Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Διαγωνισμός βιβλίου "Ουρανόεσσα"

Η ομάδα μας "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" και ο εκδοτικός οίκος Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications κληρώνουν ένα αντίτυπο του βιβλίου του συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα  "Ουρανόεσσα". 
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας μας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Ουρανόεσσα  
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 06 Ιουνίου στις 3 μ.μ.

Διαγωνισμός βιβλίου "Ελίφ"

Η ομάδα μας "Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία" και ο εκδοτικός οίκος Εκδόσεις Anima κληρώνουν ένα αντίτυπο του βιβλίου της συγγραφέως Άννας Ραζή "Ελίφ". 
 
1. Για λάβετε μέρος και για να δείτε τους όρους γίνετε μέλος της ομάδας μας: Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία
2. Μπείτε στο κάτωθι λινκ για σχόλιο: Ελίφ
4. Προαιρετικά γίνετε μέλος του blog μας
Λήξη διαγωνισμού 06 Ιουνίου στις 3 μ.μ.

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Κριτική Βιβλίου “Η άγνωστη δίπλα μου” της Μαίρης Κωνσταντούρου

Το βιβλίο με εξέπληξε ευχάριστα! Πολύ ιδιαίτερο και η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα η συγγραφέας να καταπιαστεί με ένα βιβλίο που “μυρίζει” φαντασία.
Στο χωριό Αιθερικό η Μελίνα προσπαθεί από το μηδέν να ξαναχτίσει τη ζωή της. Ο θάνατος των γονιών της θα γίνει ο λόγος να εξαφανιστεί από την Αθήνα και να προσπαθεί να δημιουργήσει νέες προοπτικές. Όπως κάθε χωριό, έτσι και εκεί θα συναντήσουμε τον “τρελό” ή παράξενο στο πρόσωπο του Μάνου, το καρδιακό φίλο Λεωνίδα, τον γόη Νότη, τον έξω καρδιάς και άνθρωπο της διπλανής πόρτας Κώστα, την διαννοούμενη Βαγγελίτσα, την ερωτευμένη Αναστασία, τη γιατρό Μελίνα και την αδερφή της Ερασμία, την οποία αποκαλούν “εύκολη”. Και τέλος έχουμε μία παράξενη παρουσία.
Ποια είναι η λοιπόν αυτή η παράξενη νυχτερινή παρουσία; Η Θεώνη, αρραβωνιαστικιά του Νότη αυτοκτόνησε ή τη σκοτώσανε; Τι μυστικά κρύβει αυτός ο τόπος; Ποιος θέλει να διώξει και να σκοτώσει τη Μελίνα;
Το βιβλίο σου χαρίζει ένα μεγάλο και γρήγορο ταξίδι. Το διάβασα απνευστί. Μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε και να βιώσουμε συναισθήματα ποικιλόμορφα. Αγάπη, έχθρα, μίσος, εμπιστοσύνη, φιλία, έρωτας, καρδιοχτύπι, απώλειες, πόνο, θλίψη, οργή, απογοήτευση και φυσικά μυστήριο. Θαρρώ πως είναι το καλύτερό της βιβλίο και μάλιστα σε μία κατηγορία, της οποίας τα νερά είναι βαθιά και μπορούν να σε ναυαγήσουν. Όμως η κα. Κωνσταντούρου κατάφερε να επιπλεύσει με περισσή άνεση και να μας μαγέψει μέσα από αυτό το εξαιρετικό ανάγνωσμα! Εύχομαι γρήγορα best seller, το οποίο και αξίζει, όπως φυσικά αξίζει να κοσμήσει τις βιβλιοθήκες μας! Θα το κατατάξω με μεγάλη χαρά μέσα στην πρώτη δυάδα των καλύτερων βιβλίων που εκδόθηκαν μέχρι στιγμής αυτή τη χρονιά.





Βασιλική Διαμάντη
 

Κριτική Βιβλίου “219 ημέρες βροχής” της Αφροδίτης Βακάλη

Το βιβλίο αν συγκαταλεγόταν στην κατηγορία του κοινωνικού θα ήταν από τα κορυφαία μυθιστορήματα. Στην κατηγορία του αστυνομικού δεν έχει κάτι να προσδώσει, κατά τη γνώμη μου πάντα, μιας και απέχει πολύ από το μυστήριο του ποιος είναι ο δολοφόνος και του κλίματος των βιβλίων που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Τον βρήκα σχεδόν αμέσως και μετά η αλήθεια είναι ότι λίγο με έκανε να χάσω το ενδιαφέρον. Πάντως είναι μία εξαιρετική προσπάθεια κοινωνικού μυθιστορήματος με πολλά θέματα όπως αυτό της ενδοοικογενειακής βίας.
Πολύ έξυπνο τέλος με τη θεία δίκη σε δύο ανθρώπους, μόνο που θεωρούσα ότι στο θάνατο ενός παιδιού συνυπεύθυνοι ήταν δύο και όχι ένας. Ας μη πω περισσότερα και προδώσω το τέλος του βιβλίου...




Βασιλική Διαμάντη

Κριτική Βιβλίου “Το κορίτσι κάτω από την ελιά” της Leah Fleming

Ενώ είναι ένα βιβλίο που κυλάει γρήγορα και σου δίνει συναισθήματα δε θα πω ότι ενθουσιάστηκα για το θέμα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος είναι ένα θέμα που έχει αναλωθεί πολύ στη συγγραφή.
Σε κάποια θέματα είχα τις ενστάσεις μου μιας και δεν ασπάζομαι τη γνώμη και τη φιλοσοφία της συγγραφέως. Με απογοήτευσε και λίγο το τέλος, θα το προτιμούσα διαφορετικό.
Επομένως αν παραλείψω αυτά τα θέματα η γραφή της είναι όμορφη και σε παρασέρνει χωρίς να σε κουράζει ή να σου προκαλεί ανία πλην των γεγονότων δηλαδή.




Βασιλική Διαμάντη

Κριτική Βιβλίου “Ασπασία η εταίρα” της Αικατερίνης Μαυρίδου - Λιβάνη

Η Ασπασία, έμεινε στην ιστορία ως η πιο γνωστή εταίρα, της οποίας οι γνώσεις ήταν τεράστιες. Η πιο μορφωμένη γυναίκα εκείνης της εποχής αποφασίζει να εγκαταλείψει τη Μίλητο και να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Θα γνωρίσει σημαντικές προσωπικότητες και θα την στιγματίσουν στη μετέπειτα πορεία της. Ο Σωκράτης και ο Περικλής είναι οι πιο σημαντικοί από αυτούς. Με τον Περικλή θα ζήσουν έναν θυελλώδη έρωτα και θα αποκτήσουν έναν γιο. Η Ασπασία κατηγορήθηκε από πολλούς γιατί θέλησε να διδάξει στις γυναίκες της Αθήνας και να τις παράσχει μόρφωση.
Το βιβλίο αν και μικρό σε σελίδες, είναι απόλυτα εμπεριστατωμένο και καλύπτει απόλυτα τον αναγνώστη με πληροφορίες που πολύ πιθανόν να μη γνωρίζει. Διδακτικό, με πολλές μελέτες και γνώσεις σε ταξιδεύει σε μία εποχή στα χρόνια του Σωκράτη και του Περικλή. Είναι ένα κόσμημα για τη βιβλιοθήκη κάθε αναγνώστη. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα μιας και μέσα από την ανάγνωση θα βγει πιο σοφός, πιο πλούσιος σε γνώσεις και φυσικά πιο σκεπτόμενος άνθρωπος.




Βασιλική Διαμάντη

Κριτική Βιβλίου “Επικίνδυνες λέξεις” της Φιλομήλα Λαπατά

Πως γίνεται δύο δίδυμες να μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό αλλά να είναι τόσο διαφορετικές στον χαρακτήρα; Ή μήπως τελικά δεν είναι και τόσο διαφορετικές;
Το βιβλίο μας παρουσιάζει εναλλαγές στην αφήγηση ανά κεφάλαιο, πότε μας μιλάει η Μυρσίνη και πότε η Αταλάντη.
Ανθρώπινα συναισθήματα, ζήλια, μίσος, αγάπη, στοργή, χάδι συνθέτουν όλο το βιβλίο και το ταξίδι είναι ονειρικό μέσα από κάθε πρόταση που δημιουργεί η συγγραφέας. Οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι χαρακτήρες της διπλανής πόρτας. Το διάβασα μέσα σε λίγες ώρες και μαγεύτηκα με τη γραφή και τον συναισθηματικό κόσμο των ηρώων που επέλεξε να βιώσουν!




Βασιλική Διαμάντη

Συζητώντας με την Άννα Ραζή

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Α.Ρ.: Η απάντηση μου θα είναι μάλλον συνηθισμένη. Όταν έχεις μεγαλώσει μέσα στα βιβλία σου είναι δύσκολο να πεις πως έχεις αγαπημένο συγγραφέα. Είναι τόσοι πολλοί εκείνοι που ξεχωρίζουν για το ύφος τους και για τις ιδέες τους που δεν μπορώ να δώσω συγκεκριμένη απάντηση. Σίγουρα μια μεγαλύτερη επιρροή στη σκέψη μου έχει ο Ζαν Πωλ Σάρτρ.


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α.Ρ.: Το πρώτο βιβλίο που έχω διαβάσει σε καλοκαιρινές διακοπές πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν παιδί και προσπαθούσα να καταλάβω τον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας είναι «Τα σταφύλια της Οργής» του Τζον Στάινμπεκ, .


Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Απελευθέρωση. Συναισθημάτων και ιδεών. Η συγγραφή είναι ο τρόπος για να αποκοπείς για λίγο από τη λογική και να γεμίσεις τη σκέψη σου με συναίσθημα.


Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Α.Ρ.: Αυτή την ερώτηση μου κάνουν όλοι όσοι συμμετέχουν στα σεμινάρια βιωματικής και δημιουργικής γραφής την πρώτη κιόλας μέρα. Που μπορούμε να βρούμε την έμπνευση. Η απάντηση είναι απλή. Η έμπνευση βρίσκεται παντού γύρω μας. Σε μια λέξη, ένα άρωμα, μια σκέψη, μια εικόνα. Αρκεί να επιτρέψουμε στην φαντασία μας να διαχειριστεί το έναυσμα που πυροδοτείται από αυτά.


Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α.Ρ.: Δεν με ώθησε κάτι. Ήταν μια διαδικασία φυσική για μένα, κομμάτι δικό μου. Όπως όταν μεγαλώνεις έχεις ανάγκη να μιλήσεις για να επικοινωνήσεις, έχεις ανάγκη να περπατήσεις για να φτάσεις στους στόχους σου, έτσι και η συγγραφή ήταν η ανάγκη μου που έπρεπε να καλλιεργήσω για να επικοινωνήσω με τον κόσμο.


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας "Ελίφ";

Α.Ρ.: Το «Ελίφ» είναι ένα πάντρεμα της ιστορίας με τη μυθοπλασία. Του πραγματικού με το φανταστικό, του έρωτα, της μαγείας και του ξεριζωμού.


Ερώτηση 7η: "Ελίφ". Τι σημαίνει για εσάς αυτό το όνομα;

Α.Ρ.: Ελίφ μέσα στο βιβλίο δεν είναι όνομα, είναι κατάσταση, η κατάσταση της γνώσης των πραγμάτων.


Ερώτηση 8η: Στο βιβλίο σας βλέπουμε τον ξεριζωμό των Ελλήνων μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Πόσο εύκολο πιστεύετε πως είναι για έναν άνθρωπο να ξεκινήσει πάλι από το μηδέν;

Α.Ρ.: Οι Έλληνες το 1922 άφησαν πίσω τους τις πατρίδες τους, τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους ακόμα και αγαπημένα πρόσωπα. Δεν είναι εύκολο αυτό. Βρίσκεσαι ξαφνικά σε μια κατάσταση που πρέπει να ζήσεις αφήνοντας πίσω τη ζωή σου. Έφεραν γνώση στον Ελλαδικό χώρο και πολιτισμό. Έφεραν μνήμες που μας βοηθούν ακόμα και σήμερα να διατηρούμε την ιστορία μας ζωντανή. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να ξεκινήσεις από το μηδέν ξανά, αλλά είναι παραίτηση από την ίδια τη ζωή αν πεις ως εδώ, δεν μπορώ να πάω παρακάτω.


Ερώτηση 9η: Η Ανθία, ήταν κακορίζικη, σύμφωνα με την νενέ Σουλτάνα. Πιστεύετε πως οι Μοιρές υφαίνουν τον ιστό της ζωής μας;

Α.Ρ.: Οι Μοίρες υφαίνουν τον ιστό και μας δίνουν την δυνατότητα της επιλογής. Αν θα επιλέξουμε το καλό ή το κακό από εμάς εξαρτάται.


Ερώτηση 10η: Ένα παιδί, καρπός ενός έρωτα, μπορεί να μισηθεί τόσο πολύ από τη μητέρα του;

Α.Ρ.: Δεν έχει να κάνει αν ένα παιδί είναι καρπός μεγάλου έρωτα ή όχι. Κάποιοι άνθρωποι απλά δεν θα έπρεπε να γίνουν ποτέ γονείς. Έχουμε στις μέρες μας χειρότερα παραδείγματα που αποδεικνύουν πόσο αδυσώπητη μπορεί να γίνει μια μάνα απέναντι στο ίδιο της το παιδί.


Ερώτηση 11η: Η ζήλια τελικά είναι ο κινητήριος παράγοντας για να "γεννηθεί" το μίσος;

Α.Ρ.: Η ζήλια δεν γεννά το μίσος. Η ζήλια τρέφει το μίσος. Είναι διαφορετικό.


Ερώτηση 12η: Η Μέλια είναι το αντίθετο από την Ανθίας. Σας δυσκόλεψε όλη αυτή η αντίθεση των δύο αυτών χαρακτήρων;

Α.Ρ.: Η Μέλια και η Ανθία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Σίγουρα είναι τραβηγμένες στην υπερβολή οι διαφορές τους για να δείξουν ακριβώς αυτό, πως τα δύο άκρα μπορούν να υπάρχουν μέσα στον ίδιο άνθρωπο.


Ερώτηση 13η: Τελικά ένας κακός άνθρωπος παραμένει για πάντα κακός ακόμα και στο ξεψύχισμα του;

Α.Ρ.: Δεν είμαι της λογικής πως δεν αλλάζουν οι άνθρωποι. Δεν αλλάζουν όμως όλοι οι άνθρωποι. Τώρα, σε ένα λογοτεχνικό κείμενο, η αλλαγή ενός χαρακτήρα από κακός σε καλό στο τέλος, δίνει στον αναγνώστη την δυνατότητα να τον συμπονέσεις τελικά, κάτι που δεν ήταν πραγματικά ο δικός μου σκοπός.


Ερώτηση 14η: Αγάπη και μίσος. Δύο συναισθήματα τόσο κοντινά αλλά και τόσο μακρινά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο θεωρείτε πως είναι να αγαπάς ακόμα και αν σου προξενήσουν αμέτρητο κακό και το αντίθετο;

Α.Ρ.: Η αγάπη και το μίσος είναι τα αντίβαρα που ισορροπούν την ίδια ζυγαριά. Το τι αλλάζει συναισθηματικά για τον κάθε άνθρωπο όταν του προξενούν κακό ή όταν του κάνουν καλό εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τον χαρακτήρα του. Ο χαρακτήρας της Μέλιας είναι έτσι δοσμένος μέσα στο βιβλίο που δεν θα μπορούσε να μισήσει κανέναν ακόμα κι αν της έκανε το μεγαλύτερο κακό.


Ερώτηση 15η: Η Μέλια, ήταν ένας άγγελος ενώ η Ανθία, ένας δαίμονας. Ένας πόλεμος ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Πιστεύετε πως πάντα το καλό υπερισχύει έναντι του κακού;

Α.Ρ.: Πιστεύω πως αυτή η μάχη, του φωτός και του σκότους είναι η αιώνια μάχη του ανθρώπινου είδους. Πάνω σε αυτή τη μάχη έχουν στηριχθεί θρησκείες, φιλοσοφίες αλλά και λογοτεχνικά έργα.


Ερώτηση 16η: "Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Πιστεύετε πως όλα βγαίνουν στο φως κάποια στιγμή;

Α.Ρ.: Φυσικά. Άλλωστε αποδεδειγμένα σε όλα τα αποφθέγματα τους οι αρχαίοι Έλληνες έκρυβαν αμέτρητη σοφία.


Ερώτηση 17η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Α.Ρ.: Δεν υπάρχει πρέπει. Διαβάζεις ένα βιβλίο γιατί σε αγγίζει η ιστορία που διατρέχει στις σελίδες του, γιατί σου αρέσει το ύφος του συγγραφέα ή ακόμα γιατί σε εντυπωσίασε πολύ το εξώφυλλο και μπήκες στον πειρασμό να το αγοράσεις. Αν έπρεπε να σκεφτώ ένα λόγο για να προτείνω στους αναγνώστες να διαβάσουν το «Ελίφ» είναι γιατί μπορεί να τους ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή, σε μία άλλη διάσταση, να τους βγάλει κρυμμένα συναισθήματα και να τους βάλει στην διαδικασία σκέψης αυτής της αιώνιας μάχης που λέγαμε πιο πριν ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, στο καλό και στο κακό.


Ερώτηση 18η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Ρ.: Ευχαριστώ. Νομίζω είναι η μοναδική λέξη που μπορεί να συμπεριλαμβάνει την τιμή που νιώθω και την αγάπη μου για το αναγνωστικό κοινό.


Ερώτηση 19η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Α.Ρ.: Υπάρχουν αρκετά ανοιχτά «μέτωπα» στο συγγραφικό μου πεδίο αυτή τη στιγμή. Άμεσα θα κυκλοφορήσει το «Malordo» μια διαφορετική εντελώς συγγραφική προσπάθεια αφού αγγίζει λίγο τα όρια της θρίλερ λογοτεχνίας. Υπάρχει βέβαια και ένα παιδικό παραμύθι που είναι στα εκδοτικά μας πλάνα μέσα στο 2016 και φυσικά η ιστορία της νενέ


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!




Η Άννα Ραζή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αργότερα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, Από πολύ μικρή όμως ο έρωτάς της για τη λογοτεχνία της άνοιξε τις πόρτες του μαγικού κόσμου της γραφής.
"Ελίφ" και "Σκιές από πένα" κυκλοφόρησαν το 2015 από τις εκδόσεις Anima εκδοτική.




"Ελίφ" 
Η πορεία και οι διαπροσωπικές σχέσεις μιας οικογένειας μέσα σε ένα ιστορικό πλαίσιο που ξεκινά από τη Σμύρνη του 1919 και φτάνει μέχρι την Αθήνα του '45. Έρωτες, φαντασία και μαγεία μέσα σε δύο μεγάλες καταστροφές που συγκλόνισαν το ελληνικό Έθνος, την καταστροφή της Σμύρνης και το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.




 "Σκιές από πένα" 
Ποιητική συλλογή



Άννα Ραζή

Η Άννα Ραζή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αργότερα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, Από πολύ μικρή όμως ο έρωτάς της για τη λογοτεχνία της άνοιξε τις πόρτες του μαγικού κόσμου της γραφής.
"Ελίφ" και "Σκιές από πένα" κυκλοφόρησαν το 2015 από τις εκδόσεις Anima εκδοτική.




 "Ελίφ" 
Η πορεία και οι διαπροσωπικές σχέσεις μιας οικογένειας μέσα σε ένα ιστορικό πλαίσιο που ξεκινά από τη Σμύρνη του 1919 και φτάνει μέχρι την Αθήνα του '45. Έρωτες, φαντασία και μαγεία μέσα σε δύο μεγάλες καταστροφές που συγκλόνισαν το ελληνικό Έθνος, την καταστροφή της Σμύρνης και το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.




"Σκιές από πένα"
 Ποιητική συλλογή


"Τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο" Σωτηρία Περβάνα προτείνει η Αμαλία Κουβέλα

Κατ αρχάς οφείλω αυτή την κριτική στην ομάδα μας που χαρίζοντας μου αυτό το βιβλίο μου πρόσφερε αυτό το υπέροχο ταξίδι.
Ένα βιβλίο λογοτεχνικό που μέσα από τις σελίδες του ξεπηδούν ιστορικά γεγονότα, υπέροχη πλοκή, ,συγκλονιστικά συναισθήματα.
Διαβάζοντάς το θέλεις να τρέξεις τις σελίδες για να δεις την εξέλιξη που σε κρατά σε φοβερή αγωνία. Η γραφή, χωρίς όρια! Υπέροχη, γλαφυρή αλλά και απόλυτα κατανοητή.
Η ιστορία εξελίσσεται κατά την χρονική περίοδο 1922-1960 και κάνει αναφορά στα σαρωτικά γεγονότα αυτής της εποχής, ξεκινώντας από την Καταστροφή της Σμύρνης , την Βουλγαρική και Γερμανική κατοχή, τον Εμφύλιο. Και μέσα από τις σκληρές αυτές εποχές παρακολουθούμε τον αγώνα που δίνουν οι γυναίκες κυρίως της οικογένειας με ζηλευτή γενναιότητα και κουράγιο με τελικό αποτέλεσμα την δικαίωση. Ένα βιβλίο ύμνος στην γυναικεία θέληση, δύναμη και επιμονή!!!
Το συστήνω σε όλους τους βιβλιοφάγους,για να ταξιδέψουν μαζί του!!!!!!!!



ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΜΑΛΙΑ ΚΟΥΒΕΛΑ

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

"Ξανάγινε τρεις..." Πασχάλης Πράντζιος

Ξανάγινε τρεις...
Πράντζιος Πασχάλης
Σύγχρονο Ελληνικό Μυθιστόρημα
Ημ/νία Έκδοσης: 23/5/2016
ISBN: 978-960-410-777-3
Κωδικός: 0924
Σελίδες: 400
Τιμή: €14.00



Αν είχατε τη δυνατότητα για μία ώρα να κάνατε κάτι, το οτιδήποτε, και να μην μπορεί κανείς να αποδείξει ότι στον τάδε χρόνο το κάνατε, ποιο θα ήταν αυτό; Τι θα επιλέγατε;

Όταν κάθε χρόνο αλλάζει η ώρα το φθινόπωρο και από τέσσερις το πρωί ξαναπάει τρεις, ο καθείς από μας μπορεί να κάνει κάτι μεταξύ τρεις και τέσσερις και να ’ναι σαν να μην το έκανε ποτέ. Έπρεπε να μεγαλώσω πολύ για να καταλάβω πως ό,τι ζούμε είναι ένα ψέμα, πως η ζωή είναι ο χρόνος που φεύγει κι ο χρόνος αυτός δεν ορίζεται παρά μονάχα ως σύνολο στιγμών και τυχαίων γεγονότων. Άραγε, πόσο ελεύθερος είναι κανείς να αποφασίζει για τη ζωή του; Πόσα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς αν δεν ήμασταν στο τάδε μέρος, την τάδε στιγμή, την τάδε ώρα;




Ο Πασχάλης Πράντζιος γεννήθηκε στην Ανάβρα Καρδίτσας το 1971. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση. Από τις εκδόσεις "Ωκεανίδα" έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματα Και πάντα με χείλη κόκκινα, Περί ανέμων και γάτων, Λιωμένο μολύβι. και Η πόλη έχει ρεπό.

"Κι άλλο" Hakan Günday

Κι άλλο
Χακάν Γκιουντάι
Μετάφραση: Στέλλα Βρετού
Ημ/νία Έκδοσης: 21/4/2016
ISBN: 978-960-410-723-0
Κωδικός: 0923
Σελίδες: 528
Τιμή: €17.00



"Αν είσαι μετανάστης, είσαι μόνο ένας αριθμός, δεν έχεις όνομα, δεν έχεις ταυτότητα, και θα σε γράψει η εφημερίδα μόνο αν πεθάνεις. Τέσσερις αράδες θα λένε ότι σήμερα ή χτες βούλιαξε μια λέμβος και πέθαναν 40 άτομα. Αυτό είναι όλο. Ο θάνατός σου θα είναι η ταυτότητά σου".

Χακάν Γκιουντάι

Ο εννιάχρονος Γκαζά αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο και να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, του Αχάντ, ο οποίος είναι διακινητής μεταναστών. Κάθε τόσο παραλαμβάνει ομάδες ταλαιπωρημένων ανθρώπων και τους οδηγεί στις ακτές της Τουρκίας, στο Αιγαίο, όπου άλλοι διακινητές αναλαμβάνουν την παράνομη μεταφορά τους στην Ελλάδα με σαπιοκάραβα, σε μια αλυσίδα παρανομίας που, μπροστά στο κέρδος, δεν υπολογίζει ζωές. Ο μικρός Γκαζά, αντιμέτωπος καθημερινά με την απελπισία, επιφορτισμένος με το καθήκον να καλύπτει τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες των μεταναστών, ανακαλύπτει πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει σε αυτόν τον κόσμο είναι να θρέψει για τα καλά το μικρό δυνάστη που όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους. Όταν από αμέλεια προκαλεί το θάνατο ενός νεαρού Αφγανού που κρύβει μέσα στο φορτηγό του πατέρα του, του μοναδικού ανθρώπου που, μέσα στη δυστυχία του, του έδειξε λίγη ανθρωπιά, ο κόσμος του μικρού Γκαζά ανατρέπεται και τότε ο ίδιος έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα μιας ύπαρξης στερημένης από ένα χάδι, μια αγκαλιά, έναν λόγο παρηγοριάς κι αγάπης. Και τότε ο μικρός τύραννος γιγαντώνεται και ζητάει κι άλλο… κι άλλο… κι άλλο…





Ο Χακάν Γκιουντάι γεννήθηκε στη Ρόδο το 1976. Ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στις Βρυξέλλες και τελείωσε το λύκειο στην Άγκυρα. Σπούδασε Γαλλική Μετάφραση στο Τμήμα Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Χασετέπ. Φοίτησε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών και συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Σε ηλικία είκοσι τεσσάρων ετών κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας με το βιβλίο του Kinyas ve Kayra. Από τότε έως σήμερα έχει εκδώσει συνολικά οκτώ μυθιστορήματα. Για το βιβλίο του Κι άλλο βραβεύτηκε με ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά βραβεία παγκοσμίως, Le prix Médicis étranger, αποδεικνύοντας ότι είναι το φοβερό παιδί της νέας γενιάς των Τούρκων συγγραφέων, με ταλέντο αδιαμφισβήτητο. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί μέχρι στιγμής σε δεκαεννιά χώρες, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.

"Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου" Ελένη Τσαγκά

Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου
Τσαγκά Ελένη
Σύγχρονο Ελληνικό Μυθιστόρημα
Ημ/νία Έκδοσης: 11/3/2016
ISBN: 978-960-410-773-5
Κωδικός: 0920
Σελίδες: 464
Τιμή: €16.00



Είτε για να ζεσταθούν είτε για να ζευγαρώσουν, οι σκαντζόχοιροι όταν πλησιάζουν ο ένας τον άλλο πληγώνονται από τα αγκάθια του συντρόφου τους. Πονάνε...
Η Ελένη Τσαγκά γεννήθηκε στον Πειραιά, όπου ζει μέχρι σήμερα. Είναι δημοσιογράφος και παρουσιάστρια δελτίων ειδήσεων στον τηλεοπτικό σταθμό Star Channel. Στο παρελθόν εργάστηκε ως παρουσιάστρια της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής «Πλήρες πρωινό», ενώ έχει εργαστεί και στους τηλεοπτικούς σταθμούς ANT1, MEGA, EΡΤ και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς Top FM, Κανάλι Ένα, καθώς και σε εφημερίδες και σε περιοδικά. Το Δίλημμα του σκαντζόχοιρου είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
Το ίδιο συμβαίνει συχνά και με τους εραστές. H υπερβολική οικειότητα κάποια στιγμή τραυματίζει κι απογοητεύει. «Τελικά υπάρχει ασφαλής απόσταση ανάμεσα στο πολύ κοντά που πληγώνει και στο πολύ μακριά που παγώνει;» αναρωτιέται η Γεωργία, η ραδιοφωνική παραγωγός στο μεγαλύτερο σταθμό της πόλης, που ζούσε μια ήρεμη και βαρετή ζωή για πολλά χρόνια δίπλα στον εφηβικό της έρωτα κι ας τον είχε πιάσει αρκετές φορές με άλλες γυναίκες. Και μετά… ξύπνησε! Κι αποφάσισε να πιει τη ζωή με το μπουρί της σόμπας ψάχνοντας ταυτόχρονα για το μεγάλο έρωτα. Απογοητεύεται όμως από τους άντρες και πληγώνεται, αλλά και κείνη τους πληγώνει χωρίς οίκτο. Και τους αποτελειώνει με συνοπτικές διαδικασίες. Αλλά ούτε μία στιγμή δεν εγκαταλείπει. Γιατί μπορεί στα είκοσί της να αισθανόταν σαράντα, τώρα όμως στα τριάντα και βάλε νιώθει είκοσι και βγάλε. Και δεν φοβάται πια να ζήσει, να ερωτευτεί, να ρισκάρει, φοβάται μόνο το μυστηριώδη άγνωστο που της στέλνει μήλα και ανθοδέσμες, και στο τέλος φτάνει να απειλεί την ίδια της τη ζωή.

Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα για όσους δεν φοβούνται να ζήσουν και να ρισκάρουν ψάχνοντας τον μεγάλο έρωτα!



Η Ελένη Τσαγκά γεννήθηκε στον Πειραιά, όπου ζει μέχρι σήμερα. Είναι δημοσιογράφος και παρουσιάστρια δελτίων ειδήσεων στον τηλεοπτικό σταθμό Star Channel. Στο παρελθόν εργάστηκε ως παρουσιάστρια της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής «Πλήρες πρωινό», ενώ έχει εργαστεί και στους τηλεοπτικούς σταθμούς ANT1, MEGA, EΡΤ και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς Top FM, Κανάλι Ένα, καθώς και σε εφημερίδες και σε περιοδικά. Το Δίλημμα του σκαντζόχοιρου είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

"Κάτι παράξενο στο νου μου" Οrhan Pamuk

Κάτι παράξενο στο νου μου
Παμούκ Ορχάν
Μετάφραση: Στέλλα Βρετού
Ημ/νία Έκδοσης: 8/12/2015
ISBN: 978-960-410-769-8
Κωδικός: 0914
Σελίδες: 728
Τιμή: €19.00

Η ζωή ενός πλανόδιου μικροπωλητή και της αγαπημένης του. Μια ιστορία αγάπης στη σύγχρονη Πόλη. Για περισσότερο από 40 χρόνια, από το 1969 έως το 2012, ο Μεβλούτ τριγυρίζει στα σοκάκια της Πόλης. Είναι διαφορετικός από τους ανθρώπους γύρω του, υπάρχει κάτι «παράξενο» στο νου του! Προσπαθεί να καταλάβει τι είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους, από πού προέρχεται αυτή η «παραξενιά». Αλλάζει επαγγέλματα, βρίσκεται κοντά στις εξελίξεις που βιώνει η χώρα του, στις πολιτικές συγκρούσεις, στα πραξικοπήματα. Από επιλογή δεν σταματάει ποτέ να πουλάει μποζά τις χειμωνιάτικες νύχτες, αναρωτιέται πάντα ποια πραγματικά είναι η αγαπημένη του και πόση σημασία έχει στον έρωτα το πεπρωμένο. Η ευτυχία και η δυστυχία μας εξαρτώνται από τις επιλογές μας; Ή, μήπως, ωριμάζουν ανεξάρτητα, έξω από εμάς, και εμείς απλώς τις ζούμε, απλώς μας συμβαίνουν; Ο Μεβλούτ γίνεται μάρτυρας της εκρηκτικής μετάλλαξης της Ιστανμπούλ σε μια τεράστια πόλη. Καθώς αλλάζουν οι δρόμοι και τα σοκάκια που γνώρισε παιδί, αλλάζει και ο ίδιος. Το παιδί και ο έφηβος δίνουν τη θέση τους στον σύζυγο και τον πατέρα. Τα αυθαίρετα και οι παράγκες δίνουν τη θέση τους στις λεωφόρους και τις πολυκατοικίες. Η Πόλη του γίνεται αγνώριστη αλλά ο Μεβλούτ αντί να αποξενώνεται «συζητά» μαζί της και αφήνει έτσι να συνομιλήσουν η ψυχή της πόλης του με τους καημούς της καρδιάς του.




O Oρχάν Παμούκ (Orhan Pamuk) γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολη το 1952. Tελείωσε το λύκειο στη Pοβέρτιο σχολή, σπούδασε τρία χρόνια αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο και το 1976 αποφοίτησε από το Iνστιτούτο Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Kωνσταντινούπολης. Έζησε τρία χρόνια στις HΠA, όπου εργάστηκε σαν ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Aϊόβα και στο Kολούμπια της Nέας Yόρκης.
Άρχισε να γράφει το 1974. Tο πρώτο του μυθιστόρημα, Tζεβντέτ μπέης και υιοί, βραβεύτηκε το 1979 στο διαγωνισμό μυθιστορήματος των εκδόσεων Mιλλιέτ. Tο βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1982 και την επόμενη χρονιά πήρε το βραβείο μυθιστορήματος Oρχάν Kεμάλ. Tο δεύτερο βιβλίο του, Tο σπίτι της σιωπής (1982), μεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο Prix de la découverte Européenne. Tο ιστορικό του μυθιστόρημα Tο Λευκό Κάστρο (1985 - "Ωκεανίδα" 2005) μεγάλωσε τη φήμη του μέσα κι έξω από την Tουρκία. Oι «Nιου Γιορκ Tάιμς» έγραψαν τότε γι' αυτόν: «Ένα αστέρι γεννήθηκε στην Aνατολή» . Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Tο μαύρο βιβλίο, 1990, ένα από τα πιο συζητημένα και πολυδιαβασμένα έργα της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας, Η καινούργια ζωή, 1994, Με λένε Κόκκινο, 1998, Ιστανμπούλ. Πόλη και αναμνήσεις, 2005, Χιόνι, 2007, Το Μουσείο της Αθωότητας, 2009, Άλλα χρώματα, 2010 και Ο Τζεβντέτ μπέη και οι γιοι του, 2012. Tα βιβλία του Ορχάν Παμούκ έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες. Έχει μια κόρηκαι ζει στην Kωνσταντινούπολη. Έχει τιμηθεί το 2006 με το Nόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Το 2015 κέρδισε και το τουρκικό βραβείο λογοτεχνίας «Erdal Öz».

"Άρωμα Λεμόνι" Αντιγόνη Πόμμερ

Άρωμα Λεμόνι
Πόμμερ Αντιγόνη
Ημ/νία Έκδοσης: 27/5/2015
ISBN: 978-960-410-756-8
Κωδικός: 0902
Σελίδες: 496
Τιμή: €13.00

Ο Λάζαρος Πετράκης, ένας πάμπλουτος επιχειρηματίας, έπειτα από πολλά χρόνια στην Αμερική επιστρέφει στην Ελλάδα για να ψάξει την αγαπημένη του Κατερίνα, τον πρώτο και μοναδικό έρωτα της ζωής του, αυτόν που σημάδεψε για πάντα την ύπαρξή του.

Τέσσερις φίλοι, από χρόνια χαμένοι μεταξύ τους, όταν ξαναβρίσκονται, ανακαλύπτουν ότι το εφηβικό τους όνειρο είναι ακόμα ζωντανό. Η λαχτάρα τους να αποκτήσουν ένα ιστιοπλοϊκό, το πάθος τους για τη θάλασσα, την ελευθερία και τα ταξίδια είναι οι άξονες πάνω στους οποίους έχουν στηρίξει τις ζωές τους.

Θα τολμήσουν να ακολουθήσουν εκείνο το παλιό τους όνειρο ή θα το θάψουν στη ρουτίνα της καθημερινότητας, όπως έκαναν και με τα άλλα όνειρά τους; Ένα αόρατο νήμα ενώνει τον Λάζαρο Πετράκη με τους τέσσερις φίλους. Μήπως το ίδιο άρωμα που άφησε το σημάδι του στις ζωές τους και στα όνειρά τους; Το άρωμα λεμόνι;





Η Αντιγόνη Πόμμερ γεννήθηκε στην Αθήνα από πατέρα Γερμανό και μητέρα Ελληνίδα. Σπούδασε δημοσιογραφία και προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών. Δούλεψε ως δημοσιογράφος και μεταφράστρια, ως προγραμματίστρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ενώ στην πορεία εντάχθηκε στο δυναμικό πολυεθνικής διαφημιστικής εταιρίας, στο τμήμα πολυμέσων και ίντερνετ. Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και επισκέφθηκε πολλές φορές τη Βραζιλία.

"Ο Μεγάλος Σοφός" Νεκταρία Ζαγοριανάκου - Μακρυδήμα

Ο Μεγάλος Σοφός
Ζαγοριανάκου Μακρυδήμα Νεκταρία
Ημ/νία Έκδοσης: 11/11/2015
ISBN: 978-960-410-767-4
Κωδικός: 0915
Σελίδες: 583
Τιμή: €16.00



Εγώ, ο Θεόδωρος, ένας μαθητευόμενος μοναχός, ένας υπάκουος αντιγραφέας, γέννημα της Πόλης, έφυγα κυνηγημένος απ’ τον τόπο μου λίγο πριν πέσει στα χέρια των Οθωμανών, ζωσμένος εννιά χειρόγραφα. Εννιά θησαυρούς που φύλαξα με κίνδυνο της ζωής μου. Αποχαιρέτισα βίαια την αθωότητα της νιότης μου όταν έγινα μάρτυρας ενός αποτρόπαιου φόνου. Ο Θεός με έστειλε στην Πόλη του Κρίνου, τη Φλωρεντία. Βίωσα την Αναγέννηση δίπλα σε ανθρώπους φωτισμένους κι έγινα το δεξί χέρι των Μεδίκων. Το όραμά τους το ’νιωσα και δικό μου. Δεν αποζήτησα τη δόξα, πορεύτηκα πάντα στις σκιές. Έζησα τη ζωή μου καταπώς την ήθελα. Όλα τα γεύτηκα και το κυριότερο, ερωτεύτηκα. Αγάπησα βαθιά, τα βιβλία και μία γυναίκα. Την Μπιάνκα. Μα όσο κι αν αγάπησα, πάντα έψαχνα να βρω μια γη να ανήκω. Ταξίδεψα σε πολλά μέρη. Παντού ήμουν ξένος… Μόνο ένας τόπος μ’ αγκάλιασε στοργικά σαν να ήμουν ο χαμένος γιος του. Η Πάτμος.

Η ταραχώδης ζωή ενός Βυζαντινού λογίου της Αναγέννησης που γνώρισε την πραγματική ζωή μέσα από τον έρωτα…






Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα γεννήθηκε στην Σπάρτη. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε Ιατρική στη Ρώμη. Ειδικεύτηκε στην Κυτταρολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το πρώτο της βιβλίο Γνωριμία... με το Ζαγόρι εκδόθηκε το 2010.

Είναι παντρεμένη, μητέρα δυο αγοριών και ζει στα Ιωάννινα.

Βραβείο Public στον Γιάννη Ξανθούλη

Τα βιβλία του Γιάννη Ξανθούλη έχουν ιστορίες που θα έχεις να αφηγείσαι για χρόνια...

Μετά από 35 χρόνια σπουδαίας πορείας στην ελληνική λογοτεχνία, ο Γιάννης Ξανθούλης βραβεύτηκε για 1η φορά, για το μυθιστόρημά του «Την Κυριακή έχουμε Γάμο», στη μεγάλη κατηγορία της ελληνικής λογοτεχνίας των Βραβείων Βιβλίου Public. Το βραβείο προέκυψε μετά από ψηφοφορία 110.000 αναγνωστών και 235.000 ψήφων, κάτι που δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία τόσο στο βιβλίο όσο και στους μοναδικούς ήρωες αυτού του απίστευτου λογοτεχνικού road-trip.

Το βραβείο παρέλαβε εκ μέρους του συγγραφέα ο εκδότης της Διόπτρα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά για τον Γιάννη Ξανθούλη: «Φέτος συμπληρώνει 35 χρόνια στην ελληνική λογοτεχνική σκηνή και όλοι θα συμφωνήσουμε ότι έχει παίξει σπουδαίο ρόλο. Με πωλήσεις που υπερβαίνουν το 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα και βιβλία θρύλους, για τα οποία οι αναγνώστες περίμεναν στην ουρά να τα αγοράσουν την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας τους. Την Κυριακή έχουμε Γάμο μας είπε και μας ταξίδεψε με τον δικό του τρόπο, που δεν μοιάζει με κανέναν, σε νοσταλγικές δεκαετίες και σε μέρη της Ελλάδας που τώρα τα γνωρίσαμε πραγματικά. Αν ήταν εδώ θα ήθελε να σας μεταφέρει την αγάπη του στους αναγνώστες που τον ακολουθούν τόσα χρόνια σ’ αυτό το μοναχικό ταξίδι της συγγραφής». ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει τον ρόλο που παίζουν τα βιβλιοπωλεία, μεγάλα και μικρά, στο να κρατούν στη ζωή μας το μέγιστο αγαθό που είναι το καλό βιβλίο.


Ο ίδιος ο συγγραφέας μας έδωσε και το δικό του μήνυμα για την βράβευση του:

Η αναγνώριση του έργου ενός συγγραφέα είναι πάντα μια βιταμινούχος διάκριση. Ένα βραβείο αναγνωστών έχει από μόνο του μία συγκινητική αθωότητα, που υποστηρίζει ηθικά τον συγγραφέα.


Απόσπασμα από το βιβλίο «Την Κυριακή έχουμε γάμο»:
«Τον Ορέστη Μακρή… μήπως τον έχετε συγγενή;» ρώτησε για να πει κάτι η φλύαρη μάνα του χειρουργημένου, αφού εξάντλησε με τον γιο της τον λίβελο για τη Σαλονίκη.
«Θείος μου…» απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη ο Ιορδάνης.
Μόνο που δεν υπολόγισε καλά, γιατί η απάντησή του πυροδότησε τη γλώσσα της Δραμινής, που άρχισε να λέει πόσες φορές είδε την ταινία Ο μεθύστακας και πόσο πολύ έκλαιγε και διάφορα άλλα που αφορούσαν την τάση της προς τον θρήνο.
«Σας αρέσουν τα βουβάλια;» τη διέκοψε το παιδί, γιατί ακριβώς πάνω στον ύμνο του Μεθύστακα το τρένο περνούσε από έναν υγρότοπο όπου έβοσκε μια μεγάλη αγέλη νεροβούβαλων. Η γυναίκα μπερδεύτηκε και το βούλωσε. Είχε επιστρέψει και ο σύζυγος βρομοκοπώντας καπνό, βαρύς κι ασήκωτος, οπότε ξανάπιασαν το θέμα Σαλονίκη, παραπονούμενοι ότι στην επαρχία οι γιατροί κάνουν λάθος διαγνώσεις, με κίνδυνο να χαθούν ζωές, οράσεις, ακοές και λεφτά. Τέλος, αποφάνθηκε: «Κρίμα που η Δράμα είναι τόσο μακριά από την Αμερική…» Κι επιτέλους το βούλωσε, νανουρισμένη μάλλον από το κούνα κούνα του τρένου, που μόλις είχε αφήσει πίσω του το Σιδηρόκαστρο και τραβούσε προς τις Σέρρες.
Η Άννα, λες κι ανησύχησε από την ξαφνική βουβαμάρα των συνταξιδιωτών, άνοιξε τα μάτια της.
«Δεν είναι ανάγκη να πούμε στη γιαγιά σου ότι πήγαμε στο μέντιουμ. Σύμφωνοι;» ψιθύρισε στον Ιορδάνη, που κοίταζε αφηρημένος έξω δάση με λεύκες και απέραντους κάμπους, κατακίτρινους από τα θερισμένα στάχυα.
Το παιδί συμφώνησε, ενθουσιασμένο που θα μοιραζόταν με τη μάνα του ένα τέτοιο μυστικό. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο κουπέ τους ο ελεγκτής, για να τρυπήσει τα εισιτήρια όσων θα κατέβαιναν στον σταθμό των Σερρών.
«Εμείς πηγαίνουμε για Δράμα…»
«Εμείς για Αλεξανδρούπολη…» Η Άννα έδωσε τα εισιτήριά τους στον μελαχρινό ελεγκτή με το μουστακάκι σαν πονηρή περισπωμένη πάνω από τα μπλαβά χείλη του.
«Ο μικρός δικός σας;»
Ο ελεγκτής ανήκε στη συνομοταξία των μερακλήδων, που, από τη φύση τους, ρίχνουν χαμόγελα με υπονοούμενα. Η Άννα έγνεψε καταφατικά. Τότε πετάχτηκε ο γιος της Δραμινής, λες και το ’χε από ώρα έγνοια, για να διευκρινίσει πως στο κουπέ δεν βρίσκονταν πέντε αλλά έξι άτομα.
«Πέντε μαζί με το παιδί είμαστε, πασά μου…» ανησύχησε η μητέρα του νεαρού. «Καταλαβαίνετε, τον μπερδεύουν οι φωνές από τον διάδρομο, κύριε ελεγκτά. Είναι χειρουργημένος στα μάτια».
Ο ελεγκτής πήρε ύφος κατανόησης.
«Δεν ήταν από τον διάδρομο… Άλλο ο διάδρομος. Μαζί μας ταξίδευε κι ένας κύριος, από τη φωνή ακουγόταν ηλικιωμένος…» επέμεινε ο Δραμινός γιος.
«Μη χειρότερα…» Η Δραμινή κοίταξε απελπισμένη την Άννα, κάνοντας τον σταυρό της.
«Τέλος πάντων, αν επιστρέψει ο κύριος… θα δούμε τι θα κάνουμε. Όπως και να ’ναι, πριν από τις Σέρρες δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να κατεβεί», είπε ο ελεγκτής, χαρίζοντας ένα συνωμοτικό χαμόγελο στην Άννα, που ξαφνικά έδειξε ν’ ανησυχεί.
«Εσύ, αγόρι μου, είδες κανέναν άλλον εκτός από μας;» ρώτησε τον Ιορδάνη ο Δραμινός πατέρας, με φωνή κοράκου από την τσιγαρίλα.
«Τα βουβάλια…» ξαναπετάχτηκε ο γιος. «Τον άκουσα που σε ρώτησε αν σου αρέσουν τα βουβάλια, μαμά».
«Παράκουσες, παιδάκι μου. Ο μικρός νομίζω πως ρώτησε κάτι τέτοιο. Και με αυτόν τον θόρυβο… Δεν κλείνει καλά και η πόρτα. Τι να πω;…»
«Είπες τίποτα για βουβάλια;» Η Άννα ήθελε να μάθει.
«Περάσαμε αγέλες με βουβάλια μαύρα, με μεγάλα κέρατα. Κολυμπούσαν στα νερά… Γιατί;»
Η Άννα ξεροκατάπιε, αποφεύγοντας να δώσει συνέχεια. Αλλά εκείνος ο «ηλικιωμένος» κι αόρατος κύριος της παρέας σαν να μην της κάθισε καλά. Δεν ήθελε όμως να τσιγκλίσει τη φαντασία του Ιορδάνη, οπότε σώπασε.

Λίγα λόγια για τον σπουδαίο αυτόν συγγραφέα που τιμάει τις εκδόσεις Διόπτρα:
Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, από γονείς πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης. Εκτός από μυθιστορήματα έγραψε βιβλία και θεατρικά έργα για παιδιά, καθώς και θέατρο. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος (είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ) σε εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του μυθιστορήματα είναι: Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα (1984), Το πεθαμένο λικέρ (1987), Το ροζ που δεν ξέχασα (1991), Η εποχή των καφέδων (1992), Οικογένεια Μπες-Βγες (1994), Το τρένο με τις φράουλες (1996), …Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες (1998), Ο Τούρκος στον κήπο (2001), Το τανγκό των Χριστουγέννων (2003), Ο θείος Τάκης (2005), Του φιδιού το γάλα (2007), Κωνσταντινούπολη – των ασεβών μου φόβων (2008), Δεσποινίς Πελαγία (2010), Ο γιος του δάσκαλου (2012) και Την Κυριακή έχουμε γάμο (2015). Βιβλία του έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη και έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Ζει στην Αθήνα.