Κριτική Βιβλίου “Πικρό γλυκό λεμόνι” της Σοφίας Βόικου

Το βιβλίο μας μεταφέρει σε πολλές ταραγμένες περιόδου της Ελληνικής ιστορίας. Μας ξεκινάει λίγο πριν τον Πρωτο Παγκόσμιο πόλεμο έως τον Εμφύλιο και λίγο μετά. Πέρα απο τις καταγραφές των πολέμων και των γεγονότων εκείνων των χρόνων μας μεταφέρει και στη ζωή ενός ζευγαριού, της Ασημούλας και του Κωσταντή. Όταν θα έρθει το χαρτί να υπηρετήσει την Ελλάδα ο Κωσταντής θα αφήσει στο Λιδωρίκι τη γυναίκα του και το αγέννητο παιδί τους. Όταν επιστέψει από την άδεια θα γνωρίσει τη Δημητρούλα, την κόρη του. Ο όρκος στον φίλο του Γιώργη, πως θα είναι ο νονός της κόρης του, θα είναι πιο δυνατός από το να βαφτίσει την κόρη του. Η Ασημούλα θα βιώσει την κατακραυγή του χωριού λόγω της απόφασης του άντρα της να αφήσει τη Δημητρούλα τους αβάφτιστη.
Λίγο πριν την απόλυση των δύο φίλων τα γεγονότα θα τους προλάβουν και θα τους μεταφέρουν κρυφά στη Γερμανία. Εκεί ο Γιώργης και ο Κωσταντής θα γνωρίσουν δύο νέες Γερμανίδες και θα βιώσουν τον έρωτα.
Άραγε ο Κωσταντής θα ξαναγυρίσει στην Ασημούλα του; Η Δημητρούλα θα βαφτιστεί τελικά από τα χέρια του Γιώργη; Θα εγκαταλείψουν οι δύο φίλοι τη Γερμανία και θα επιστρέψουν στην Ελλάδα; Ποιος είναι αυτός ο περίεργος επισκέπτης; Τι μυστικά κρύβει; Τι αποκαλύψεις θα γευτούμε;
Το βιβλίο σου προκαλεί μία γλυκόπικρη γεύση σαν αυτή που αφήνει το γλυκό λεμόνι. Όπως δεν δένει μερικές φορές το σιρόπι έτσι και οι σχέσεις των ανθρώπων αφήνουν μία άνοστη και πικρή ανάμνηση. Ενώ άλλες φορές η γλύκα τους είναι τόσο μεγάλη που στο τέλος υπερισχύει αυτή η γεύση. Τα συναισθήματα που μας γεννιούνται είναι τόσο δυνατά όπως και το άρωμα του γλυκού λεμονιού. Πίκρα, αγάπη, πόνος, απογοήτευση, αναμονή, προσμονή, γέλιο, δάκρυ, θλίψη και θυμός. Όλα αυτά θα βιώσει ο αναγνώστης διαβάζοντας την ιστορία του ζευγαριού και τα γεγονότα της Ελλάδος.




Βασιλική Διαμάντη