Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Σ.Μ.: Οι αγαπημένοι μου παιδικοί συγγραφείς είναι πολλοί. Ανάμεσά τους ξεχωρίζω την Άλκη Ζέη και την Αγγελική Βαρελά.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Σ.Μ.: Να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα. Όμως στα τέλη του Δημοτικού ήμουν λάτρης των βιβλίων του Ιουλίου Βερν και κάπου στις αρχές της εφηβείας είχα διαβάσει «Τα ψάθινα καπέλα»| και το είχα αγαπήσει. Το δεύτερο το είχα διαβάσει τόσες φορές που είχε φθαρεί και για να το προστατέψω το είχα τυλίξει με διάφανο πλαστικό. Εκείνο το αντίτυπο το ταλαιπωρημένο, το έδωσα πρόσφατα στην μεγάλη μου κόρη που μπαίνει στην εφηβεία για να το διαβάσει.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Σ.Μ.: Πάντα φανταζόμουν τον εαυτό μου ως συγγραφέα να κάθομαι παρέα με μικρά παιδιά και να τους διαβάζω τα βιβλία μου, να συζητάμε για αυτά, να παίζουμε κουκλοθέατρο με τους ήρωες τους, να κάνουμε αστεία και να γελάμε. Από όταν έγινα μαμά μπήκα για τα καλά στον κόσμο των παιδιών, έγινα κι εγώ παιδί μαζί τους και πλέον αισθάνθηκα την ανάγκη να κάνω το πρώτο συγγραφικό μου βήμα. Συνοδοιπόρος μου στο ταξίδι της συγγραφής είναι ο εκδοτικός οίκος Παρισιάνου που με εμπιστεύτηκε και πραγματοποίησε το όνειρό μου!
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Θα είμαι πάντα κοντά σου”;
Σ.Μ.: Είναι ένα πολύ τρυφερό και καθησυχαστικό παραμύθι που μιλάει για τους φόβους που έχουν τα μικρά παιδιά. Φόβοι όπως οι θόρυβοι, το σκοτάδι, τα άγρια ζώα, ο αποχωρισμός από τα αγαπημένα πρόσωπα. Το έγραψα με πολύ αγάπη και κατανόηση για όλα όσα αισθάνονται τα παιδιά, σκεπτόμενη συνάμα την αγωνία των γονιών για να τα καθησυχάσουν.
Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου;
Σ.Μ.: Η ιδέα για το θέμα αυτού το βιβλίου είναι κυρίως βιωματική. Όπως τα περισσότερα παιδιά έχουν κάποιους φόβους, έτσι και τα δικά μου παιδιά φοβόντουσαν το σκοτάδι, κάποιους θορύβους, κτλ. Ήθελα λοιπόν να γράψω ένα παραμύθι που να ηρεμεί τα παιδιά και να τα κάνει να αισθανθούν την ασφάλεια που χρειάζονται.
Ερώτηση 6η: Πολλές φορές τα παιδιά βλέπουν εφιάλτες και τρέχουν γρήγορα να κρυφτούν στην αγκαλιά της μαμάς για να προστατευθούν από αυτόν. Έτσι, και στην ιστορία σας, το αρκουδάκι θα τρέξει στη μαμά του. Πιστεύετε ότι η αντίδραση της μαμάς έχει σημαντικό αντίκτυπο στη συμπεριφορά του παιδιού της;
Σ.Μ.: Ναι και είμαι απόλυτη σε αυτό. Θεωρώ πολύ σημαντικό ο γονιός να δίνει την δέουσα σημασία σε κάθε τι που απασχολεί το παιδί του, ακόμα και στον πιο ασήμαντο φόβο. Εννοείται πως δεν χρειάζεται να προβεί σε υπερβολές, αλλά να κάνει το παιδί να νιώθει ότι θα είναι πάντα κοντά του για να το προστατέψει, να το στηρίξει, να το καθησυχάσει, να το αγκαλιάσει. Έτσι το παιδί γίνεται πιο δυνατό, αυξάνεται η αυτοπεποίθησή του και νιώθει εσωτερική ασφάλεια και πληρότητα.
Ερώτηση 7η: Η μαμά ξεκινάει έναν πολύ τρυφερό διάλογο με το παιδί της. Πόσο σημαντική θεωρείτε ότι είναι η ουσιαστική συζήτηση μεταξύ γονέων και παιδιών;
Σ.Μ.: Καθώς είμαστε όλοι διαφορετικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να κατανοήσουμε τους γύρω μας είναι να συζητάμε ουσιαστικά μαζί τους. Για τα παιδιά είναι ακόμα πιο σημαντικό αυτό, ειδικά για τα μικρότερα, γιατί συχνά δεν γνωρίζουν τον τρόπο να εκφράσουν αυτό που νιώθουν ή δεν βρίσκουν τα κατάλληλα λόγια. Έτσι, μέσα από τη συζήτηση τα βοηθάμε να εξωτερικεύσουν όσα αισθάνονται και τα απασχολούν και κατ΄επέκταση να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους αλλά κι εμείς εκείνα.
Ερώτηση 8η: Οι φόβοι και οι θόρυβοι τρομοκρατούν τα παιδιά, κυρίως αυτά της προσχολικής ηλικίας. Ένας γονέας θα έπρεπε σε τέτοιες περιπτώσεις να συμβουλευτεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή δεν είναι τόσο απαραίτητο παρά μόνο όταν αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό;
Σ.Μ.: Οι φόβοι που έχουν τα μικρά παιδιά είναι απόλυτα φυσιολογικοί και συνήθως οφείλονται στην πλούσια φαντασία τους που έχει την ικανότητα να «ζωντανεύει» τα πάντα και να τα κάνει να φαίνονται τρομακτικά. Αυτό που χρειάζεται από την πλευρά των γονιών είναι να ακούν με προσοχή τα παιδιά τους χωρίς να τα προσβάλουν ή να τα υποτιμούν. Φράσεις όπως για παράδειγμα «εσύ είσαι άντρας, φοβάσαι μια αστραπή/αράχνη/κτλ;» δεν καθησυχάζουν το παιδί, παρά μόνο το ωθούν να κρύβει τα συναισθήματά του και καλλιεργούν προκαταλήψεις και στερεότυπα που θα έπρεπε να έχουν από καιρό εξαλειφθεί. Όσο οι γονείς είναι πολύ κοντά στα παιδιά τους και τα ακούν με αγάπη και σεβασμό συνήθως δεν χρειάζεται να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό. Ωστόσο, εφόσον το παιδί έχει εμμονή με κάποιο φόβο και ο γονιός δεν μπορεί να το διαχειριστεί, τότε η γνώμη ενός ειδικού είναι πολύτιμη.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Σ.Μ.: Αγαπημένοι μου γονείς θα ήθελα να σας πω να είστε δίπλα στα παιδιά σας χωρίς να τα πνίγετε. Να αφουγκράζεστε τους φόβους και τις έγνοιες τους και να είστε πάντα πρόθυμοι να τα βοηθήσετε μόλις σας έχουν ανάγκη. Να σας θυμίσω ότι κάθε ηλικία έχει τα δικά της προβλήματα. Ακόμα κι ένα μικρό παιδάκι μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες που για εκείνο φαντάζουν ανυπέρβλητες ενώ για τους γονείς είναι αστείες. Μην ξεχνάτε λοιπόν να στέκεστε κοντά τους με σεβασμό και κατανόηση, να τα αγκαλιάζετε και να τους λέτε ότι τα αγαπάτε κι ότι θα είστε πάντα κοντά τους όποτε εκείνα σας χρειαστούν.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Σ.Μ.: Ένα υπέροχο παραμύθι είναι στα σκαριά. Εύχομαι πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει και να το αγκαλιάσουν όλα τα παιδιά!
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!
Σ.Μ.: Εγώ σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μου κάνατε!
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ
Το μικρό αρκουδάκι ξυπνάει αναστατωμένο μέσα στη νύχτα και τρέχει στο κρεβάτι της μαμάς αρκούδας. Εκείνη, μολονότι κουρασμένη και πολύ νυσταγμένη, το ακούει με προσοχή και, καθώς το σφιχταγκαλιάζει, το καθησυχάζει και του προσφέρει την ασφάλεια που χρειάζεται…
«Μαμά, θα είσαι μαζί μου κι όταν έχει δυνατές αστραπές και κεραυνούς;
«Ναι, αρκουδάκι μου. Θα καθόμαστε αγκαλιά μπροστά στο τζάμι και θα βλέπουμε τα όμορφα σχέδια που δημιουργούν στον ουρανό. Κοιμήσου τώρα».
«Κι όταν φυσάει δυνατά ο άνεμος;»
«Τότε, αρκουδάκι μου, θα βάζουμε απαλή μουσική και θα χορεύουμε μαζί, μέχρι να σταματήσει ο δυνατός άνεμος. Κοιμήσου τώρα».
Η ιστορία του μικρού αρκούδου της Σωτηρίας Μπιλιανού, σε εικονογράφηση Παναγιώτη Τσαούση, γράφτηκε με πολλή αγάπη για όλα τα παιδιά της προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας που, λόγω της πλούσιας φαντασίας και της περιέργειάς τους, αναπτύσσουν φόβους για τους θορύβους, για κάποια ζώα, για το σκοτάδι, για τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι φόβοι αυτοί, είτε είναι πιο ήπιοι είτε είναι πιο έντονοι, θεωρούνται φυσιολογικοί.
Αυτό που χρειάζεται από την πλευρά των γονέων είναι να ακούν τα παιδιά τους με σεβασμό και προσοχή και να τα καθησυχάζουν με τα κατάλληλα λόγια, όπως ακριβώς έκανε και η μαμά αρκούδα με το αρκουδάκι της!
Το βιβλίο συμπληρώνει παράρτημα με υπέροχες δραστηριότητες και διασκεδαστικά παιχνίδια για τους μικρούς αναγνώστες.
