Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Κριτική Βιβλίου “Το αγγελικό μυστικό της ΌΛΓΑΣ ΜΠΡΑΟΥΝ” της Τζένης Βλαχώνη

Το βιβλίο ισορροπεί μεταξύ αλήθειας και μυθοπλασίας. Η ζωή της Όλγας Μπράουν σε συναρπάζει και σε σε βυθίζει στις σελίδες της όπως και τα μάτια της ηρωίδας μας.
Πως γίνεται μερικοί άνθρωποι να βλέπουν το σκληρό πρόσωπο της μοίρας και τι είναι αυτό που πλανάται στη ζωή της σαν μόνιμη απειλή; Γιατί οι Μοίρες τη ζηλεύουν και της δίνουν χτυπήματα βαριά;
Η Όλγα μένει ορφανή από μητέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Στη ζωή της ο πατέρας της θα μείνει απών και θα μεγαλώσει σε οικοτροφείο. Από εκεί η Όλγα θα βρει δουλειά στην Αίγυπτο δίπλα στην οικογένεια του βασιλιά Φαρούκ Α', η οποία θα αναλάβει την ανατροφή των παιδιών του.
Στην Αίγυπτο, παρά τη στενή πολιορκία του Έλληνα Αντώνη δεν θα ενδώσει αλλά θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο του Άγγλου στρατιωτικού Alfred Brown, τον οποίο και θα παντρευτεί. Μόνο όμως που η ευτυχία δεν κρατάει για πάντα αλλά η ζωή της θα ανατραπεί και πάλι χάνοντας απρόσμενα τα ίχνη του άντρα της. Πολλά τα ερωτήματα που θα την στοιχειώσουν. Γιατί ο Alfred γίνεται λιποτάκτης; Γιατί εξαφανίζεται ξαφνικά; Γιατί ποτέ δεν βρήκε έστω το πτώμα του; Γιατί εγκατέλειψε και αυτή και τα παιδιά τους; Έπειτα από παροτρύνσεις πολλών θα προσπαθήσει να φτιάξει και πάλι τη ζωή της στο πλευρό του Αντώνη. Άραγε θα καταφέρει ο Αντώνης να αγκαλιάσει τα παιδιά του αντίζηλού του σαν δικά του; Θα τους δώσει την πατρική αγάπη που τόσο πολύ λείπει από τα δύο κορίτσια; Θα κρατήσει τις υποσχέσεις που δίνει στην Όλγα;
Η συγγραφέας καταφέρνει και ακροβατεί την αλήθεια με το μύθο και σε προκαλεί να διαβάσεις αυτή την ένωση, η οποία δεν σε αφήνει ασυγκίνητη. Σου προκαλεί έντονα συναισθήματα όπως θυμό, οργή, λύπη, χαρά, ευτυχία, έρωτα, αγάπη, στοργή, συμπόνοια, απογοήτευση και εμπιστοσύνη. Εμένα κατάφερε να με συγκινήσει και να με κάνει να δακρύσω.
Πόσο μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος και να σταθεί δυνατός, όχι για τον ίδιο αλλά για τα παιδιά του; Πόσο πονάει η απώλεια του δικού σου ανθρώπου και πως μπορείς να ξανασταθείς στα πόδια σου; Πως η παιδική μας ηλικία πολλές φορές έχει την ίδια εξέλιξη με την ενήλική μας, από “θύματα” γινόμαστε “θύτες”; Πως τα παιδικά μας βιώματα αντανακλούν και στα μετέπειτα βήματά μας; Πως μερικές φορές δεν βλέπουμε ή δεν θέλουμε να δούμε μπροστά μας την αλήθεια κυρίως επειδή πονάει και μας πληγώνει γιατί δεν καταφέραμε να σταθούμε δυνατοί και σωστοί απέναντι στους δικούς μας ανθρώπους;
Σίγουρα από τα βιβλία must read, κατά τη γνώμη μου. Ψάξτε το και αναζητείστε το. Διαβάστε το και γοητευτείτε! Ο λόγος της είναι ωραίος και μεστός και η γραφή της ονειρική και συναρπαστική. Το ταξίδι που μας προσφέρει είναι μεγάλο, όχι σε όγκο σελίδες αλλά σε ποιότητα και ήθος. Ευχαριστώ τη συγγραφέα για το ταξίδι που μου πρόσφερε μέσω της ανάγνωσης και εύχομαι να ακολουθήσουν και άλλα πονήματά της το ίδιο συναρπαστικά και ταξιδιάρικα.






Βασιλική Διαμάντη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου