Με λενε Διαμαντουλα και
ειχα φιλη την Εμινέ,εφυγα προσφυγας απο την Σμυρνη με ενα μωρο που δεν
ηταν δικο μου αλλα θαπρεπε να ηταν δικο μου,αδικα μου φερτηκε η
ζωη,πονεσα και εκλαψα για τους γονεις που εχασα στη Σμυρνη, για τον γαμο
που δεν προλαβα κα κανω,για το παιδι που δεν καταφερα να εχω,για την
αγαπη που ειχα για τις κερασιες και οπου πηγαινα φυτευα για να θυμαμαι
τον τοπο μου και την αγαπη που ειχε ο πατερας μου στις κερασιες,παντρευτηκα
γιατι ετσι μου ειπε η Ολυμπια,η γυναικα που με πηρε υπο την προστασια
της και η ζωη μου απο τοτε ενας γολγοθας,αλλον πηρα αλλον αγαπησα,εφτασα
στα ορια της σχοζιφρενειας και βρηκα το θαρρος να το παλεψω.Το παλεψα
με παραπλευρες απωλειες χωρις να με νοιαζει τιποτα και κανενας,τι
καταλαβα? τα βρηκα με τον εαυτο μου?Θα βρω ενα λιμανι ηρεμιας και για
μενα? μου επιφυλασσει κι αλλα η μοιρα? διαβαστε την ιστορια της ζωης μου
για να με καταλαβετε καλυτερα και ισως με λυπηθειτε λιγακι!!!!!!!!
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΛΕΦΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου