Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Κριτική Βιβλίου “Σπασμένος καθρέφτης” της Ελευθερίας Μεταξά

“Η κόρη του φονιά είναι εδώ...”
Ποιος είναι ο δολοφόνος; Γιατί στοιχειώνεται και πάλι η ζωή της Νατάσσας; Μετά την ομολογία του πατέρα της, μιας δολοφονίας που δεν έπραξε ποτέ και αφού έχουν περάσει πολλά χρόνια αποφασίζει να επιστρέψει στον τόπο του εγκλήματος για να βρει την αλήθεια και να δικαιώσει τον πατέρα της έστω και πολλά χρόνια μετά.
Το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μία αστυνομική ταινία για γερά νεύρα. Αρκετά σκοτεινό και διαφορετικό από τα προηγούμενά της. Είναι η νότα που συνθέτει μία άρτια συμφωνία με πολλά σκαμπανεβάσματα τόσο από ψυχολογικής όσο και από αστυνομικής άποψης. Δεν νομίζω να μπορούσε άλλος συγγραφέας να αποτυπώσει στο χαρτί καλύτερα τους χαρακτήρες, οι οποίοι είναι δομημένοι αριστοτεχνικά.
Παρόλο που ο δολοφόνος αναγνωρίζεται από την αρχή σχεδόν, τουλάχιστον για εμένα, το ενδιαφέρον για να κατανοήσεις την ψυχοσύνθεση του δολοφόνου είναι τόσο έντονο που ξεχνάς τα πάντα. Σκέφτεσαι μόνο τα λογοπαίγνια και τις ενδόμυχες σκέψεις του. Ακόμα και ο τίτλος είναι μέρος της ψυχογράφησης του χαρακτήρα του δολοφόνου. Και κάπου εκεί, ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ μαθαίνεις πόσο σημαντικό είναι για έναν άνθρωπο να αποδεχτεί πως πολλές φορές χρειάζεται τη βοήθεια ενός ειδικού για να λειτουργήσει σωστά. Άλλωστε και η ψυχή μπορεί να σπάσει σε χίλια κομμάτια όπως και ένας καθρέφτης...
Αν ψάχνετε για ένα σκοτεινό ελληνικό νούαρ μυθιστόρημα, ε λοιπόν το βρήκατε! Μην το πολυσκέφτεστε πάρτε το και βυθιστείτε μέσα του όπως οι κόρες του της Τίρυνθας Προίτου, Λυσίππη, Ιφινόη και Ιφιάνασσα, οι οποίες σύμφωνα με τη μυθολογία, βρήκαν καταφύγιο στο σπήλαιο όταν κατελήφθησαν από μανία, τιμωρία γιατί τόλμησαν να καυχηθούν πως το παλάτι τους είναι ωραιότερο από τον ναό της Ήρας. Σίγουρα θα σας συναρπάσει και θα σας ταξιδέψει σε μία όμορφη διαδρομή μέσω των διαλόγων και των τοπίων!!!





Βασιλική Διαμάντη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου