Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Μανίνα Ζουμπουλάκη

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα και γράφει από τα 10. Σπούδασε στην Αμερική Ιστορία της Τέχνης και Σωματική Αγωγή. Στα περιοδικά γράφει από την αρχή της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα χωρίς διακοπή. Έχει δουλέψει στον "Ταχυδρόμο" ('82-'89), στα "Πρόσωπα", στο "Κλικ", "Diva", "Μen" ('89-'93), "Nitro", "Down Town", "Elle", "Time out", "Elle", "PinkWoman", "Athens voice", "Look", και "Home" ως δημοσιογράφος. ‘Εχει μεταφράσει περί τα 30 βιβλία και άλλα τόσα "Άρλεκιν". Δούλεψε στο ραδιόφωνο ως παραγωγός. Έχει γράψει πολλά βιβλία εκ των οποίων το "Πώς να γράψεις", το "Ευτυχία" και το ''Φερμουάρ'' από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Σενάρια: "Ελεύθερη κατάδυση" (συν-σεναριογράφος µε σκηνοθέτη Γιώργο Πανουσόπουλο), "Ριζότο" (συν-σεναριογράφος µε σκηνοθέτη Όλγα Μαλέα). Σενάρια τηλεόρασης: "Φεύγα" (σειρά Mega), "Ξέχασέ µε" (σειρά Alpha, συν- σεναριογράφος με Βαγγέλη Νάση), "Απαγωγή" (τηλεταινία Mega). Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
"Τα δίδυμα παιδιά που ακούνε... τα πάντα" εκδόθηκε το 2016, "Αόρατα κορίτσια" το 2015, "Φερμουάρ" το 2014, "Το μεγάλο καλοκαίρι" (σε μορφή ebook) το 2014, "Ευτυχία" και "Πως να γράψεις" το 2012 και "Ημερολόγιο 2010: Όμορφες μέρες" το 2009 από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. "Πως να γράψεις" και "Το μεγάλο καλοκαίρι" το 2007 από τις εκδόσεις IntroBooks. "Αληθινή star" το 2004 από τις εκδόσεις Ωμέγα. "Η σκόνη της ημέρας" το 2003, "Η ζωή (δεν) είναι ταινία" το 2001, "Κενά μνήμης" (με δύο εξώφυλλα 1995 και 2000) το 2000, "Η μυροβόλος άνοιξις" και "Φεύγα!" το 1998 από τις εκδόσεις Ιστός.
Συμμετοχές σε συλλογικά βιβλία είναι: "The Vault" το 2009 από τις εκδόσεις Απόπειρα, "Παλίμψηστο Καβάλας" το 2009 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, "Η Αθήνα τη νύχτα" το 2006 από τις εκδόσεις IntroBooks, "Ιστορίες καπνού" το 2006 από τις εκδόσεις Μίνωας, "Χαριλάου Τρικούπη 22. 4 ιστορίες της πόλης" το 2005 και "Best of Athens" το 2004 από τις εκδόσεις Athens Voice, "Ριζότο" το 2000 από Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη και "Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο" το 1997 από τις εκδόσεις Κέδρος.






"Τα δίδυμα παιδιά που ακούνε... τα πάντα" 
Μια φορά κι έναν καιρό 
ήταν δύο δίδυμα αδερφάκια, 
η Σοφία και ο Παναγιώτης.
 Έμοιαζαν εντελώς κανονικά, 
 αλλά δεν ήταν, όχι εντελώς: 
είχαν ξεχωριστές ικανότητες, 
 όπως όλα τα παιδιά.
 Ίσως κάποιες παραπάνω...
- See more at: http://www.epbooks.gr/product/101396/%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B5...%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1#sthash.MXjAAI2B.dpuf
Μια φορά κι έναν καιρό 
ήταν δύο δίδυμα αδερφάκια, 
η Σοφία και ο Παναγιώτης.
 Έμοιαζαν εντελώς κανονικά, 
 αλλά δεν ήταν, όχι εντελώς: 
είχαν ξεχωριστές ικανότητες, 
 όπως όλα τα παιδιά.
 Ίσως κάποιες παραπάνω...
- See more at: http://www.epbooks.gr/product/101396/%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B5...%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1#sthash.MXjAAI2B.dpuf
Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν δύο δίδυμα αδερφάκια,
η Σοφία και ο Παναγιώτης.
Έμοιαζαν εντελώς κανονικά,
αλλά δεν ήταν, όχι εντελώς:
είχαν ξεχωριστές ικανότητες,
όπως όλα τα παιδιά.
Ίσως κάποιες παραπάνω...
 


"Αόρατα κορίτσια"
Τα κορίτσια διασχίζουν τις θάλασσες του χρόνου. Τα κορίτσια αγωνίζονται, ελπίζουν. Επιζούν χάρη σε συμπτώσεις, χάρη σε μικρά θαύματα, χάρη σ’ αυτούς που δεν τα βλέπουν. Παλεύουν να μην ξεχωρίσουν, να μη σκαλώσει πάνω τους κανένα βλέμμα.

Κουρνιάζουν μέσα στο πλήθος και γίνονται μητέρες και γιαγιάδες άλλων κοριτσιών. Τα κορίτσια είναι αόρατα μέσα στα καραβάνια των ξεριζωμένων της Ιστορίας, είναι όμως ζωντανά στο μυθιστόρημα-ποταμό της Μανίνας Ζουμπουλάκη που διατρέχει τον χρόνο και οδηγεί από το μακρινό '22 στο αόρατο αύριο. Κρυμμένες πίσω από αντρικές ταυτότητες, τρεις γενιές γυναικών αφηγούνται αριστοτεχνικά τις ιστορίες τους. Ο κόσμος του θεάματος, το θέατρο και η σόουμπιζνες είναι ο χώρος τους για περισσότερο από έναν αιώνα. Μαζί τους τρέχει η μεγάλη Ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ...





"Φερμουάρ" 
Όλα ξεκινάνε µε ένα έγκληµα, σχεδόν στυγερό. Μπλέκεται κόσµος -µια λαϊκή τραγουδίστρια, µια γραµµατέας σε υπουργείο. Μια δηµόσια υπάλληλος πρώην-και-νυν ιδεολόγος. Η σύζυγος του υπουργού. Η κόρη, σκηνοθέτρια, και ο γιος, µακιγέρ. Η καφετζού, στο άσχετο. Η αστυνοµία. Η µοδίστρα, άνεργη και σε απελπισία. Σχέσεις, διαφθορά, έρωτας και θάνατος, διαπλοκή και Δηµόσιο: όλοι ψάχνουν για ένα νόηµα στη ζωή τους. Όλοι κρύβουν λόγια. Ή κρύβουν κάτι σκοτεινό που κολυµπάει κοντά στην Αλήθεια. Η Ελλάδα όπως είναι σήμερα -σε κρίση, µε ανθρώπους που αναζητούν το Δίκιο και το Νόηµα- ενώ ταυτόχρονα τα φοβούνται. Με γυναίκες που αποφασίζουν ότι η Μοίρα (της χώρας και των αγαπηµένων τους) δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη. Το έγκληµα µπορεί να µην είναι αυτό που φαίνεται τελικά. Και η Αλήθεια να είναι θέµα οπτικής γωνίας...






"Το μεγάλο καλοκαίρι" (σε μορφή ebook) 
Μια αγιογράφος, μια Βουλγάρα μπαργούμαν, δύο άντρες που κάνουν δουλειές της νύχτας…
Τέσσερις losers που είναι ταυτόχρονα νικητές. Κανένας τους δεν ψάχνει “διέξοδο” και “σωτηρία”
(θα το θεωρούσαν χαμένη υπόθεση) και όλοι ψάχνουν τον μεγάλο έρωτα. Αλλά ακόμα κι όταν
τον βρίσκουν, δεν είναι σίγουροι… και περνάνε πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβουν τι έχει σημασία τελικά στη ζωή και τι όχι.

Ένα ερωτικό μυθιστόρημα που ξεκινάει από κάποιο Μεγάλο Καλοκαίρι στη δεκαετία του ’80.
Και τελειώνει, ή μάλλον ξαναρχίζει, σ’ ένα άλλο Μεγάλο Καλοκαίρι, σε ένα ελληνικό νησί - στην άκρη του κόσμου.

Διατίθεται μόνο σε ψηφιακή έκδοση (ebook) μέσω του iBookstore.






"Ευτυχία" 
Έξι ήρωες κυνηγούν την ευτυχία - έξι άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικό ορισμό της ευτυχίας ο καθένας, ψάχνονται σε διαφορετικές μεριές της ζωής. Επειδή και οι έξι ήρωες δεν είναι πάντα ηρωικοί, επειδή είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικά προβλήματα και τηγανισμένες σχέσεις... δεν θέλουν να βγούνε με τίποτα από το κυνήγι της ευτυχίας. Ούτε καν τους περνάει από το μυαλό να τα παρατήσουν στη μέση.

Ο πρώην πρωταθλητής, η χωρισμένη, ο αποτυχημένος ξενοδόχος, η σεφ από το Τορόντο, ο μουσικός και ο έφηβος είναι ήρωες που μοιάζουν, αν όχι με σένα, τότε με κάποιον που ξέρεις. Ερωτεύονται και νομίζουν ότι "το" έχουν. Βρίσκουν με χίλια ζόρια δουλειές κάτω από τις δυνατότητές. Την παλεύουν - δεν την παλεύουν. Κρατιούνται με τα δόντια αλλά επιμένουν να σε κρατήσουν και σένα - τουλάχιστον μέχρι να στριμώξουν την ευτυχία τους σε κάποια γωνία...





"Πως να γράψεις" 
Ας υποθέσουμε ότι θέλεις να γράψεις - άρθρο, μυθιστόρημα, διήγημα, σενάριο, τα απομνημονεύματά σου, ένα μακροσκελές γράμμα σε "πρόσωπο" ή μια ωραία συγκινητική διαθήκη... αλλά ισχυρίζεσαι ότι "δεν έχεις αρκετό ταλέντο" ή "δεν ξέρεις πώς να αρχίσεις". Ορίστε, λοιπόν, ένα βιβλίο που σου δείχνει πώς να αρχίσεις, πώς να προχωρήσεις, πώς να τελειώσεις -ενώ ταυτόχρονα περνάς καλά. Σου λέει, επίσης, ότι το ταλέντο είναι λιγότερο απαραίτητο από το πάθος, από την επιθυμία (να γράψεις)... και ψάχνει μαζί σου τρόπους να διαχειρίζεσαι αυτό το πάθος πολύ εποικοδομητικά. Θα μάθεις όλα τα τρικ, μυστικά, αλήθειες και ψέματα πολλών και καλών συγγραφέων, μαζί με ντεσού, ιστορίες, αποσπάσματα, ανέκδοτα και άγνωστες πτυχές που θα σε κάνουν να παρατήσεις τις δικαιολογίες και (γιατί όχι;) να στρωθείς στο γράψιμο. Ή, έστω, στο διάβασμα.

Ένα διασκεδαστικό και χρήσιμο εγχειρίδιο για όσους ενδιαφέρονται για τη γραφή ως Τέχνη, χόμπι ή επιχείρηση, αλλά κυρίως για όσους απλώς αγαπούν το βιβλίο.






"Ημερολόγιο 2010: Όμορφες μέρες" 
Ένα ολοκαίνουριο αισιόδοξο και πολύχρωμο Ημερολόγιο για το 2010: Όμορφες Μέρες.
Με τα δροσερά, έξυπνα, ρομαντικά, μοντέρνα, ρεαλιστικά κείμενα της έμπειρης δημοσιογράφου και συγγραφέα Μανίνας Ζουμπουλάκη και τη θαυμάσια εικονογράφηση της Μυρτώς Δεληβοριά, θα ταξιδέψουμε στο 2010 με τις καλύτερες διαθέσεις:

Αυτά που περιμένεις απ' τη ζωή, αυτά που ελπίζεις, αυτά που πιστεύεις κι αυτά που θέλεις με πάθος... έρχονται σιγά-σιγά προς το μέρος σου. Γιατί όχι αυτήν ειδικά τη χρονιά; Τι χάνεις αν το πιστέψεις ότι αυτή θα είναι η χρονιά σου;
Όταν ξεκινάς "με το δεξί", όπως λένε, δεν έχεις να χάσεις απολύτως τίποτα: δεν είσαι χαζοχαρούμενος, μη φοβάσαι, κανένας δεν θα σε πεί Ούφο -ή κι αν σε αντιμετωπίσει έτσι, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να ξεκινήσεις με μια βαθιά ανάσα κι ένα χαμόγελο. Όλα θα πάνε πρίμα φέτος, θα δείς. Θα΄ναι καλύτερα από πέρσι κι από πρόπερσι και θα 'ναι όπως τα σκέφτηκες, οι αναποδιές θα περάσουνε, όπως πάντα, ενώ οι όμορφες μέρες θα μείνουν στην κορυφή και θα΄ναι ομορφότερες από ποτέ...






 "Πως να γράψεις" 
Ας υποθέσουμε ότι θέλεις να γράψεις - άρθρο, μυθιστόρημα, διήγημα, σενάριο, τα απομνημονεύματά σου, ένα μακροσκελές γράμμα σε "πρόσωπο" ή μια ωραία συγκινητική διαθήκη... αλλά ισχυρίζεσαι ότι "δεν έχεις αρκετό ταλέντο" ή "δεν ξέρεις πώς να αρχίσεις".

Ορίστε, λοιπόν, ένα βιβλίο που σου δείχνει πώς να αρχίσεις, πώς να προχωρήσεις, πώς να τελειώσεις - ενώ ταυτόχρονα περνάς καλά. Σου λέει, επίσης, ότι το ταλέντο είναι λιγότερο απαραίτητο από το πάθος, από την επιθυμία (να γράψεις)... και ψάχνει μαζί σου τρόπους να διαχειρίζεσαι αυτό το πάθος πολύ εποικοδομητικά.

Θα μάθεις όλα τα τρυκ, μυστικά, αλήθειες και ψέματα πολλών και καλών συγγραφέων, μαζί µε ντεσού, ιστορίες, αποσπάσματα, ανέκδοτα και άγνωστες πτυχές που θα σε κάνουν να παρατήσεις τις δικαιολογίες και (γιατί όχι;) να στρωθείς στο γράψιμο. Ή, έστω, στο διάβασμα.

Ένα διασκεδαστικό και χρήσιμο εγχειρίδιο για όσους ενδιαφέρονται για τη γραφή σαν Τέχνη, χόμπι ή επιχείρηση, αλλά κυρίως για όσους απλώς αγαπούν το βιβλίο.






 "Το μεγάλο καλοκαίρι" 
Μια αγιογράφος, μια Βουλγάρα μπαργούμαν, δύο άντρες που κάνουν δουλειές της νύχτας... Τέσσερις losers που είναι ταυτόχρονα νικητές. Κανένας τους δεν ψάχνει "διέξοδο" και "σωτηρία" (θα το θεωρούσαν χαμένη υπόθεση) και όλοι ψάχνουν τον μεγάλο έρωτα. Αλλά ακόμα κι όταν τον βρίσκουν, δεν είναι σίγουροι... και περνάνε πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβουν τι έχει σημασία τελικά στη ζωή και τι όχι.

Ένα ερωτικό μυθιστόρημα που ξεκινάει από κάποιο Μεγάλο Καλοκαίρι στη δεκαετία του '80. Και τελειώνει, ή μάλλον ξαναρχίζει, σ' ένα άλλο Μεγάλο Καλοκαίρι, σε ένα ελληνικό νησί -στην άκρη του κόσμου.




"Αληθινή star" 
Η Τζένη, ξανθιά, σέξι και φιλόδοξη τηλεπαρουσιάστρια κινδυνεύει να χάσει την πετυχημένη της εκπομπή επειδή ο άντρας της τα έφτιαξε με άλλη -και επειδή ο άντρας της τυχαίνει να είναι διευθυντής καναλιού. Στην μάχη της ακροαματικότητας όλα επιτρέπονται, και όταν ο καναλάρχης βγάζει στη φόρα τα σκοτεινά μυστικά της τηλεπαρουσιάστριας, εκείνη ψάχνει τον τρόπο να τα εκμεταλλευτεί για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη σταρ....
Όχι, δεν πρόκειται για φθηνό ρομάντζο με φόντο τις ελληνικές show-biz: πρόκειται για τον σκληρό και -επιφανειακά μόνον- λαμπερό κόσμο της τηλεόρασης, των περιοδικών, των ΜΜΕ και της σημερινής Ελλάδας. Οι επώνυμοι που εμφανίζονται παίζουν για πρώτη φορά τον εαυτό τους: ο Απόστολος Γκλέτσος, ο Πασχάλης Τσαρούχας, ο Πέτρος Κωστόπουλος, ο Θέμος Αναστασιάδης, η Αγγελική Νικολούλη, ο Ηλίας Ψινάκης, η Ρίκα Βαγιάννη, η Πέμη Ζούνη και πολλοί άλλοι δίνουν το παρόν σε μια τρελή σάτιρα της ελληνικής πραγματικότητας στην οποία η «διασημότητα» πουλάει τον εαυτό της και ταυτόχρονα πουλάει φύλλα, επεισόδια, επιτυχία... σε ένα κοινό που δεν θέλει με τίποτα να χάσει τη συνέχεια.






