Λίτσα Καποπούλου

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Η καταγωγή της είναι από τη Μεσσηνία. Ο τοπικισμός δεν της αρέσει. Αγαπάει την Ελλάδα. Αυτήν, που έχουμε κι αυτήν, που είχαμε. Η φράση του Γρηγόρη Ξενόπουλου 'Είμαι Πανέλληνας' την χαρακτηρίζει. Τελείωσε το Γυμνάσιο στον ωραίο Βόλο. Εκεί πλάστηκαν τα εφηβικά όνειρα, εκεί αποφασίστηκε η παρά πέρα πορεία ζωής. Στη θαυμάσια βολιώτικη παραλία έβλεπε την προτομή του αγαπημένου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη να κοιτά προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σκιάθο. Τη φανταζόταν τόπο ονειρικό, σύμφωνα με τις άριστες περιγραφές στα διηγήματά του. Την πρωτοεπισκέφθηκε μαθήτρια και την γοήτευσε. Αργότερα υπηρέτησε εκεί ως Ειρηνοδίκης. Ο Βόλος και η Σκιάθος για την ίδια υπήρξαν πατρίδες της. Τελείωσε τη Νομική Σχολή Αθηνών και Σχολή Δημοσιογραφίας. Εργάστηκε ως Δικηγόρος και στην συνέχεια ως Δικαστική Λειτουργός. Το γράψιμο της άρεσε από μικρή, ήταν ανάγκη δημιουργίας και κάλεσμα ψυχής. Η καλλιέργεια γνώσεων, η ύπαρξη συναισθημάτων και η λειτουργία της φαντασίας θεωρεί ότι είναι καλό να εκφράζονται. Με το μυθιστόρημα 'Πνοή. Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου…' αποτυπώνει την αγάπη της για τις αλησμόνητες πατρίδες της Ανατολής, που την συγκινούσαν ανέκαθεν. Η μυθοπλασία του έχει να κάνει με τον ακατάλυτο σύνδεσμο, ανάμεσα στις δύο στεριές του Αιγαίου και το μαγικό πεπρωμένο. Της αρέσει ο, τιδήποτε μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο. Πιστεύει ότι πρέπει να 'ναι αυτονόητη η προστασία των αδυνάτων. Ανθρώπων και ζώων. Τιμάει τους αγωνιστές σε οποιονδήποτε τομέα και την προσπάθεια για το καλύτερο. Αποδίδει σεβασμό στην ελληνική λεβεντιά, το ελληνικό πνεύμα, το ελληνικό φιλότιμο. Είναι παντρεμένη με τον Φιλόλογο καθηγητή, Γιάννη Παναγιωτάκη και έχει δύο κόρες Δικηγόρους, τη Γεωργία και την Κωνσταντίνα.
"Στο βασίλειο της μοίρας" κυκλοφόρησε το 2015 από τιςεκδόσεις Ανάτυπο. "Πνοή, όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου" το 2013 από τις εκδόσεις Δίαυλος.

Στο βασίλειο της μοίρας

Τι μπορεί να λαβώσει έναν μεγάλο έρωτα;
Επηρεάζει η αποκρουστική φιγούρα της στρίγκλας πεθεράς; Η φθορά της καθημερινότητας; Μήπως άγνωστες δυνάμεις;
Υπάρχουν μάγια; Κακή αύρα; Θετική ενέργεια; Αλήθεια ή δεισιδαιμονίες;
Που οδηγεί η ζήλια και ο φθόνος ανάμεσα σε συγγενείς;
Τα βιώματα καταστρέφουν;
Πόσο καθοριστικό είναι το παρελθόν για το παρόν και το μέλλον;
Πως προφυλάσσεται ο συνεκτικός ιστός της οικογένειας;
Η νέα γενιά είναι ανεξάρτητη; Επαναστατεί, για να ταυτιστεί τελικά με τις προηγούμενες;
Ποια η δύναμη της μετάνοιας; Ποια η απάντηση στο δίλημμα: Συγγνώμη ή Μάχαιραν Έδωκας…;
Η δράση των ηρώων άλλοτε να αγγίζει την αγγελική καλοσύνη και άλλοτε τη δαιμονική κακία.
Οι ζωές ανθρώπων συναντώνται αινιγματικά, το απρόβλεπτο δημιουργεί ανατροπές. Τα πάντα ρει…
Μυστικά αποκαλύπτονται, όνειρα πραγματοποιούνται, τύψεις τυραννούν. Στα όρια της ελπίδας η μεγαλύτερη βεβαιότητα είναι η αβεβαιότητα.
Στο Βασίλειο της Μοίρας λαμβάνει ο καθένας το μερίδιο, που του αναλογεί. Στη σκιά του εαυτού μας η Νέμεσις αποφασίζει δίκαια…

 

Πνοή, όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου

O Δήμος και η Κλαίρη, αδέλφια, καταξιωμένοι επαγγελματικά και κοινωνικά, βιώνουν την ολική ανατροπή, όταν ανακαλύπτουν ακολουθία οικογενειακών μυστικών! Μέσα τους θεριεύει ζωογόνα πνοή και τους παρασύρει…
Η καρδιά του πεπρωμένου χτυπά στον μυστικισμό της Ανατολής. Ανώτερη Δύναμη τους καθοδηγεί. Πολύτιμοι συμπαραστάτες στη μεταφυσική τους αναζήτηση ο Ουμούτ, ο Κενάι και η Γκιουλσούν.
Καταλήγουν στο ερειπωμένο καστρομονάστηρο της Αγίας Φωτεινής στη Μικρά Ασία. Εκεί, όπου οι ίντριγκες παρουσίασαν ως ατύχημα τη δολοφονία του μοναχού Ρωμανού, που υπήρξε στρατηγός επί Ιουστινιανού με τ’ όνομα Θεοδόσιος. Εκεί, όπου αιώνες μετά έχασε την ζωή της μια νέα γυναίκα, η Φυντάν, υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες. Τι τους συνδέει όλους;
Το παρελθόν συγκρούεται με το παρόν και προδιαγράφει το μέλλον. Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Τα ονόματα, οι τοποθεσίες, τα όνειρα και τα αισθήματα των εμπλεκομένων. Τίποτε δεν τελειώνει. Κάτι νέο αρχίζει… Όπως ο κύκλος της ζωής, χωρίς αρχή και τέλος. Η πνοή διαχέεται… συνεχίζει να επιλέγει… να ζει…