Συζητώντας με τη Βίβιαν Φόρτη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Β.Φ.: Είναι πολλοί εκείνοι που θαυμάζω και αγαπώ, αλλά η καρδιά μου ανήκει στον Victor (Hugo), πάντα και για πάντα.


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Β.Φ.: Δεν θυμάμαι. Διάβαζα πριν πάω σχολείο. Πάντως το πρώτο βιβλίο που λάτρεψα ήταν «Οι Μικρές Κυρίες» της Louise Alcotte.


Ερώτηση 3η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Β.Φ.: Εικόνες που «χόρευαν» στο μυαλό μου και με στοίχειωναν χρόνια πολλά. Κι ένα έναυσμα. Μία εκδρομή με ένα ποταμόπλοιο στη γειτονιά του Φοίβου και της πρώτης Δάφνης, πάνω στα μυθικά ύδατα του ποταμού Πηνειού, που ήταν και ο πατέρας της κατά τη Μυθολογία μας.


Ερώτηση 4η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Β.Φ.: Μύηση, μαγεία, βύθισμα σε ένα κόσμο διαφορετικό, εντός μου.


Ερώτηση 5η: Όταν γράφετε ένα βιβλίο και φτάνετε στο τέλος της ιστορίας ποια συναισθήματα σας γεννιούνται;

Β.Φ.: Λύτρωση και ευτυχία. Κι ένα … «οκ… το ‘κανες κι αυτό!».


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο με δύο λόγια;

Β.Φ.: Μαγικό, σκοτεινό, ανατριχιαστικό, ηρωικό. Ζητώ συγνώμη αν ακούγομαι αμετροεπής.


Ερώτηση 7η: Στο πρώτο βιβλίο σας "Μύθος" βλέπουμε τη Δάφνη ως ένα νεαρό κοριτσόπουλο, σχεδόν παιδί, αλλά με πολύ ώριμη και συγκροτημένη σκέψη και στο δεύτερο βιβλίο σας, την βλέπουμε να μεταμορφώνεται σε ολοκληρωμένη και "σοφή" γυναίκα. Πόσο δύσκολο ήταν να κάνετε αυτή τη μεταμόρφωση;

Β.Φ.: Την υπέστην και η ίδια αυτή τη μεταμόρφωση τα τελευταία πέντε χρόνια, καθώς οφείλω να παραδεχτώ ότι μόλις εγκατέλειψα - με πόνο καρδιάς- την παρατεταμένη εφηβεία μου. Ως εκ τούτου δεν ήταν δύσκολο να περιγράψω καταστάσεις, που ήξερα ακριβώς πώς ήταν. Τώρα αν έγινα πιο σοφή… τι να πω. Σίγουρα είμαι πιο υποψιασμένη!


Ερώτηση 8η: Το βιβλίο σας "Μύθος" είναι ένα βιβλίο, στο οποίο υμνείται ο έρωτας και η αγάπη. Πόσο σημαντικά είναι αυτά τα δυο στη ζωή σας;

Β.Φ.: Ο Έρωτας είμαι κινητήριος δύναμη. Είναι η αρχή των πάντων. Δεν θα είχα κάνει τίποτα, από όσα έχω κάνει στη τρελή αυτή πορεία της ζωής μου, αν δεν υπήρχε ο Έρωτας εκεί, παρών! Η δε, Αγάπη… Θα σας πω τι λέω στους μαθητές μου: «Όταν μεγαλώσετε πολύ – πολύ και κοιτάξετε πίσω σας, θα καταλάβετε ότι αυτό που αξίζει, αυτό που μένει σε αυτή τη ζωή είναι η Γνώση και η Αγάπη. Επενδύστε εκεί».


Ερώτηση 9η: Το δεύτερο βιβλίο σας το ονομάσατε "Έρεβος". Εκτός από την κυριολεκτική της σημασία, υπήρξε κάποιος άλλος λόγος που σας ενέπνευσε να δώσετε έναν τόσο μυστηριώδη και "σκοτεινό" τίτλο στο βιβλίο σας;

Β.Φ.: Έχω νιώσει πως είναι να σε τυλίγει το Έρεβος. Ένιωσα, λοιπόν, έως τα μύχια της ψυχής μου τα συναισθήματα της Δάφνης. Δεν θα μπορούσα να ονομάσω το βιβλίο μου διαφορετικά.


Ερώτηση 10η: Στο "Έρεβος" βλέπουμε τον πόνο της μητέρας όταν απαγάγουν τα παιδιά της. Πόσο δύσκολο σας ήταν να το αποδώσετε στο βιβλίο, όντας και εσείς μητέρα δύο παιδιών;

Β.Φ.: Πολύ δύσκολο. Ασύλληπτα δύσκολο. Έγραφα και έκλαιγα.


Ερώτηση 11η: Στο τρίτο, και τελευταίο βιβλίο της τριλογίας σας, "Άθλος" θα δούμε τη Δάφνη να τα βάζει με όλους για να σώσει τους Δώδεκα από τη Λήθη. Πόσο δύσκολο ήταν να καταφέρετε να γράψετε όλες αυτές τις διαδικασίες, τις οποίες έπρεπε να περάσει;

Β.Φ.: Όπως σε κάθε κομμάτι της τριλογίας μου έπρεπε να μελετήσω πολύ σκληρά για αποδοθεί όλο αυτό το ταξίδι προς την Κάθαρση με τρόπο αληθοφανές και χωρίς ανακρίβειες σε σχέση με τα μυθολογικά στοιχεία και τις θεωρίες, αλλά και τους τόπους (πραγματικούς ή μυθικούς - φανταστικούς) όπου διαδραματιζόταν όλη αυτή η περιπέτεια. Ναι ήταν δύσκολο. Αλλά όπως κάθε φορά ήταν ένα υπέροχο ταξίδι στον κόσμο της Γνώσης. Κι αυτό είναι αρκετό, είναι πάντα αρκετό.


Ερώτηση 12η: Στον "Άθλο" βλέπουμε πολλές σημαντικές προσωπικότητες όπως η Ολυμπιάδα, ο Ηρακλής, ο Αγησίλαος και πολλούς άλλους να στέκονται στο πλευρό της Δάφνης. Θα θέλατε να ήσασταν στη θέση της και να τους γνωρίζατε από κοντά;

Β.Φ.: Να σας εκμυστηρευτώ κάτι; Έχω περάσει τόσες ώρες μαζί τους που νιώθω σαν να τους ξέρω, σαν να είναι δικοί μου άνθρωποι.


Ερώτηση 13η: Είστε γνώστρια της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας και μας δώσατε πολλές πληροφορίες για τους Δώδεκα και όχι μόνο. Πως γεννήθηκε αυτή η τεράστια αγάπη σας για αυτή την εποχή της αρχαίας Ελλάδας;

Β.Φ.: Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε ένα σπίτι όπου όλοι διαβάζαμε πολύ. Ειδικά η Μυθολογία είχε την τιμητική της. Θυμάμαι ένα πράσινο δερματόδετο βιβλίο που είχε ως τίτλο «Οι Δώδεκα Θεοί του Ολύμπου». Στην πραγματικότητα εκεί πρωτοδιάβασα την ιστορία του Απόλλωνα και της Δάφνης. Και εδώ θα ήθελα να τονίσω ως εκπαιδευτικός το πόσο σημαντικό είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά σε περιβάλλον που προάγει τη γνώση και τη μόρφωση με την ευρύτερη έννοια του όρου.


Ερώτηση 14η: Ποια ήταν η κινητήρια δύναμη της Δάφνης για να προσπαθήσει να βγάλει από τη Λήθη τους Δώδεκα;

Β.Φ.: Μα… ο Άθλος, αυτός καθ’ αυτός! Το πάθος να τον φέρει εις πέρας. Και φυσικά η Αγάπη. Πάντα η Αγάπη.


Ερώτηση 15η: Βλέπουμε στο τέλος κάθε κεφαλαίου, πως λειτουργεί και τι σκέφτεται ο καθένας από τους Δώδεκα μέσα στη Λήθη, την οποία βρίσκεται. Βλέπουμε επίσης να ξεδιπλώνεται ο κάθε χαρακτήρας και να μαθαίνουμε τις κρυφές του σκέψεις και επιθυμίες. Πόσο σημαντικό είναι να μπορεί κάποιος να κάνει μία εσωτερική συζήτηση με τον ίδιο του τον εαυτό;

Β.Φ.: Το να κάνει κανείς «βουτιά», όπως συνηθίζω να λέω στον εαυτό του είναι μία πολύ δύσκολη διαδικασία. Προσωπικά έχω κάνει τεράστια πορεία αυτογνωσίας με διαδικασίες δύσκολες και συχνά επώδυνες, αλλά λύτρωση που επέρχεται μετά είναι απίστευτο συναίσθημα. Και τότε καταλαβαίνει κανείς ότι άξιζε τον κόπο!


Ερώτηση 16η: Πόσο δύσκολο σας ήταν να γράψετε το τέλος στο τελευταίο σας βιβλίο, με το οποίο ολοκληρώνετε την εξαιρετική αυτή τριλογία;

Β.Φ.: Κατ’ αρχήν ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό του έργου μου. Λοιπόν, η συγγραφή ήταν για εμένα πάντα μία διαδικασία αβίαστη και χειμαρρώδης. Αισθανόμουν τις λέξεις να κυλούν σχεδόν από τα δάχτυλά μου. Δυσκολευόμουν να τις περιορίσω όχι να γράψω. Παρόλα αυτά, το τελευταίο βιβλίο από τη μέση και μετά με δυσκόλεψε. Αλλά ήταν σημαντικό για εμένα που το ένιωσα κι αυτό. Τώρα ξέρω τι σημαίνει «Δεν μπορώ να γράψω» και αυτό είναι πολύτιμό!


Ερώτηση 17η: Στο τελευταίο σας βιβλίο, έχω παρατηρήσει ότι μας παραθέτετε πράγματα από την πραγματική ζωή και κομμάτια που διαδραματίζονται στη χώρα μας. Οι "άθλοι" που καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε θεωρείτε ότι μπορούν να επιτευχθούν;

Β.Φ.: Οι Άθλοι είναι εκεί. Εμείς οφείλουμε να τους φέρουμε εις πέρας! Τελεία και παύλα!


Ερώτηση 18η: Τι θεωρείτε ότι είναι πιο σημαντικό η μάχη και η προετοιμασία της ή η νίκη;

Β.Φ.: Το ταξίδι είναι πάντα σημαντικό. Η προετοιμασία για τη μάχη είναι υπέροχο πράγμα! Μαγικό! Αλλά τίποτα δεν είναι σαν τη γεύση που αφήνει η στιγμή που ψιθυρίζεις στον εαυτό σου: «Νενικήκαμεν»!


Ερώτηση 19η: Ο κάθε άνθρωπος δίνει καθημερινά τους δικούς του άθλους. Τι θα θέλατε να τους πείτε;

Β.Φ.: Μια συμβουλή, αν μου επιτρέπετε (ή καλύτερα «επιτρέπεται»): Κάθε φορά κάνουμε ένα βήμα. Ακριβώς όπως η Δάφνη στον «Μύθο» όταν περπατούσε στο σκοτάδι πάνω στον διάδρομο από άμμο, μέσα στη σπηλιά της μύησης. Ένα βήμα τη φορά. Και όταν φτάσεις στην άβυσσο, πάρε βαθιά ανάσα και πήδα»! Είναι περίπου ο τρόπος με τον οποίο έχω ζήσει όλη μου τη ζωή. Και πιστέψτε με, είναι μία ζωή που με καμάρι θα διηγηθώ στα εγγόνια μου, αν με αξιώσει ο θεός να αποκτήσω.


Η Βίβιαν Φόρτη-Στεφάνου γεννήθηκε το 1969. Είναι καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας και υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση. Το 2012 εκδόθηκε ο Μύθος, το πρώτο της βιβλίο και αρχή της τριλογίας των Δώδεκα, που συνεχίζεται με το Έρεβος και ολοκληρώθηκε με τον Άθλο. 
"Μύθος" κυκλοφόρησε το 2012 από τις εκδόσεις Διόπτρα, "Έρεβος" το 2013 και "Άθλος" το 2015 απο τις εκδόσεις Momentum.

"Άθλος"

 Η Λήθη διεκδικεί τους Δώδεκα και η Δάφνη ξεκινά μία μοναχική πορεία αυτογνωσίας και ωριμότητας από την Υπερβορεία έως τον Κάτω Κόσμο, αναζητώντας το πανάρχαιο αντικείμενο που θα διαλύσει το επικείμενο έρεβος.
Αυτός είναι ο δικός της Άθλος. Δίπλα της θα σταθούν ο τελευταίος των Ατλάντων, ένας Τραντέλληνας που φέρει το όνομα ενός αρχαίου βασιλιά και ένας μυθικός ήρωας που αντέχει αιώνες τώρα μία σκληρή μοίρα...
Μια αρχαία κληρονομιά θα έρθει στο φως. Μια απελπισμένη μάχη θα δοθεί για να σωθεί η ανθρωπότητα. Κι ένας έρωτας θα γεννηθεί και θα πεθάνει, γιατί "Ο Άθλος και ο Κίνδυνος είναι να κρατήσεις δικιά σου την καρδιά που κέρδισες, πρίγκιπα".
Μια επική περιπέτεια σε γνωστούς και άγνωστους κόσμους, σε παράλληλα σύμπαντα και σε ξεχασμένες από το χρόνο γωνιές της Γης, που ολοκληρώνει την τριλογία των Δώδεκα της Βίβιαν Φόρτη.

 "Έρεβος"

 «Έλα, μακάριε Λυτρωτή, εξολοθρευτή του Τιτυού, Φοίβε Λυκωρέα…
Εσύ που έχεις χρυσή λύρα, γονιμοποιέ και προστάτη των γεωργών, Πύθιε, Τιτάνα… Άγριε, πνεύμα του φωτός, αγαπημένε, δόξα της νιότης...»
Ο Φοίβος έχει επιτέλους βρει δίπλα στη Δάφνη, τη γαλήνη και την ευτυχία που αναζητούσε αιώνες. Η αποδοχή και η προστασία του αδιαφιλονίκητου ηγέτη των Δώδεκα, τους προσφέρει ασφάλεια. Έτσι τουλάχιστον, πιστεύουν…
Όμως, οι αρχαίοι εχθροί του Φωτός εισβάλλουν στη σύγχρονη εποχή, χρησιμοποιώντας συμμάχους ισχυρότατους και ικανούς.
Εκεί που τελειώνει ο Μύθος, η Δάφνη θα συναντήσει το Έρεβος. Και ο Απόλλων θα πολεμήσει εναντίον του, με τον τρόπο που μόνο ένας από τους Δώδεκα μπορεί.

 "Μύθος"

 

 Το να ερωτευτείς τον καθηγητή σου είναι οπωσδήποτε κλισέ, αλλά και πώς μπορείς να το αποφύγεις όταν το βλέμμα του είναι τόσο σοφό και διαπεραστικό; Η Δάφνη Δημητριάδη, δευτεροετής φοιτήτρια στην Αμερική, θα ερωτευτεί με την πρώτη ματιά τον εντυπωσιακό καθηγητή Φοίβο Κρίστιαν. Αγνοώντας τα σημάδια της λογικής και ακολουθώντας το ένστικτό της, θα δέσει τη ζωή της με το επικίνδυνο πεπρωμένο του. Το πεπρωμένο και τη βαριά ευθύνη να ανήκεις στον μυστηριώδη κύκλο των Δώδεκα. Μέσα από τις σελίδες του Μύθου, ξεδιπλώνεται μια σύγχρονη ερωτική ιστορία κεντημένη με την ελληνική μυθολογία, αγωνία και δυνατά συναισθήματα. Η Βίβιαν Φόρτη ανοίγει μια ελάχιστη χαραμάδα για έναν κόσμο θρύλων, σε ένα βιβλίο που δεν θα μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου!