Κριτική Βιβλίου "Το μίσος" του Βαγγέλη Γιαννίσης

Ένα βιβλίο που μας παραθέτει στην σκανδιναβική λογοτεχνία, την οποία δεν έχει να ζηλέψει καθόλου πιστεύω. Ένας Ελληνοσουηδός επιθεωρητής, που ακούει στο όνομα Άντερς Οικονομίδης, καλείται να εξιχνιάσεις τρεις διαφορετικές υποθέσεις. Από τη μία έχουμε τρεις δολοφονίες γυναικών μουσουλμανικής καταγωγής, κάποιες απαγωγές και φυσικά έναν διαβόητο δολοφόνο, τον Γιόχαν Λίνε.
Η ένταση είναι κλιμακωτή, με την αγωνία να χτυπάει στο κόκκινο. Ποιος είναι ο δολοφόνος άραγε; Γιατί σκοτώνει; Γιατί εξαφανίστηκε ένας αστυνομικός; Το βιβλίο σκιαγραφεί το πορτρέτο του δολοφόνου χωρίς να δίνει πολλά στοιχεία. Με αυτόν τον τρόπο σε αφήνει σε αγωνία και κορυφώνει το σασπένς. Προσπαθείς να βρεις τον δολοφόνο αλλά δεν σου δίνει πολλά περιθώρια για να τον αναγνωρίσεις από την αρχή. Κάθε στοιχείο μπαίνει σιγά – σιγά στην ιστορία και αυτό σε κρατάει σε εγρήγορση και σκεπτικισμό.
Ενώ συνήθως μπορώ να βρω τον δολοφόνο αμέσως εδώ δεν μπόρεσα, παρόλο που σε κάποια στιγμή είχα τις υποψίες μου. Αυτό με ιντρίγκαρε και με έκανε να θελήσω να το τελειώσω γρήγορα για να δω ποιος είναι αυτός που σκοτώνει τα θυμάτα. Ακόμα και ο τρόπος, με τον οποίο τις σκοτώνει, είναι ευφάνταστος.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα. Για πρώτο βιβλίο είναι εξαιρετικό, αναπάντεχο και αγωνιώδες. Θα το χαρακτήριζα νουάρ με όλη τη σημασία της έννοιας της λέξης. Ακόμα και ο χαρακτήρας του επιθεωρητή έχει κάτι από Ελλάδα και Σκανδιναβία και ο συνδυασμός αυτός είναι που τον κάνει πιο αρεστό και πιο ευρηματικό στη επίλυση του μυστηρίου.





Βασιλική Διαμάντη