Συζητώντας με τη Δελίνα Βασιλειάδη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Δ.Β.: Είναι μάλλον αδύνατο να επιλέξω μόνο έναν. Ποιον να πρωτοσκεφτώ; Μίλαν Κούντερα. Με μαγεύει η γραφή του, ο τρόπος που το πραγματικό και το ονειρικό-φανταστικό μπλέκονται μεταξύ τους, συνδέονται και συνδυάζονται. Σάμουελ Μπέκετ. Πρωτοπόρος στη σκέψη, στις ιδέες, στη γραφή. Εκφράζει με την πένα του την απόγνωση, τις αγωνίες της ανθρώπινης ύπαρξης. ΜακΝτόνα. Σύγχρονος δραματουργός. Εξαιρετικά δυναμικός. Τολμηρός, γενναίος. Ασυγκράτητος. Με γοητεύει. Καζαντζάκης. Μοναδικός. Ποιο έργο του δεν είναι ένα αριστούργημα; Με κορυφαίο για μένα την Ασκητική. Ελύτης. Οι στίχοι του είναι δώρο στον κόσμο. Καβάφης. Δημουλά. Κατερίνα Γώγου. Τσέχωφ, Ίψεν, Ουμπέρτο Έκο… Και πόσοι άλλοι…

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Δ.Β.: Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με πελώριες βιβλιοθήκες γεμάτες βιβλία. Αμέτρητα βιβλία. Το διάβασμα, όπως το γράψιμο και η ζωγραφική, ήταν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μου. Επομένως, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ποιο βιβλίο ήταν το πρώτο που διάβασα. Ωστόσο, από την παιδική μου ηλικία βρίσκονται στην καρδιά μου πάντα δυο πρίγκιπες. Ο μικρός πρίγκιπας του Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ και Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας του Όσκαρ Ουάιλντ.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Δ.Β.: Όπως προείπα, το γράψιμο, το διάβασμα και η ζωγραφική, η ενασχόληση με την τέχνη γενικότερα ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Το μολύβι και το πινέλο ήταν προέκταση του χεριού μου. Σκιτσάριζα όπου έβρισκα και έγραφα διαρκώς στιχάκια, κείμενα, μικρές ιστορίες, λέξεις, φράσεις… Το θέατρο το αγαπούσα από πάντα. Ήταν και ακόμα είναι για μένα ανάγκη, καταφύγιο, σπίτι, σχολείο… Για αυτό ξεκίνησα να γράφω διαλόγους ανάμεσα σε φανταστικά πρόσωπα. Έτσι προέκυψαν τα θεατρικά έργα μου. Όσο για τα παραμύθια, η αλήθεια είναι πως δεν είχα ασχοληθεί με αυτά σοβαρά μέχρι τη γέννηση της κορούλας μου, οπότε και άρχισα να της διηγούμαι ιστορίες για τον υπέροχο κόσμο μας, τη φύση, τα ζωάκια, τα λουλούδια, τα πουλιά, τους ανθρώπους. Κάποια στιγμή όλες αυτές οι λέξεις βρήκαν τον δρόμο προς το χαρτί και αγαπήθηκαν αμέσως από δυο υπέροχους κυρίους, τους εκδότες μου, τον κ. Μιχάλη Σιδέρη και τον κ. Αντώνη Σιδέρη από τις Εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης. Έτσι, προέκυψε η πολύ όμορφη συνεργασία με τον εκδοτικό αυτόν οίκο και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018 το πρώτο μου παιδικό παραμύθι Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου. Σχεδόν ταυτόχρονα ένα άλλο παιδικό παραμύθι μου, Η νεράιδα της πιπίλας, διακρίθηκε στον 1ο πανελλήνιο διαγωνισμό παραμυθιού που διοργάνωσε η ΑΝΙΜΑ εκδοτική και εκδόθηκε τελικά από τον εκδοτικό αυτόν οίκο.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου”;

Δ.Β.: Μια τρυφερή ιστορία για μικρούς, αλλά και μεγάλους, ανάμεσα σε δυο εντελώς διαφορετικά πλάσματα. Ένα κορίτσι, τη Λίλα, και το ουράνιο τόξο.

Ερώτηση 5η: Η Λίλα θα προσφέρει τη βοήθειά της στο Ουράνιο Τόξο που έχασε τα χρώματά του, όπως χαρακτηριστικά είναι και ο τίτλος του βιβλίου. Πόσο σημαντικές είναι οι έννοιες της προσφοράς και της καλοσύνης προς τον συνάνθρωπό μας; Ποια είναι η άποψή σας;

Δ.Β.: Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό. Μερικά από τα κύρια μηνύματα του βιβλίου μου Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου είναι η τρομερή σημασία της προσφοράς, η δύναμη της αλληλοβοήθειας και της καλοσύνης. Η Λίλα συναντά τυχαία το ουράνιο τόξο που, επειδή έχει χάσει όλα του τα χρώματα και πλέον είναι γκρι, κλαίει απαρηγόρητο. Αμέσως ενδιαφέρεται να μάθει τι συμβαίνει και σκέφτεται με ποιον τρόπο θα μπορέσει να βοηθήσει. Κι όλα αυτά ενώ το κορίτσι και το ουράνιο τόξο, δυο εντελώς διαφορετικά πλάσματα, δεν είχαν ποτέ ξανασυναντηθεί στο παρελθόν. Τελικά, τη λύση προσφέρει η φύση. Πρώτα η Σοφή Κουκουβάγια εξηγεί στα παιδιά τι πρέπει να κάνουν και κατόπιν επτά λουλούδια μοιράζονται τα λαμπερά χρώματά τους με το ουράνιο τόξο. Η δύναμη της προσφοράς, όπως ακριβώς και η δύναμη της αγάπης, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μας προς το καλύτερο. Τι ποιο όμορφο από το να προσφέρεις στον συνάνθρωπο; Και όχι μόνο τις ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά κατά τη διάρκεια ολόκληρου του χρόνου. Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα που προσπαθώ να μεταδώσω στα μικρά παιδιά. Να μάθουν να προσφέρουν απλόχερα και με γενναιοδωρία σε όσους έχουν ανάγκη. Και είμαι βέβαιη πως κάποια στιγμή στο μέλλον τα παιδιά μας θα δημιουργήσουν τον κόσμο που όλοι ονειρευόμαστε.

Ερώτηση 6η: Η Λίλα προσφέρει απλόχερα τη φιλία της στο Ουράνιο Τόξο, εκτός της βοήθειας. Πολλοί άνθρωποι έχουν μάθει να αναπτύσσουν τα αρνητικά συναισθήματα και να μην αισθάνονται την έννοια της φιλίας. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό και τι ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή σας;

Δ.Β.: Δυστυχώς στις μέρες μας αυτό που λέτε ισχύει. Πολλοί άνθρωποι, ίσως λόγω του γρήγορου ρυθμού ζωής ή των προβλημάτων κάθε φύσης που αντιμετωπίζουν, δεν κατορθώνουν να επικοινωνήσουν με τους άλλους και δεν αναπτύσσουν δυνατές σχέσεις ζωής. Αντίθετα, ολοένα και πιο συχνά βλέπουμε να κυριαρχεί η μιζέρια και η θλίψη, πολλές φορές η κακία και η κακή συμπεριφορά. Αυτά όλα με θλίβουν, αλλά πιστεύω πως με καλή διάθεση και πολλή δουλειά μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Για αυτό και στο παιδικό παραμύθι μου Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου, αλλά και σε άλλα παραμύθια μου, όπως το κείμενό μου Ρόμι και Μιράντα που θα κυκλοφορήσει σύντομα από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης, η φιλία έχει πρωταρχικό ρόλο. Για να μάθουν από μικρά τα παιδιά τη μεγάλη σημασία και αξία της. Για να επιδιώκουν υγιείς σχέσεις με τους άλλους, να αντιληφθούν πόσο σπουδαία είναι η επικοινωνία με τον συνάνθρωπο, πόσο φυσικό είναι να αγαπάς και να βοηθάς. Για μένα δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Δεν είναι πολλοί ομολογουμένως, αλλά οι σχέσεις μας είναι σχέσεις ζωής. Κι όσο κι αν πολλές φορές δεν βλεπόμαστε όσο θα θέλαμε λόγω συνθηκών ή απόστασης, η αγάπη που υπάρχει ανάμεσά μας είναι πάντα εκεί. Και για αυτό είμαι ευγνώμων.

Ερώτηση 7η: Από την τέχνη της ζωγραφικής μεταβήκατε σε αυτή της συγγραφής. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας ώθησε να “εξερευνήσετε” και άλλα μονοπάτια καλλιτεχνικής φύσης;

Δ.Β.: Επειδή ανέκαθεν έγραφα και ζωγράφιζα, δεν μπορώ να πω πως υπήρξε μια συγκεκριμένη στιγμή ή συνέβη κάτι ιδιαίτερο που με οδήγησε στο να στραφώ στη συγγραφή. Από πάντα με γοήτευε η τέχνη και με καλούσαν οι αμέτρητοι δρόμοι που αυτή ανοίγει μπροστά σου. Αυτό που αναζητούσα και ακόμα αναζητώ είναι η ομορφιά. Και η αλήθεια. Η αλήθεια της εξωτερικής πραγματικότητας όπως αυτή καθρεφτίζεται μέσα μου. Και η αναζήτηση αυτή με οδήγησε στα μονοπάτια της ζωγραφικής, της συγγραφής, του θεάτρου… Πειραματίζομαι διαρκώς, κάτι που η τέχνη απαιτεί. Μου αρέσει αυτό. Με συναρπάζει. Δεν φοβάμαι τις ιδέες και το άγνωστο. Βάση κάθε δημιουργίας άλλωστε είναι η άρνηση, η αμφισβήτηση, η σκέψη.

Ερώτηση 8η: Έχετε ασχοληθεί με πολλά είδη λογοτεχνίας όπως είναι το παραμύθι, η ποίηση, το θεατρικό έργο. Ποιο είναι αυτό που σας εκφράζει πιο πολύ και γιατί;

Δ.Β.: Παραμύθι, ποίηση, διήγημα, θεατρικό έργο… Τα αγαπώ όλα εξίσου. Προσπαθώ με κάθε τρόπο, με κάθε δύναμη και μέσο που διαθέτω να τιθασεύσω το θηρίο. Το να εξερευνώ και να ασχολούμαι με πολλά διαφορετικά είδη τέχνης με βοηθά να εκφράσω το όλον, το μήνυμα.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Δ.Β.: Ότι τους ευχαριστώ από καρδιάς πάρα πολύ για την αγάπη που δείχνουν σ’ εμένα και στη δουλειά μου.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Δ.Β.: Φυσικά, με χαρά. Πριν λίγες μόλις μέρες ακόμα ένα θεατρικό έργο μου με τίτλο Το παιχνίδι της Αλίκης απέσπασε δυο πολύ σημαντικές διακρίσεις. Βραβεύτηκε στον 37ο πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό 2018 στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό 2018 στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών. Ήδη βρίσκομαι σε συζητήσεις ώστε να εκδοθεί και αυτό το θεατρικό μου, καθώς κι ένα ακόμα που μόλις ολοκλήρωσα. Επίσης, σύντομα –ελπίζω ίσως και μέσα στον Δεκέμβριο- θα κυκλοφορήσει ακόμα ένα παιδικό παραμύθι μου από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης με τίτλο Ρόμι και Μιράντα. Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία για τη φίλια, όπου πρωταγωνιστές είναι δυο υπέροχα πλάσματα, μια μικρή ελεφαντίνα, η Ρόμι, και μια σκιουρίτσα, η Μιράντα. Σε έναν κόσμο όπου ανέκαθεν επικρατεί μια πολύ βαθιά –ανεξήγητη- έχθρα ανάμεσα στους ελέφαντες και τους σκίουρους, ένα ελεφαντάκι κι ένα σκιουράκι αποφασίζουν, με τη βοήθεια βέβαια λίγο και της τύχης-μοίρας, να κάνουν την υπέρβαση. Το παραμύθι μιλά για τη φιλία και τη διαφορετικότητα, αλλά και για τη μεγάλη δύναμη της αγάπης. Ωστόσο, το πιο σημαντικό μήνυμα είναι πως πρέπει να μάθουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, να είμαστε σκεπτόμενα όντα με κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση και να μην αποδεχόμαστε ως θέσφατα όσα μας λένε κάποιοι, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι αυτοί. Την πραγματικά υπέροχη εικονογράφηση έχει αναλάβει η εξαιρετικά ταλαντούχα Λουίζα Καραγεωργίου. Επιπλέον, συζητώ για να εκδοθούν στο άμεσο μέλλον μερικά ακόμα παιδικά παραμύθια μου, κυρίως αυτά που βραβεύτηκαν σε πανελλήνιους και διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς το τελευταίο διάστημα. Πρόκειται για ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι με τίτλο Το αστεράκι (έπαινος στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό παραμύθι»), για το παιδικό διήγημα Το κορίτσι που τάιζε τα πουλιά (Β’ βραβείο στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό – Νεανικό Διήγημα») και για το παραμύθι Η φύλακας των ξεχασμένων ονείρων (3ο βραβείο στον 18ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 της Εταιρείας Τεχνών, Επιστημών και Πολιτισμού Κερατσινίου).

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Δ.Β.: Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές, τη φιλοξενία και τις πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας. Να είστε καλά.

Η Δελίνα Βασιλειάδη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένη κι έχει μια κόρη.

Από μικρή εκδήλωσε την αγάπη της για την τέχνη, τη ζωγραφική τα χρώματα, το θέατρο, τα βιβλία. Μαθήτευσε από πολύ νεαρή ηλικία κοντά στη ζωγράφο μητέρα της Λιζέτα Βασιλειάδη (www.lizetavasiliadi.gr), αλλά και στα εργαστήρια γνωστών δασκάλων των εικαστικών τεχνών, κυρίως του πρωτοπόρου εικαστικού Στέλιου Μαυρομάτη. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε μια πειραματική σχολή Καλών Τεχνών για παιδιά στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις τηλεοπτικές εκπομπές της Κρατικής Τηλεόρασης Μικροί Ζωγράφοι.

Σπούδασε Χρηματοοικονομική και Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, όπου, αφού κατόρθωσε να πάρει υποτροφίες σε όλα τα έτη των σπουδών, τελικά πρώτευσε, ορκίζοντας η ίδια το έτος της. Σπούδασε συγγραφή κινηματογραφικού σεναρίου και θεατρικού έργου, υποκριτική και σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου στο εργαστήρι δραματικής τέχνης Παράθλαση και στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ενώ παρακολούθησε πολλά σεμινάρια, μαθήματα και master classes για τον κινηματογράφο και το θέατρο.

Η Δελίνα, ενώ από φοιτήτρια ξεκίνησε να εργάζεται στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα κατέχοντας υπεύθυνη θέση σε μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, πλέον έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην τέχνη, τη ζωγραφική, το θέατρο και, φυσικά, τη μεγάλη της αγάπη, τη συγγραφή, όπου έχει αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις. Βραβείο θεατρικού έργου για το θεατρικό έργο ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2018). Έπαινος για το θεατρικό έργο ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ στον 37ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2018). 2ο βραβείο για το διήγημα ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΑΪΖΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό – Νεανικό Διήγημα» (2018). Έπαινος για το παιδικό παραμύθι ΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό παραμύθι» (2018). 3ο βραβείο για το παιδικό παραμύθι Η ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ στον 18ο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστημών και Πολιτισμού Κερατσινίου (2018). Βραβείο θεατρικού έργου για το θεατρικό έργο ΠΕΡΑΣΜΑ από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2017). Βραβείο για το παιδικό παραμύθι Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΗΣ ΠΙΠΙΛΑΣ στον 1ο πανελλήνιο διαγωνισμό παραμυθιού από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική (2017). Έπαινος και τιμητική διάκριση στον Β’ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης της Εταιρείας Τεχνών και Γραμμάτων Πειραιά (2005).

Το 2018 κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ το βραβευμένο θεατρικό της έργο ΠΕΡΑΣΜΑ, από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης το παιδικό παραμύθι της Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου Τόξου και από την ΑΝΙΜΑ Εκδοτική το παιδικό παραμύθι Η Νεράιδα της Πιπίλας. Μέσα στο 2018 αναμένεται να κυκλοφορήσει ακόμα το παιδικό παραμύθι της Ρόμι και Μιράντα (Εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης).

Από το 2018 είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της Ελλάδος, της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος και του πολιτιστικού συλλόγου Το ράφι της αγάπης.

Για χρόνια συνεργαζόταν ως πολιτιστική συντάκτρια με διάφορα blogs και με την εβδομαδιαία free press εφημερίδα Εξώστης. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται αποκλειστικά με το φιλμ νουάρ παίρνοντας συνεντεύξεις από ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, αλλά κυρίως γράφοντας άρθρα και κριτικές για το θέατρο και τα εικαστικά.

Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, έχει πρωταγωνιστήσει σε video art projects και σε ντοκιμαντέρ για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό, σε θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών. Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά προγράμματα θεατρικών παραστάσεων και εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογράφησε το παραμύθι ο φιλάργυρος για το βιβλίο Παραμυθάδες και Ζωγράφοι, έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός ελληνικών συνόρων και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική και πίνακές της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικά και αμερικανικά βιβλία τέχνης. Το 2014 επιλέχθηκε να εκθέσει τη δουλειά της στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Λουξεμβούργο και κατόπιν η δουλειά της παρουσιάστηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. www.delinavasiliadi.gr.

Κυριότερες Ατομικές Εκθέσεις:

2016 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Το Κόκκινο

2015 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Δράσις Αντίδρασις

2014 Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο R29 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Thesis-Antithesis

2014 Λουξεμβούργο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο Jean Monnet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας του Λουξεμβούργου, Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΩΔΕΣ, Thesis-Antithesis

2008 Θεσσαλονίκη, Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί), Υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, Αντανακλάσεις ΙΙ

2007 Σύρος, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Υπό την αιγίδα του Δήμου Ερμούπολης, Ερμουπόλεια 2007, Αντανακλάσεις

2007 Θεσσαλονίκη, Ιατρικό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο, Ενοράσεις

2006 Αθήνα, γκαλερί ΑΡΓΩ, Αμφισημίες

2005 Θεσσαλονίκη, Κέντρο Αρχιτεκτονικής, Υπό την αιγίδα του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, Σχεδόν η άλλη όψη

(2018) Η νεράιδα της πιπίλας, Anima Εκδοτική

(2018) Πέρασμα, Κάπα Εκδοτική

(2017) Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου, Σιδέρη Μιχάλη

Η νεράιδα της πιπίλας

"Όταν ένα παιδί αποφασίσει πως πια δε χρειάζεται την πιπίλα του, την αφήνει επάνω στο τραπέζι της κουζίνας και, μέσα στη νύχτα, την ώρα που το παιδάκι κοιμάται, έρχεται κρυφά η Νεράιδα της Πιπίλας, την παίρνει και στη θέση της αφήνει ένα όμορφο δώρο", είπε στη Μαρία ο μπαμπάς της, όταν αυτή του ανακοίνωσε με περηφάνια πως θα πετάξει τις πιπίλες της επειδή πια μεγάλωσε... Μια μαγική τρυφερή ιστορία με πρωταγωνιστές τη Μαρία, ένα μικρό κορίτσι που μεγαλώνει και ωριμάζει, τους γονείς της που τη λατρεύουν, ένα αστέρι που από ψηλά όλα τα βλέπει και μια νεράιδα που συλλέγει πιπίλες και χαρίζει απλόχερα όμορφα δώρα στα παιδιά... Η Νεράιδα της πιπίλας με σήμα... την πιπίλα!

Πέρασμα

Όλα εδώ μέσα,

πράγματα, βιβλία, έπιπλα...

για πέταμα είναι,

το σπίτι...

Όλα σάπισαν.

Καλά που φεύγω.

Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου

Μια όμορφη περιπέτεια ξεκινά όταν ένα κοριτσάκι, η Λίλα, προσφέρεται να βοηθήσει το απαρηγόρητο Ουράνιο Τόξο που έχει χάσει όλα τα χρώματά του και πλέον είναι γκρι.

Θα καταφέρει η Λίλα να ξαναφέρει τα χρώματα στο Ουράνιο Τόξο; Ποιος θα τη βοηθήσει; Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν κοντά μας φίλοι αληθινοί που μας αγαπούν, μας υποστηρίζουν και μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες;

Φιλία, αγάπη, καλοσύνη, συμπόνια. Ένας υπέροχος πολύχρωμος κόσμος.