Μόλις τέλειωσα το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα "Ογκρέσα" και αυτή είναι η άποψη μου:
Το βιβλίο « Ογκρέσα» είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινή ιστορία, που δεν έχει μόνο αισθηματικό και αστυνομικό χαρακτήρα αλλά προβάλλει και άλλα κοινωνικά θέματα, όπως την παιδική κακοποίηση από μικρή ηλικία, την αγωνία της μητρότητας, όπως επίσης και την εκμετάλλευση ατόμων στον βωμό πολιτικών ή προσωπικών συμφερόντων.
Το βιβλίο αυτό μας εξιστορεί την ζωή τριών ανθρώπων που μπλέκονται περίτεχνα η μία μέσα στην άλλη. Ο καθένας από αυτούς κυνηγημένος από τους δικούς του δαίμονες , αναζητά τη δική του λύτρωση. Το πάθος και η αρχή σε κάθε τους βήμα και όλα αυτά τους οδηγούν σε μια τελική ανατροπή, απρόσμενη τόσο που ξαφνιάζει.
Η γραφή του κύριου Κρομμύδα είναι απλή, μεστή και κατανοητή που σε κάνει να το διαβάζεις ασταμάτητα χωρίς να κουράζεσαι και σε γεμίζει συναισθήματα μέσα από την αφήγηση του. Ζωντανές περιγραφές, αναδρομές στο παρελθόν, με έντονες εικόνες που σε παρασέρνουν στο ρυθμό που κινούνται οι ήρωες. Ταυτίζεσαι μαζί τους, με τον καθένα χωριστά, γίνεσαι κομμάτι τους και προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει μέσα τους, αναζητάς τα αίτια και τα αποτελέσματα των πράξεων τους, βιώνεις την τραγικότητά τους και αναζητάς μαζί τους την κάθαρση.
Το βιβλίο « Ογκρέσα» είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινή ιστορία, που δεν έχει μόνο αισθηματικό και αστυνομικό χαρακτήρα αλλά προβάλλει και άλλα κοινωνικά θέματα, όπως την παιδική κακοποίηση από μικρή ηλικία, την αγωνία της μητρότητας, όπως επίσης και την εκμετάλλευση ατόμων στον βωμό πολιτικών ή προσωπικών συμφερόντων.
Το βιβλίο αυτό μας εξιστορεί την ζωή τριών ανθρώπων που μπλέκονται περίτεχνα η μία μέσα στην άλλη. Ο καθένας από αυτούς κυνηγημένος από τους δικούς του δαίμονες , αναζητά τη δική του λύτρωση. Το πάθος και η αρχή σε κάθε τους βήμα και όλα αυτά τους οδηγούν σε μια τελική ανατροπή, απρόσμενη τόσο που ξαφνιάζει.
Η γραφή του κύριου Κρομμύδα είναι απλή, μεστή και κατανοητή που σε κάνει να το διαβάζεις ασταμάτητα χωρίς να κουράζεσαι και σε γεμίζει συναισθήματα μέσα από την αφήγηση του. Ζωντανές περιγραφές, αναδρομές στο παρελθόν, με έντονες εικόνες που σε παρασέρνουν στο ρυθμό που κινούνται οι ήρωες. Ταυτίζεσαι μαζί τους, με τον καθένα χωριστά, γίνεσαι κομμάτι τους και προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει μέσα τους, αναζητάς τα αίτια και τα αποτελέσματα των πράξεων τους, βιώνεις την τραγικότητά τους και αναζητάς μαζί τους την κάθαρση.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΧΑΙΔΩΣ ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου