Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Ε.Π.: Λατρεύω τον Dan Brown. Φτιάχνει πρωτότυπες ιστορίες, έχεις πάντα κάτι καινούριο να μάθεις από αυτόν, σε κρατά σε μία ικανοποιητική αγωνία και χειρίζεται πολύ καλά τον λόγο. Θεωρώ πως είναι ένας ευφυέστατος άνθρωπος και προσωπικά συμπαθώ τρομερά τον βασικό του ήρωα –Ρόμπερτ Λάνγκτον- ίσως γιατί αναπόφευκτα τον έχω συνδέσει από τις ταινίες με τον επίσης πολύ αγαπημένο μου ηθοποιό Τομ Χανκς.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Ε.Π.: Ήταν ο Αλχημιστής του Πάολο Κοέλιο, περίπου σε ηλικία 15 ετών.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Ε.Π.: Αφενός από μικρή πάντοτε ένιωθα ότι τα πήγαινα πολύ καλύτερα στον γραπτό παρά στον προφορικό λόγο. Αφετέρου, λόγω ειδικότητας ήμουν πάντα συνηθισμένη να κρατώ σημειώσεις και να γράφω διάφορες σκέψεις ή συμπεράσματα στο χαρτί. Έτσι μία μέρα που μελετούσα τα στοιχεία της ζωής του δολοφόνου που ενσαρκώνεται μέσα από τον ήρωα του βιβλίου μου, μου ήρθε εντελώς ξαφνικά η ιδέα να συνδυάσω την πραγματική ιστορία με μία μυθιστορηματική πλοκή.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο άντρας με τα 6 τατουάζ”;
Ε.Π.: Θα το χαρακτήριζα ως ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με αρκετές ψυχολογικές διαστάσεις, στις οποίες άλλωστε επεδίωξα συνειδητά να εστιάσω, για να δώσω κι ένα διαφορετικό ύφος.
Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου;
Ε.Π.: Ως ψυχολόγος, ορμώμενη από ίσως κάποιες προσωπικές μου αναζητήσεις σχετικά με την ανθρώπινη φύση- τις καλές αλλά και τις κακές της πτυχές- άρχισα να ασχολούμαι με το ερώτημα «εγκληματίας γεννιέσαι ή γίνεσαι;». Για να απαντήσω στο ερώτημα αυτό, ο δρόμος μου αναπόφευκτα διασταυρώθηκε με τον κόσμο της εγκληματολογίας κι έτσι άρχισα να μελετώ τη ζωή διαφόρων γνωστών και άγνωστων κατά συρροή δολοφόνων, μέχρι που «έπεσα» πάνω στην ιστορία του Καρλ Πάνζραμ, η οποία μου επιβεβαίωσε πανηγυρικά ακριβώς αυτό που πάντοτε υποψιαζόμουν: πως σαφώς όχι μόνο εγκληματίας γίνεσαι, αλλά και πως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, για να εξελιχθεί ένας άνθρωπος σε στυγερό εγκληματία, έχει πρώτα ο ίδιος υποφέρει, κακοποιηθεί, θυματοποιηθεί. Έτσι λοιπόν θέλησα να γράψω αυτήν την ιστορία, όχι μόνο για να περιγράψω την επιφάνεια ενός κατά συρροή δολοφόνου, δηλαδή την κακότητα και την αναλγησία του, αλλά και να πραγματευτώ κάποια βαθύτερα επίπεδα, δηλαδή την ανθρώπινη υπόσταση ενός εγκληματία, τον πόνο, τα πάθη και τα λάθη του, τις αδυναμίες του και τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα.
Ερώτηση 6η: Γιατί τοποθετήσατε την ιστορία σας αρκετά χρόνια πίσω και ως τόπο εξέλιξης το Βερολίνο;
Ε.Π.: Ο τόπος αφήγησης επιλέχθηκε για τρεις λόγους. Πρώτον είναι μία πόλη, όπου έχω ταξιδέψει, επομένως είχα αποτυπωμένες στο μυαλό μου από προσωπική εμπειρία τις εικόνες που χρειαζόμουν για να μεταφέρω στο χαρτί. Δεύτερον είναι μία πόλη που αγαπώ και άρα κάθε φορά που περιέγραφα ένα μέρος της το έκανα με την ανάλογη ευχαρίστηση (κάτι που ελπίζω να φάνηκε και στο ίδιο το βιβλίο!). Τρίτον θεωρώ πως μία πόλη βόρεια, κρύα και κάπως σκοτεινή ταιριάζει αρκετά στο επίσης βαρύ ύφος της ιστορίας μου. Όσο για τον χρόνο αφήγησης σε πολύ μακρινά από τα σημερινά χρόνια είναι κάτι που γενικώς αγαπώ να κάνω, είναι μάλλον ένα προσωπικό μου μοτίβο, διότι για εμένα η συγγραφή ισούται, εκτός των άλλων, και με μία απόδραση από την πραγματικότητα. Επομένως το να έγραφα μία ιστορία που να διαδραματιζόταν στο σήμερα δε θα με άφηνε να ταξιδέψω με την φαντασία μου σε άλλους χρόνους, εποχές, εικόνες, συνήθειες και ρυθμούς ζωής.
Ερώτηση 7η: Στην ιστορία σας παίζει σημαντικό ρόλο η ψυχολόγος της αστυνομίας. Η σκιαγράφηση του προφίλ ενός δολοφόνου πιστεύετε ότι είναι εξίσου σημαντικό κομμάτι όσο η δουλειά του ιατροδικαστή και του αστυνομικού αρχηγού που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο της εξιχνίασης του εγκλήματος;
Ε.Π.: Φυσικά! Για την ακρίβεια θεωρώ πως χωρίς έναν καλό profiler, μία δύσκολη υπόθεση εξιχνίασης, όπως είναι εκ των πραγμάτων οι κατά συρροή δολοφονίες, δε θα μπορούσαν να επιλυθούν ποτέ ή θα επιλύονταν σε ένα πολύ μεγάλο βάθος χρόνου. Ένας καλός profiler λοιπόν βλέποντας πίσω από την πράξη του δολοφόνου, σκιαγραφεί την προσωπικότητα του και άρα υποθέτει κάποια στοιχεία από το παρελθόν του δολοφόνου, από το κίνητρο αλλά και από την μετέπειτα συμπεριφορά του, πράγματα που μπορούν ύστερα να χαράξουν πιο ξεκάθαρα και με περισσότερη ασφάλεια τον δρόμο, που θα ακολουθήσει η αστυνομία, για να φτάσει στα ίχνη του. Για παράδειγμα όταν έχουμε θύματα άνδρες που έχουν βιαστεί από τον δράστη, πολύ πιθανόν αυτό να μας οδηγήσει στην υπόθεση ότι και ο ίδιος ο θύτης στο παρελθόν είχε βιαστεί, οπότε αυτό αυτομάτως μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο δολοφόνος είχε ένα κακοποιητικό παρελθόν, κάτι που μπορούμε ύστερα να αξιοποιήσουμε στην έρευνα μας με τον ανάλογο τρόπο, εστιάζοντας για παράδειγμα στους υπόπτους που έζησαν σε αναμορφωτήρια, ορφανοτροφεία ή κακοποιητικές οικογένειες και αποκλείοντας άλλους υπόπτους. Εάν επίσης για παράδειγμα ένα θύμα μαχαιρωθεί πισώπλατα αυτό θα σημαίνει πως το κίνητρο του δράστη ήταν πιθανότατα η εκδίκηση, οπότε και πάλι αυτό ύστερα θα βοηθήσει τους αστυνόμους να επιλέξουν ποιος από όλους τους υπόπτους είχε πράγματι το συγκεκριμένο κίνητρο και ποιος όχι. Τέλος, εάν σε ένα έγκλημα υπάρχει για παράδειγμα και ακρωτηριασμός ενός μέλους του σώματος από το θύμα, ένας καλός profiler θα είναι σε θέση να καταλάβει πως ο δράστης προσπαθεί να κρατήσει κάποιο ενθύμιο από το θύμα του και έτσι θα συμβουλεύσει τους αστυνόμους να παρακολουθούν τον τόπο του εγκλήματος- ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος!- κι έτσι να τον συλλάβουν.
Ερώτηση 8η: Serial killers. Η ιστορία έχει να μας διδάξει πολλά. Με την ιδιότητα της ψυχολόγου, που κατέχετε, ποια είναι τα στοχεία που ωθεί έναν άνθρωπο σε παραβατική συμπεριφορά και στην αφαίρεση της ζωής ενός συνανθρώπου του;
Ε.Π.: Αν και κάθε περίπτωση φυσικά είναι διαφορετική, σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έχει δώσει το FBI, όταν ένα παιδί έχει μεγαλώσει σε μία δυσλειτουργική οικογένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από ψυχιατρικό ιστορικό, ιστορικό παραβατικής ή/ και εγκληματικής συμπεριφοράς, κατάχρηση ουσιών, κακοποίηση (σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική) και αρνητικές σχέσεις με τους γονείς, διατρέχει πολύ μεγάλο κίνδυνο στην ενήλικη ζωή του να εμφανίσει- εκτός των άλλων- ψυχοπαθητικά στοιχεία με αποτέλεσμα να αδιαφορεί παντελώς για την διάρρηξη όλων των κοινωνικών κανόνων. Σε όλα αυτά σαφώς έρχονται να προστεθούν κι άλλοι σημαντικοί παράγοντες, όπως το φύλο του παιδιού (τα αγόρια έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να εξωτερικεύσουν τις αντικοινωνικές τους τάσεις) και το κατά πόσο το παιδί αυτό έλαβε κάποια βοήθεια, έτσι ώστε να επεξεργαστεί τις τραυματικές του εμπειρίες.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Ε.Π.: Θα ήθελα να τους πω πως ήρθε η ώρα να στρέψουν την ματιά τους στο φρέσκο και ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα και πως τα καλύτερα έπονται!
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Ε.Π.: Βρίσκομαι περίπου στα μισά του επόμενου βιβλίου μου, όμως θέλει αρκετή δουλειά ακόμα. Θα είναι ένα επίσης αστυνομικό μυθιστόρημα που θα βασίζεται στην αληθινή ιστορία, τη ζωή και τη δράση ενός ακόμη κατά συρροή δολοφόνου και που θα πραγματεύεται την εξέλιξή του μέσα από κάποιες άλλες ψυχολογικές θεωρίες, αλλά αυτή τη φορά, με περισσότερο αστυνομικό μυστήριο.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Η Ελένη Πούλιου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1989. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και συνέχισε τις σπουδές της στην Παιδοψυχολογία, ενώ παράλληλα ειδικεύτηκε στη Γνωσιακή- Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία και στην αποκατάσταση των Μαθησιακών Δυσκολιών. Από τα πρώτα χρόνια της φοιτητικής της ζωής ανακάλυψε τη μεγάλη της αγάπη για την εγκληματολογία κι άρχισε να μελετά τον κόσμο του εγκλήματος, τόσο από κοινωνιολογική, όσο κι από ψυχολογική σκοπιά. Το μυθιστόρημα «Ο άνδρας με τα έξι τατουάζ» είναι η πρώτη της προσπάθεια να συνδυάσει τη λογοτεχνία με την ψυχολογία και την εγκληματολογία, ξεκινώντας από τη ζωή και τη δράση του Καρλ Πάνζραμ, του πρώτου κατά συρροή δολοφόνου, που στο πρόσωπό του είδε να ζωντανεύουν βασικές ψυχολογικές θεωρίες.
(2018) Ο άνδρας με τα 6 τατουάζ, Λυκόφως
Ψυχολογικό και αστυνομικό θρίλερ είναι το μυθιστόρημα της Ελένης Πούλιου «Ο άνδρας με τα 6 τατουάζ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως.
Η ιστορία εξελίσσεται στο Βερολίνο, το 1928-1929, την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ένας δράστης δολοφονεί οκτώ άντρες. Τρεις αστυνομικοί, ο Πάουλ Κρούγκερ, ο Γκερτ Κράους και η Ελίζα Στάην, ερευνούν την υπόθεση. Οι έρευνες επικεντρώνονται γύρω από έναν συγκεκριμένο ύποπτο, τον Ρώσο ζωγράφο και πρώην κατάδικο, Μαξίμ Ζουκόφσκι, που ομολογεί την ενοχή του. Ωστόσο, οι δολοφονίες συνεχίζονται, ενώ η αστυνόμος Στάην λαμβάνει ανώνυμες επιστολές, με τις οποίες ο αποστολέας ξετυλίγει κομμάτι-κομμάτι το οδυνηρό παρελθόν του. Μέχρι που ένα λάθος του ιατροδικαστή, αποκαλύπτει την αλήθεια. Και η Στάην θα βρεθεί μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα.
Το βιβλίο βασίζεται σε πραγματική ιστορία.
