Συζητώντας με τον Βαγγέλη Μπέκα

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Β.Μ.: Οι αρχαίοι τραγικοί, ο Σαίξπηρ, ο Ντοστογιέφσκι είναι οι αγαπημένοι μου συγγραφείς και, ταυτόχρονα, οι βασικές επιρροές μου. Με κερδίζουν οι συναρπαστικές ιστορίες με βάθος. Μυθοπλαστικά έργα στα οποία καταπιάνονται με το υψηλό, δίνοντας εξίσου βάση στην πλοκή, στους χαρακτήρες και στη γλώσσα. Το μαγικό τρίγωνο σε ισορροπία. Φυσικά μου αρέσουν και πάρα πολλά σύγχρονα μυθιστορήματα. Ειδικά, ο Τάιμπο 2 ήταν εκείνος που με έκανε να δω τη μυθοπλασία και με άλλο μάτι. Εκείνος πρόσθεσε το χιούμορ στην παλέτα μου.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Β.Μ.: Αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να ήταν το “Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από την θάλασσα” του Ιουλίου Βέρν. Mε συνάρπαζε η φαντασία και η εφευρετικότητα του Ιουλίου Βερν. Ακόμα το κάνει.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Β.Μ.: Μια εσωτερική παρόρμηση, ανεξήγητη, που αν δεν την ακολουθούσα, θα αισθανόμουν μισός. Σκύβοντας στη λογοτεχνία ανακαλύπτεις τον πυρήνα σου, γράφοντας εφορμάς στον κόσμο.

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας «Μαύρο Φυλαχτό»;

Β.Μ.: Το “Μαύρο φυλαχτό” είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με αφηγηματικό κορμό θρίλερ μυστηρίου. Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Μάρκος, ο οποίος το 1797, λίγο μετά την Γαλλική Επανάσταση, στέλνεται κατάσκοπος του Σουλίου στην Κέρκυρα, για να μάθει αν οι Γάλλοι επαναστάτες ήρθαν ως φίλοι ή εχθροί. Θα βοηθήσουν τους Σουλιώτες οι δημοκράτες Γάλλοι, όπως έκαναν προηγουμένως οι αριστοκράτες Βενετοί; Στην Κέρκυρα ο Μάρκος γίνεται φίλος με τον Περραιβό, έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ρήγα Φεραίου και θα εμποτιστεί από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Έγραψα, λοιπόν, ένα μυθιστόρημα για εκείνη την συνταρακτική εποχή, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η Ελληνική Επανάσταση, έγραψα για τον Μάρκο, τον κάλπικο Σουλιώτη σε ηρωικές εποχές, που η ευστροφία και η μουσική τον γλιτώνουν από τα δεινά. Που του παίρνει τα μυαλά ο έρωτας για μια όμορφη Κερκυραία, ενώ ο ενωμένος Ρωσοτουρκικός στόλος πολιορκεί τη «δημοκρατική» Κέρκυρα. Που το χρέος της δολοφονημένης αδερφής τον κατατρέχει, ενώ ξεσπά ο πόλεμος με τον Αλή πασά. Κι όταν κάποιος δολοφονούσε μια γυναίκα στο Σούλι, όφειλες για εκδίκηση να σκοτώσεις τέσσερις άντρες από τη φάρα του φονιά. Σε αυτή ακριβώς τη βάση το ιστορικό μυθιστόρημα αποκτά πλοκή αστυνομικού, ή πιο σωστά, γίνεται και θρίλερ μυστηρίου.

Ερώτηση 5η: Πως σας γεννήθηκε η ιδέα να γράψετε μία ιστορία για εκείνη την εποχή; Σας δυσκόλεψε η συλλογή των αληθινών γεγονότων και ο συνδυασμός τους με τη μυθοπλαστική ιστορία;

Β.Μ.: Η καταγωγή μου είναι από την Ήπειρο κι είχα πάντα στο νου να γράψω κάτι για τους Σουλιώτες. Ειδικά όταν έμαθα για την ιδιαιτερότητα της σουλιώτικης βεντέτας, συγκλονίστηκα. Συνειδητοποιώντας πόσο σημαντικές ήταν οι γυναίκες στο Σούλι, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα χαρέμια του Αλή πασά, ήταν αναπόφευκτο να γράψω κάτι σχετικό. Άλλωστε θα μου έδινε τη δυνατότητα να χτίσω και πλούσια πλοκή. Επίσης, η εποχή είναι τόσο συναρπαστική. Οι Γάλλοι επαναστάτες καταφθάνουν και εφαρμόζουν τις ιδέες τους στα Επτάνησα, ενώ ο Ρήγας Φεραίος προσπαθεί να ξεκινήσει και τη δικιά μας επανάσταση. Όλα αυτά για μένα ήταν συγκλονιστικά, ήταν όμως και μια πρόκληση. Τοποθετώντας την βεντέτα μέσα σε αυτό το δραματουργικό πλαίσιο μου δόθηκε η ευκαιρία να ανεβάζω διαρκώς την ένταση του μυθιστορήματος. Το να συνδέσω τα αληθινά γεγονότα με τον μύθο ήταν μια μυθοπλαστική πρόκληση που εντέλει την χάρηκα πολύ. Διότι δεν περιέγραψα απλώς την εποχή, προσπάθησα να τη ζήσω.

Ερώτηση 6η: Ο Μάρκος είναι ένας Σουλιώτης. Δεν θα τον χαρακτήριζα τολμηρό ή θαρραλέο. Γιατί θελήσατε να χαρτογραφήσετε έτσι τον ήρωα του βιβλίου σας και όχι, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, την ανδρεία των Σουλιωτών μέσα από βιβλία που μιλάνε για την Ελληνική Επανάσταση;

Β.Μ.: Διότι στις ηρωικές εποχές δεν υπάρχουν μόνο ήρωες, κι έχει ενδιαφέρον να φωτίζουμε τις σκοτεινές πλευρές του ανθρώπου. Ειδικά σε τέτοιες εποχές που οι άνθρωποι φτάνουν στα όριά τους. Ο Μάρκος είναι ένας αντιήρωας, ρομαντικός και ευάλωτος, φτιαγμένος από την μαγιά του Άμλετ και του Δον Κιχώτη. Βαστά τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη κι είναι ένας “ντελικάτος εραστής”, όπως οι ήρωες του πρώτου βιβλίου του Ρήγα Φεραίου. Πάντα αγαπούσα τους αντιήρωες της ζωής και της μυθοπλασίας.

Ερώτηση 7η: Στο βιβλίο σας ο Μάρκος ερωτεύεται. Παρόλα αυτά όμως δεν τολμάει να δείξει τον έρωτά του. Πιστεύετε πως πρέπει να τολμάμε να ζήσουμε τον έρωτα ή όχι; Και γιατί;

Β.Μ.: Ο έρωτας είναι από τα σημαντικότερα βιώματα της ζωής, αλίμονό μας αν δεν τολμήσουμε να ζήσουμε τον έρωτα. Μένουμε στεγνοί και στάσιμοι. Ο έρωτας μας ενώνει με τον Άλλο. Ο Μάρκος από την άλλη είναι ένας τραγικός ήρωας. Καταπιέζεται. Και αυτό το πληρώνει. Στα θέματα του έρωτα είναι ένα αντιπαράδειγμα. Τα πρέπει, η άγρια εποχή και η αναποφασιστικότητά του τον οδηγούν σε σκοτεινά μονοπάτια.

Ερώτηση 8η: Στο Σούλι η αδερφή του Μάρκου, Δέσπω, “χαλάστηκε” και δολοφονήθηκε. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπήρχε ο νόμος τιμής και αίματος. Ως Σουλιώτης στην καταγωγή θα θέλατε να μας πείτε την άποψή σας για αυτόν τον άγραφο νόμο, ο οποίος ακόμα και σήμερα υφίσταται σε ορισμένες περιοχές;

Β.Μ.: Εκείνες οι εποχές ήταν πολύ σκληρές, οι Σουλιώτες έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα γράμματα από τη στιγμή που σήκωσαν το κεφάλι στους Τούρκους και πήραν τα βουνά. Σκληρή εποχή, σκληρά και τα έθιμα. Όπως ξανάπα, όταν κάποιος δολοφονούσε μια γυναίκα στο Σούλι, όφειλες για εκδίκηση να σκοτώσεις τέσσερις άντρες από τη φάρα του φονιά. Αυτό είναι συγκλονιστικό. Στις μέρες μας, βέβαια, η κοινωνία έχει προχωρήσει, και ο νόμος του αίματος έχει αντικατασταθεί από τα δικαστήρια και τις φυλακές. Καταλαβαίνω τον πόνο των ανθρώπων, κατανοώ και την εκδίκηση, αλλά εκείνες οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η ανθρωπότητα οφείλει να προχωρήσει μπροστά.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Β.Μ.: Τους καλώ να ζήσουν κι αυτοί παρέα με τον Μάρκο, την Ελένη, τη Ρίνα και τους άλλους ήρωες του βιβλίου εκείνη τη μακρινή εποχή. Κι αφού ζήσουν και αισθανθούν τις αγωνίες, τις λαχτάρες, τους φόβους και τους έρωτές τους, ύστερα να στοχαστούν πάνω στα συνταρακτικά εκείνα γεγονότα, τις ιδέες και τα ιδανικά που λίγα χρόνια μετά οδήγησαν τους ραγιάδες στην ελευθερία.

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Β.Μ.: Με ενδιαφέρει να συνεχίσω γράφοντας ιστορικά μυθιστορήματα, γι’ αυτό και έχω ήδη ξεκινήσει την έρευνα για το επόμενο. Όταν θα αισθανθώ έτοιμος, ελπίζω σύντομα, θα βάλω μπρος και τη γραφή. Αν και για να πω την αμαρτία μου, έχω και μια δεύτερη ιδέα.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!

Βαγγέλης Μπέκας: http://psichogios.gr/site/Authors/show/1041/baggelhs-mpekas

“Μαύρο φυλαχτό”: http://psichogios.gr/site/Books/show/1003787/mayro-fylaxto 

 

 

 

 

 

O ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ γεννήθηκε στην Πρέβεζα. Έχουν εκδοθεί ακόμα τρία μυθιστορήματά του: Το 13ο υπόγειο, Φετίχ και Οι αισιόδοξοι, ενώ ασχολείται και με το σενάριο. Το 2015 έλαβε το πρώτο βραβείο για σενάριο μεγάλου μήκους από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος («Η χύτρα»). Διηγήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Zει στην Αθήνα, όπου συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής.

(2017) Μαύρο φυλαχτό, Ψυχογιός

(2013) Οι αισιόδοξοι, Γαβριηλίδης

(2011) Φετίχ, Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας

(2009) Το 13ο υπόγειο, Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας

 

 

 

 

 

Μαύρο φυλαχτό

1797 Η αριστοκρατία των Βενετών καταρρέει στα Επτάνησα και η δημοκρατία των Γάλλων καταφθάνει μαζί με νέες ιδέες και ιδανικά. Η Γαλλική Επανάσταση εξαπλώνεται. 

Το Κριτήριο των οπλαρχηγών στέλνει τον Μάρκο κατάσκοπο του Σουλίου στην Κέρκυρα, για να μάθει αν οι Γάλλοι έρχονται σαν φίλοι ή εχθροί. Ο Αλή πασάς παραμονεύει. Όπλα του Μάρκου, οι γνώσεις που αποκόμισε στις ξακουστές σχολές των Ιωαννίνων, η ευστροφία και η μουσική. Αχίλλειος πτέρνα του, η έλλειψη θάρρους, αν και Σουλιώτης. Φιλοξενείται στο αρχοντικό του μεγαλέμπορα σιορ Μάντακα, όπου μαγεύεται απ’ την αρχόντισσα και την κόρη της, γυναίκες που αποπνέουν φραντσέζικο αέρα. Παριζιάνικα αρώματα και Σούλι: δυο κόσμοι συγκρούονται μέσα του· δυο κόσμοι όπου οι γυναίκες γράφουν Ιστορία. 

Στην Κέρκυρα ο Μάρκος εμποτίζεται με τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης που εφαρμόζονται στο νησί και γίνεται φίλος με τον Περραιβό, τον τελευταίο Έλληνα που είδε ζωντανό τον Ρήγα Φεραίο. Όμως ένας φόνος τον γυρίζει πίσω. Κι όταν κάποιος χάλαγε γυναίκα στο Σούλι, όφειλες να σκοτώσεις τέσσερις άντρες από τη φάρα του φονιά για να έρθει το αίμα στα ίσα. Ο Μάρκος μυρίζει αίμα και πισωπατά. 

Τότε ο Αλή πασάς ορμά στο Σούλι κι ο Μάρκος παγιδεύεται στο πλέγμα του έρωτα, της βεντέτας και της πατρίδας που κινδυνεύει από τους Οθωμανούς. Έρωτας, αδερφή, χρέος. Κόκκινο σαν αίμα. Και μες στον χαλασμό της μάχης των χριστιανών με τους μουσουλμάνους, το μαύρο φυλαχτό γίνεται ευχή και κατάρα για μια λύση.