Κριτική Βιβλίου “Μουτότο 2” της Σοφίας Χατζή

Μετά το Μουτότο, έρχεται το Μουτότο 2, η συνέχεια του πρώτου βιβλίου, μία ακόμα περιπέτεια του αγαπημένου μας παιδικού ήρωα της Σοφίας Χατζή. Πλέον ο Μουτότο, στα σουαχίλι σημαίνει παιδί, έχει βαφτιστεί και έχει λάβει το όνομα Κοσμάς. Ο ίδιος είναι ορφανός και μαζί με την αδερφή του, Κιλόκο, θα μείνουν στην ιεραποστολή όπως και πολλά άλλα παιδιά, άλλα ορφανά και άλλα φτωχά. Μόλις τελειώσει η σχολική χρονιά τα παιδιά θα περιπλανηθούν στη σαβάνα.
Εκεί θα αντιμετωπίσουν διάφορες δυσκολίες αλλά και ιδιαίτερες περιπέτειες. Από τη μία θα έχουν τη φυλάκιση τόσο του μπαμπα (πατήρ) Νεκτάριου όσο και όλης της αποστολής. Με θάρρος, υπομονή και στωικότητα ο μπαμπα Νεκτάριος θα διδάξει στα παιδιά ότι είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να μη χάνουμε τη πίστη μας. Οι περιπέτειες που θα ζήσει όλη η ιεραποστολή θα είναι πολλές. Μερικές από αυτές θα είναι αυτή με τον ιπποπόταμο, τη μαλάρια και τα επικίνδυνα μανιτάρια.
Όλο το βιβλίο είναι τροφή για σκέψη και κριτική ματιά για τη ζωή, τη φιλία και τη θυσία. Η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση, η στοργή και η αγάπη θα διδάξουν παιδιά και ενήλικες για το πώς θα πρέπει να βλέπουμε τη ζωή και τους ανθρώπους. Και μιλάω για παιδιά και για ενήλικες γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να ανήκει στη παιδική λογοτεχνία, αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν μπορούν να το διαβάσουν και άλλες ηλικιακές ομάδες. Άλλωστε, πολλές φορές το έχω πει ότι τα πιο διδακτικά βιβλία είναι αυτά, τα οποία ανήκουν στη παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Και ναι! Αξίζει να το διαβάσετε ή να το δωρίσετε σε ένα παιδί και όχι μόνο! Όποιος αγαπάει το βιβλίο και δη αυτά που εμπεριέχουν διδάγματα οφείλουν να το διαβάσουν!




Βασιλική Διαμάντη