Συζητώντας με τη Νεκταρία Ζαγοριανάκου - Μακρυδήμα

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Ν.Ζ.Μ.: Αρκετοί όχι μόνο συγγραφείς αλλά και ποιητές. Καζαντζάκης, Καβάφης, Έσσε, Γκιμπράν…

Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Ν.Ζ.Μ.: Δεν θυμάμαι εάν ήταν το πρώτο, σίγουρα όμως ο δον Κιχώτης του Θερβάντες ήταν το αγαπημένο βιβλίο της παιδικής μου ηλικίας!

Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Ν.Ζ.Μ.: Η συγγραφή είναι μια διαδρομή, ένα ταξίδι γεμάτο από ανατροπές, συναισθήματα. Είναι ένας τρόπος έκφρασης, ένα βήμα που μέσα από ανθρώπινες ιστορίες λες όσα πιστεύεις.

Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πήγη έμπνευσής σας;

Ν.Ζ.Μ.: Η θάλασσα, η μουσική, η ποίηση, ένας πίνακας ζωγραφικής, οι ίδιοι άνθρωποι.

Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Ν.Ζ.Μ.: Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η έκδοση όσων έγραφα ήταν το μεγάλο βήμα για εμένα.

Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Ο μεγάλος σοφός";

Ν.Ζ.Μ.: Έχω ξαναπεί ότι ο τίτλος είναι ειρωνικός, κανείς από τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου δεν δέχεται τον βαρύγδουπο αυτό τίτλο. Οι ιδιαίτερα μορφωμένοι, καλλιεργημένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Θαυμάζω και εκτιμώ αυτούς τους ανθρώπους κι ήθελα να φτιάξω τέτοιους ήρωες. Είναι ένα ταξίδι στη γνώση, στα βιβλία, στην τέχνη, στο μαγικό κόσμο της Αναγέννησης.

Ερώτηση 7η: Το βιβλίο σας "Τα θεριά της Μεσογείου" όπως και "Ο μεγάλος σοφός" είναι ιστορικά μυθιστορήματα. Σας δυσκόλεψε η συλλογή των στοιχείων;

Ν.Ζ.Μ.: Η περίοδος συλογής των στοιχείων είναι μοναδική. Έχει μια δική της αίγλη, είσαι συνεχώς σε εγρήγορση μέχρι να βρεις αυτό που ψάχνεις. Στο κομμάτι αυτό με βοήθησε η επιστήμη που έχω σπουδάσει, η Ιατρική. Είναι η αγαπημένη μου περίοδος, έχω μια ιδέα στο μυαλό μου και πρέπει να της δώσω μια μορφή κι η έρευνα με βοηθά πολύ σ’ αυτό.

Ερώτηση 8η: Αληθινή ιστορία και μυθιστοριογραφία. Πόσο εύκολο είναι αυτό το πάντρεμα;

Ν.Ζ.Μ.: Δεν έχω μια απάντηση σ’ αυτό, έρχεται μόνο του.

Ερώτηση 9η: "Ο μεγάλος σοφός" αφηγείται την ιστορία ενός παρολίγον μοναχού. Η διαδρομή του μεγάλη. Τελικά όλα στη ζωή μας έχουν κάποιο λόγο που μας συμβαίνουν;

Ν.Ζ.Μ.: Το έχουν βαφτίσει με πολλά ονόματα. Θέλετε να το πείτε τύχη; μοίρα; κισμέτ; Όπως θέλετε. Εκείνο που ξέρω και βλέπω είναι η δύναμη που κρύβει ο άμθρωπος μέσα του όταν θέλει κάτι πραγματικά. Όταν αγαπά αυτό που κάνει και είναι διατεθειμένος να το κυνηγήσει. Αυτή είναι η δική μου αλήθεια. Η αστείρευτη ενέργεια του ανθρώπου.

Ερώτηση 10η: Ο Θεόδωρος δίπλα στον Κόζικο θα ορθοποδήσει. Πιστεύετε πως μία βοήθεια από έναν άνθρωπο μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας;

Ν.Ζ.Μ.: Ο Κόζιμο έδωσε μια ευκαιρία στον ήρωα. Ναι ήταν σημαντική αλλά ποτέ δεν αρκεί. Πρέπει να έχεις μέσα σου αυτό το κάψιμο που σε ωθεί να κάνεις πράγματα, να βγείς μπροστά και να τολμήσεις. Ο Θεόδωρος, ο ήρωας του μεγάλου σοφού, είχε την τόμλη να παρουσιαστεί μπροστά του κατάφερε νε κεντρίσει το ενδιαφέρον και στη συνέχεια την εμπιστοσύνη του Κόζιμο των Μεδίκων με τις γνώσεις, την καλλιέργειά και την σκληρή δουλειά.

Ερώτηση 11η: Η φιλία στο βιβλίο σας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Πόσο σημαντική είναι για εσάς;

Ν.Ζ.Μ.: Η φιλία είναι ένα ύψιστο αγαθό! Δεν θα μπορούσα να πορευτώ δίχως τους φίλους μου. Δεν έχω πολλούς μα όσους έχω τους προσέχω σαν τα μάτια μου! Είναι οι δικοί μου άνθρωποι. Ξεκινάς και νιώθεις ότι έχεις αρκετούς φίλους σιγά-σιγά καθώς προχωράς κάποιοι χάνονται, κάποιοι καινούργιοι έρχονται σε δέχονται και σε ανέχονται. Και αυτοί οι λίγοι είναι εκείνοι που θα ακούσεις την κριτική τους, τη συμβουλή τους, το θυμό τους κι όλο αυτό κάνει τη ζωή πιο υποφερτή, πιο όμορφη.

Ερώτηση 12η: Ο έρωτας του Θεόδωρου και της Μπλάνκας είναι απόλυτος και αληθινός. Πιστεύετε πως μπορούν να βρεθούν τόσο ανιδιοτελείς αγάπες ή είναι εξιδανικευμένες;

Ν.Ζ.Μ.: Ο Θεόδωρος εξανθρωπίστηκε κι η Μπιάνκα εξαγνίστηκε. Δυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί και τόσο πισμωμένοι να μείνουν μαζί. Δίχως την αγάπη, την ομορφιά πώς να ζήσεις;

Ερώτηση 13η: Βλέπουμε οι αρχαίοι πάπυροι να γίνονται οι αιτίες για πολλές έχθρες μεταξύ των ανθρώπων. Τελικά η αμέτρητη γνώση αλλά και η θέληση για γνώση μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε μονοπάτια γεμάτα μίση;

Ν.Ζ.Μ.: Το καλό και το κακό πορεύονταν πάντα μαζί σε ισορροπία. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ανατραπεί αυτή η ισσοροπία. Στην συγκεκριμένη ιστορία ο εγωισμός κι η τυφλή φιλοδοξία, ανθρώπινα χαρακτηριστικά και τα δυο κατόρθωσαν να την ανατρέψουν.

Ερώτηση 14η: Κάποια στιγμή βλέπουμε να ανατρέπονται πολλά. Δολοφονίες, δολοπλοκίες, ψέματα και έναν άνθρωπο από το πουθενά να αλλάζει τα δεδομένα μιας ρουτίνας των κατοίκων της πόλης. Ακόμα και μία φιλία διαλύεται και σκορπίζεται στους ανέμους. Γιατί πιστεύετε πως κάποιοι άνθρωποι είναι ευάλωτοι σε λόγια με αποτέλεσμα να χαθεί ένας τέτοιος ισχυρός δεσμός όπως είναι η φιλία;

Ν.Ζ.Μ.: Μια πραγματική φιλία δεν χάνεται ποτέ. Μπορεί να κλονιστεί από την ζήλια, τον εγωισμό, από πάθη ανθρώπινα. Όταν θέλεις κάποιον στη ζωή σου μαθαίνεις και να υπομένεις και να συγχωρείς.

Ερώτηση 15η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Ν.Ζ.Μ.: Δεν πιστεύω και πολύ στα πρέπει αλλά στα θέλω. Δεν θα πω σε έναν αναγνώστη πρέπει να διαβάσεις το βιβλίο. Είναι ο αναγνώστης που θα το θελήσει και εάν το επιλέξει θα ζήσει μια περπέτεια ζωής, σε μια συναρπαστική εποχή.

Ερώτηση 16η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Ν.Ζ.Μ.: Ένα μεγάλο ευχαριστώ! Δίχως την ενέργεια, τη θετική τους αύρα και τα λόγια τους δεν θα μπορούσα να πάω παρακάτω. Ακούω τη γνώμη τους, τις επισυμάνσεις που μου κάνουν, την δική τους εκδοχή για τους ήρωες και το πώς περπάτησαν τη ζωή τους.

Ερώτηση 17η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Ν.Ζ.Μ.: Η ριζική αλλαγή ζωής, η νοσταλγία για τον γενέθλιο τόπο, ο ξεριζωμός, η αναζήτηση ενός ονείρου.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!! 

 

 

 

 

 

 

 

Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα γεννήθηκε στην Σπάρτη. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε Ιατρική στη Ρώμη. Ειδικεύτηκε στην Κυτταρολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι παντρεμένη, μητέρα δυο αγοριών και ζει στα Ιωάννινα.

Το πρώτο της βιβλίο "Γνωριμία... με το Ζαγόρι" εκδόθηκε το 2010 από τις εκδόσεις Εφυρα. Μετά ακολούθησαν "Τα θεριά της Μεσογείου" το 1024 και "Ο μεγάλος σοφός" το 2015 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.

 

 

 

 

 Τα θεριά της Μεσογείου

Γεννήθηκε στη Μάλτα και τον λένε Αυγουστίνο. Γεννήθηκε στη Μάνη και τον λένε Γρηγόρη. Κι οι δυο την ίδια νύχτα πήρανε την πρώτη ανάσα, κάτω από τα ίδια αστέρια, το 1645, τότε που ξέσπασε ο πόλεμος ανάμεσα στους Βενετούς και τους Τούρκους... για την Κρήτη... για τον Χάνδακα. Δυο φαινομενικά άσχετοι άνθρωποι, δεμένοι όμως με μια αόρατη αλυσίδα.
Και μια Βενετσιάνα καλλονή γεννημένη από Κρητικό πατέρα.
Ακολουθώντας τις περιπέτειες της ζωής τους μπαρκάρουμε με αστρόμητους Μανιάτες πειρατές, μπαίνουμε σε μεγαλόπρεπα βενετσιάνικα παλάτια, κλεινόμαστε σε σκοτεινά μπουντρούμια της Πόλης και καιγόμαστε στη φλόγα ενός απαγορευμένου έρωτα.
 

 

 

 

 

 Ο μεγάλος σοφός

Εγώ, ο Θεόδωρος, ένας μαθητευόμενος μοναχός, ένας υπάκουος αντιγραφέας, γέννημα της Πόλης, έφυγα κυνηγημένος απ’ τον τόπο μου λίγο πριν πέσει στα χέρια των Οθωμανών, ζωσμένος εννιά χειρόγραφα. Εννιά θησαυρούς που φύλαξα με κίνδυνο της ζωής μου. Αποχαιρέτισα βίαια την αθωότητα της νιότης μου όταν έγινα μάρτυρας ενός αποτρόπαιου φόνου. Ο Θεός με έστειλε στην Πόλη του Κρίνου, τη Φλωρεντία. Βίωσα την Αναγέννηση δίπλα σε ανθρώπους φωτισμένους κι έγινα το δεξί χέρι των Μεδίκων. Το όραμά τους το ’νιωσα και δικό μου. Δεν αποζήτησα τη δόξα, πορεύτηκα πάντα στις σκιές. Έζησα τη ζωή μου καταπώς την ήθελα. Όλα τα γεύτηκα και το κυριότερο, ερωτεύτηκα. Αγάπησα βαθιά, τα βιβλία και μία γυναίκα. Την Μπιάνκα. Μα όσο κι αν αγάπησα, πάντα έψαχνα να βρω μια γη να ανήκω. Ταξίδεψα σε πολλά μέρη. Παντού ήμουν ξένος… Μόνο ένας τόπος μ’ αγκάλιασε στοργικά σαν να ήμουν ο χαμένος γιος του. Η Πάτμος.
Η ταραχώδης ζωή ενός Βυζαντινού λογίου της Αναγέννησης που γνώρισε την πραγματική ζωή μέσα από τον έρωτα…