Κριτική Βιβλίου “Στα ίχνη της Ιθάκης” των Χρήστο Χριστόπουλου και Αλέξη Μιχελιδάκη

Τα συγγραφικά δίδυμα είναι μία σπάνια εκδοτική πρόταση μέσα στην πληθώρα πολλών εκδοτικών οίκων. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν κατάφερα να βρω την απάντηση γιατί συμβαίνει αυτό; Θα μου πείτε γιατί να μη συμβαίνει... Έχοντας διαβάσει κάποια βιβλία αποτελούμενα από δύο συγγραφείς μπορώ να πω πως σπάνια έχω απογοητευτεί. Βέβαια θα πρέπει και οι δύο, συγγραφικά τουλάχιστον, να ταιριάζουν. Ας φανταστούμε ένα αποτυχημένο δίδυμο των Μπόνι και Κλάιν. Δεν θα μας άρεσε... έτσι είναι και στη συγγραφή.
Ποια είναι η Ιθάκη και ποιο ο Οδυσσέας; Ένας σύγχρονος καμβάς συνθέτεται μέσα από τη χρωματική και συγγραφική παλέτα των δύο αυτών συγγραφέων. Μόνο που αυτή τη φορά η Ιθάκη δεν αποτελεί τον τόπο προορισμού και ψυχικής αγαλλίασης του σύγχρονου Οδυσσέα αλλά αφορά μία κοπέλα, την οποία ο Οδυσσέας θα αγαπήσει παράφορα. Ο πρώτος του αληθινός έρωτας.
Συνοδοιπόρος του Οδυσσέα είναι ο αδερφός του Σαμ, ένας “ενοχλητικός” και προκλητικός τύπος, που το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να δημιουργεί προβλήματα στον αδερφό του μέσω της συμπεριφοράς του.
Όταν μετά από πολύ καιρό θα συναντήσει μπροστά του την Ιθάκη θα αρχίσει να την αναζητά μέχρι να την κάνει δική του. Όμως ένα αναπάντεχο γεγονός θα φέρει την Ιθάκη σε κατάσταση απαγωγής και αυτός θα είναι ο γολγοθάς του Οδυσσέα. Μέσα από Κύκλωπες, μάγισσες, σειρήνες, τη Σκύλα και τη Χάρυβδη θα προσπαθεί να αναζητήσει και να βρει την αγαπημένη του.
Το ταξίδι μοναδικό, ερωτικό, καταιγιστικό και λυτρωτικό θα μας δείξει πόσο κόπο και πόσες θυσίες χρειάζεται για να φτάσει στον τελικό του προορισμό. Ακόμα και μέχρι το τέλος είναι ανατρεπτικό, συγκινητικό, αγωνιώδες, γρήγορο, σχεδόν κινηματογραφικό και φυσικά με αρκετές δόσεις ρομαντισμού και ρεαλισμού, τόσες όσες χρειάζονται για να αγαπηθεί από τους αναγνώστες του. Μέσω της σκληρής παιδικής του ηλικίας, τόσο από τους αδιάφορους γονείς όσο και από τον κοινωνικό περίγυρο του σχολείου, διαφαίνεται η αγνότητα της ψυχής του που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε αυτό το αδυσώπητο σύστημα. Αρωγοί και βοηθοί του σε όλο αυτό είναι ο αδερφός του Σαμ και η γιαγιά του, η οποία με μία μόνο της φράση μπορεί να δώσει στον εγγονό της όσο αναζητά όπως ένας διψασμένος το νερό για να κρατηθεί στη ζωή.
Το τέλος είναι τόσο διαφορετικό και πρωτότυπο που καταφέρνει να βάλει τα κομμάτια του παζλ στη σωστή σειρά και να αναδείξει με αριστουργηματικό τρόπο την ιστορία του Οδυσσέα και της Ιθάκης προς την ευτυχία και την αγάπη μέσα από έναν κυκεώνα διαφθοράς πολιτικών προσώπων και αδίστακτων ανθρώπων που γίνονται παράνομα μεγιστάνες μέσω βρώμικων παιχνιδιών και άνομων πράξεων.




Βασιλική Διαμάντη