Κριτική Βιβλίου "Ζωή μεθόρια" του Θεόδωρου Γρηγοριάδη

Ένα βιβλίο, το οποίο μας μεταφέρει στη μεταπολίτευση. Η Ζωή, καθηγήτρια αγγλικών ζει μία ζωή στα άκρα. Φεμινίστρια, συνδικαλίστρια, αγωνίστρια και αντισυμβατική. Ο Γιάννης μαθητής της, ο οποίος έχει τελειώσει τη σχολή των εμποροπλοιάρχων και ερωτευμένος με την καθηγήτριά του. Γίνεται η σκια της σε κάθε της βήμα, σε κάθε της διασκέδαση. Ο Γιάννης είναι ευαίσθητος, παθιασμένος και τρελά ερωτευμένος.
Μετά από χρόνια αυτός ο έρωτας θα καρποφορήσει και από τις δύο τις πλευρές. Μία βλάβη ενός λεωφορείου θα γίνει η αφορμή για να ξεδιπλωθεί όλο αυτό το πάθος που σιγοκαίει και τους δύο.
Όμως με τη μοίρα ποτέ δεν μπορεί να παίξει. Ένα ατύχημα της Ζωής θα σταθεί η αιτία να απομακρυνθούν και να βγουν στην επιφάνεια φοβίες, τις οποίες δεν περίμενε να είχε ποτέ. Τελικά η άθεη και ατρόμητη Ζωή μεταμορφώνεται σε ένα κοριτσάκι φοβισμένο και χωρίς πάθος.
Η ζωή της τολμηρή και ασυμβίβαστη με την εποχή, στην οποία επιβιώνει με θάρρος και τόλμη. Αυτή η απότομη αλλαγή θα της κοστίσει πολλά στη ζωή της. Θα μπορέσει να της σταθεί ο Γιάννης; Θα αντέξει τη νέα πραγματικότητα; Η Ζωή θα ξαναγίνει η ίδια Ζωή του παρελθόντος;
Μία ιστορία ερωτική με φιλοσοφικά ζητήματα που μας δείχνει ότι τα πάντα είναι εφήμερα, ακόμα και η ίδια μας η ζωή. Πάθος, αγάπη, έρωτας και εσωτερική αναζήτηση. Πόσο δύσκολα συναισθήματα είναι η γαλήνη και η ηρεμία; Πόσο δύσκολα κατακτιούνται; Πόσο εύκολα μπορούμε να τα δουμε να παίρνουν σάρκα και οστά στη ζωή μας; Ακολουθήστε τα βήματα αυτής της γυναίκας και πολλές θα δουν τον εαυτό τους κάτω από το πρίσμα των δικών της αναζητήσεων.





Βασιλική Διαμάντη