"Η σκόνη της ημέρας" 
Μια ιστορία που αρχίζει μαζί με τον εικοστό αιώνα και τελειώνει σήμερα - ή μάλλον, δεν τελειώνει ποτέ: η γυναίκα που ξεκινάει το 1910 από την Αδριανούπολη, φτάνει στη Θράκη με πολλές ιστορίες να την ακολουθούν. Περνάει στη Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα μέσα από άλλες γυναίκες και τις δικές τους ιστορίες, με φόντο μια Ελλάδα που αλλάζει συνεχώς. Οι γυναίκες ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, δουλεύουν, χωρίζουν, ζούνε και ανασαίνουν ενώ πίσω τους συμβαίνουν ανταλλαγές πληθυσμών, πόλεμοι, διαδηλώσεις, επαναστάσεις και εμφύλιοι.
Κάθε ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σ' αυτό που λέμε "ιστορικό πλαίσιο", αλλά που στην πραγματικότητα είναι η ίδια η ζωή μας. Το πλαίσιο της ζωής μας είναι ιστορικό πάντοτε, γιατί όλα συμβαίνουν ενώ εμείς ερωτευόμαστε, χωρίζουμε, μαλώνουμε, μεγαλώνουμε και γενικότερα ζούμε. Ακριβώς όπως οι ηρωίδες της Σκόνης της Ημέρας
Αυτό που μένει είναι η ζωή: οι όμορφες μέρες, οι πιο φωτεινές, αυτές που θυμόμαστε μέχρι το τέλος. Γίνονται σκόνη βέβαια, γιατί τίποτε δεν αντέχει στο χρόνο, πόσο μάλλον μια ημέρα... αλλά μέσα από τη σκόνη της κάθε όμορφης μέρας γεννιέται κάτι άλλο, η επόμενη, μια σειρά από όμορφες μέρες που περιμένουν.
Κι αυτό, στο σύνολό του, είναι η Ιστορία μας.






"Η ζωή (δεν) είναι ταινία" 
Μικρές ιστορίες που μοιάζουν να βγήκαν απ' τις οθόνες τού σινεμά, με τον ίδιο τρόπο που μερικές ταινίες μοιάζουν σαν αληθινές ιστορίες... κι άλλες που είναι σαν να τις ξεκόλλησε κάποιος απ' τη δική μας ζωή ή τις ζωές των άλλων.
Άλλες πάλι όχι.
Κι η περιπέτεια αρχίζει: πώς η αλήθεια μπερδεύεται με τη φαντασία, πώς μερικές φορές νομίζεις πως μια ιστορία είναι ψεύτικη, ένα τέχνασμα, ενώ είναι εντελώς αληθινή. Άλλοτε, πώς μια ιστορία ξένης ζωής μπορεί να 'ναι τόσο απίστευτη που αναρωτιέσαι αν ο άλλος την έζησε όντως ή απλώς την φαντάστηκε. Αν την φαντάστηκε για να 'ναι αληθοφανής ή για να πει κάτι συγκεκριμένο. Μια ιστορία είναι "καλή" όταν ο αναγνώστης τη βρίσκει γοητευτική -όταν παρασύρεται διαβάζοντάς την και ταξιδεύει χωρίς να κουνήσει απ' τον τόπο του. Αλλά ούτε καν αυτό έχει σημασία, γιατί στην τελική ευθεία δεν κερδίζει η ιστορία που είναι αληθοφανής, ούτε αυτή που σε ταξιδεύει, παρά εκείνη που έχει ψυχή.






"Κενά μνήμης" (με δύο εξώφυλλα 1995 και 2000) 
Δέκα διηγήματα, δεκάδες ιστορίες: μικρά και μεγάλα καθημερινά αδιέξοδα, θρίαμβοι και καταστροφές που εναλλάσονται με ρυθμούς απίστευτους. Η ζωή και η τέχνη, ο έρωτας και το σεξ, το μυστήριο των προσωπικών σχέσεων και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, δοσμένα με έναν τρόπο που είναι ταυτόχρονα τρυφερός και σκληρός, ρομαντικός και ωμός.




"Η μυροβόλος άνοιξις" 
Τα δώδεκα διηγήματα της Μυροβόλου γράφτηκαν μέσα σε έναν χρόνο, σχεδόν μόνα τους. Οι ιστορίες έχουν να κάνουν πάντοτε με τον έρωτα, ακόμη κι όταν δεν φαίνεται. Οι ηρωίδες εξακολουθούν να είναι παλαβές και να κάνουν σόκιν πράγματα, γιατί έτσι είναι οι ηρωίδες από φυσικό τους. Τα διηγήματα (που αποτελούνται από ιστορίες) κυλάνε, όπως λένε οι κριτικοί. Όταν δεν κυλάνε, έχουνε κάποιο λόγο που κάθονται. Ίσως για να πιούνε κανένα καφέ. Στη μυροβόλο (που ξεκίνησε σαν καφενείο και κατέληξε καφετιέρα), γιατί πού αλλού να τρέχουμε-αυτήν θυμούνται από την εποχή που ήταν δεκάξι χρόνων, ας πούμε.





"Φεύγα!" 
Από τα χωράφια της Μακεδονίας στα σαλόνια της Αθήνας: μια φαινομενικά απλή διαδρομή με πολλούς σταθμούς, όπου η καθημερινότητα ανατρέπεται από έρωτες -κυρίως έρωτες- και θανάτους.
Η Χαρά είναι περίπου σαν κι εμάς, με μια ζωή περίπου σαν και τις δικές μας, αλλά πιο μυστηριώδη και πιο ερωτική - γιατί έτσι είναι οι ξένες ζωές. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε.
Είναι δέκα χρονών όταν αρχίζει η ιστορία, και σαράντα όταν μένει μετέωρη - ούτε η ίδια θέλει να την τελειώσει, γιατί ξεκινάει πιστεύοντας στα παραμύθια και τα μυθιστορήματα, ερωτεύεται, στεναχωριέται, παιδεύεται, ενθουσιάζεται, και τελικά λειτουργεί σαν ηρωίδα μυθιστορήματος.
Μόνο που η ζωή δεν είναι μυθιστόρημα, και τίποτα, ούτε καν η φιλία, δεν είναι τόσο απλό ζήτημα όσο φαίνεται στην αρχή...






 "The Vault" 
Μανίνα Ζουμπουλάκη, "Μέρα νύχτα":
Μια ιστορία για τη νύχτα που μπαίνει στη μέρα χωρίς να το καταλάβει. Η ηρωίδα είναι γκαρσόνα σε μπαρ όλη της τη ζωή και έχει συνηθίσει να ζει με μυστικά. Λέει ότι δεν πιστεύει στον έρωτα, στην αλήθεια ή στη σωτηρία. Αλλά επειδή το λέει τη νύχτα μπορεί και να λέει ψέματα.

Δημήτρης Γκενεράλης, "Η ιστορία του μέσου κοινωνικού ανθρώπου":
Μια ιστορία για ανθρώπους που πιστεύουν στις ιδέες τους, για ανθρώπους που πιστεύουν σε άλλους ανθρώπους και για ανθρώπους που πιστεύουν ότι όλα είναι δυνατά. Ένας κύκλος, ένα κλειστό κύκλωμα, πίσω από το οποίο βρίσκεται κάποιος που το εποπτεύει, κάποιος που κινεί τα νήματα και κάποιος που εκτελεί τις αποφάσεις. Απέναντι σε όλα αυτά, η απλή ιστορία του μέσου κοινωνικού ανθρώπου.

Λένα Κιτσοπούλου, "Μεσημέρι Τρίτης":
Μια ιστορία ληστείας. Δυο κουκουλοφόροι κλέβουν από το σπίτι της όμορφης συγγραφέως το σκληρό της δίσκο με όλα της τα κείμενα -ακόμη και αυτά που δεν θα ήθελε να τα δει να δημοσιεύονται. Δεν πήραν τίποτε άλλο. Έπαιξε ρόλο ότι ήταν υποψήφια για το νόμπελ λογοτεχνίας;

Τρεις αληθινές (;) ιστορίες που οι συγγραφείς τους τις κρατούσαν καλά κρυμμένες...






"Παλίμψηστο Καβάλας" 
Μανίνα Ζουμπουλάκη, "Μέρα νύχτα":
Μια ιστορία για τη νύχτα που μπαίνει στη μέρα χωρίς να το καταλάβει. Η ηρωίδα είναι γκαρσόνα σε μπαρ όλη της τη ζωή και έχει συνηθίσει να ζει με μυστικά. Λέει ότι δεν πιστεύει στον έρωτα, στην αλήθεια ή στη σωτηρία. Αλλά επειδή το λέει τη νύχτα μπορεί και να λέει ψέματα.

Δημήτρης Γκενεράλης, "Η ιστορία του μέσου κοινωνικού ανθρώπου":
Μια ιστορία για ανθρώπους που πιστεύουν στις ιδέες τους, για ανθρώπους που πιστεύουν σε άλλους ανθρώπους και για ανθρώπους που πιστεύουν ότι όλα είναι δυνατά. Ένας κύκλος, ένα κλειστό κύκλωμα, πίσω από το οποίο βρίσκεται κάποιος που το εποπτεύει, κάποιος που κινεί τα νήματα και κάποιος που εκτελεί τις αποφάσεις. Απέναντι σε όλα αυτά, η απλή ιστορία του μέσου κοινωνικού ανθρώπου.

Λένα Κιτσοπούλου, "Μεσημέρι Τρίτης":
Μια ιστορία ληστείας. Δυο κουκουλοφόροι κλέβουν από το σπίτι της όμορφης συγγραφέως το σκληρό της δίσκο με όλα της τα κείμενα -ακόμη και αυτά που δεν θα ήθελε να τα δει να δημοσιεύονται. Δεν πήραν τίποτε άλλο. Έπαιξε ρόλο ότι ήταν υποψήφια για το νόμπελ λογοτεχνίας;

Τρεις αληθινές (;) ιστορίες που οι συγγραφείς τους τις κρατούσαν καλά κρυμμένες...





"Η Αθήνα τη νύχτα" 
Η ΙntroBooks ζήτησε από έντεκα σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες, από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους, να γράψουν ο καθένας μια ιστορία. Ο μόνος περιορισμός τους ήταν ένας τίτλος: "Η Αθήνα τη νύχτα."
Έτσι κάθε συγγραφέας βλέπει με τα δικά του μάτια, τα προσωπικά του βιώματα κι από ξεχωριστή οπτική γωνία την πολυσυζητημένη πρωτεύουσά μας.





 "Ιστορίες καπνού" 
Δώδεκα διηγήματα από δώδεκα Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι δίνουν ο καθένας, μέσα από την ιστορία του, το δικό του χαρακτήρα και ρόλο στο τσιγάρο. Το τσιγάρο καίγεται διακριτικά σε ένα σταχτοδοχείο, συντροφιά του πρωταγωνιστή. Παίρνει τον ίδιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Γίνεται στοιχείο απόλαυσης, διέξοδος αμηχανίας και, σε όλες τις περιπτώσεις, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Απολαύστε και τα δώδεκα διηγήματα, με ή χωρίς τη συνοδεία τσιγάρου, λαμβάνοντας υπόψη ότι το κάπνισμα, αν και προσωπική επιλογή των ενηλίκων, μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία.





 "Χαριλάου Τρικούπη 22. 4 ιστορίες της πόλης"
Η Μανίνα Ζουμπουλάκη με την "Περιοδεία" σατιρίζει το λαμπερό αδυσώπητο κόσμο της εγχώριας showbiz, με φιλόδοξους, σέξι ηθοποιούς στο κυνήγι του Μεγάλου Ρόδου. Ξεχνιέται ο έρωτας; Να τι μας βασανίζει πάνω απ' όλα, γράφει ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος στη "Μέδουσα", ένα ερωτικό διήγημα επιστημονικής φαντασίας. Το "Blackout" του Αλέξη Σταμάτη διαδραματίζεται στην Αθήνα ένα σκοτεινό βράδυ με blackout όπου όλα μπορούν να συμβούν. Θα γίνει ο "Αρραβώνας της Μπέμπας" ή τα αυθάδικα κορίτσια της Σώτης Τριανταφύλλου από μια άλλη, ξεχασμένη εποχή θα καταστρέψουν οικογενειακές συγκεντρώσεις και προξενιά;




"Best of Athens" 
Τι σε κάνει να αγαπάς μια πόλη;
Οι μυρωδιές της. Τα μυστικά της περάσματα. Τα χρώματά της. Οι μικροκαβάτζες της. Ένας δρόμος τη νύχτα. Ένας δρόμος το σούρουπο. Τα λάθη της και οι αφίσες της. Μια σκάλα, ένα υπέροχο γλυκό, ένα κορίτσι που κλαίει. Ο καλύτερος τρόπος να αγαπήσεις την Αθήνα είναι να ανακαλύψεις τους κώδικές της και να αναγνωρίσεις την καλή της πλευρά (κι όμως υπάρχει). Το "Best of Athens" κατέγραψε και παρουσιάζει όχι μόνο τα καλύτερα Καλύτερα της πόλης αλλά και τα καλύτερα Χειρότερα.



"Ριζότο" 
Όταν το πρόβλημα
δεν είναι στο κρεβάτι.
Οι άντρες τους τις αγαπούν πολύ
αλλά... δεν έχουν ποτέ χρόνο!

Ριζότο

Η Ευγενία είναι φωτογράφος και η Βίκυ στιλίστρια. Και οι δύο ζουν σ’ ένα συνεχές άγχος προσπαθώντας να συνδυάσουν καριέρα, σεξ και παιδιά. Οι άντρες τους, ο Φίλιππος και ο Μανόλης, τις αγαπούν πολύ αλλά δεν έχουν ποτέ χρόνο. Σε πραγματική απόγνωση, η Ευγενία και η Βίκυ αποφασίζουν να συγκατοικήσουν. Ο Φίλιππος και ο Μανόλης αντιδρούν άμεσα στη νέα κατάσταση και καταστρώνουν σχέδια για να ξαναφέρουν τις δύο οικογένειες στην "κανονική" τους μορφή. Στην πορεία όμως, τα πράγματα μπερδεύονται σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στο ερωτικό. Τα πάντα γίνονται ρευστά και το ριζότο... αρπάζει φωτιά. Τελικά η Ευγενία και η Βίκυ θα τα ξαναβρούν με τους άντρες τους;





"Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο" 
- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία...
- Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου;
- Χωρίς κανέναν περιορισμό.
Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...]

(από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε")

Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα:
- Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας"
- Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη"
- Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'"
- Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφεται"
- Κ. Γκιμοσούλης, "Η εκδίκηση της Κινέζας"
- Θ. Γρηγοριάδης, "Γονιμοποίηση"
- Σ. Δημητρίου, "Κατά τις πεντέμισι"
- Λ. Διβάνη, "Μπαλί, Μπακάρντι, Μπάρμπαρα"
- Μ. Ελευθερίου, "Ο έρωτας των χρωμάτων και της προσωπικής δημιουργίας"
- Μ. Ζουμπουλάκη, "Jesus Christ Superstar 1974"
- Τ. Καλούτσας, "Αντίστροφη μέτρηση"
- Α. Κατρινάκη, "Παιδικό"
- Γ. Μανιώτης, "Θέματα ελευθερίας"
- Μ. Μαρκάκης, "Villa infinita"
- Κ. Μιτσοτάκη, "Τα αναρίθμητα χαμόγελα της θάλασσας"
- Α. Μιχαλοπούλου, "Η θεραπεία"
- Κ. Μουρσελάς, "Ο πόθος τρώει τα σωθικά"
- Β. Μπούτος, "Βρεγμένες γάτες"
- Λ. Παπαδόπουλος, "Σελίδες ημερολογίου"
- Β. Ραπτόπουλος, "Εύη"
- Ν. Ρούσσου, "Μπλε"
- Γ. Σκαμπαρδώνης, "Η Μελτέμ και τα αλυσοπρίονα"
- Γ. Σκούρτης, "Δελφύς"
- Ε. Τριβιζάς, "Ο παράξενος έρωτας της Αμαλίας"
- Β. Τσιαμπούσης, "Το 'κτήμα'"
- Ε. Φακίνου, "'Πάρτε από τη μέση την κανάτα'"
- Θ. Χειμωνάς, "Το άλλοθι"
- Α. Χιόνης, "Μοσχοσάπουνο και σοκολάτα"
- Χ. Χωμενίδης, "Τολμάει;"


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου