 |
| "Η δημιουργία του βιβλίου ήταν πινγκ πονγκ ιδεών" |
Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Η.Γ.: Στο κέντρο του μυστικού Δείπνου με τους αγαπημένους μου συγγραφείς θα τοποθετήσω τον Όμηρο διότι μας χάρισε ίσως το σπουδαιότερο έπος όλων των εποχών. Δίπλα του επιτρέψτε μου να βάλω όσους με τα πρωτομυθιστορήματά τους προκάλεσαν το bing bang στην μυθοπλασία από τον 18ο αιώνα. Βοκκάκιος, Ραμπελαί, Τζων Μπάνυαν, Άφρα Μπεν κι ο αξεπέραστος, λατρεμένος Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Καταλαβαίνετε ότι είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση…
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Η.Γ.: Από λογοτεχνικά -γιατί φαντάζομαι τα κόμικς και τα σχολικά δεν πιάνονται ως απάντηση- διαγκωνίζονται για την πρωτιά στο μυαλό μου «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» Τζόναθαν Σουίφτ, και «Ροβινσόνας Κρούσος» Ντάνιελ Ντιφόου. Ίσως τα διάβαζα ταυτόχρονα, μια συνήθεια την οποία διατηρώ μέχρι και σήμερα δηλαδή αυτήν της παράλληλης ανάγνωσης. Δύο πολύ σπουδαία έργα τα οποία σηματοδότησαν την έναρξη τους είδους το οποίο ονομάζουμε μυθιστόρημα και μάλλον ήμουν τυχερός που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Η.Γ.: Μια πρώτη απόπειρα συγγραφής θυμάμαι ότι σημειώθηκε στα σχολικά χρόνια του δημοτικού. Ήταν μια προσπάθεια και δημιουργία επαφής δια μέσω του γραπτού λόγου και αποδέκτη ένα κορίτσι. Από εκεί και πέρα κάθε φορά που έγραφα ήμουν «κερδισμένος» κι αυτό με οδήγησε να το ακολουθήσω ως δουλειά στον χώρο της δημοσιογραφίας και της διαφήμισης τα πρόσφατα 25 χρόνια.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Οι 12 άθλοι του μπαμπά και άλλες περιπέτειες”;
Η.Γ.: Πείτε το χειροποίητο φανταστικό παραμύθι, φτιαγμένο από μικρούς και μεγάλους για μικρούς και μεγάλους. Ή απλά ονειρολυρικό παραμυθιστόρημα.
Ερώτηση 5η: Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφής του συγκεκριμένου ξεχωριστού και ιδιαίτερου βιβλίου;
Η.Γ.: Ήταν μια μαγική στιγμή. Η αρχή έγινε με κάποιες ζωγραφιές των παιδιών οι οποίες αυθόρμητα γέννησαν ιστορίες. Και οι ιστορίες έφεραν νέες ζωγραφιές. Ήταν σαν να μας ζήτησε το βιβλίο να το δημιουργήσουμε. Το ξεφυλλίσαμε μεμιάς στο μυαλό μας. Όλοι μαζί ανακατέψαμε ιδέες, συναισθήματα, αλήθειες. Και ξεπήδησαν ήρωες, κι άλλες ιστορίες κι άλλες ζωγραφιές. Το μεγαλύτερο κέρδος είναι ότι γονείς και παιδιά ήρθαμε πολύ κοντά. Θα είναι ένα παντοτινό σύμβολο ενότητας. Οι μεγάλοι γίναμε μικροί και οι μικροί μεγάλοι, γιατί όλοι είχαν ισότιμο ρόλο στη δημιουργία. Χωρίς να κρίνει ο ένας τον άλλον, με ελευθερία ιδεών και απόψεων. Γι’ αυτό νομίζω ότι κουβαλάει στις σελίδες του ένα ατόφιο συναίσθημα ερχόμενο κατευθείαν απ΄ τη χώρα της αθωότητας για να μας θυμίζει ότι: «το παιδί είναι ο πατέρας του ανθρώπου».
Ερώτηση 6η: Τα κείμενα είναι οικογενειακή υπόθεση. Ποιος “έφερε” την ιδέα να κάνετε από κοινού ένα τέτοιο εγχείρημα;
Η.Γ.: «Οι 12 άθλοι του μπαμπά» είναι σίγουρα οικογενειακή υπόθεση ως σύνολο. Νομίζω ότι η ιδέα μας συνάντησε και μας έπεισε όλους μαζί να την «φέρουμε» στη ζωή. Ένα σούρουπο καλοκαιρινό σε μια αμμουδιά και οι ψυχές γαληνεμένες. Ήταν ένα αυθόρμητο brainstorming και η πατρότητα ανήκει σε όλους. Τα παιδιά είχαν υπέροχες τρελές ιδέες τις οποίες ένας μεγάλος μπορεί να μην σκεφτότανε ποτέ ή να μην είχε την τόλμη να τις εφαρμόσει. Γιατί σίγουρα κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πως θα παραμείνει μεγαλώνοντας.
Ερώτηση 7η: Διαβάζοντας το βιβλίο σας τι θα μάθει κάποιος μέσα από τις σελίδες του;
Η.Γ.: Το βιβλίο υμνεί την ισότητα φυλών και φύλων, εγκωμιάζει την διαφορετικότητα, χαμογελάει τρυφερά στην πατρότητα. Αν κάποιος το διαβάσει με την καρδιά του και αφήσει τον εαυτό του ανοιχτό θα συναντηθεί με πολλά μηνύματα και αξίες της ζωής: αυτοσεβασμός, ελευθερία, αισιοδοξία, δικαιοσύνη, τιμιότητα, οικολογία, ανεκτικότητα, αυτοκριτική, πρωτοβουλία, ειρήνη, διάλογος, συνεργασία, συμπόνια, καλοσύνη, ευαισθησία, απλότητα, ευγένεια, γενναιοδωρία, αγάπη, φιλία, χαρά. Κυρίως χαρά γιατί είναι αυτή που κινεί τους δείκτες του μεγάλου ρολογιού του κόσμου.
Ερώτηση 8η: Την Κυριακή είναι η γιορτή του πατέρα. Θέλετε να μας πείτε τι σημαίνει για εσάς αυτή η μέρα και πώς συνήθως την περνάτε; Επίσης, είναι σημαντικές αυτές οι παγκόσμιες ημέρες που γιορτάζουμε ή πρόκειται για μία μόδα άνευ ουσίας και ενδιαφέροντος;
Η.Γ.: Περνάω κάθε μέρα του χρόνου ως ευτυχισμένος μπαμπάς προσπαθώντας να είμαι παρών στη στιγμή. Ακόμη κι όταν είμαι απών. Μακάρι σε αντίσταση της καθημερινότητας να μπορούν όλοι οι γονείς να ζουν κοντά και ποιοτικά με τα παιδιά τους. Γιατί είναι βέβαιο ότι τα παιδιά είναι μια φορά παιδιά κι έρχεται γρήγορα η στιγμή που δεν θα θέλουν να τα κρατάτε από το χέρι.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Η.Γ.: Θα δανειστώ κάτι από την εισαγωγή του βιβλίου: Το μεγάλωμα των παιδιών είναι ένα διαρκές παιχνίδι με όλα τα συναισθήματα. Με ένα παιδί είσαι γονιός, με 2 είσαι και διαιτητής, με 3 κάνεις τρίαθλο και πάει λέγοντας. Ένα παιχνίδι το οποίο είναι ευτυχία να καταλαβαίνουμε πώς παίζεται, στην ώρα του. Γιατί είναι αλήθεια ότι ένα παιδί μπαίνει στο σπίτι σου και κάνει τόσο θόρυβο για 20 χρόνια, ώστε δύσκολα το αντέχεις. Όμως, μετά φεύγει για 20 χρόνια και αφήνει το σπίτι τόσο σιωπηλό, που νομίζεις πως θα τρελαθείς. Γίνε τώρα μικρός, τόσος δα συμπαίκτης πριν αρχίσεις να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν τόσο γρήγορα το παιδί που φοβόταν το σκοτάδι να είναι πια ένας έφηβος που θέλει να μένει έξω όλη νύχτα. Και κάτι πιο «μπαμπαδίστικο»: Πλούσιος είναι ο μπαμπάς τα παιδιά του οποίου τρέχουν στην αγκαλιά του ακόμη κι όταν μπαίνει στο σπίτι με άδεια χέρια.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Η.Γ.: Νομίζω ότι μπορείτε να μαντέψετε τον τίτλο. Θα είναι «Οι 12 άθλοι της μαμάς». Το σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά μετά από αυτή την πολύ ζεστή αποδοχή και ίσως το οφείλουμε ώστε ο μπαμπάς να συναντήσει το ταίρι του και λογοτεχνικά. Προσωπικά, αν θέλετε, έχω ήδη έτοιμο το σίκουελ του πρώτου βιβλίου μου το οποίο τιτλοφορείται: «Που είναι το σύνθημα, οέο;» και θα βγει την κατάλληλη στιγμή. Ας μην ανοίξω τώρα το συρτάρι με τις ιδέες που περιμένουν…
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!
 |
| "Ο μπαμπάς αφηγείται παραμύθια" |
Ο Ηλίας Γκάρλας γεννήθηκε άνοιξη στην Αθήνα πολλά χρόνια μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Το 1ο βιβλίο του κυκλοφόρησε το 2006 με τίτλο: «Πού είναι το σύνθημα, οέο;» σκαρφαλώνοντας στη λίστα με τα ευπώλητα. Θήτευσε στη σχολή Μηχανολόγων-Μηχανικών για να κατανοήσει τη λειτουργία των ανεμόμυλων του Δον Κιχώτη, αλλά εν τέλει έγινε δημοσιογράφος ψάχνοντας την αλήθεια της ιστορίας. Δημοσίευσε εκατοντάδες άρθρα και ρεπορτάζ σε εφημερίδες, ώσπου ένα καλοκαίρι, στον δρόμο για Κυκλάδες, άφησε τα Μέσα κι έπιασε την τέχνη της διαφήμισης, μόλις είδε έναν γλάρο να πετά όπως ο Ιωνάθαν. Από τότε η επαγγελματική του κάρτα γράφει creative director. Βραβεύεται ανελλιπώς τα τελευταία 15 χρόνια στα φεστιβάλ δημιουργικότητας διαφήμισης. Το φανταστικό παραμύθι «Οι 12 άθλοι του μπαμπά και άλλες περιπέτειες» το έφτιαξε μαζί με τα παιδιά του.
(2006) Πού είναι το σύνθημα, οέο;, www.synthima.gr
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2020) Οι 12 άθλοι του μπαμπά και άλλες περιπέτειες, Κάκτος [κείμενα, εικονογράφηση]
Οι 12 άθλοι του μπαμπά και άλλες περιπέτειες
Φανταστικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους
Φτιαγμένο από μικρούς και μεγάλους
«Ένοχος», απεκρίθη το Ηλιοδικείο και αποφάσισε την ποινή του μπαμπά: «Για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Θέλει 12 άθλους μεταμέλειας να κάνει ο μπαμπάς, για να βγει ο ήλιος απ’ την προσωπική του φυλακή». Και ο μπαμπάς σκορπίστηκε στα ύστερα του κόσμου για να φέρει σε πέρας την αποστολή, για να φέρει πίσω τον ήλιο, για να φέρει πίσω τα χαμόγελα, για να φέρει το φέρι που θα τους πέρναγε απέναντι, ώστε να γυρίσουν οικογενειακώς σπίτι τους και να μπορέσουν να πάνε τα παιδιά σχολείο να φέρουνε καλούς βαθμούς.
Μια νύχτα που δεν έλειπε κανένας απ’ το σπίτι μια σκέψη τρύπωσε. Και έκανε γονείς και παιδιά να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συν-δημιουργήσουν... οικογενειακά. Έμπνευση, συνεργασία, συγγραφή γονιών και παιδιών από κοινού –για πρώτη φορά στο βόρειο ημισφαίριο της γης– με αποτέλεσμα κάτι φανταστικό, με παιδικές ζωγραφιές, αφτιασίδωτες ιδέες, αφιλτράριστη ροή ανάμεσα στις όχθες του ποταμού, ο οποίος ποτίζει την εύφορη γη της εκπαίδευσης και φέρνει πάντα πλούτο. Διδάγματα, παραδείγματα, αξίες με το πενάκι των μικρών κι ένα χεράκι των μεγάλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου