Οι εκδόσεις Ενάλιος & Ωκεανός στο 48ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο

48ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο από τις 30 Αυγούστου έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2019.

Επισκεφθείτε το περίπτερο των εκδόσεων μας 72-74, να ενημερωθείτε για τις νέες μας εκδόσεις και να γνωρίσετε τους συγγραφείς μας.

Συζητώντας με την Κωνσταντίνα Μόσχου για το "Σταχτόνερο"

Ερώτηση 1η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Κ.Μ.: Όλα μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης, κάθε φορά διαφορετική, κάθε φορά τόσο έντονη μέσα στην απλότητά της. Τα πάντα ξεκινούν από ένα ερέθισμα εξωτερικό ή εσωτερικό, μια σκέψη, η πρωταρχική, που γεννά χίλιες άλλες.

Ερώτηση 2η: Τι συναισθήματα νιώθετε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Κ.Μ.: Όσα μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος σε μια κανονική ζωή, και άλλα τόσα, όσα είναι τα πρόσωπα μέσα σε ένα βιβλίο. Αν δεν νιώσω σε βάθος την ψυχή των ηρώων, όλα εκείνα που πέρασαν ή θα περάσουν, όλες τις πιθανές εκδοχές, δεν θα μπορέσουν να ζωντανέψουν στο χαρτί.

Ερώτηση 3η: Ποιο ήταν το έναυσμα της ιδέας για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου;

Κ.Μ.: Το Σταχτόνερο βασίστηκε σε αληθινή ιστορία, μια ιστορία που επαναλαμβάνεται, αφού το επιτρέπουν οι συνθήκες σε κλειστές κοινωνίες ή σε ομάδες ατόμων, παντού, ακόμα και σε μια μεγάλη πόλη. Η πρώτη μου σκέψη για να το γράψω ήταν η απάντηση στο ερώτημα «γιατί κλείνουν τα στόματα ακόμα και όταν καταλαβαίνει κανείς πως αυτό είναι λάθος».

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Σταχτόνερο”;

Κ.Μ.: Είναι ένα μυθιστόρημα στη βάση του κοινωνικό, με όλα όμως τα στοιχεία ενός καθαρού αστυνομικού, αφού υπάρχει το πρόβλημα, και αναζητείται σε όλο το βιβλίο η λύση. Είναι ένα πολύπλοκο και νουάρ μυθιστόρημα, και παρά το γεγονός ότι η πλοκή του μοιράζεται ανάμεσα στην Αθήνα και στο (ανύπαρκτο) χωριό Λίθι, η ψυχή των ηρώων είναι στα ψηλά βουνά, η ψυχή του αναγνώστη είναι επίσης εκεί, αφού όλο το σασπένς δημιουργείται μέσα σε ανοιχτό τοπίο και όχι σε μια περίκλειστη πόλη.

Ερώτηση 5η: Η δημοσιογράφος, Ξένια Μαρίνη, θα επιχειρήσει να αποκαλύψει το μυστήριο γύρω από τη δολοφονία της Αντωνίας στο απομονωμένο χωριό Λίθι. Θεωρείτε ότι ένας δημοσιογράφος μπορεί να φτάσει εις βάθους μία υπόθεση δολοφονίας και να βρει τον δολοφόνο και όχι, απαραιτήτως, η αστυνομία;

Κ.Μ.: Γιατί όχι; Έχει συμβεί αρκετές φορές. Οι δημοσιογράφοι ψάχνουν ακόμα και όταν μια υπόθεση έχει περάσει στα αζήτητα από την αστυνομία. Ας μην ξεχνάμε τις πολύ δυνατές στιγμές που έχουμε νιώσει σε αντίστοιχες εκπομπές της τηλεόρασης, όπου γνωστοί δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν ζωντανά τον εγκληματία (βλέπε Αγγελική Νικολούλη). Βέβαια χρειάζεται μεγάλη δύναμη, τόλμη και εφευρετικότητα για κάτι τέτοιο, και μάλιστα όταν δεν έχεις τον εξοπλισμό, την υποδομή και το δίκτυο πληροφοριοδοτών που έχει η αστυνομία. Αυτό ακριβώς με γοητεύει, γι’ αυτό δεν έχω χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής κεντρικό ήρωα αστυνομικό, για τον βαθμό δυσκολίας και για τα συναισθήματα που γεννούν αυτές οι δυσκολίες.

Ερώτηση 6η: Ο τίτλος του βιβλίου σας είναι “Σταχτόνερο”, και είναι συμβολικός. Πιστεύετε ότι εύκολα οι άνθρωποι επιχειρούν να θολώσουν τα νερά και να παρεκκλείνουν κάποιον από την έρευνα και τους στόχους του;

Κ.Μ.: Ο συμβολισμός αφορά στα ήθη μιας άλλης εποχής, είναι το ξέπλυμα με σταχτόνερο που θα καθαρίσει τις ανομίες και τις πληγές των ηρώων. Είναι φυσική αντίδραση των ανθρώπων να υπερασπίζονται ακόμα και τις λάθος θέσεις τους, να επιχειρούν να κρύψουν την αλήθεια για δικό τους όφελος και να εμποδίζουν εκείνον που την ψάχνει. Η αλήθεια όμως είναι αφρός, θα βγει κάποτε στην επιφάνεια. Δεν γίνεται να παρεκκλίνει κάποιος από τους στόχους του, όταν είναι σωστός και ολοκληρωμένος άνθρωπος. Ακόμα και ο φόβος να είναι κανείς μόνος του απέναντι σε πολλούς μπορεί να καταποντιστεί μπροστά στο βάρος του δίκαιου. Αυτή είναι η κληρονομιά μας από τους μεγάλους τραγωδούς.

Ερώτηση 7η: Η Άννα και ο Νεόφυτος θα ζήσουν στην τρυφερή τους παιδική ηλικία την απώλεια. Τελικά η πορεία των ανθρώπων στην ενήλικη ζωή έχει σχέση με τα παιδικά βιώματα;

Κ.Μ.: Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί το αντίθετο; Ακόμα και αν δεν θυμόμαστε, νομίζουμε πως έχουμε ξεχάσει. Κουβαλάμε πάνω μας ό,τι βιώσαμε, σαν το καβούκι της χελώνας, και δεν είναι δυνατόν να το αποχωριστούμε ποτέ. Κι έπειτα, ανάλογα με την πάστα που είμαστε φτιαγμένοι, θα αντιδράσουμε. Ο πολύ ευαίσθητος, και από την άλλη ο δυναμικός. Να δυο κυρίαρχοι χαρακτήρες, η Άννα και ο Νεόφυτος, που φαίνεται από τα πρώτα τους λογάκια πώς θα εξελιχθούν στην πορεία.

Ερώτηση 8η: Η Αντωνία, ή αλλιώς Ντόνα, δολοφονείται. Παρόλο που ως χαρακτήρας δεν έχει δυναμική στο ξεδίπλωμά της μέσα στο βιβλίο συναντώντας την ίδια, η Ντόνα κάνει αισθητή την παρουσία της μέσα από τις αφηγήσεις των συγχωριανών της και των δικών της ανθρώπων. Υπάρχουν άνθρωποι τέτοιοι στη ζωή μας που μπορούν να μας γοητεύσουν από μακριά ή από αφηγήσεις άλλων; Αν ναι, τι είναι αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό έναν άνθρωπο; Ποια είναι η άποψή σας;

Κ.Μ.: Όσο πιο δυνατό είναι το συναίσθημα που μας δίνει ένας άνθρωπος, ακόμα και μέσα από αφηγήσεις, τόσο πιο ξεχωριστός γίνεται για εμάς. Θα έχετε παρατηρήσει πως όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, «δεδικαίωται», δεν πρόκειται να ακούσεις την παραμικρή άσχημη κουβέντα για κείνον. Λες και όλοι αγιάζουν ξαφνικά, σαν να τον συγχωρήσαμε μόνο και μόνο επειδή πέθανε. Στην περίπτωση της Ντόνας, δεν υπάρχει σταθερή αφήγηση. Ο καθένας την έβλεπε με διαφορετικό μάτι και δεν διστάζει να την κατηγορεί ακόμα και μετά θάνατον. Αυτό ακριβώς την κάνει αμέσως ξεχωριστή. Όταν υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις, η φαντασία σου θεριεύει, και μάλιστα όταν ξέρεις πως δεν πρόκειται να συναντήσεις ποτέ αυτό το άτομο, θυμώνεις με τον εαυτό σου που σου στέρησε αυτή τη χαρά, για να ανακαλύψεις τι ήταν στ’ αλήθεια. Αυτή είναι η γοητεία του άπιαστου, κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, ούτε συνάντηση, ούτε συζήτηση, κάτι σαν ανεκπλήρωτος έρωτας.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Κ.Μ.: Θα ήθελα να τους προϊδεάσω ότι ετούτο το βιβλίο δεν έχει γρήγορο ρυθμό όπως τα προηγούμενα. Αυτό οφείλεται στο τέμπο που ήθελα να δώσω, ώστε να δίνει την αίσθηση ενός αργόσυρτου ηπειρώτικου, ενός μοιραίου και φιλοκαταστροφικού κόσμου, πάνω στον οποίο έχτισαν οι ήρωες τη ζωή τους. Κυρίως όμως, έχω να δώσω μια συμβουλή για κάθε αναγνώστη: Ποτέ μην αφήνετε ένα βιβλίο στη μέση. Εάν δεν σας αρέσει, αφήστε το από την αρχή. Το βιβλίο είναι για να μας ευχαριστεί και για να παίρνουμε ό,τι δικό μας εικονίζεται σε αυτό, να το ταξιδέψουμε και να το επεκτείνουμε με δικές μας σκέψεις και ιδέες.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Κ.Μ.: Το επόμενο βιβλίο που έχω ήδη έτοιμο και θα χαρώ να δω σύντομα να κυκλοφορεί, είναι μια καινούργια περιπέτεια του απρόβλεπτου ντετέκτιβ Στάθη Παντελιά, γνωστού από το προηγούμενο βιβλίο μου Λέμον Πάι. Στόχος μου είναι να συνεχίσω να γράφω για αυτόν τον ήρωα, γιατί έχει ήδη διαμορφωθεί ως χαρακτήρας και μου είναι οικείος και αγαπητός. Βέβαια χωρίς να τυποποιούμαι, γιατί υπάρχουν και άλλα κείμενα στον ορίζοντα. Να είμαστε καλά, με υγεία και αγάπη για όλο τον κόσμο!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το “Σταχτόνερο” σας!!!

Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γραφιστικά και σχέδιο. Εργάστηκε στον έντυπο καθηµερινό και περιοδικό Τύπο στη διαφήµιση, στη σύνταξη και στην αρχισυνταξία, στη συγγραφή βιβλίων έρευνας για ένθετες εκδόσεις, στην επιµέλεια βιβλίων, στην επικοινωνία-δηµόσιες σχέσεις.

(2019) Σταχτόνερο, Bell / Χαρλένικ Ελλάς

(2018) Λέμον πάι, Σιδέρη Μιχάλη

(2014) Όσο υπάρχει Ανατολή, Σιδέρη Μιχάλη

(2012) Η πόλη της Υδράηρας, Σιδέρη Μιχάλη

(2008) Ο θησαυρός του Ποσειδώνα, Σιδέρη Μιχάλη

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2014) Ο τόπος πρόδωσε τον ένοχο, Τόπος

(2013) Όλα για τη ζωή μου, Σιδέρη Μιχάλη

(2011) Αγάπησα τον δολοφόνο μου, Σιδέρη Μιχάλη

Σταχτόνερο

Τι είναι αυτό που κρατά σφραγισμένα τα στόματα στο Λίθι;

Στο μικρό απομονωμένο χωριό της Ηπείρου, πίσω από τα δαντελωτά κουρτινάκια των κλειστών παραθύρων, κάποιοι παραμονεύουν όμοια με ακρίδες, ακίνητες, έτοιμες να χιμήξουν. Όταν είναι πολλές μπορεί να γίνουν μία από τις δέκα πληγές του φαραώ. Και μπορούν να σκοτώσουν τις αθώες παιδικές ψυχές της Αννούλας και του Νεόφυτου. Όπως κάποιος σκότωσε τη μητέρα τους.

Η δημοσιογράφος Ξένια Μαρίνη είναι εκείνη που θα χαλάσει τη σιωπηλή συμφωνία τους. Γιατί οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Δεν αρκεί όμως να μάθει ποιος είναι ο φονιάς. Πρέπει να μάθει γιατί το έκανε. Έτσι μόνο θα σταματήσει το μίσος.

Η Ξένια είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για να φτάσει στην κάθαρση, ακόμα και με κίνδυνο της ίδιας της ζωής της. Νερό και στάχτη…

Συζητώντας με τη Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Λ.Π.Α.: Αγαπημένοι μου εν ζωή συγγραφείς είναι όλοι όσοι γράφουν με ταλέντο, υπευθυνότητα και αφοσίωση βιβλία για παιδιά και νέους. Από κείνους που δεν υπάρχουν πια, αγαπημένοι μου συγγραφείς που έχουν γράψει για μεγάλους είναι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Άγγελος Τερζάκης. Από όσους έχουν γράψει για παιδιά και νέους, είναι η Πηνελόπη Δέλτα και η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη. Υπάρχουν όμως κι άλλοι πολλοί που αγαπώ.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Λ.Π.Α.: To πρώτο βιβλίο που διάβασα ολόκληρο, παιδί της Α΄ Δημοτικού – όσο απίστευτο κι αν ακούγεται – ήταν το Παραμύθι χωρίς όνομα, της Πηνελόπης Δέλτα. Είχα μάθει να διαβάζω από τεσσάρων ετών.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Λ.Π.Α.: Η ανάγκη μου να γράφω και η αγάπη μου για τα παιδιά.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ο χορός του μαύρου πελαργού”;

Λ.Π.Α.: Θα το έλεγα ένα σύγχρονο μυθιστόρημα για μεγάλα παιδιά και μεγάλους, που είναι ταυτόχρονα κοινωνικό, ιστορικό, περιπετειώδες και αισθηματικό. Έτσι χαρακτηρίζεται άλλωστε και στο σάιτ των Εκδόσεων Πατάκη εδώ: http://www.i-read.i-teen.gr/book/ο-χορός-του-μαύρου-πελαργού

Ερώτηση 5η: Ο παππούς εξαφανίζεται. Αυτό σημάνει συναγερμό στο σπίτι και ο φόβος υπερνικά τη λογική. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό και δεν βλέπουμε με πιο καθαρή κρίση τα πράγματα;

Λ.Π.Α.: Συνήθως αυτό, νομίζω, οφείλεται στο άγχος της εποχής μας, στην ανασφάλεια που αισθάνονται πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι στις μεγαλουπόλεις κυρίως, και η λαχτάρα να προλάβουμε κάθε κακό.

Ερώτηση 6η: Η κατάθλιψη εμφανίζεται με τα πρώιμα σημάδια της στην ιστορία του βιβλίου. Η σύγχρονη κοινωνία μαστίζεται από αυτή την ύπουλη ασθένεια. Θεωρείτε ότι υπάρχουν τρόποι να καταπολεμηθεί εύκολα ή είναι ένας δύσκολος αγώνας και πολλές φορές δύσβατος και άνισος;

Λ.Π.Α.: Νομίζω πως υπάρχουν τρόποι, αρκεί να δράσουμε έγκαιρα και αρκεί να δίνουμε την πρέπουσα σημασία και τον ανάλογο σεβασμό στην τρίτη ηλικία, κάτι που ατυχώς δεν είναι το σύνηθες στην εποχή μας. Όπως σημείωνα τις προάλλες στο διαδίκτυο «στις μέρες μας το «χάσμα των γενεών», τείνει να πάρει τη μορφή του λεγόμενου «ηλικιακού ρατσισμού» με έκδηλα τα στοιχεία της απαξίωσης ακόμα και της περιφρόνησης των ηλικιωμένων. Δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς σε συχνά δημοσιεύματα, σκίτσα, ανέκδοτα ή γελοιογραφίες, όπου οι ηλικιωμένοι παρουσιάζονται κατά κανόνα με ασέβεια και διάθεση γελοιοποίησης. Ή με διάθεση να υπονοηθεί ότι αποτελούν «βάρη» του κοινωνικού συνόλου, ιδίως σε εποχές οικονομικής κρίσης. Η γνωστή θέση ότι ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τη στάση της απέναντι στα παιδιά και τους γέροντες αγνοείται ή περιφρονείται".

Ερώτηση 7η: Ένα ημερολόγιο θα γίνει η απαρχή για τον Φάνη να μάθει την ιστορία του παππού του. Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουν τα παιδιά το παρελθόν της οικογένειας; Ποια είναι η άποψή σας;

Λ.Π.Α.: Η άποψή μου είναι αυτή του πατέρα του Φάνη, που αναφέρεται στο βιβλίο και τη βρίσκει σωστή νεαρός ήρωάς μου, όταν τη φέρνει στο νου την κατάλληλη στιγμή. Θυμάται τα εξής: «…Ο πατέρας του υποστήριζε πως ό,τι αφορά τις “ρίζες” τους πρέπει να το μαθαίνουν οι άνθρωποι από μικροί. Μοιάζει με δεντράκι που προσπαθεί να μεγαλώσει δίχως ρίζες όποιος δεν μαθαίνει Ιστορία, έλεγε συχνά»...

Ερώτηση 8η: Εκτός της ιστορίας αυτής, ξετυλίγεται και η ιστορία του έθνους, των λαών και των ανθρώπων. Η ιστορία είναι ένας φαύλος κύκλος και η πολιτική ωθεί τους ανθρώπους στον ξεριζωμό. Παρόλα αυτά ορισμένα γεγονότα δεν εξιστορούνται στην ιστορία των σχολικών βιβλίων. Που οφείλεται αυτό και πόσο απαραίτητη είναι η διδαχή της ιστορίας για τα παιδιά προκειμένου να γνωρίσουν και να κατανοήσουν το παρελθόν και το παρόν;

Λ.Π.Α.: Το πού οφείλεται η παράλειψη την οποία αναφέρετε αδυνατώ να το κατανοήσω και να το δεχτώ. Όσο για τη σημασία της διδαχής της Ιστορίας, η απάντηση υπάρχει κι αυτή μέσα στο βιβλίο Ο χορός του μαύρου πελαργού. Τη γράφει ο ίδιος ο παππούς στο τετράδιο που αφήνει στον εγγονό του, μεταφέροντας τα σοφά λόγια του κορυφαίου συγγραφέα και φιλόσοφου του καιρού μας Ουμπέρτο Έκο. Ελπίζω να τα προσέξουν ιδιαίτερα οι μικροί και οι μεγάλοι αναγνώστες του βιβλίου μου. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να απαντήσει κανείς στο ερώτημά σας.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Λ.Π.Α.: Θα έλεγα κάτι που είχε γράψει ο Κάρολος Ντίκενς: "Αν στο βιβλίο μου έδωσα κάτι που μπορεί να χαρίσει μια στάλα χαράς ή παρηγοριάς σε γέρους ή μικρούς στις ώρες της δοκιμασίας, τότε θα πιστέψω πως κάτι κατάφερα - κάτι που θ’ αναθυμάμαι με ικανοποίηση στη μετέπειτα ζωή"

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Λ.Π.Α.: Ήδη ετοιμάζεται από τις Εκδόσεις Πατάκη ένα εικονογραφημένο βιβλίο για μικρά παιδιά, το τέταρτο κατά σειρά με κεντρική ηρωίδα τη νόνα Χελώνα. Τίτλος του Το θαυμαστό ταξίδι της νόνας Χελώνας.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδος “Ο χορός του μαύρου πελαργού”!!!

Λ.Π.Α.: Σας ευχαριστώ!

Γεννήθηκε το 1937 και σπούδασε στην Aθήνα. Έχει τιμηθεί με επτά βραβεία σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, με τον έπαινο Pier Paolo Vergerio του Πανεπιστημίου της Padova και με το βραβείο Oυράνη για την παιδική λογοτεχνία από την Aκαδημία Aθηνών. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ιαπωνικά, έχουν μεταδοθεί από την EPT και το PIK κι έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και ξένα αναγνωστικά. Έχει αντιπροσωπεύσει την Eλλάδα σε οκτώ διεθνή συνέδρια παιδικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό και έχει δώσει πλήθος διαλέξεις και ομιλίες για την παιδική λογοτεχνία σε όλη την Eλλάδα. Eίναι ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Mελέτης και Έρευνας της Παιδικής Λογοτεχνίας "Oι διαδρομές" και μέλος της Eθνικής Eταιρίας Eλλήνων Λογοτεχνών, του Kύκλου του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου (Γενική Γραμματέας 1984-1990) και άλλων λογοτεχνικών σωματείων.

Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο της υπάρχουν στην ιστοσελίδα: www.loty.gr

(2019) Η χαρά, η αγάπη και τα δάκρυα, Σαΐτης

(2019) Ο χορός του μαύρου πελαργού, Εκδόσεις Πατάκη

(2018) Αγάπη από σύννεφο, Εκδόσεις Πατάκη

(2018) Νύχτες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, Σαΐτης

(2017) Η άτακτη μαμά, Ψυχογιός

(2017) Η μικρή πολύχρωμη γιαγιά μου, Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

(2016) Το φιλί της Λύκαινας, Εκδόσεις Πατάκη

(2015) Η νόνα Χελώνα και η αρχαία κρυψώνα, Εκδόσεις Πατάκη

(2014) Αμίλητη αγάπη, Εκδόσεις Πατάκη

(2014) Η οικογένεια του Ήλιου, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(2014) Στον ίσκιο του παραμυθόδεντρου, Εκδόσεις Πατάκη

(2014) Το Πάσχα της νόνας Χελώνας, Εκδόσεις Πατάκη

(2013) Ιστορίες που δεν ξεχνιούνται, Ψυχογιός

(2013) Τα Χριστούγεννα της νόνας Χελώνας, Εκδόσεις Πατάκη

(2013) Το Λουλουδόπαιδο και άλλες ιστορίες, Ψυχογιός

(2013) Τρεις φορές κι έναν καιρό σ' έναν πλανήτη μακρινό, Εκδόσεις Πατάκη

(2012) Ένα αγγελάκι στα Εξάρχεια, Ψυχογιός

(2012) Ένας μήνας σαν όλους τους άλλους, Ψυχογιός

(2012) Η σκυλίτσα μας ο Πλούτο, Ψυχογιός

(2012) Ο καιρός της σοκολάτας, Εκδόσεις Πατάκη

(2012) Παραμύθια από την Αφρική, Εκδόσεις Πατάκη

(2012) Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας, Εκδόσεις Πατάκη

(2011) Ζητείται μικρός, Εκδόσεις Πατάκη

(2011) Ιστορίες για παιχνίδι και γέλια, Ψυχογιός

(2011) Σπίτι για πέντε, Εκδόσεις Πατάκη

(2011) Στη γειτονιά του ήλιου, Ψυχογιός

(2011) Τα Χριστούγεννα της ασημόφυλλης ελιάς, Ψυχογιός

(2011) Το μήνυμα του φτερωτού Ερμή, Εκδόσεις Πατάκη

(2010) Ένα λιοντάρι στο σπίτι μας, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

(2010) Η προφητεία του κόκκινου κρασιού, Εκδόσεις Πατάκη

(2010) Κάθε νεράιδα και δουλειά, Εκδόσεις Πατάκη

(2010) Λάθος, κύριε Νόιγκερ!, Εκδόσεις Πατάκη

(2010) Ο βάτραχος, η γάτα και το φίδι, Εκδόσεις Πατάκη

(2010) Στη γειτονιά του ήλιου, Ψυχογιός

(2009) Πασχαλιά και πασχαλίτσα, Ψυχογιός

(2009) Τα καλύτερα γενέθλια, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

(2009) Το παιδί από τη θάλασσα, Εκδόσεις Πατάκη

(2008) Ένας μήνας σαν όλους τους άλλους, Ψυχογιός

(2008) Η προφητεία του κόκκινου κρασιού, Εκδόσεις Πατάκη

(2007) Η χαρά, η αγάπη και τα δάκρυα, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

(2007) Ο καιρός της σοκολάτας, Εκδόσεις Πατάκη

(2006) Ένα αγγελάκι στα Εξάρχεια, Ψυχογιός

(2006) Ένα κουκί και δυο ρεβίθια κάνουν τρία παραμύθια, Εκδόσεις Πατάκη

(2006) Το Πάσχα της νόνας χελώνας, Εκδόσεις Πατάκη

(2005) Παραμύθια της αγάπης, Εκδόσεις Πατάκη

(2004) Ιστορίες που κανένας δεν ξέρει, Εκδόσεις Πατάκη

(2004) Νύχτες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, Ψυχογιός

(2004) Ο κόκκινος θυμός, Εκδόσεις Πατάκη

(2004) Το λουλουδόπαιδο, Μίνωας

(2003) Κάθε μέρα παραμύθι, κάθε βράδυ καληνύχτα, Εκδόσεις Πατάκη

(2003) Το δίκροκο αυγό, Εκδόσεις Πατάκη

(2003) Τρεις φορές κι έναν καιρό σ' έναν πλανήτη μακρινό, Εκδόσεις Πατάκη

(2002) Η φωνή των ζώων, Εκδόσεις Πατάκη

(2002) Ιστορίες για παιχνίδι και γέλια, Ψυχογιός

(2002) Οι ζαβολιές του Ζαβολίνου, Εκδόσεις Πατάκη

(2002) Τα τέρατα του λόφου, Εκδόσεις Πατάκη

(2002) Το μικρόβιο της ευεξίας, Εκδόσεις Πατάκη

(2002) Τον καιρό εκείνο, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(2001) Το χελιδόνι και η πεταλούδα, Εκδόσεις Πατάκη

(2001) Το χρυσάφι, η χελώνα και η πεντάμορφη, Εκδόσεις Πατάκη

(2000) Τα παιδιά του Φθινόπωρου, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(2000) Το μυστήριο του καλοκαιρινού Αγιοβασίλη, Εκδόσεις Πατάκη

(1999) Ενώπιον των αγγέλων, Εκδόσεις Πατάκη

(1999) Ποιος θα γράψει για το σκύλο μας;, Εκδόσεις Πατάκη

(1999) Στη γειτονιά του ήλιου, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1999) Τα παιδιά του Καλοκαιριού, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(1998) Η οικογένεια του Ήλιου, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(1998) Ιστορίες που κανένας δεν ξέρει, Εκδόσεις Πατάκη

(1997) Ιστορίες με τους δώδεκα μήνες, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Εφτά κόκκινες κλωστές, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Ιστορίες που ταξιδεύουν, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Καναρίνι και μέντα, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Παραμύθια από την Αφρική, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Στο τσιμεντένιο δάσος, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Τα παιδιά του Χειμώνα, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(1996) Τα τέσσερα ταγκό, Εκδόσεις Πατάκη

(1996) Τραγούδι για τρεις, Εκδόσεις Πατάκη

(1995) Γιούσουρι στην τσέπη, Εκδόσεις Πατάκη

(1995) Όπως και στ' αηδόνια, Εκδόσεις Πατάκη

(1995) Το χρυσάφι, η χελώνα και η πεντάμορφη, Εκδόσεις Πατάκη

(1995) Τον καιρό εκείνο, Εκδόσεις Πατάκη

(1993) Τα παιδιά της Άνοιξης, Εκδόσεις Πατάκη [κείμενα, εικονογράφηση]

(1992) Για την άλλη πατρίδα, Εκδόσεις Πατάκη

(1992) Οι ασκητές του πλήθους, Εκδόσεις Πατάκη

(1991) Ζητείται μικρός, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος

(1991) Ο μικρός αδελφός, Εκδόσεις Πατάκη

(1990) Η παιδική λογοτεχνία στην εποχή μας, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1987) Μιλώντας για τα παιδικά βιβλία, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1981) Στο τσιμεντένιο δάσος, Εκδόσεις των Φίλων

(1977) Τρεις φορές κι έναν καιρό σ' έναν πλανήτη μακρινό, Εκδόσεις των Φίλων

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2013) Έχω πάντα δικαίωμα, Έναστρον

(2013) Η Τρομαχτούλα, ο Παφ-Πουφ και τα φαντάσματα, Ψυχογιός

(2012) Γράμμα σ' ένα παιδί για τη φιλαναγνωσία, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

(2010) Αντώνης Δελώνης, Ο εκπαιδευτικός, ο λογοτέχνης, ο άνθρωπος, Νέος Αργοναύτης

(2008) Στον κήπο με τα παραμύθια, Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου

(2008) Το σχολικό ημερολόγιο των βιβλιοφάγων 2008-2009, Εκδόσεις Πατάκη

(2008) Φιλαναγνωσία και σχολείο, Εκδόσεις Πατάκη

(2007) Ιστορίες που παίζουν κυνηγητό, Μίνωας

(2006) Παλιά επαγγέλματα, Κέδρος

(2006) Πρόσωπα και προσωπεία του αφηγητή στην ελληνική παιδική και νεανική λογοτεχνία της τελευταίας τριακονταετίας, Εκδόσεις Πατάκη

(2001) Στη χώρα της φαντασίας, Άγκυρα

(1996) Αθάνατη ιδέα, Άγκυρα

(1993) Τα γιορτινά μας, Παπαδημητρίου

Ο χορός του μαύρου πελαργού

Ο παππούς εξαφανίζεται, η οικογένειά του αναστατώνεται κι ο Φάνης, ο 13χρονος εγγονός του, βάζει µε τον νου του τα χειρότερα. Ψάχνοντας µήπως άφησε κάποιο σηµείωµα ο παππούς, ανακαλύπτει ένα τετράδιο µε την ιστορία της πολυτάραχης ζωής του. Μπορεί άραγε να κρύβεται εκεί η αιτία γι’ αυτή την εξαφάνιση; Με τις ανατροπές που γρήγορα θ’ ακολουθήσουν, όλοι θα εκπλαγούν, κι ο Φάνης παρέα µε τη φίλη του την Άννα θα µάθουν πράγµατα που ούτε τα φαντάζονταν!

Μια απίστευτη, αληθινή ιστορία που έγινε µυθιστόρηµα.