Δευτέρα 26 Απριλίου 2021

Συζητώντας με τον Ηρακλή Γεωργαντή

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Η.Γ.: Από του σύγχρονους ο Μουρακάμι. Κινείται διαρκώς μέσα στην αλληγορία, δεν φοβάται τον ερωτισμό των πρωταγωνιστών του και δίνει μεγάλη σημασία στα όνειρα ώστε να κεντρίζει τον αναγνώστη με σουρεαλιστική μαγεία.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Η.Γ.: Ο τύραννος του Κρόνιν. Υπήρχε στη βιβλιοθήκη του πατρικού μου σπιτιού σε μια δερματόδετη έκδοση. Ένιωθα τόσο έντονα όταν χανόμουν στις σελίδες του, που το διάβαζα κρυφά, αφού φοβόμουν ότι το μυαλό μου δραπετεύει εκείνες τις ώρες σε ένα παράλληλο σύμπαν και ίσως αυτό είναι ένα σημάδι ότι δεν είμαι απόλυτα καλά.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Η.Γ.: Νομίζω η ικανότητά μου παρουσιάζοντας ζωντανές τις ιστορίες μου να μπορώ να μιλήσω για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι εγώ τον κόσμο.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε τα βιβλία σας “Τρεις βαθμοί μυωπίας”;

Η.Γ.: Καταρχήν ερωτικά. Μπορεί να υπάρχει βία και έγκλημα μέσα σε αυτά, μπορεί να υπάρχουν κοινωνικές προεκτάσεις αλλά όλα αυτά κινούνται γύρω από τις ερωτικές επιλογές των πρωταγωνιστών.


Ερώτηση 5η: Τα βιβλία σας αποτελούν μέρη μιας τριλογίας. Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής μιας τριλογίας;

Η.Γ.: Πρώτα γράφτηκε η Χριστίνα. Πριν ακόμη το δώσω για έκδοση είχα αρχίσει τη Ναταλία. Είδα ότι ήθελα να μιλήσω για περισσότερους ανθρώπους που σχεδιάζουν προσεγγίζοντας -άλλοτε ηθελημένα κι άλλοτε όχι- τις καταστάσεις μυωπικά. Έτσι αποφάσισα να στεγάσω και τα τρία βιβλία κάτω από το ίδιο σπίτι.


Ερώτηση 6η: Κρυμμένα μυστικά και ανείπωτες αλήθειες συνθέτουν τις ιστορίες σας. Κάθε άνθρωπος κουβαλάει μυστικά. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό, στον φόβο, στην ντροπή ή σε κάτι άλλο;

Η.Γ.: Στην άρνηση να αναγνωρίσουμε την αξία των σημαντικών γεγονότων, τα οποία καθορίζουν τη ζωή μας. Όταν θεωρήσουμε αυτά ασήμαντα, τότε είναι ασήμαντα και τα λάθη μας και έτσι λόγω της μειωμένης βαρύτητας δεν μπαίνουμε στον κόπο ακόμη και να τα ανακοινώσουμε. Έτσι μετατρέπονται σε μυστικά. Βολεύει εμάς για να ζήσουμε πιο εύκολα αλλά και να αντιμετωπίσουμε τους άλλους. Αν ξέρουν λιγότερα από εμάς τότε εμείς έχουμε τον έλεγχο. Γιατί αν ο άλλος ξέρει μπορεί να κρίνει. Αν δεν ξέρει κρίνει με βάση την εικόνα που τους παρουσιάζουμε και αυτό μας βολεύει περισσότερο.


Ερώτηση 7η: Πολλές ανατροπές συνθέτουν τα κομμάτια του παζλ των ιστορίων σας, το ίδιο και η ίδια η ζωή. Θεωρείτε ότι αυτό κάνει πιο ενδιαφέρουσα τη ζωή ή πιο δύσκολη και γιατί;

Η.Γ.: Η δική μου ζωή είναι γεμάτη ανατροπές. Έμαθα να ζω και να προσαρμόζομαι με αυτές και να συνεχίζω. Είναι πράγματι πιο ενδιαφέρουσα η ζωή εξαιτίας των ανατροπών γιατί πρέπει να είσαι έτοιμος να επαναδιαπραγματευτείς τη ζωή σου μετά από αυτές. Αυτό είναι δύσκολο αλλά και αναζωογονητικό. Αν το καλοσκεφτείτε όμως, γιατί οι άξιοι να φοβούνται τα δύσκολα; Για αυτούς αποτελούν μια αφορμή για αποδείξουν ότι αξίζουν αυτό που έχουν. Και δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη όταν μετά από μια ανατροπή καλούνται να το ξαναδημιουργήσουν. Απώλειες ανθρώπων, απώλειες φίλων, ερωτικών συντρόφων συμβαίνουν διαρκώς. Ο άξιος είναι αυτός που μπορεί να μετασχηματίσει σε ευτυχία τον πόνο του παρελθόντος.


Ερώτηση 8η: Οι ήρωες διαχειρίζονται τις ζωές τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο και κινούν πολλές φορές τις ζωές των άλλων. Ο χειριστικός τρόπος τους είναι αυτός που τους ικανοποιεί. Ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει ακόμα και στα άκρα για να πετύχει τους στόχους του. Γιατί πολλοί απολαμβάνουν αυτόν τον χειριστικό τρόπο; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Η.Γ.: Οι άνθρωποι από τη φύση μας θέλουμε να εντασσόμαστε μέσα σε σύνολα με ιεραρχική δομή. Για να νιώθουμε ότι είμαστε ψηλά, προσπαθούμε να χειριζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Για να θεωρούμε αντίστοιχα ότι εμείς δεν είμαστε δεκτικοί χειρισμού παρουσιάζουμε ως δικές μας επιλογές αυτούς που μας χειρίζονται. Έτσι οι άνθρωποι βλέπουν ανέντιμους και άδικους στην τηλεόραση να υπερασπίζονται το ανήθικο και δεν αντιδρούν. Θεωρούν ότι μια ακόμη ευκαιρία στον υπερφίαλο μετατρέπει τον κατατρεγμένο σε φιλέσπλαχνο κριτή που μπορεί και χειρίζεται άψογα ακόμη και την αδικία που του προκαλείται. Ευτυχώς κάποιοι προσπαθούμε να διαχωρίζουμε τη θέση μας. Άλλοι ευθέως άλλοι με την λογοτεχνία αλλά και με κάθε μορφής Τέχνη.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Η.Γ.: Να τους ευχαριστήσω γιατί αφιερώνουν το χρόνο τους να διαβάζουν τα βιβλία μου. Κάποιοι από αυτούς έχουν το θάρρος να μου γράφουν άλλοι παραμένουν ανώνυμοι. Τους ευχαριστώ όλους. Είναι τόσο δυνατή η σχέση που δημιουργείται ώστε μου δίνει επιπλέον κίνητρο να συνεχίσω την συγγραφή, η οποία πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Η.Γ.: Με την Άννα θα ολοκληρωθεί η τριλογία των «Τριών βαθμών μυωπίας». Θέλω για το κλείσιμο αυτού του έργου να παραδώσω ένα συναρπαστικό βιβλίο. Είμαι απαιτητικός με τον εαυτό μου. Δουλεύω πάνω της ατελείωτες ώρες. Πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα θα με δικαιώσει. Άλλωστε θα είναι το πρώτο βιβλίο που ελπίζω ότι θα μπορέσω να το δω σε κάποια έκθεση βιβλίου αφού ο covid 19 δεν μου έχει επιτρέψει ακόμη να νιώσω αυτή τη χαρά.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Η.Γ.: Εγώ σας ευχαριστώ για την πολύ όμορφη κουβέντα που είχαμε! Καλή επιτυχία στο έργο σας!





Ο Ηρακλής Γεωργαντής γεννήθηκε το 1970, ζει στην Αθήνα, είναι δικηγόρος, συνεχίζει να ταξιδεύει, να συλλέγει και να οικοδομεί. Το βιβλίο του Τρεις βαθμοί μυωπίας – Ναταλία είναι το δεύτερο της νουάρ τριλογίας. Το πρώτο βιβλίο με τίτλο Χριστίνα κυκλοφόρησε το 2019 από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος, ενώ η τριλογία θα ολοκληρωθεί προσεχώς με το βιβλίο Άννα.





Τρεις βαθμοί μυωπίας - Χριστίνα
Το πρώτο βιβλίο της νέας νουάρ τριλογίας του Ηρακλή Γεωργαντή
Μια ιστορία αγάπης και μίσους, εγκλήματος και προσωπικής αναζήτησης με φόντο τη σύγχρονη Αθήνα
 
Πέντε εντελώς διαφορετικές γυναίκες, η Χριστίνα, η Λυδία, η Μάιρα, η Έμμα και η Στεφανία προσεγγίζουν, καθεμία με τον δικό της τρόπο, την ευτυχία,  τον έρωτα, την εξουσία και το μέλλον. Ένα έγκλημα, το οποίο σκηνοθετείται από τον Μάριο, ώστε να μοιάζει με ατύχημα για να εισπραχθεί η ασφάλεια ζωής, εμφανίζει στο προσκήνιο τον δικηγόρο Ηριδανό, ο οποίος αναλαμβάνει την υπόθεση. Η παρουσία των δύο αυτών ανδρών, γίνεται αφορμή για συγκρούσεις αλλά και για εύθραυστες συμμαχίες.
Οι πρωταγωνιστές κρύβουν και κρύβονται από την αλήθεια, διεκδικώντας περισσότερα από αυτά που τους αναλογούν. Ο ερευνητής Βασδέκης, διορισμένος από την ασφαλιστική εταιρεία, κινούμενος μεθοδικά, φτάνει ένα βήμα πριν από την αποκάλυψη της απάτης. Το ανατρεπτικό τέλος τους φέρνει όλους αντιμέτωπους με την αλήθεια που αγνοούσαν. Όλοι θα μπορούσαν να την είχαν προβλέψει, αν επέλεγαν να βλέπουν τα πράγματα χωρίς την ασάφεια που δίνουν στην όραση «οι τρεις βαθμοί μυωπίας».
Πρόκειται για μία σειρά τριών νουάρ βιβλίων με κοινό στοιχείο την εσφαλμένη κατανόηση του περιβάλλοντος, στην οποία οδηγούνται οι πρωταγωνιστές εξαιτίας της επιπόλαιης τάσης τους να σχηματοποιούν, κατά το δοκούν, αδιευκρίνιστες καταστάσεις και συναισθήματα. Για τον συγγραφέα, η ελλιπής κατανόηση συναισθημάτων και χαρακτήρων είναι παρόμοια με τη θολή οπτική του φυσικού περιβάλλοντος, όταν επιλέγει να το αντικρίσει κανείς με τη στρέβλωση που επιφέρουν τρεις βαθμοί μυωπίας.
 
«Αν ένας άνθρωπος, στον οποίο αρέσουν τα ταξίδια, διαλέγει μία ιδιαίτερη πέτρα από κάθε μέρος που έχει επισκεφτεί, θα αισθανθεί αναπόφευκτα κάποτε την ανάγκη να τις οικοδομήσει σε ένα συνολικό δημιούργημα. Αν από τη ζωή συλλέγεις εμπειρίες, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τις οικοδομήσεις παρά να γράψεις ένα μυθιστόρημα. Όπως τα ωραία οικοδομήματα προσελκύουν τους τουρίστες, έτσι και τα ωραία βιβλία προσελκύουν τους αναγνώστες, μου είπαν. Ένα οικοδόμημα δεν φτιάχνεται για να μένει κρυμμένο και ένα βιβλίο δεν γράφεται για να μένει στο συρτάρι. Εσύ απλώς συνέχισε να χτίζεις.»
Ηρακλής Γεωργαντής





Τρεις βαθμοί μυωπίας - Ναταλία
Το δεύτερο βιβλίο της νουάρ τριλογίας του Ηρακλή Γεωργαντή.
Μια ιστορία με σκοτεινά μυστικά, εγκλήματα και αναζήτησης της αλήθειας.
Ένας όρος στη διαθήκη, τρεις αδελφές, σκοτεινά οικογενειακά μυστικά και ένα έγκλημα. Ένα πάρτι γίνεται αφορμή να διαρρεύσει το σκοτεινό μυστικό της οικογένειας. Οι πρωταγωνιστές αγωνίζονται να κρύψουν τα ίχνη της προηγούμενης ζωής τους, φτάνοντας ακόμα και στη συγκάλυψη ενός εγκλήματος. Για μία ακόμη φορά, το τέλος τούς φέρνει αντιμέτωπους με την αλήθεια που όλοι θα είχαν προβλέψει, αν –φυσικά– επέλεγαν να βλέπουν τα πράγματα χωρίς την ασάφεια που δίνουν στην όραση οι «τρεις βαθμοί μυωπίας»…
Οι πρωταγωνιστές κρύβουν και κρύβονται από την αλήθεια, διεκδικώντας περισσότερα από αυτά που τους αναλογούν.
Πρόκειται για μια σειρά τριών νουάρ βιβλίων με κοινό στοιχείο την εσφαλμένη κατανόηση του περιβάλλοντος, στην οποία οδηγούνται οι πρωταγωνιστές εξαιτίας της επιπόλαιης τάσης τους να σχηματοποιούν, κατά το δοκούν, αδιευκρίνιστες καταστάσεις και συναισθήματα. Για τον συγγραφέα, η ελλιπής κατανόηση συναισθημάτων και χαρακτήρων είναι παρόμοια με τη θολή οπτική του φυσικού περιβάλλοντος, όταν επιλέγει να το αντικρίσει κανείς με τη στρέβλωση που επιφέρουν τρεις βαθμοί μυωπίας.
 
Είπαν για το πρώτο μέρος της Τριλογίας (Χριστίνα) :
Το μυθιστόρημα, παρόλο που βρίθει σκοτεινών ανθρώπινων ενστίκτων, είναι ένας θρίαμβος της έννοιας της Ζωής.
Γρηγόρης Δανιήλ – Thebook.gr
Είναι ένα βιβλίο σύγχρονο, με μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί, που δεν μπορείς εύκολα να διακρίνεις ποιος είναι ο ρόλος του καθενός και μόνο ένας είναι το θύμα.
https://mysecretbookblog.wordpress.com/
«Αν ένας άνθρωπος, στον οποίο αρέσουν τα ταξίδια, διαλέγει μία ιδιαίτερη πέτρα από κάθε μέρος που έχει επισκεφτεί, θα αισθανθεί αναπόφευκτα κάποτε την ανάγκη να τις οικοδομήσει σε ένα συνολικό δημιούργημα. Αν από τη ζωή συλλέγεις εμπειρίες, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τις οικοδομήσεις παρά να γράψεις ένα μυθιστόρημα. Όπως τα ωραία οικοδομήματα προσελκύουν τους τουρίστες, έτσι και τα ωραία βιβλία προσελκύουν τους αναγνώστες, μου είπαν. Ένα οικοδόμημα δεν φτιάχνεται για να μένει κρυμμένο και ένα βιβλίο δεν γράφεται για να μένει στο συρτάρι. Εσύ απλώς συνέχισε να χτίζεις.»
Ηρακλής Γεωργαντής

Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

Συζητώντας με τον Παύλο Γουργουρίνη

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Π.Γ.: Είναι αρκετοί, αλλά σίγουρα ο πρώτος για μένα είναι ο Τόλκιν.
Δεν ήταν απλά ένας συγγραφέας, ήταν ένας άνθρωπος φαινόμενο.
Κατάφερε να δημιουργήσει μια δική του κοσμογονία και μυθολογία μέσα από τις επιρροές που είχε από διάφορες μυθολογίες, κυρίως των Κέλτικων χωρών και κάποιες από την Ελληνική.
Δημιούργησε ένα κόσμο από Χομπιτ, Ξωτικά, Νάνους, Ορκς, Μάγους, Ανθρώπους και διάφορα άλλα μυθικά όντα όπου όλα είχαν την δική τους γλώσσα.Η ιστορία της κάθε φυλής ήταν ξεχωριστή και μοναδική, παρόλο που στο τέλος όλες μαζί κατέληγαν να έχουν έναν κοινό σκοπό: την αιώνια μάχη μεταξύ του καλού και κακού. Την ατελείωτη σύγκρουση του φωτός με το σκότος.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Π.Γ.: Με πάτε πολύ παλιά, ήταν ένα βιβλίο πραγματική απόλαυση, τα 2 χρόνια διακοπές του Ιουλίου Βερν. Μιλούσε για μια παρέα μαθητών που επιβιβάζεται σε ένα ιστιοφόρο για να κάνει τον γύρο της Ν.Ζηλανδίας και εν μέσω μιας μεγάλης καταιγίδας, τα παιδιά ναυαγούν σε ένα άγνωστο ερημονήσι όπου έρχονται αντιμέτωπα με κινδύνους και θα πρέπει να δείξουν μεγάλο θάρρος και επινοητικότητα για να επιβιώσουν...


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Π.Γ.: Ξεκίνησε απρόοπτα και με υπερβολική συναισθηματική φόρτιση. Όμως αυτή ήταν που μου άνοιξε την πόρτα αυτού του μαγικού χώρου. Θα μπορούσα να πω με βεβαιότητα ότι ήταν η προσωπική μου κάθαρση προς το φως της αγάπης και της δημιουργίας.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Το μαγικό ταξίδι του Φιντέλ”;

Π.Γ.: Το μαγικό ταξίδι του Φιντέλ είναι ένα παραμύθι φυσιολατρικό. Είναι ένα ταξίδι δοκιμασίας προς τον σκοπό της ένωσης, αλλά το ζητούμενο είναι τι είναι αυτό που τα δημιουργεί όλα και τα γιατρεύει στη ζωή αλλά και στην ψυχή μας; Ποιο είναι αυτό το υπέρτατο αγαθό που έχει δοθεί απλόχερα σε εμάς τους ανθρώπους αλλά και σε ολόκληρο ίσως το σύμπαν;
Μία λέξη ----Η ΑΓΑΠΗ!


Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου;

Π.Γ.: Θα σας μιλήσω πολύ ειλικρινά, δεν γνώριζα ότι μπορώ γράψω παραμύθια. Όλα έγιναν ένα βράδυ ξαφνικά, όπου το πιο αγαπημένο μου πρόσωπο ήταν πολύ στεναχωρημένο όπως και εγώ.
Την ρώτησα πώς μπορώ να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα. Μου είπε πες μου ένα παραμύθι.
Της είπα θα σου πω για έναν νάνο, πώς θέλεις να τον λένε; Φιντέλ μού απάντησε.
Όλο το βράδυ της έλεγα για το ταξίδι του Φιντέλ. Την άλλη μέρα το πρωί κατάλαβα ότι μέσα στο μυαλό μου έχει ανοίξει μια πόρτα προς την μαγεία των παραμυθιών. Έτσι και ξεκίνησα να γράφω τον Φιντέλ αλλά και άλλα παραμύθια. Όμως δεν ήθελα να σταματήσω εκεί... ήθελα να προσπαθήσω να ανοίξω κι άλλες πόρτες, όχι όμως δικές μου αλλά όσων περισσότερων ανθρώπων μπορώ. Έτσι παράλληλα με τον Φιντέλ, δημιούργησα μια σελίδα στο facebook, το Fairy Tales Of The Secret Forest. Mια παγκόσμια σελίδα, που έχει πάνω από 100.000 μέλη απ’ όλο τον κόσμο.
Ανεβάζουμε φωτογραφίες fantasy, που όποιος θέλει, διαλέγει μία και γράφει μια μικρή ιστορία. Μου την στέλνει και την ανεβάζουμε μαζί με το όνομά του. Έτσι οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει ένας μικρός συγγραφέας στη σελίδα μας.


Ερώτηση 6η: Ο Φιντέλ θα κάνει ένα μεγάλο ταξίδι για να αποκτήσει τη γνώση. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μέσα από τα οποία κάποιος μπορεί να αποκτήσει γνώσεις;

Π.Γ.: H γνώση ναι έρχεται μέσα απ' το διάβασμα, αλλά η ουσιαστική γνώση έρχεται μέσα από το ταξίδι της ίδιας της ζωής. Εκεί θα μάθεις, θα πονέσεις, θα κλάψεις, θα χαρείς, θα ανακαλύψεις πραγματικά τον κόσμο της γνώσης μέσα σου, αλλά και έξω από εσένα. Θα έλεγα ότι χρειάζεσαι την αναζήτηση για οδηγό, στο δικό σου προσωπικό ταξίδι.


Ερώτηση 7η: Τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης -η γη, το νερό, ο αέρας και η φωτιά- παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του βιβλίου σας. Πιστεύετε ότι μόνο αυτά μπορούν να φέρουν αρμονία και ισορροπία στη Φύση;

Π.Γ.: Ο ρόλος τους δεν είναι απλά σημαντικός αλλά ουσιαστικός.Τα στοιχεία αυτά είναι το πρώτο μέρος της αναζήτησης και η αφορμή για να φτάσεις στο πέμπτο στοιχείο που είναι και το τελικό.
Το στοιχείο που τα ενώνει όλα. Το στοιχείο που τα γιατρεύει όλα. Η φύση η ίδια αποτελείται από αυτά τα τέσσερα στοιχεία, όμως χωρίς παλμό δεν ζει τίποτα.
Χρειάζεται ο παλμός της αγάπης.
Ο Φιντέλ τα αναζητεί στο ταξίδι του γιατί γνωρίζει την ισορροπία της Φύσης αλλά όχι τη δική του.


Ερώτηση 8η: Ο Φιντέλ επιδιώκει να γράψει το Βιβλίο της Ζωής. Στο τέλος και αφού έχει καταφέρει να φέρει εις πέρας την αποστολή του όλα φαντάζουν μάταια ώσπου κάτι γίνει ο συνδετικός κρίκος. Θεωρείτε ότι για όλα υπάρχουν συνδετικοί κρίκοι προκειμένου να λειτουργήσουν τέλεια και να “ξεκλειδώσουν” κάθε γεγονός και περίσταση;

Π.Γ.: Ο Φιντέλ μετά το τέλος του ταξιδιού, ενώ τα έχει καταφέρει όπως νομίζει, καταλαβαίνει ότι ο σκοπός και η αναζήτησή του δεν έχουν ολοκληρωθεί γιατί τα στοιχεία δεν λειτουργούν όπως θα περίμενε. Πέρα του ότι λείπει ένα στοιχείο ακόμα, εκεί συνειδητοποιεί ότι τελικά σε όλο το ταξίδι του, δεν ήταν ποτέ μόνος. Όπως συμβαίνει και σε εμάς, αν το ταξίδι μας ήταν μοναχικό χωρίς συνοδοιπόρους, δεν θα είχε αξία.
Οι φίλοι μας, οι σύντροφοί μας, η οικογένειά μας, ακόμα και οι άνθρωποι οι περαστικοί, που πολλές φορές εμφανίζονται σαν κομήτες στη ζωή μας, απλά έρχονται μας δίνουν ένα στοιχείο και μετά συνεχίζουν την πορεία τους, είναι αυτοί όλοι που κάνουν τα ταξίδι και την αναζήτησή μας πιο όμορφη.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Π.Γ.: Θα ήθελα να τους πω, να διαβάζουν όσα περισσότερα παραμύθια μπορούν στα παιδιά τους. Να είναι ευγνώμονες γι’ αυτό το δώρο που δίνεται σε όλους μας, ένα ταξίδι ζωής και αναζήτησης.
Επίσης αυτό που λέει και ένα τραγούδι: “Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα’’...


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Π.Γ.: Βεβαίως! Είναι για 3 καλικάντζαρους πειρατές, που προσπαθούν να γυρίσουν πίσω στο πειρατικό τους πλοίο γιατί έχουν κλειστεί κατά λάθος σ’ ένα κάστρο. Όμως πρέπει ν’ αποφασίσουν κάποια στιγμή, τι είναι προτιμότερο: τα προσωπικά τους θέλω ή να σώσουν τον ιδιοκτήτη του κάστρου; (που είναι ένας Αλχημιστής)


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!





Ο Παύλος Γουργουρίνης γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα και σπούδασε μηχανολόγος -μηχανικός στο ΑΤΕΙ Πατρών.
Λάτρης της Κελτικής και της Πειρατικής Ιστορίας, ξεκίνησε τη συγγραφική του αναζήτηση μέσα από τους μύθους και
τις ιστορίες της φαντασίας και της πραγματικότητας. Είναι ιδρυτής της ιστοσελίδας Fairy Tales of the Secret Forest,
όπως και της σελίδας Under the Black Flag, μαζί με τον αδερφό του Λεωνίδα.





ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΦΙΝΤΕΛ
Ο Φιντέλ, ο τελευταίος της μεγάλης φυλής των Νάνων - Συγγραφέων της γενιάς του, ξεκινά ένα μαγικό ταξίδι ψάχνοντας να βρει τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης και να γράψει το Βιβλίο της Ζωής...
Ξωτικά, Δρυΐδες και νεράιδες εμφανίζονται σε απίστευτες περιπέτειες, στη γεμάτη μυστήριο αναζήτησή του.
Θα καταφέρει ο Φιντέλ να βρει τα στοιχεία; Θα ενωθούν τελικά, ώστε να μπορέσει να γραφτεί το βιβλίο;

Σάββατο 10 Απριλίου 2021

Συζητώντας με τον Μιχάλη Δαγκλή



 
Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ.Δ.: Γεια χαρά! Έχω διάφορους αγαπημένους συγγραφείς χωρίς να έχω καταλήξει σε κάποιον. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικούς. Στην ‘παλιά φρουρά’ έχω τους Stephen King, Howard P. Lovecraft, Bram Stoker. Στους πιο μοντέρνους μου αρέσουν πολύ οι Michael Crichton, Jack Ketchum και Brian Keene.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Δ.: Δεν θυμάμαι τον τίτλο, αλλά σίγουρα ήταν κάποιο βιβλίο από την σειρά ‘Οι Πέντε Φίλοι’ της Enid Blyton - ίσως το ‘Οι Πέντε Φίλοι Λύνουν Ένα Μυστήριο’. Θυμάμαι με αγάπη αυτά τα βιβλία. Η Blyton ήταν καταπληκτική στο να στήνει μια εφηβική περιπέτεια με μπόλικο μυστήριο και αγωνία και θεωρώ πως αυτά τα βιβλία αξίζουν μεγαλύτερης αναγνώρισης.


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Δ.: Είχα κάποιες δικές μου ιστορίες που ήθελα να αφηγηθώ σε κάποιο μέσο. Διαβάζω και παρακολουθώ σινεμά από πολύ μικρή ηλικία, έτσι είχα πλάσει αρκετά την φαντασία μου. Το μόνο που έλειπε ήταν να βγάλω αυτές τις ιστορίες από το μυαλό μου στον φυσικό κόσμο. Η συγγραφή ήταν το πιο προσβάσιμο μέσο και αυτό που είχες τον απόλυτο έλεγχο. Έχει κάτι το ρομαντικό το να γράφεις τις ιστορίες σου απομονωμένος και με μια κούπα καφέ. Ήθελα να δοκιμαστώ και το έβαλα πείσμα, έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου βιβλίο.


Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η τελευταία νύχτα της Αδέρας”;

Μ.Δ.: Κατά βάση είναι τρόμου. Συμβαίνουν πολλά τρομαχτικά πράγματα κατά την κλιμάκωση, κάτι που, θεωρώ, βοηθάει και ο αέρας πεσιμισμού στο κείμενο. Πως είσαι εγκλωβισμένος και δεν υπάρχει ελπίδα. Από την άλλη έχει και κάποια στοιχεία αστυνομικού θρίλερ, με έρευνα, ανακρίσεις, ανατροπές κλπ. Πάντως το απόσταγμα του πέφτει στην κατηγορία του τρόμου.


Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου;

Μ.Δ.: Όταν θες να γράψεις ένα τρομαχτικό βιβλίο, πιάνεις μια θεματολογία που σε τρομοκρατεί. Οι αιρέσεις-αυτοκτονίας υπήρξε πραγματικό φαινόμενο. Οι άνθρωποι κατά καιρούς πιστεύουν σε διάφορα παλαβά. Αυτή η απουσία λογικής είναι που με τρομάζει. Με βάση αυτό άδραξα την ευκαιρία για να εξετάσω την έννοια της ‘θρησκείας’ στο ανθρώπινο μυαλό και να κάνω ένα διάλογο. Τι είναι η ‘πίστη’ και μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος για εκείνη; Πως αντιδρά η επιστήμη σε αυτό; Όλα αυτά βέβαια κυλούν πάνω στον ορμητικό χείμαρρο τους σασπένς και της δράσης.


Ερώτηση 6η: Ο Σίμος θα εγκαταλείψει την Αθήνα και θα επιστρέψει πίσω για να εξιχνιάσει μία εξαφάνιση. Πιστεύετε ότι στην επαρχία υπάρχουν θαμμένα μυστικά, τα οποία δεν πρέπει να βγουν ποτέ στο φως και οι κάτοικοι τα κρατάνε ερμητικά κλειστά;

Μ.Δ.: Δεν νομίζω πως είναι χαρακτηριστικό της επαρχίας, μια και φριχτά εγκλήματα γίνονται παντού. Απλά το επαρχιώτικο περιβάλλον ασκεί μια γοητεία. Είναι η μικρή κοινωνία και η άγρια ομορφιά της φύσης που δίνουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Επίσης υπάρχει παρούσα και η αίσθηση του ότι βρίσκεσαι λίγο πιο έξω από τον πολιτισμό, στα σκοτάδια. Εκεί που μπορείς να αφήσεις τη ζωώδη φύση σου να βγει έξω. Αυτό λειτουργεί και ανάποδα για να δημιουργήσεις αγωνία. Ο ήρωας σου είναι παγιδευμένος σε αυτά τα σκοτάδια και η ασφάλεια της πόλης είναι μακριά. Ένα μέρος του βιβλίου έχει τον τίτλο ‘Μακριά από τα φώτα της πόλης’ για αυτό ακριβώς τον λόγο.


Ερώτηση 7η: Πίσω από μία ωραιοποιημένη και, φαινομενικά, τέλεια συμβίωση κατοίκων υπάρχει κάτι σκοτεινό. Θεωρείτε ότι πάντα υπάρχει κάτι σκοτεινό πίσω από τέτοιες περιπτώσεις όπως αυτή της Αδέρας;

Μ.Δ.: Όχι, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως ζούμε σε μια κοινωνία παλαβών. Δεν αμφιβάλλω πως υπάρχουν επαρχιώτες με.. περίεργες διαθέσεις (και εγώ από το χωριό μου γνωρίζω κάμποσες τέτοιες περιπτώσεις), μα το σύνηθες είναι να βρείτε φιλήσυχες κοινωνίες που οι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλο. Όσο αφορά κοινότητες ανθρώπων που έχουν απομονωθεί για να ζήσουν ‘με την φύση’ κτλ. το να επιδίδονται σε φρικαλεότητες δεν είναι ο κανόνας μα η εξαίρεση. Το αν κρύβεται κάτι άλλο από πίσω δεν το γνωρίζω. Θεωρώ πως οι άνθρωποι αυτοί θέλουν πραγματικά να κάνουν καλό, όμως όπως σε όλες τις κοινωνίες, υπάρχουν και αρκετοί με πιο σκοτεινή ατζέντα που τους εκμεταλλεύονται.


Ερώτηση 8η: Τι σημαίνει για εσάς το είδος της λογοτεχνίας με την οποία ασχολείστε, αυτή του φανταστικού;

Μ.Δ.: Το αγαπώ από μικρός. Το να μπαίνεις στην φαντασία κάποιου άλλου ανθρώπου μέσω της τέχνης του (άσχετα αν είναι βιβλίο, ταινία κλπ.) είναι από τα πιο διαφωτιστικά πράγματα που έχουμε καταφέρει. Η λογοτεχνία του Φανταστικού σε κάνει να σκέφτεσαι με τρόπο που δεν το είχες κάνει ποτέ – που ούτε καν το είχες φανταστεί! Το να τρομάζεις με πράγματα που δεν γνώριζες ή να ενθουσιάζεσαι με κόσμους που δεν θα σκεφτόσουν ή να ερωτεύεσαι χαρακτήρες που δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν, είναι επίτευγμα. Σου διευρύνει το μυαλό, σε κάνει οραματιστή, ενώ παράλληλα σου λέει ανθρώπινες αλήθειες. Για αυτό το λόγο θεωρώ πως είναι τόσο σημαντική και έχει επιβιώσει μέχρι και σήμερα.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Δ.: Τους ευχαριστώ από καρδιάς που διάβασαν τα βιβλία μου. Μπορώ να εγγυηθώ πως θα κρατήσω το ίδιο μεράκι σε κάθε μου συγγραφική προσπάθεια και δεν θα γράψω ποτέ κάτι που δεν με ενθουσιάζει. Μπορεί να ζούμε σε εποχές απομόνωσης, μα τα βιβλία είναι η έξοδος διαφυγής μας, παιδιά.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Μ.Δ.: Το βιβλίο που ολοκληρώνω σε λίγο καιρό είναι μια καλοκαιρινή περιπέτεια, που την πλάθω στο κεφάλι μου εδώ και δυο χρόνια. Διαδραματίζεται σε νησί (όχι πολύ μακριά από την Αδέρα) και έχει εκρηκτική δράση χωρίς να υπολείπονται οι τρισδιάστατοι χαρακτήρες τους οποίους και λατρεύω να γράφω. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με το συγκεκριμένο και στόχος μου είναι να διασκεδάσει τον αναγνώστη από την πρώτη παράγραφο μέχρι την τελευταία. Αλλαγή πλεύσης λοιπόν από το βαρύ, ασήκωτο κλίμα της Αδέρας. Από το μαύρο σκοτάδι σε κάτι πιο φωτεινό, με χιούμορ και έντονη αίσθηση περιπέτειας και ρομάντζου. Ανυπομονώ να σας φιλοξενήσω στον κόσμο του.


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Μ.Δ.: Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία και τις ωραίες ερωτήσεις που μου κάνατε. Εύχομαι να έχουμε μια καλύτερη χρόνια. Καλή συνέχεια σε όλους!






Ο Μιχάλης Δαγκλής γεννήθηκε μια ζεστή ημέρα τον Αύγουστο του 1980.
Κατάγεται από τον Γαλατά Τροιζηνίας ωστόσο μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα.
Η αγάπη του για το βιβλίο αλλά και τη λογοτεχνία τρόμου ξεκίνησε από νωρίς. Αναζητά διαρκώς την ιστορία εκείνη που θα τον προκαλέσει ή θα τον τρομάξει περισσότερο.
Έχει πτυχίο γραφιστικής και έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής.
Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Αγαλήνευτα Βάθη» των εκδόσεων Ωκεανίδα.
Έχει εκδώσει τη συλλογή τριών ιστοριών τρόμου «Ζωώδες `Ένστικτο»
Επίσης έχει γράψει τρεις μικρές ιστορίες φαντασίας και τρόμου οι οποίες κέρδισαν σε διαγωνισμό και εκδόθηκαν σε συλλογικό έργο: 1) «Εννιά Λεπτά» – 2009 που βρίσκεται στο βιβλίο Αποκάλυψη από τις εκδόσεις Ανατολικός. 2) «Μορμολύκειο» – 2016, που βρίσκεται στο βιβλίο Κόρες της Νύχτας από τις εκδόσεις Nightread και 3) «Κληρονομιά» – 2020 που βρίσκεται στη συλλογή Κοσμικό Έρεβος από τις εκδόσεις Allbooks.
Είναι μέλος της Λέσχης Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας, όπου συχνά αρθρογραφεί, ενώ όσον αφορά το σινεμά, θα βρείτε σκέψεις του στο γκρουπ «Το Σινεμαδάκι» στο facebook.





Η τελευταία νύχτα της Αδέρας
Ο Σίμος Σουλιώτης, είναι ένας άντρας ποτισμένος με κυνισμό, που στα 35 του χρόνια ξοδεύει τη ζωή του σε αλκοόλ και τσιγάρα στα σκοτεινά μπαρ της Αθήνας, ενώ – περιστασιακά – εργάζεται στο γραφείο ερευνών ενός παλαίμαχου ιδιωτικού ντετέκτιβ.
Η ζωή του θα ανατραπεί και θα απειληθεί από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν θα βρεθεί, στην καρδιά του χειμώνα, αποκλεισμένος στην Αδέρα, ένα ορεινό χωριό, κάπου στην ανατολική Πελοπόννησο, για την – φαινομενικά εύκολη –  υπόθεση εξαφάνισης μιας έφηβης κοπέλας.
Τίποτα όμως δεν είναι αυτό που φαίνεται… Κι όσο οι κάτοικοί της δείχνουν φιλικοί στο πρόσωπό του, τόσο περισσότερο κρύβουν ένα θανατερό κι επικίνδυνο μυστικό που θα οδηγήσουν τον Σίμο σ’ έναν ασφυκτικό κλοιό θέτοντας τη ζωή του – και όχι μόνο – σε κίνδυνο.
Καθώς έρχεται αντιμέτωπος με τους εσωτερικούς του δαίμονες και τα βαθιά του σκοτάδια όσο οι μνήμες του παρελθόντος ξυπνάνε σε κάθε του βήμα, ανακαλύπτει ότι τα σκοτάδια και οι δαίμονες στην Αδέρα είναι πολύ πιο επικίνδυνα, απειλητικά και πέρα από κάθε λογική…
Κι όσο το χιόνι πέφτει βαρύ πάνω από το μυστηριώδες χωριό, τόσο ο Σίμος εγκλωβίζεται σε αυτό και τους παράξενους κατοίκους του, μην μπορώντας να διαφύγει με κανέναν τρόπο, βυθιζόμενος όλο και περισσότερο στα δίχτυα μιας ανατριχιαστικής υπόθεσης που θα τον φέρει σε αδιέξοδο.
Ένα ανατριχιαστικό θρίλερ που κόβει την ανάσα…

Παρασκευή 2 Απριλίου 2021

Συζητώντας με τον Χρήστο Δημόπουλο

 

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Χ.Δ.: Πολύ φοβάμαι πως είναι πάρα πολλοί. Σαίξπηρ, Βερν, Νταλ, Λε Καρέ, Κρίστι, Ζέη, Καζαντζάκης… Μα κι άλλοι κι άλλοι που μου έχουν χαρίσει ατέλειωτες ώρες απόλαυσης!


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Χ.Δ.: Ποιο, στ’ αλήθεια; Δεν θυμάμαι. Έχω, όμως, ακόμα στη βιβλιοθήκη μου τους δυο χοντρούς τόμους με τα «ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΒΕΡΝ», από τα μικράτα μου!


Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Χ.Δ.: Λίγο η συγκυρία, λίγο η τύχη. Όταν έπεσε το “μαύρο” στην ΕΡΤ και βρέθηκα εκτός τηλεόρασης, η ανάγκη να συνεχίσω την επικοινωνία μου με τα παιδιά, με ώθησε να γράψω ένα βιβλίο με κατασκευές. Στις Εκδόσεις Ψυχογιός βρήκα ένα υπέροχο κλίμα και εκπληκτικούς συνεργάτες. Το ένα βιβλίο έφερνε το άλλο κι έτσι βρέθηκα μέσα σε 7 χρόνια να έχω γράψει 20 βιβλία!


Ερώτηση 4η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα να γράψετε τα βιβλία “Το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδας” & “Πώς να τη βγάλεις καθαρή στην Ελλάδα της επανάστασης”;

Χ.Δ.: Ήθελα να γράψω κάτι για την Επανάσταση, λόγω της επετείου. Ξεκίνησα, λοιπόν, έναν μαραθώνιο έρευνας. Ξαναδιάβασα βιβλία, διάβασα κείμενα, έψαξα σε βιβλιοθήκες και στο διαδίκτυο, μίλησα με φίλους μου ιστορικούς. Κι είχα τον χρόνο. Άπλετο χρόνο στην πρώτη καραντίνα, πέρυσι, τέτοια εποχή. Σκέφτηκα πως θα είχε πλάκα να δείξω στα παιδιά πώς ήταν η ζωή πριν από 200 χρόνια. Εδώ γουρλώνουν τα μάτια τους όταν τους λέω πως εγώ είδα πρώτη φορά τηλεόραση όταν έγινα δεκατεσσάρων! Έτσι προέκυψε ένας χιουμοριστικός “οδηγός επιβίωσης”, το “Πώς να τη βγάλεις καθαρή στην Ελλάδα της επανάστασης”.
“Το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδας” το έγραψα γιατί η ιστορία της Α’ Εθνοσυνέλευσης με συνεπήρε και με συγκίνησε. Ήταν τέτοια η λαχτάρα των επαναστατημένων να βάλουν τα θεμέλια για την οργάνωση του κράτους που ονειρεύονταν, που το έκαναν πριν καν κλείσει χρόνος από την έναρξη της Επανάστασης και, φυσικά, χωρίς να ξέρουν αν τελικά αυτή θα είχε αίσιο τέλος!


Ερώτηση 5η: Στο βιβλίο σας “Το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδας” βλέπουμε τις ενέργειες τριών ανθρώπων να δημιουργήσουν το πρώτο Σύνταγμα της χώρας λίγους μήνες μετά την εξέγερση των Ελλήνων κατά των Τούρκων. Πόσο χρονικό διάστημα χρειαστήκατε για να βρείτε όλες τις πληροφορίες προκειμένου να συνθέσετε την ιστορία του βιβλίου;

Χ.Δ.: Η έρευνά μου κράτησε περίπου έναν μήνα. Αλλά έναν μήνα με δουλειά ασταμάτητη, από το πρωί ως το βράδυ. Άλλον έναν μήνα περίπου χρειάστηκε η συγγραφή. Κι αυτό, γιατί έπρεπε να τηρήσουμε και κάποια χρονικά περιθώρια, αν θέλαμε τα βιβλία να είναι τυπωμένα στις αρχές του 2021.


Ερώτηση 6η: Δικαιώματα και ισότητα είναι τα πρωταρχικά κομμάτια του Συντάγματος. Αυτά όμως βλέπουμε ότι πολλές φορές “καταπατούνται” από κάποιους και προς κάποιους. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Χ.Δ.: Το Πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας ήταν πολύ πρωτοποριακό. Βασιζόταν σε άλλα γνωστά κείμενα εκείνης της εποχής: τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών και τη γαλλική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη. Στα χαρτιά, βέβαια, όλα είναι ωραία. Αλλά στην πράξη δεν είναι πάντα ρόδινα. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε πως από την εποχή του 1821, έχουν γίνει τεράστια βήματα. Αλλά, ακόμα και σήμερα, όπως σωστά επισημάνατε, τα δικαιώματα καταπατούνται και η ισότητα δεν έχει πλήρως εδραιωθεί. Δεν έχουμε παρά να συνεχίσουμε τον αγώνα!


Ερώτηση 7η: Στο βιβλίο σας “Πώς να τη βγάλουμε καθαρή στην Ελλάδα της επανάστασης” βλέπουμε τις ευκολίες της σημερινής εποχής έναντι των δυσκολιών της εποχής του 1821. Θεωρείτε ότι ο Έλληνας μπορεί να κατανοήσει το μεγάλο χάσμα μεταξύ των δύο αυτών εποχών;

Χ.Δ.: Τα παιδιά, μάλλον όχι. Γι’ αυτό, άλλωστε, έγραψα και το βιβλίο. Τώρα, εμείς οι μεγάλοι, αν δεν έχουμε κατανοήσει το χάσμα, τι να πω; Πάντα σε κάθε γενιά οι άνθρωποι βλέπουν τις δικές τους δυσκολίες και τείνουν να ξεχνούν πώς ζούσαν οι πατεράδες, οι παππούδες ή οι προπαππούδες τους.
Αυτό, όμως, θα ήταν πολύ χρήσιμο. Κυρίως για να καταλάβουμε πόσο ευτυχείς πρέπει να αισθανόμαστε!


Ερώτηση 8η: Στην εποχή του 1821 συναντάμε εκτός των διαφορών και κάποιες ομοιότητες όπως το χαράτσι και τα παιχνίδια, που σε ορισμένες περιοχές παραμένουν ίδια. Τελικά οι εποχές μπορεί να εξελίσσονται αλλά ορισμένα πράγματα μένουν σχεδόν ίδια στο πέρασμα των χρόνων και των αιώνων; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;

Χ.Δ.: Κάποια πράγματα, ναι. Κυρίως κάποιες βασικές αξίες. Η αγάπη, η αξιοπρέπεια, η απλότητα. Κι ενώ όλα τ’ άλλα φαίνονται να αλλάζουν και να μεταμορφώνονται, το φεγγάρι πάντα θα μας χαρίζει αξέχαστες πανσελήνους, η μουσική πάντα θα ευφραίνει την ψυχή μας κι οι άνθρωποί μας πάντα θα δίνουν νόημα στην ύπαρξή μας.


Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Χ.Δ.: Να εξακολουθούν να διαβάζουν. Με μανία.


Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;

Χ.Δ.: Υπάρχει έτοιμη μια έκτη συνέχεια των Περιπετειών του Ήπιου Θερμοκήπιου που προγραμματίζεται για το φθινόπωρο του 2022. Δεν είπαμε πως εφέτος ο Θερμοκήπιος μπλέχτηκε σε μια περιπέτεια που είχε κι αυτή σχέση με το 1821. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑΣ μας μιλά για την Μαντώ Μαυρογένους και για ένα χαμένο ημερολόγιο. Η έκτη περιπέτεια έχει τίτλο Η ΘΕΑ ΤΩΝ ΦΙΔΙΩΝ και αναφέρεται σ’ ένα αγαλματίδιο που βρέθηκε στην ανασκαφή της Κνωσού και χάθηκε στη Μάχη της Κρήτης.


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!





Χρήστος Δημόπουλος: https://www.psichogios.gr/el/xrhstos-dhmopoylos
“Πώς να τη βγάλεις καθαρή στην Ελλάδα της επανάστασης”: https://www.psichogios.gr/el/pws-na-th-bgaleis-katharh-sthn-ellada-ths-epanastashs.html
“Το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας για παιδιά”: https://www.psichogios.gr/el/to-prwto-syntagma-ths-elladas-gia-paidia.html





Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα. Για πολλά χρόνια παρουσίαζε στην ΕΡΤ τη βραβευµένη παιδική εκποµπή ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, ενώ τώρα παρουσιάζει τη συνέχειά της µε τίτλο 1.000 ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ. Τα τελευταία χρόνια γράφει βιβλία για παιδιά.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://christosdemopoulos.gr/





Πώς να τη βγάλεις καθαρή στην Ελλάδα της επανάστασης
Ας κάνουμε μαζί ένα ταξίδι στον χρόνο. Ας πάμε 200 χρόνια πίσω, στην Ελλάδα του 1821, όταν ξεκινούσε η Επανάσταση, που έβαλε τέλος σε τέσσερις αιώνες σκλαβιάς κάτω από τους Τούρκους.

Μπορείς, άραγε, να φανταστείς πώς ήταν η ζωή ενός παιδιού όπως εσύ, εκείνα τα χρόνια; Πώς ήταν ντυμένο, τι παιχνίδια έπαιζε, τι έτρωγε, πώς μάθαινε γράμματα, πώς γινόταν καλά αν αρρώσταινε;

Για προσπάθησε. Κομματάκι δύσκολο, ε; Λοιπόν, κάτσε όσο πιο αναπαυτικά μπορείς κι ακολούθησέ μας σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι. Να δούμε, θα μπορούσες κι εσύ να τη βγάλεις καθαρή, αν ζούσες στην Ελλάδα των αρχών του 19ου αιώνα;





Το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας για παιδιά
Προτού καλά καλά κλείσει ένας χρόνος από το ξεκίνημα της Επανάστασης του 1821 και πολύ πριν η σκλαβωμένη Ελλάδα αποκτήσει επιτέλους και επίσημα την ανεξαρτησία της, το 1830, μια χούφτα Έλληνες πατριώτες, που αντιπροσώπευαν τις επαναστατημένες περιοχές, μαζεύτηκαν σ’ ένα άγνωστο ως τότε χωριό της Αργολίδας.

Εκεί, αφού συζήτησαν για μέρες, έγραψαν και ψήφισαν ένα κείμενο που περιέγραφε τα δικαιώματα των πολιτών αλλά και τους κανόνες λειτουργίας του νέου κράτους, που ξαναγεννιόταν από τις στάχτες του.

Το κείμενο εκείνο, που ονομάστηκε «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος», ήταν το πρώτο Σύνταγμα της πατρίδας μας και αυτή είναι η ιστορία του.