Κριτική Βιβλίου “Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών” της Δήμητρας Ιωάννου

Ένα βιβλίο με πολύ πόνο. Ο στιγματισμός “καραμέλα” στην παλιά εποχή, όπου η γυναίκα μπορούσε να θεωρηθεί ως ελαφρών ηθών και οι άντρες ως οι αφεντάδες και οι άμοιροι ευθυνών. Ένα μικρό κοριτσάκι, η Αγγελική, ορφανή, γίνεται δούλα σε ένα αρχοντόσπιτο. Η γιαγιά της της συμπεριφέρεται με τον χειρότερο τρόπο. Ακόμα και όταν βιαστεί από το αφεντικό της. Έτσι, αποφασίζει να φύγει από το χωριό και να αναζητήσει τη μοίρα της στην Αθήνα παρέα με την Βιργινία, επίσης κακοποιημένο κορίτσι από τον ίδιο δυνάστη.
Στην Αθήνα προσπαθεί να φτιάξει από την αρχή μία καινούρια ζωή. Έτσι η Αγγελική μετονομάζεται σε Βαλεντίνα και γίνεται η πασίγνωστη κοκκινομάλλα θεατρίνα που μαγεύει το κοινό της και αυτό παραλυρεί με το ταλέντο της.
Εκεί θα γνωρίσει τον Σέργιο και θα γεννηθεί ένας μεγάλος έρωτας ανάμεσά τους. Θα καταφέρει να στεργιώσει η αγάπη τους; Θα μπορέσει να βγάλει από πάνω της θύμησες του παρελθόντος; Θα ξεχάσει όσα πέρασε και θα προχωρήσει μπροστά;
Πολύ ωραίο βιβλίο με αλήθειες που πονάνε και πληγώνουν τις ψυχές των παιδιών αλλά και μας δείχνει πως τις επιλογές τις παίρνουμε εμείς όσα χτυπήματα και αν δεχτούμε. Δύο κορίτσια που βίωσαν τα ίδια ακριβώς πράγματα, που όμως αργότερα επέλεξαν να ακολουθήσουν διαφορετικά μονοπάτια ψυχής. Τα πάντα είναι θέμα επιλογών και εμείς ορίζουμε τη ζωή μας και το πως θα χτίσουμε τον χαρακτήρα μας. Ταξίδεψα στις λέξεις και ένιωσα τον πόνο της παιδικής εύθραυστης ψυχοσύνθεσης που αφήνει κατάλοιπα στο χρόνο. Πρέπει πάντα να κυνηγάμε τα όνειρά μας μέχρι τέλους και να ελπίζουμε. Αλλά το πιο δύσκολο είναι συγχώρεση που οφείλουμε να δίνουμε σε όσους κάνουν λάθη. Άλλωστε όλοι μας κάνουμε σφάλματα, ουδείς αναμάρτητος. Το μίσος είναι το πιο εύκολο, ενώ η συγχώρεση και η αληθινή αγάπη ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει στις καρδιές μας. Μέσα από τις στάχτες των λαθών μας αναγεννάται η ελπίδα και η αγάπη, ακριβώς όπως αναγεννάται και ο φοίνικας, κατά τη μυθολογία.
Μετά την Κασσάνδρα και την Αννέτα, η συγγραφέας μας συναρπάζει με τη Βαλεντίνα. Αναμένω την επόμενη πληθωρική γυναικεία προσωπικότητα, η οποία θα μας μαγέψει και θα μας ταξιδέψει στις άγνωστες θάλασσές της μέχρι να βρεθούμε στο τέλος το λιμάνι της ζωής της ηρωίδας και να χαμογελάσουμε με την εμπειρία και το ταξίδι της ζωής της.





Βασιλική Διαμάντη