Κριτική Βιβλίου “Το τελευταίο δαχτυλίδι” του Σπύρου Πετρουλάκη

Ένα μυθιστόρημα διαφορετικό από όσα μας έχει συνηθίσει ο Σπύρος Πετρουλάκης. Αυτή τη φορά το θέμα του βιβλίου είναι η παρένθετη μητέρα και κάποια άλλα θέματα υγείας. Δε θα σας πω τι γιατί δε θέλω να προδώσω την υπόθεση του βιβλίου. Το θέμα της παρένθετης μητέρας είναι ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Πιστεύω πως όσα χρόνια και αν περάσουν δε θα αλλάξει αυτό. Τώρα ας μπούμε στο πνεύμα του βιβλίου. Η Τατιάνα και ο Άγγελο θέλουν να αποκτήσουν ένα υγιές παιδί και έτσι καταφεύγουν στη μέθοδο της παρένθετης μητέρας. Έτσι, βάζουν μία αγγελία σε εφημερίδα ζητώντας μία υγιή και νεαρή γυναίκα για να επιτύχουν αυτό που τόσο πολύ θέλουν. Η Νάσια, φοιτήτρια Αθηνών από την επαρχία, θα απαντήσει στην αγγελία τους. Άλλωστε, το χρηματικό ποσό που θα λάβει θα είναι τεράστιο. Και έτσι το όνειρό της να γίνει ηθοποιός θα μπορέσει να γίνει πραγματικότητα. Κάποια στιγμή, η Τατιάνα θα ανακαλύψει μία μήτρα πέντε θέσεων δαχτυλιών. Αυτό θα κινήσει το ενδιαφέρον στην Τατιάνα. Ήξερε πως ο Άγγελος δε θα έβγαζε στην αγορά πολλά πανομοιότυπα δαχτυλίδια. Γιατί να βγάλει αυτά; Αυτά που χάρισε στις 3 γυναίκες της ζωής του, τη γυναίκα του και τις κόρες του; Για ποιες έφτιαξε τα δύο ίδια δαχτυλίδια; Η Τατιάνα ξεδιπλώνει το παρελθόν, ένα παρελθόν με πολλά σκοτεινά σημεία και μυστικά, προκειμένου να ανακαλύψει σε ποιες ανήκουν τα άλλα δύο δαχτυλίδια. Σιγά – σιγά βλέπουμε πως το παρελθόν επηρέασε την πορεία των γεγονότων σε υπερβολικό βαθμό. Οι χρονικές εναλλαγές διαδέχονται η μία την άλλη δημιουργώντας έντονο το αίσθημα της αγωνίας. Η ροή του βιβλίου είναι γρήγορη και ορισμένες φορές δραματική. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι λεπτομερής και πολλές εκφάνσεις. Πότε οι ήρωες προβάλλουν μία ιδιαίτερη ευαισθησία και πότε «φορούν» μία μάσκα σκληρότητας. Μα πάνω απ’ όλα είναι άνθρωποι με αδυναμίες, όνειρα και πάθη. Τα λάθη των πράξεών τους καθορίζουν τις ζωές τόσο των ίδιων όσο και του άμεσου κοινωνικού τους περιβάλλοντος. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω έναν ήρωα, αυτό θα ήταν δύσκολο. Καθώς τόσο ο Άγγελος όσο και η Νάσια ήταν άνθρωποι ανιδιοτελείς και γεμάτοι αγάπη και στοργή. Πάντα δίκαιοι και ευαίσθητοι καταφέρνουν να ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους. Υπάρχει και ένα ακόμα άτομο που με εξέπληξε με την κίνησή του και την αλλαγή του χαρακτήρα του… αλλά δε θα σας πω ποιος είναι και τι έκανε! Θα σας αφήσω με την αγωνία για να το διαβάσετε! Πολλά, διφορούμενα και ποικίλα τα συναισθήματα που γεννιούνται κατά την ανάγνωση της ιστορίας και το ξετύλιγμά της. Πολλές και οι εναλλαγές τους. Όπως η σύγκρουση της αγάπης με του μίσους, της εμπιστοσύνης με της προδοσίας, της φιλίας με της αποξένωσης και της χαράς με της λύπης. Ο θυμός, ο έρωτας, η ευγνωμοσύνη και η υποχρέωση παίζουν σημαντικό ρόλο καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. Και όπως πάντα έτσι και εδώ η λύτρωση και η δικαίωση έρχονται για όλους τους ήρωες της ιστορίας. Γιατί όπως λέει ο σοφός μας λαός, «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο»! Αν λοιπόν ζητάτε κάτι διαφορετικό, συγκινητικό, ανθρώπινο, πολυδιάστατο και ανθρωπιστικό τότε έχετε ανακαλύψει το βιβλίο που ψάχνετε! Πρόκειται για το πιο όμορφο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, μέσα από το οποίο καταφέρνει να μας δείξει τις ευαισθησίες του, κοινωνικές και προσωπικές!




Βασιλική Διαμάντη