Κριτική Βιβλίου “Βαθιά νερά” της Ευδοκίας Σταυρίδου

Ο Μιχάλης εγκαταλείπει το χωριό του μετά τον θάνατο του πατέρα του. Πίσω του αφήνει τη μητέρα του αλλά με την υπόσχεση ότι θα γυρίσει να την πάρει. Το κλίμα είναι βαρύ και κανείς δεν επιθυμεί τον αποχωρισμό αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο Μιχάλης δε δέχεται να ζει με το μεροκάματο της μητέρας του. Μόνη λύση είναι να αναζητήσει βοήθεια από τον θείο του, ο οποίος είναι ψαράς στο Νησί των Ιωαννίνων.
Μετά από μία μεγάλη διαδρομή θα φτάσει στο Νησί της λίμνης και τόσο ο θείος του όσο και η γυναίκα του θα τον δεχθούν με ανοιχτές αγκάλες. Η ατεκνία τους δίνει χαρά με τον ερχομό του Μιχάλη στη ζωή τους. Η λίμνη έχει πολλά μυστικά και συχνά ο νέος αναπολεί τις ιστορίες που του έλεγε ο παππούς του για τις γοργόνες και τις νεράιδες που κρύβονται στα νερά και στην όχθη της. Μύθοι και θρύλοι αναβιώνουν στο μυαλό του και το παραμύθι μπλέκεται με την πραγματικότητα.
Στα Ιωάννινα θα αντικρίσει ένα κορίτσι, το οποίο θα ερωτευτεί παράφορα. Μία ματιά γίνεται αρκετή για να πλημμυρίσει η καρδιά του από έντονα συναισθήματα. Ένα παράθυρο τους χωρίζει ενώ σιγά – σιγά ανακαλύπτει ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα που τους κρατάει χωριστά. Το μυαλό του θολώνει από πόθο και μία πληγή ματώνει στην καρδιά του. Γνωρίζει ότι δεν μπορούν να είναι μαζί αλλά η φαντασία του καλπάζει και τον μεταφέρει σε μία άγρια δύνη.
Η Μαργαρίτα, η νεράιδα του, είναι ερωτευμένη με ένα άλλο νεαρό. Όταν η ματιά της θα πέσει στον Μιχάλη ένα σύγκρυο θα πλημμυρίσει την ύπαρξή της παρ' όλη την ομορφιά του. Κάτι πάνω του θα την φοβίσει τόσο που η όψη του και η κορμοστασιά του θα την ταράξει σε όλη την υπόλοιπη ζωή της.
Κάπως έτσι η συγγραφέας θα μας προσφέρει μέσα από αυτό το δεύτερο μυθιστόρημά της μία ιστορία που αγγίζει μια παλιά εποχή γεμάτη μύθους, θρύλους, πλούσια λαογραφικά στοιχεία και ιστορίες πλασμένες μέσα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Τα μυστικά, οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, ο πρόωρος και άδικος χαμός αθώων ανθρώπων, τα κρυμμένα πάθη και η δυστυχία έρχονται να συγκρουστούν με την ευτυχία, την αληθινή αγάπη και τη χαρά με απρόσμενες εξελίξεις στις ζωές των ηρώων. Τελικά, υπάρχει η κατάρα και η ζήλια; Αυτά μπορούν να σκορπίσουν τις ζωές σαν τραπουλόχαρτα προκαλώντας πόνο και εφιάλτες στους αποδέκτες τους;
Αν θέλετε να ανακαλύψετε όλα αυτά τότε πρέπει να διαβάσετε το συγκεκριμένο πόνημα για να διαπιστώσετε οι ίδιοι μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας πληγωμένος άνθρωπος και τι μπορεί να προκαλέσει στο διάβα του κάθε σκοτεινό μονοπάτι που ακολουθεί.
Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, χωρίς να κουράζει ή να προκαλεί ανία στον αναγνώστη. Η ιστορία είναι καλοδουλεμένη και διαφαίνεται όλη η εργασία και η έρευνα της συγγραφέως που χρειάστηκε για να προσφέρει αυτό το αποτέλεσμα στο αναγνωστικό της κοινό. Η γραφή της είναι πιο μεστή από το προηγούμενό της δημιούργημα και καταφέρνει να σε συμπαρασύρει στη θαλασσοταραχή της λίμνης και του μυαλού των ηρώων. Περιμένω εναγωνίως το επόμενό της μυθιστόρημα!





Βασιλική Διαμάντη