Κ.Π.: Τελευταία δεν προλαβαίνω να διαβάζω πολλά βιβλία πέρα απο επιστημονικά που αφορούν στην δουλειά μου ή παραμύθια που διαβάζω στα παιδιά μου. Μου αρέσει όμως ο Χορχε Μπουκαι και μένω σε μια φράση του: Η ζωή δεν μπορεί να βασισθεί παρά μόνο πάνω σε αυτή τη στιγμή που ονομάζουμε παρόν. Οπότε και μετά την περιπέτεια που πέρασα διαπιστώνω πως πρέπει να ζούμε κάθε στιγμή με δύναμη γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Κ.Π.: Αγαπημένο βιβλίο όταν ήμουν μικρή ήταν της Ζωρζ Σαρή, τα χέγια. Αφορά σε ένα έφηβο κορίτσι που μεγαλώνει με τον πατέρα του, χωρίς μητέρα, στην επαρχία. Ένα βιβλίο που με είχε αγγίξει ιδιαίτερα γιατί μιλούσε για την ανάγκη για αλήθεια και την ειλικρίνεια που αναζητούσε η ηρωίδα κάτι που σήμερα αποτελεί θεμέλιο λίθο της σχέσης μου με τα παιδιά μου.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Κ.Π.: Κατά την διάρκεια της θεραπείας μου ένιωσα πολύ τυχερή για όλη την αγάπη και υποστήριξη που λάμβανα και ένιωθα την βαθιά ανάγκη να βοηθήσω και να προσφέρω και γω με την σειρά μου κάτι για το ευρύτερο καλό.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η μικρή μπαλίτσα”;
Κ.Π.: Ως ένα εργαλείο επικοινωνίας για κάθε γονιό που θέλει να μιλήσει και να βοηθήσει το παιδί του να καταλάβει για τις επερχόμενες αλλαγές που θα φέρει ο καρκίνος στο σπίτι τους.
Ερώτηση 5η: Στο βιβλίο έχετε συμπεριλάβει αρκετά κομμάτια για τους γονείς. Ποιος ήταν ο λόγος που το κάνατε;
Κ.Π.: Το να είσαι γονιός μικρών παιδιών είναι αρκετά δύσκολο από μόνο του. Συχνά έχουμε πολλές ερωτήσεις(και ανασφάλειες) σχετικά με το πώς να διαχειριστούμε διαφορετικές καταστάσεις ή συμπεριφορές των παιδιών μας. Είχα την τύχη να με υποστηρίξουν ψυχολόγοι και παιδοψυχίατροι από το Institute Paoli Camettes στην Νότια Γαλλία, και ήθελα να μοιραστώ αυτήν την βοήθεια, γιατί πολλά από αυτά που συμβαίνουν σε ένα παιδί (σκέψεις, φοβίες, ανασφάλειες , θυμός κτλ) δεν είναι αυτονόητα αλλά μόλις τα αντιληφθείς και μιλήσεις για αυτά με το παιδί σου, γίνονται όλα πολύ ποιο απλά και διαχειρίσημα.
Ερώτηση 6η: Η μαμά έχει καρκίνο. Πόσο δύσκολο είναι για αυτήν να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα μιας οικογένειας;
Κ.Π.: Στην ζωή δεν υπάρχει δύσκολο και εύκολο, είναι τα παιδιά της και ανταπεξέρχεται όπως μπορεί καλύτερα με αγάπη. ‘Όπως γράφω και στο βιβλίο καλό είναι να υπάρχει βοήθεια από τους γύρω και οι γονείς δεν θα πρέπει να διστάσουν να ζητήσουν βοήθεια από ανθρώπους που εμπιστεύονται, όπως φίλους, παππούδες γιαγιάδες κτλ. Ο καρκινοπαθής γονιός εκτός από γονιός είναι και ασθενής άρα χρειάζεται χρόνο να κάνει την θεραπεία του και να ξεκουραστεί, οπότε λίγη βοήθεια είναι καλοδεχούμενη, στο μέτρο που θέλει ο καθένας.
Ερώτηση 7η: Στο βιβλίο οι γονείς μιλάνε για όλα τα στάδια στα παιδιά τους. Πιστεύετε ότι είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να παιδιά να κατανοήσουν την κατάσταση και να μη σωματοποιήσουν αυτή την αρρώστια μέσα από το άγχος τους και τις τύψεις;
Κ.Π.: Πιστεύω στην ειλικρίνεια και την ασφάλεια και σιγουριά που μεταφέρω στο παιδί μου με το μήνυμα «δεν σου κρύβω κάτι». Φεύγω, πάω στο νοσοκομείο, θα γυρίσω σε Χ μέρες πάω να εξαφανίσουν οι γιατροί την μπαλίτσα , θα γυρίσω… αυτό που έχει σημασία είναι ότι γυρνάω σπίτι μου τελικά… κρατάω τον λόγο μου και χτίζω μια σχέση εμπιστοσύνης, ακόμα και στα δύσκολα. Δεν χρειάζονται λεπτομέρειες.
Ερώτηση 8η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Κ.Π.: Ειλικρίνεια , αγάπη, επιμονή, υπομονή και γενναιότητα πολλή χρειάζεται κάθε δύσκολη αποστολή, αυτή είναι η μυστική μας συνταγή να είναι τώρα σε όλους σας γνωστή.
Ερώτηση 9η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Κ.Π.: Δεν με βλέπω σαν συγγραφέα οπότε δεν έχω επόμενο συγγραφικό βήμα… όμως το βιβλίο στην επόμενη έκδοση θα το αφηγηθεί μουσικά ο Γιάννης Χαρούλης και ο Στέλιος Σιγανός έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να ακούνε την ιστορία ακόμα και όταν λείπει ο γονιός απ’ το σπίτι και να παίρνουν ελπίδα, ότι θα τα καταφέρουν και αυτοί σαν οικογένεια ενωμένοι δυνατοί να διακτινισουν την μπαλίτσα τους σε άλλο γαλαξία. Τα έσοδα πάνε σε συλλόγους καρκινοπαθών.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Η Κάλλια Πεδιαδίτη-Prud’homme είναι μητέρα δύο παιδιών, του Αλέξανδρου και της Αριάδνης, με καταγωγή από την Κρήτη. Τον Αύγουστο του 2015, σε ηλικία 34 ετών, διαγνώστηκε με καρκίνο του στήθους και όπως εκατοντάδες νέες μητέρες που προσβάλλονται από αυτή την ασθένεια κάθε χρόνο στην Ελλάδα έψαξε να βρει ένα βιβλίο το οποίο θα τη βοηθούσε να εξηγήσει και να προετοιμάσει τα παιδιά της για την περιπέτεια που ξεκινούσε και τις επικείμενες αλλαγές στην καθημερινότητά τους. Δυστυχώς, τέτοιο βιβλίο δεν υπήρχε στα ελληνικά και έτσι εμπνευσμένη από την εμπειρία των παιδιών της και με την υποστήριξη της ομάδας ψυχολόγων και παιδοψυχίατρων ενός από τα μεγαλύτερα Ινστιτούτα της Γαλλίας για τον καρκίνο, το “Institut Paoli Calmettes”, αποφάσισε να γράψει τη Μικρή μπαλίτσα θέλοντας να βοηθήσει με τη σειρά της κάθε οικογένεια με μικρά παιδιά που ξεκινά τη δική της περιπέτεια με τον καρκίνο.
(2017) Η μικρή μπαλίτσα, Κάλλια Πεδιαδίτη – Prud’Homme, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη
Η μικρή μπαλίτσα
H μαμά έχει μια μικρή μπαλίτσα στο σώμα της. Είναι όμως πολύ ενοχλητική γιατί κρύβει μέσα της μια αρρώστια που τη λένε καρκίνο.
Μέσα από τη θεραπεία της μαμάς στο νοσοκομείο θα γνωρίσουμε εντυπωσιακά μηχανήματα, ικανούς γιατρούς και πανίσχυρες ακτίνες ουράνιου τόξου που θα διακτινίσουν την μπαλίτσα σε άλλον γαλαξία.
Όλη η οικογένεια ενωμένη θα γνωρίσει τη δύναμη της θετικής σκέψης και της αγκαλιάς! Τη δύναμη της γενναιότητας που καταπολεμά τον φόβο και της αγάπης που διώχνει τη λύπη μακριά.
Για τους γονείς…
Το βιβλίο αυτό επιδιώκει μέσα από ένα παράθεμα με επιστημονικές συμβουλές να βοηθήσει και να κατευθύνει τους γονείς να υποστηρίξουν έγκαιρα και με ευαισθησία τα παιδιά τους σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται, όταν η οικογένεια αντιμετωπίζει μια σοβαρή περιπέτεια υγείας, και να τα προετοιμάσουν για τις αλλαγές που αυτή επιφέρει. Δίνει ειλικρινείς και ακριβείς απαντήσεις στις ερωτήσεις τους σχετικά με την υγεία του γονέα και τις αλλαγές της καθημερινότητας. Στόχος είναι να έρθει όλη η οικογένεια πιο κοντά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου