Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Α.Θ.: Αγαπώ πολύ τα βιβλία του Benji Davie και του Dr. Seuss.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Α.Θ.: Κοιμήσου Ορέστη του Μάνου Κοντολέων από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Ήμουν πολύ μικρή και θυμάμαι να χαζεύω τις μεγάλες στρογγυλές φιγούρες της ιστορίας και τα ζεστά σκούρα χρώματα της εικονογράφησης!
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Α.Θ.: Είχα από πολύ μικρή την ανάγκη να γράφω όσα σκέφτομαι και να φτιάχνω διάφορες περιπέτειες στο κεφάλι μου με πρωταγωνίστρια εμένα αλλά και διάφορους ήρωες που επινοούσα. Ήταν μια ανάγκη που δεν μπορούσα να κατευνάσω, που θα με έπνιγε αν δεν την ικανοποιούσα. Δεν σημαίνει ότι έγραφα πάντα κάτι άξιο να μοιραστεί, αλλά έγραφα πάντα κάτι. Αυτό το «κάτι» καθώς περνούσε ο καιρός μπήκε σε μια τάξη, οργανώθηκε και με τα χρόνια έγινε ιστορίες, εικόνες, βιβλία, παραστάσεις, τραγούδια και πολλά πολλά άλλα…
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο”;
Α.Θ.: Θα έλεγα πως είναι μια ιστορία που γράφτηκε για τα παιδιά ώστε να την ακούσουν οι μεγάλοι. Ή μήπως το αντίθετο; Δεν έχω καταφέρει ακόμα και εγώ να το αποσαφηνίσω μέσα μου… Μια ιστορία τρυφερή και συγκινητική, με σκοπό να φωτίσει την μοναδικότητα μας, την καθοριστική σημασία που έχει η αγάπη που παίρνουμε από το περιβάλλον μας και την σπουδαιότητα του να έχουμε πίστη στον εαυτό μας.
Ερώτηση 5η: Η μοναδικότητα είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία του κάθε πλάσματος. Γιατί ο καθένας δε βλέπει πόσο διαφορετικός και ξεχωριστός είναι; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;
Α.Θ.: Προσπαθώ να βλέπω αισιόδοξα τον κόσμο-όσο είναι δυνατόν με όσα συμβαίνουν γύρω μας τελευταία-και να πιστεύω πως τα παιδιά αλλάζουν, ο κόσμος όλος αλλάζει και αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την μοναδικότητα μας σαν αυτό που πραγματικά είναι: αυτονόητη και αδιαπραγμάτευτη . Όσοι ακόμα αδυνατούν να φτάσουν αυτή τη σπουδαία γνώση, ίσως-λέω ίσως-μέσα τους ψάχνουν την αγάπη που δεν πήρανε και το δρόμο που δεν τους δείξανε.
Ερώτηση 6η: Πίστη στον εαυτό του, ένα σπουδαίο κεφάλαιο της ψυχολογίας. Πώς μπορεί κάποιος να τη χτίσει και να συνεχίσει την πορεία της ζωής του πάνω σε αυτή;
Α.Θ.: Η πίστη στον εαυτό μας περνά μέσα από την αγάπη, την συγχώρεση και την ευγνωμοσύνη. Αγάπη και αποδοχή γ’ αυτό που είμαστε, συγχώρεση για όσα λάθη έχουμε κάνει και ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε ήδη και για όσα με κόπο αποκτήσαμε. Από την άλλη δεν ξέρω κιόλας… Σκέψεις κάνω και εγώ… Θα ήταν ωραία να είχα όλες αυτές τις απαντήσεις.
Ερώτηση 7η: Οτιδήποτε δεν είναι συνηθισμένο γίνεται βορράς στις ορέξεις του κοινωνικού συνόλου. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Α.Θ.: Ας πάρουμε για παράδειγμα την ιστορία του μικρού μου ελέφαντα. Κάποτε αναρωτήθηκε «τι θα γίνω τι θα γίνω, σαν μεγαλώσω και παχύνω»; Και ενώ όλοι του έλεγαν πως πρέπει να γίνει ελέφαντας, εκείνο προτίμησε να γίνει κάτι άλλο. Χωρίς να ξέρει τι ακριβώς. Αυτή και μόνο η σκέψη αναστάτωσε όλη την αγέλη-που ακούστηκε ένας ελέφαντας να θέλει να γίνει κάτι άλλο πέρα από ελέφαντας. Σαν να λέμε βραχυκύκλωσε το σύστημα και ανέτρεψε την κανονική πορεία των πραγμάτων. Η αρχηγός αναστατώθηκε. Κι αν θελήσουν και οι άλλοι ελέφαντες να γίνουν κάτι άλλο, ως που θα φτάσει αυτή η «ανυπακοή» ίσως να αναρωτήθηκε. Καταλαβαίνει λοιπόν πως θα είναι δύσκολο να ελέγχει μια τέτοια ξεχωριστή αγέλη και ίσως να μην μπορεί πια να είναι η αρχηγός τους. Από την άλλη, οι υπόλοιποι ελέφαντες φαίνεται να είναι πολύ καλά βολεμένοι και ήσυχοι σε μια απλή και κανονική ροή της ελεφαντίσιας του ζωής. Όλοι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε ελέφαντες. Και αν κάποιος θελήσει κάτι άλλο και ας μη ξέρει τι ακριβώς, ίσως θα πρέπει να ξεβολευτούμε, να αναστατωθούμε, να αλλάξουμε , να προχωρήσουμε, να εξελιχθούμε και εμείς έχουμε μάθει απλά να είμαστε ελέφαντες. Και κάπως έτσι το ασυνήθιστο, βαφτίζεται διαφορετικό και αρχίζει να ενοχλεί και να ξεβολεύει.
Ερώτηση 8η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Α.Θ.: Θα ήθελα να πω όσα μου ψιθυρίζει ο μικρός μου ελέφαντας στ’ αυτί:
«Άσε τον εαυτό σου να γεμίσει βούλες!
Γίνε μικρό μα και μεγάλο
γίνε αυτό το κάτι άλλο»!
Ερώτηση 9η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Α.Θ.: Προς το παρόν χορεύω και τραγουδώ μέσα από το βιβλίο μου «Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
Μπορείτε να με βρείτε στα social media
αλλά και στο site μου fannieth.wixsite.com/website
για να μαθαίνετε όλα τα νέα για τις αφηγήσεις μου και τα βιβλία μου.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!!
Η Άννη Θεοχάρη είναι απόφοιτος δραματικής σχολής και ασχολείται με αφηγήσεις και δραματοποιήσεις παραμυθιών πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές και μουσικές παραστάσεις και έχει διδάξει θεατρικό παιχνίδι σε δημόσια ΙΕΚ και σε χώρους για παιδιά. Ήταν μέλος του βασικού θιάσου στην μουσικοθεατρική παράσταση του Φοίβου Δεληβοριά «Η ταράτσα του Φοίβου» στην πρώτη εντυπωσιακή της χρονιά καθώς και φέτος τη βλέπουμε ως Μένη στην τηλεοπτική σειρά του ALPHA «Μην αρχίσεις τη μουρμούρα». Έχει γράψει έξι βιβλία που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λιβάνη
«Που πάει ένα μπαλόνι όταν φεύγει από το χέρι σου»
«Ένας ξεχωριστός φίλος»
«ο Σιτάρι»
«Μέλση η βασίλισσα του κεριού και του μελιού»
«Για πάντα Χριστούγεννα»
«Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω»
και έχει εικονογραφήσει η ίδια τα δύο τελευταία της βιβλία.
(2019) Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο, Ελληνοεκδοτική
(2015) Για πάντα Χριστούγεννα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2015) Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2014) Μέλση, η βασίλισσα του κεριού και του μελιού, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2012) Το σιτάρι, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2010) Ένας ξεχωριστός φίλος, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2009) Που πάει ένα μπαλόνι όταν φεύγει από το χέρι σου, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο
"Είναι στ’ αλήθεια τόσο ωραίο
να είσαι κάτι το σπουδαίο,
μέσα στα ζώα το πιο μεγάλο,
μα εγώ θα γίνω κάτι άλλο!"
Τραγουδάει ένας μικρός ελέφαντας...
Ποιος θα τον εμποδίσει και ποιος θα σταθεί στο πλάι του;
Μια ιστορία για τη μοναδικότητά μας και την πίστη στον εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου