ας ξεκινάμε από τα απλά. Σε ποια πατρίδα ζούμε. Μια πατρίδα με πλούτο τεράστιο. Και ο πλούτος δεν είναι για τα μουσεία. Είναι για να τον βιώνουμε. Καλό είναι να υπάρχουν γύρω μας ερεθίσματα. Σε ότι αφορά το δεύτερο κομμάτι του ερωτήματός σας, θα ήθελα να πω ότι τα
όρια δεν είναι απολύτως διακριτά. Επισκέπτομαι σχολεία όταν με προσκαλούν να μιλήσουμε για αυτές τις ιστορίες, και το απολαμβάνω, όπως και τα παιδιά, αλλά αυτού του είδους τα βιβλία τα διαβάζουν και ενήλικες. Δεν είναι τυχαίο που στις παρουσιάσεις για τα συγκεκριμένα βιβλία, οι ενήλικες ενθουσιάζονται και θα έλεγα μάλιστα ότι συγκινούνται! Ίσως γιατί μέσα εκεί βλέπουν κάτι κρυμμένο από τον εαυτό τους. Σε μία παρουσίαση που έγινε δίπλα στη λίμνη των Ιωαννίνων πριν δυο χρόνια, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, με το κοινό να συμμετέχει σε απίστευτες συζητήσεις, υπήρχαν ελάχιστα παιδιά! Ήταν για μένα έκπληξη αυτό.
Ερώτηση 7η: Στο βυθό, τελικά, υπάρχουν πολλοί θησαυροί;
Μ.Σ.Ρ.: Οι θησαυροί είναι συχνά ο στόχος. Και ο στόχος δίνει την αφορμή. Για ψάξιμο. Για γνώση. Για περιπέτεια και ενδοσκόπηση. Όποιος ψάχνει το θησαυρό, τον βρίσκει.
Ερώτηση 8η: Η φιλία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Δύο παιδιά θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν την υπόθεση. Πιστεύετε ότι μόνο με ομαδικότητα και συνεργασία μπορεί να επιτυχθεί αυτό;
Μ.Σ.Ρ.: Οπωσδήποτε. Η συνεργασία φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. Το ένα αγόρι έχει διαφορετικές προσλαβάνουσες, γεννήθηκε και μεγαλώνει στο νησί. Το άλλο έρχεται με τους γονείς διακοπές κάθε χρόνο και μια φιλία έχει γεννηθεί. Το καλοκαίρι είναι η ώρα της σκανταλιάς και της περιπέτειας. Είναι η εποχή που χάνεται ο χρόνος. Φυσικά ένα κορίτσι συμπληρώνει την παρέα. Πώς θα μπορούσε να λείπει άλλωστε; Την έστειλαν οι γονείς για τους καλοκαιρινούς μήνες στον παππού. Καθόλου σπάνιο αυτό, για τα δεδομένα της ελληνικής οικογένειας όταν οι γονείς εργάζονται, αλλά υπάρχει κάπου ένα χωριό... Η Άννα είναι κοσμογυρισμένη. Τα αγόρια τη συναγωνίζονται όπως είναι φυσικό, αλλά η κατάσταση τους κάνει συμμάχους. Την ιστορία την φτιάχνουν οι παρέες, και άρα καθένας από τους βασικούς χαρακτήρες έχει να προσφέρει διαφορετικά πράγματα στην ιστορία μας, στην οποία οι ντόπιοι αναγνωρίζουν πολλά στοιχεία από την πραγματικότητα της νησιώτικης ζωής.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Μ.Σ.Ρ.: Θα ήθελα να τους πω ότι η ιστορία έχει ανατροπές! Έχει και αγωνία και ότι πολύ λυπάμαι που δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα για τη συνέχεια, γιατί θα χαθεί το σασπένς.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Μ.Σ.Ρ.: Η «Κόρη στο Βυθό» είναι μια ιστορία για την οποία προηγήθηκε μεγάλη και βαθειά έρευνα. Την είχα στο μυαλό μου κάθε φορά που επισκεπτόμουν το νησί, κάθε φορά που βουτούσα στα γαλάζια νερά, κάθε που έβλεπα από την Αντίπαρο τους γλάρους στο στενό με το Δεσποτικό. Ζούσα και ξαναζούσα τις απαγγελίες του Αρχίλοχου μέσα στο Σπήλαιο, διαβάζοντας τα χαραγμένα στις πέτρες μηνύματα των Πειρατών και ταυτόχρονα διάβαζα συνεχώς ιστορία. Μετά από τέτοια έρευνα, διαβάζω πολλά διαφορετικά βιβλία. Έτσι χαλαρώνω και μεταφέρομαι αλλού. Ταυτόχρονα τώρα μεταφράζω. Το επόμενο βήμα μου βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης. Ας του δώσουμε λίγο χρόνο και θα ξεδιπλωθεί.
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!
Μ.Σ.Ρ.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ.
Η Μαίρη Σάββα γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Διεθνείς Σχέσεις και ξένες γλώσσες. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στο διπλωματικό ρεπορτάζ αλλά οι ιστορίες της ζωής την κέρδισαν. Η συγγραφική της πορεία ξεκίνησε με τα παραμύθια «Η Άννα και οι Καλικάντζαροι» και «Ο Κόσμος τρελάθηκε ή ο κόσμος ζεστάθηκε;». Ακολούθησαν το «Κολλημένος με την Οθόνη», «Το Μαξιλάρι της γνώσης», «Τα Κρυμμένα Σεντούκια του Αλή πασά», η «Κόρη στον βυθό» και το «Δεν είμαι η Αδελφή μου», από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ που τιμήθηκε με το βραβείο κοινού του Public στην κατηγορία «Εφηβική Λογοτεχνία».
(2017) Κόρη στον βυθό, Μίνωας
(2015) Δεν είμαι η αδελφή μου, Μίνωας
(2013) Τα κρυμμένα σεντούκια του Αλή πασά, Μίνωας
(2011) Κολλημένος με την οθόνη, Ίνδικτος
(2011) Το μαξιλάρι της γνώσης, Επίνοια - Ελληνογερμανική Αγωγή
(2008) Ο κόσμος τρελάθηκε ή ο κόσμος ζεστάθηκε;, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2007) Η Άννα και οι καλικάντζαροι, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Κόρη στον βυθό
Με τη γεύση της αλμύρας στο στόμα και το βλέμμα να πλημμυρίζει από το γαλάζιο του ουρανού και το μπλε της θάλασσας, δύο αγόρια κι ένα κορίτσι αναζητούν μια μαρμαρένια κόρη.
Χάθηκε με ανεξήγητο τρόπο από το σημείο όπου την είχαν εντοπίσει τα παιδιά μέσα στη θάλασσα, στο στενό που χωρίζει το Δεσποτικό από την Αντίπαρο.
Από εκείνη τη στιγμή το μυστήριο του αγάλματος προκαλεί τα παιδιά να εξερευνήσουν την Πάρο και την Αντίπαρο σπιθαμή προς σπιθαμή. Να μάθουν την ιστορία της, να αφουγκραστούν τα μυστικά της, να διασκεδάσουν με τους ανθρώπους της.
Τι απέγινε το μαρμαρένιο άγαλμα;
Ποιο μυστήριο κρύβει άραγε το πανέμορφο νησί των Κυκλάδων;
Δεν είμαι η αδελφή μου
Οι συγκρίσεις κάνουν τη ζωή της δεκαπεντάχρονης Μαρίας ανυπόφορη.
Τη συγκρίνουν πάντα με το καλύτερο και στον περίγυρό της το καλύτερο είναι η μεγαλύτερη αδελφή της, η Αλίκη.
Καταπληκτική στον χορό, άριστη μαθήτρια, όμορφη, τακτική, χρυσοχέρα.
Είναι δύσκολο να μεγαλώνουν δύο έφηβες σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Όμως, μερικές φορές ο ανταγωνισμός μάς βοηθά να βγούμε έξω από τα στενά όρια της οικογένειας…
Η Αλίκη, μαθημένη να είναι «η άριστη», οδηγείται σε μια παγίδα, από αυτές που στήνει η ίδια η ζωή στους εφήβους.
Η μικρότερη Μαρία, μολονότι έχει αδυναμίες και βαθιά έλλειψη αυτοπεποίθησης, προσπαθεί να γίνει ο δυνατός κρίκος όταν η αδελφή της βρεθεί σε κίνδυνο.
Θα μπορέσει να ξεπεράσει «τις ετικέτες» που της έχουν βάλει;
Ένα μυστήριο σ’ έναν εγκαταλελειμμένο κήπο, ένας άγνωστος νεα¬ρός, το σημείωμα από έναν ανώνυμο αποστολέα, οι υποσχέσεις ενός μεγαλύτερου για το «μεγάλο ταξίδι» δοκιμάζουν τη σχέση των δύο κοριτσιών και τις κάνουν να δουν τη ζωή με άλλα μάτια.
Τα κρυμμένα σεντούκια του Αλή πασά
Πόλη μαγική τα Ιωάννινα.
Με την καρδιά να χτυπάει κάπου εκεί στο κέντρο της Παμβώτιδας λίμνης, και το βλέμμα στις απόκρημνες πλαγιές των ψηλών βουνών, ο Γιάννης, η Εύη και ο Σπύρος παρασύρονται σε μια περιπέτεια κι ανακαλύπτουν μυστικά που κρύβονται μέσα στον χώρο και τον χρόνο.
Πέντ’ έξι λέξεις χαραγμένες σε πέτρα κι ένα μυστήριο γύρω από ένα κομπολόι γίνονται αφορμή για να ξετυλιχθεί ένα κουβάρι όλο ιστορία, που απλώνεται και ακολουθεί τα ίχνη του θησαυρού του Αλή πασά.
Οι ανασκαφές που χρόνια τώρα γίνονται για την ανακάλυψη του μυθικού θησαυρού μπορεί να μην έχουν σταματήσει, όμως οι τρεις φίλοι ανακαλύπτουν κάτι που κανένας χρυσοθήρας δε φαντάστηκε ποτέ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου