Κριτική Βιβλίου “Ο χάρτης του κόσμου στο μυαλό σου” της Λίλας Κονομάρα

Κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι τρία άτομα. Ο πατέρας Βασίλης και τα δύο του παιδιά, Εύα και Άρης. Κάθε κεφάλαιο είναι σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση και αφηγητής ένας εκ των τριών ηρώων. Ο Βασίλης είναι φαρμακοποιός στο επάγγελμα, η Εύα είναι ιατρική ερευνήτρια σε μία φαρμακευτική εταιρεία και ο Άρης είναι ένας μαθητής Λυκείου.
Μία σχολική εκδρομή θα αποβεί μοιραία για ένα κορίτσι. Αυτό το γεγονός θα στοχοποιήσει όλη την οικογένεια λόγω του εργασιακού τους τομέα και φυσικά και η Εύα θα κατηγορηθεί για την εξαφάνιση φιαλιδίων μορφίνης από το εργαστήριό της. Όλες οι υποψίες πέφτουν πάνω στα τρία αυτά πρόσωπα και γίνονται οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κοινωνίας. Η αστυνομία παρακολουθεί στενά τους “ένοχους” και προσπαθεί να βγάλει εις πέρας αυτή την αποστολή.
Κάθε αφήγηση αντανακλάται ανάλογα με την ηλικία, τις επιρροές, τις πεποιθήσεις, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής. Έτσι, στα κεφάλαια του Βασίλη θα συναντήσουμε τις στερεότυπες τοποθετήσεις του, τη φιλοσοφία του, την εκμηδένιση των ανθρώπων γιατί οι απόψεις τους διαφοροποιούνται αλλά και την κατηφόρα που παίρνει η προσωπική του ζωή. Ο χαρακτήρας του είναι αδιάλλακτος, μίζερος, αρνητικιστής, προσκολλημένος στο παρελθόν και στη χαμένη του αγάπη.
Στα κεφάλαια της Εύας, τη βλέπουμε να ζει στον δικό της αποκομμένο κόσμο. Η μόνη της φίλη τόσο διαφορετική από την ίδια. Όλη της η μέχρι τώρα πορεία, εκτός από τα χρόνια της εφηβείας της, έχει να κάνει με τα βιβλία, την ιατρική, τις μελέτες και την έρευνα. Οι απολαύσεις της ζωής είναι μηδαμινές. Μοναδική της απόδραση είναι οι έξοδοι με τη φίλη της. Ώσπου, κάποια στιγμή θα νοιώσει τον έρωτα και θα αφοσιωθεί σε αυτόν. Εκεί, θα καταλάβει πόσο χαμένη πήγε η ζωή της και θα προσπαθήσει να ξεκινήσει μία νέα διαδρομή όπου ο συνδυασμός δουλειάς και προσωπικής ζωής θα της αλλάξει τη φιλοσοφία της.
Ενώ στα κεφάλαια του Άρη η γλώσσα γίνεται νεανική, αιχμηρή, εριστική και με πολλά στοιχεία αργκό. Η μουσική ταξιδεύει στο αίμα του και είναι ο λόγος για τον οποίο ζει και αναπνέει. Η κιθάρα είναι η λατρεία του και η ροκ μουσική το ναρκωτικό του.
Όλη η ιστορία είναι δομημένη στη σύγχρονη Αθήνα με τα πολλά προβλήματά της. Τα χάπια, τα ναρκωτικά, οι παρανομίες γίνονται τα βασικά θέματα που θίγει η συγγραφέας μέσα από την ιστορία του βιβλίου της. Επίσης, δεν περνάει απαρατήρητη και η μελέτη της πάνω στα θέματα της βιοϊατρικής μηχανικής και της βιοηθικής.
Ξεκινώντας το διάβασμα δεν κατάλαβα πότε είχα φτάσει στη μέση του βιβλίου, πράγμα που με εξέπληξε. Ο λόγος έρεε γρήγορα, χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη ή να του προκαλεί ανία και βαρεμάρα.
Το ψυχολογικό πλαίσιο, στο οποίο τοποθέτησε τους ήρωές της είχε τόσο ενδιαφέροντα στοιχεία που σε άφηνε σε επαγρύπνηση και σε μία συνεχή αναζήτηση της συνέχειας της ιστορίας. Όπως επίσης και οι γνώσεις της πάνω στα καλλιτεχνικά δρώμενα των τελευταίων δεκαετιών σε χώρες ευρωπαϊκές, στους δρόμους, μαγαζιά και συμπεριφορές ανθρώπων ξένων πόλεων αλλά και της ζωής των ανθρώπων που κατοικούν σε χωριά.
Αναμφισβήτητα με εξέπληξε θετικά και μου δημιούργησε ένα ευχάριστο, αναγνωστικά, διήμερο προσφέροντάς μου τροφή για σκέψη, συλλογισμό, προβληματισμό και εντρύφηση σε νέους όρους και δρόμους που αγνοούσα.





Βασιλική Διαμάντη