Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Συζητώντας με τον Πέτρο Γαλιατσάτο

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Π.Γ.: Δύσκολη ερώτηση, κυρίως επειδή αναφέροντας έναν συγγραφέα, θα αδικήσω πολλούς άλλους. Πω πω, ακούγεται τόσο κοινότυπο αυτό. Για αυτό και εγώ δεν θα πω μόνον έναν, αλλά θα πω έναν ανά κατηγορία. Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
Έλληνας συγγραφέας: Γιάννης Μακριδάκης (Λατρεύω τον τρόπο που γράφει! Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο βιβλίο του.)
Αλλοδαπός συγγραφέας: Daniel Quin. Θεωρώ ότι το βιβλίο του «Ισμαήλ» πρέπει να το διαβάσουν όλοι.
Αστυνομική λογοτεχνία: John Le Carre: «Ο επίμονος κηπουρός».
Φανταστική λογοτεχνία: Joe Hill: «Κουτί σε σχήμα καρδιάς».


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Π.Γ.: Ακόμα πιο δύσκολη ερώτηση. Δεν μπορώ να πω ότι θυμάμαι και εκατό τοις εκατό. Πρέπει όμως να ήταν το «Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ» (Mark Twain) ή το «Ελ Σιντ» (Corneille Pierre).
Θυμάμαι ότι όσο πήγαινα Δημοτικό σχολείο διάβαζα εξωσχολικά βιβλία, αλλά όταν πήγα Γυμνάσιο σταμάτησα το διάβασμα απότομα. Μάλλον ήταν μία αντίδρασή μου στην υπερβολική ύλη των σχολικών βιβλίων. Άρχισα να διαβάζω ξανά βιβλία όταν τελείωσα το Λύκειο.


Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Π.Γ.: Τα πάντα. Γράφω σχεδόν κάθε μέρα. Και δεν γράφω κάθε μέρα γιατί απλά με «τρώει» η καθημερινότητά μου και δεν προλαβαίνω. Όνειρό μου είναι να μπορώ να βγάζω τα προς το ζην από την συγγραφή και να τα παρατήσω όλα, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο στην Ελλάδα. Όχι επειδή βρισκόμαστε εν μέσω μίας κρίσης, αλλά κυρίως επειδή οι Έλληνες δεν διαβάζουν πολύ.





 Ερώτηση 4η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Π.Γ.: Υπήρξε μία περίοδος στη ζωή μου που είχα χάσει το δρόμο μου αλλά και το νόημα που ήθελα να δώσω στη ζωή μου. Έτσι έφτασα σε ένα σημείο καμπής και έπρεπε να αποφασίσω τι τελικά θέλω να κάνω.
Αποφάσισα να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο γραφής, το οποίο δεν ήταν μόνο δημιουργική γραφή αλλά και πολλά άλλα μαζί. Κάπως έτσι μπήκα στο σεμινάριο «Αφήγηση Ζωής» της Κρυσταλίας Πατούλη. Έγραψα, είδα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου, αλλά κυρίως ανακάλυψα το πάθος μου για την γραφή.


Ερώτηση 5η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Π.Γ.: Η ίδια η ζωή. Γνωστών μου, φίλων μου αλλά και η δική μου.
Για να μην φαντάζεστε όμως διάφορα, θα σας το πω. Όχι, δεν έχω τόσο θανάσιμα μυστικά.


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας "Άσπρα γάντια" με δύο λόγια;

Π.Γ.: Τα «Άσπρα Γάντια» είναι το πρώτο μου «παιδί» και δεν μου είναι εύκολο να μιλήσω για αυτό.
Αλλά, με δύο λόγια: Τα «Άσπρα Γάντια» ένα γρήγορο και σκοτεινό νουάρ.


Ερώτηση 7η: Ο Μάικ είναι ένας μπάτλερ. Αλήθεια γιατί μπάτλερ και όχι κάποιο άλλο επάγγελμα;

Π.Γ.: Αυτή η απόφαση ήταν μάλλον και η πιο εύκολη που πήρα σχετικά με τα «Άσπρα Γάντια». Έψαχνα να βρω ένα επάγγελμα που θα μπορούσε να έχει ο ήρωας μου και ταυτόχρονα να μπορεί με άνεση να προσκολληθεί στο προσωπικό ενός πρέσβη. Καθώς ξέρω και αρκετά πράγματα περί του συγκεκριμένου επαγγέλματος, μου ήταν ακόμα πιο εύκολο να γράψω για έναν μπάτλερ.


Ερώτηση 8η: Όλοι οι βασικοί ήρωες έχουν σκοτεινό παρελθόν. Γιατί επιλέξατε να έχουν τόσα κρυμμένα μυστικά;

Π.Γ.: Πιστεύω ότι ελάχιστοι άνθρωποι είναι αυτοί που δεν έχουν μυστικά. Οι περισσότεροι κοινοί θνητοί έχουν. Άλλοι λιγότερα και άλλοι περισσότερα. Έτσι και οι ήρωες αυτού του μυθιστορήματος έχουν τα μυστικά τους. Και βασικά δεν έχουν κρυμμένα μυστικά, δεν είναι τα μυστικά αυτά που τους κυνηγάνε, οι επιλογές που ακολούθησαν στο παρελθόν τους κυνηγάνε και τους στοιχειώνουν.


Ερώτηση 9η: Η όλη ιστορία έχει να κάνει με το ασίγαστο μίσος δύο αντρών. Πιστεύετε ότι πρέπει να προσκολλάμε στο παρελθόν και να διψάμε για εκδίκηση;

Π.Γ.: Οι περισσότεροι άνθρωποι προσκολλάνε στο παρελθόν και το κατηγορούν για τη ζωή τους. Δεν είμαι αυτής της αντίληψης, γενικά δεν μου αρέσει να κατηγορώ, ούτε το παρελθόν, ούτε όμως και άλλους, για ότι συμβαίνει στη ζωή μου.
Η εκδίκηση δεν είναι καλή, γιατί όταν προσπαθείς να εκδικηθείς, χάνεις την ίδια τη ζωή σου. Χάνεις το σήμερα για κάτι που έγινε στο παρελθόν. Το παρελθόν είναι παρελθόν. Δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε όμως να το αποδεχτούμε, να μάθουμε από αυτό και να προχωρήσουμε μπροστά χωρίς να κάνουμε πάλι τα ίδια λάθη.


Ερώτηση 10η: Σας δυσκόλεψε η μετάβαση από το παρελθόν στο παρόν και αντίστροφα;

Π.Γ.: Όχι, καθόλου. Η ιστορία εξελίχτηκε απρόβλεπτα εύκολα. Όταν τέλειωσα με το πρώτο κείμενο, το ξαναδιάβασα και έκανα ορισμένες αλλαγές, ενώ πρόσθεσα και μερικά ακόμα στοιχεία, αλλά γενικά η μετάβαση από το παρελθόν στο μέλλον και αντίστροφα ήταν πολύ εύκολη τελικά.


Ερώτηση 11η: Το όλο βιβλίο σας μας προσφέρει μία κινηματογραφική πλοκή αμερικάνικης ταινίας. Πολύ θανατικό, ωμή βία και πολύ αμερικάνικος τρόπος σκέψης. Από που προέκυψε όλη αυτή η επιρροή;

Π.Γ.: Δεν θεωρώ ότι είναι τόσο πολύ αμερικάνικος τρόπος σκέψης, όσο τρόπος σκέψης του 21ου αιώνα. Αυτό υπάρχει παντού τριγύρω μας, όχι μόνο στα βιβλία και στις ταινίες. Από την άλλη, ήθελα να γράψω ένα βιβλίο που δεν θα χάσει τον ρυθμό του, που δεν θα κάνει κοιλιά κάπου στα μισά.
Από την άλλη, σίγουρα με επηρεάζουν και τα βιβλία που διαβάζω, αλλά και οι ταινίες και σειρές που παρακολουθώ.


Ερώτηση 12η: Τα βιώματα του παρελθόντος αλλάζουν το χαρακτήρα των ανθρώπων, το ίδιο συνέβη και στον Μάικ. Πόσο εύκολο πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;

Π.Γ.: Δεν είναι καθόλου εύκολο, πιστέψτε με. Και το λέω αυτό με σιγουριά, γιατί και εγώ πέρασα από τα ίδια στάδια. Αν και με ακολουθούσε το παρελθόν μου και θα μπορούσα να παραμείνω προσκολλημένος σε αυτό, προτίμησα τελικά να κάνω ένα άλμα και να αλλάξω. Και άλλαξα πολύ τα τελευταία χρόνια.
Επομένως, μπορεί να μην είναι εύκολο, δεν είναι όμως και ακατόρθωτο. Θέλει υπομονή και πολύ προσπάθεια.


Ερώτηση 13η: Κάποια στιγμή βλέπουμε να βγαίνει στην επιφάνεια η αλήθεια. Πόσο δύσκολο είναι να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στους άλλους αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό;

Π.Γ.: Είναι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να είναι αρεστοί στους συνανθρώπους τους. Αυτό τους κάνει να υποδύονται ρόλους και να λένε ψέματα, ή να μην λένε όλη την αλήθεια. Και, εφόσον ξέρεις ότι δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν είσαι ειλικρινής ούτε με τον εαυτό σου. Και τότε παραμυθιάζεσαι. Βρίσκεσαι σε έναν κόσμο παραμυθιού, όπου τίποτα δεν είναι πραγματικό, ούτε καν τα συναισθήματά σου. Και εντάξει. Πόσο μπορεί αν αντέξει κάποιος έτσι; Κάποιοι αντέχουν πολύ, άλλοι λιγότερο. Αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι αυτή η κατάσταση είναι κάτι που στο τέλος θα φανεί και τότε όλοι θα πρέπει και να παραδεχτούν ποια είναι η αλήθειά τους, αλλά και να δικαιολογηθούν γιατί την έκρυβαν τόσο καιρό.
Και εγώ έτσι ήμουν. Το ίδιο ακριβώς. Όταν βγήκα από τον ψεύτικο κόσμο μου και άλλαξα, αποφάσισα να μιλήσω ειλικρινά για αυτά που βλέπω και ακόμα περισσότερο για αυτά που νιώθω. Επειδή άλλαξα, οι φίλοι και γνωστοί μου άρχισαν να απομακρύνονται από δίπλα μου. Στην αρχή αυτό με πόνεσε λίγο, κατέληξα όμως να λέω: «Καλύτερα είναι να βρίσκονται δίπλα μου λίγοι, αλλά αληθινοί άνθρωποι. Που με αγαπάνε για αυτό που είμαι».


Ερώτηση 14η: Έχουμε εκτός από τον κεντρικό ήρωα, τον Μάικ, και δευτερεύοντες αλλά καταλυτικούς. Τον κυρ Γιώργο, τον πρέσβη Κρούγκερ και τον Ιβάν. Ένα βιβλίο αμιγώς αντρικό, μιας και όλοι οι βασικοί ήρωες είναι άντρες και όλοι τους ζουν μέσα στη βία. Ενώ από την άλλη οι γυναίκες σαν κεντρικές ηρωίδες είναι απούσες. Γιατί δε σκεφτήκατε να βάλετε και κάποιο ιδιαίτερα ενεργητικό και βασικό γυναικείο χαρακτήρα μέσα;

Π.Γ.: Θεωρώ ότι το γυναικείο στοιχείο υπάρχει στο βιβλίο «Άσπρα Γάντια», ίσως με ένα διαφορετικό από τον συνηθισμένο τρόπο.
Από την μία, ήθελα κυρίως να δείξω ότι σε αυτό το τρόπο ζωής δεν χωράνε και, δεν επιλέγουν, πολλές γυναίκες. Από την άλλη, ξέρω ότι, στην συνέχεια του συγκεκριμένου βιβλίου, θα υπάρξουν ορισμένες γυναίκες που θα έχουν ιδιαίτερα ενεργητικό ρόλο.


Ερώτηση 15η: Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι οι αναγνώστες θα πρέπει να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Π.Γ.: Επειδή θα περάσουν ορισμένες ωραίες στιγμές και επειδή θα μάθουν (πιθανώς) ορισμένα πράγματα για την ιστορία των Μπόερς.


Ερώτηση 16η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες;

Π.Γ.: Διαβάστε όσα περισσότερα βιβλία μπορείτε. Αγοράστε τα, δανειστείτε τα, βρείτε τρόπο και διαβάστε βιβλία. Το διάβασμα ανοίγει τους ορίζοντές μας και μας δείχνει επιπλέον προοπτικές.


Ερώτηση 17η: Πείτε μας λίγα λόγια για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα.

Π.Γ.: Είναι και πάλι ένα αστυνομικό νουάρ μυθιστόρημα.
Η ιστορία εξελίσσεται την δεύτερη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα.
Ήρωες είναι τρεις μεσήλικες φίλοι, κολλητοί θα έλεγα. Ο καθένας έχει φτιάξει, ή προσπαθεί να φτιάξει, τη ζωή του. Οι δύο έχουν οικογένεια, ο τρίτος όχι. Ο ένας είναι πρώην αστυνομικός, τώρα εργάζεται ως ιδιωτικός ερευνητής, ο δεύτερος είναι πρώην χημικός και ιδιοκτήτης μπαρ στο τώρα, ενώ ο τρίτος εργάζεται ως σωματοφύλακας σε διάφορους επώνυμους.
Όλοι τους έχουν διαφορετικές απόψεις για την ζωή και για όσα συμβαίνουν, άλλες φορές τσακώνονται, άλλες συμφωνούν. Η φιλία τους, παρόλα αυτά καλά κρατεί. Η ιστορία τους ξεκινάει από το γυμνάσιο και εξελίσσεται στο σήμερα. Η κρίση και η πολιτικές ιδεολογίες κυριαρχούν και προκαλούν.
Και σε αυτό το βιβλίο θα υπάρχει η απουσία της δυναμικής και ενεργητικής γυναίκας, τουλάχιστον μέχρι την τελευταία ανατροπή. Εκεί ξεκαθαρίζουν όλα και αποδεικνύεται ότι το πρώτο (και τελευταίο) λόγο σε όλη την ιστορία θα έχει μία γυναίκα.


Ο Πέτρος Γαλιατσάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Τέλειωσε τη Σιβιτανίδειο Σχολή, σπούδασε Τουριστικές Επιχειρήσεις στο ΤΕΙ της Αθήνας και εργάστηκε για πολλά χρόνια σε ξενοδοχεία και τουριστικούς οργανισμούς. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ανεξάρτητος σύμβουλος τουριστικών επιχειρήσεων και παραδίδει μαθήματα σε σχολές που έχουν άμεση σχέση με την επαγγελματική του εμπειρία. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Ζει στο Παγκράτι. Το 'Aσπρα γάντια είναι το πρώτο του βιβλίο.
Το βιβλίο του "Άσπρα γάντια" κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.



"Άσπρα γάντια"
Ισπανία, Ολλανδία, Βρετανία, Νότια Αφρική…
Τα γεγονότα του παρελθόντος είναι πολύ έντονα και πολύ σκοτεινά
– κανείς δεν µπορεί να µείνει ανεπηρέαστος.

Ο Μάικ Ζάκρος, σπουδαγµένος µπάτλερ και κοσµοπολίτης, βρίσκεται εδώ και µερικά χρόνια στο Λονδίνο, στην υπηρεσία της βασιλικής οικογένειας. Όλα κυλούν ήρεµα µέχρι την ηµέρα που χτυπάει το τηλέφωνο.
Ο κυρ Γιώργος, ένας γνωστός του από την Ελλάδα, του ζητάει να γυρίσει στην Αθήνα για να ξεπληρώσει κάποιο παλιό του χρέος.Ο κυρ Γιώργος είναι ο πιο ισχυρός µαφιόζος της χώρας. Ο Μάικ του χρωστάει τη ζωή του (και πολλές χιλιάδες ευρώ). Αποστολή του είναι να προσληφθεί στην κατοικία του πρέσβη της Αφρικής και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Μια παλιά βεντέτα και ένα τεράστιο µίσος χωρίζει τους δύο άντρες. Ο Μάικ θα βρεθεί ανάμεσά τους, µπλεγµένος περισσότερο από όσο είχε φανταστεί.

Ένα σκοτεινό µυθιστόρηµα, γραµµένο µε κινηµατογραφικό ρυθµό, µε έντονη δράση, γρήγορες εναλλαγές, πολλά πρόσωπα, αναπάντεχες ανατροπές και πολλά κρυµµένα µυστικά. Ένα ξεκαθάρισµα λογαριασµών µε φόντο τη σηµερινή Αθήνα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου