Συζητώντας με τη Στεφανί Ιακώβου

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Σ.Ι.: Έχω πολλούς αγαπημένους, αλλά νομίζω ότι από τους Έλληνες θα ξεχωρίσω τον Στρατή Μυριβήλη, για το λυρικό του ύφος και τις εξαιρετικές περιγραφές της ελληνικής φύσης στα βιβλία του, κι από τους ξένους τη Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Πέρα από το ότι είναι καταπληκτική συγγραφέας, η ιστορία της ζωής της υπήρξε ανέκαθεν έμπνευση για μένα.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Σ.Ι.: Δυστυχώς, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς-ακριβώς ποιο ήταν το πρώτο μου βιβλίο. Από τα πρώτα κι αγαπημένα βιβλία που διάβασα ήταν η «Μαίρη Πόππινς» της Π.Λ. Τράβερς, «Η ζωγραφιά της Χριστίνας» του Ευγένιου Τριβιζά, και το «Λουίζα και Λότη» του Έριχ Κέστνερ.

Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Σ.Ι.: Ήθελα να γίνω συγγραφέας από το τότε που ήμουνα πολύ μικρή. Ήμουν μόλις οχτώ χρόνων όταν έκανα την πρώτη μου απόπειρα, και πιστεύω ότι η εσωστρέφειά μου και η αγάπη μου για το διάβασμα ήταν οι καταλύτες γι’ αυτή την ανάγκη που έχω να καταγράφω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου πάνω στο χαρτί. Φυσικά, έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να καταφέρω να έχω μια αξιόλογη ιδέα, που να ολοκληρωθεί και να γίνει το πρώτο μου βιβλίο – το «Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη».

Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Ημίφως. Το κάστρο του Τύμβρη”;

Σ.Ι.: Είναι ένα βιβλίο φαντασίας, ένα μυστηριώδες, τρομακτικό και ρομαντικό παραμύθι, που δεν γράφτηκε για παιδιά, αλλά για μεγάλους. Όπως αναγράφεται και στη σύνοψη του βιβλίου, είναι «μια δυναμική μπαλάντα, που δεν γράφτηκε με μουσική και στίχους, αλλά με πεζό κείμενο και λέξεις».

Ερώτηση 5η: Στο βιβλίο σας βλέπουμε μύθους και θρύλουν να αναβιώνουν. Πιστεύετε ότι είναι μυθοπλαστικά ειπωμένοι ή σε ορισμένους μπορεί να κρύβεται κάποια αλήθεια;

Σ.Ι.: Ακόμα και οι πιο φανταστικές ιστορίες κρύβουν αλήθειες· έτσι και στο «Ημίφως», ενώ όλα τα γεγονότα διαδραματίζονται σε ένα φανταστικό σύμπαν, εν τούτοις η βασική ουσία την οποία πραγματεύονται είναι πέρα για πέρα αληθινή, και τα κύρια θέματα του βιβλίου είναι πραγματικά ζητήματα που αφορούν όλους μας.

Ερώτηση 6η: Η Ρωξάνη είναι ένα ατρόμητο δεκαεξάχρονο κορίτσι. Μέσα στο κάστρο θα γνωρίσει πρωτόγνωρα πράγματα και θα κάνει φίλους τρία πνεύματα και τρεις λύκους. Εσείς θα μπαίνατε ποτέ σε ένα κατ' ομολογία στοιχειωμένο κτήριο;

Σ.Ι.: Χωρίς δεύτερη σκέψη! Αν και δεν πιστεύω στα φαντάσματα, θα το θεωρούσα υπέροχη εμπειρία το να εξερευνήσω ένα παλιό, εγκαταλελειμμένο κάστρο, κι ανέλπιστη τύχη να είμαι σε θέση να ανακαλύψω τα μυστικά του.

Ερώτηση 7η: Η Ρωξάνη έχει δύο φίλους, τον Πύρρο και τον Ιάσωνα, μεταξύ τους είναι ενωμένοι. Τι σημαίνει η φιλία για εσάς; Επίσης, τα ονόματα των ηρώων σας στήθηκαν τυχαία ή όλα έγιναν μετά από πολλή σκέψη;

Σ.Ι.: Οι φίλοι της Ρωξάνης είναι σαν τα αδέρφια που δεν είχε ποτέ. Είναι αναμφισβήτητα δυο από τα πιο αγαπημένα της πρόσωπα στον κόσμο, και θα έκανε τα πάντα γι’ αυτούς, όπως κι εκείνοι γι’ αυτήν. Αυτή είναι και η προσωπική μου γνώμη για τη φιλία· είναι ένας από τους πιο υπέροχους, ιερούς δεσμούς που μπορούν να δημιουργηθούν μεταξύ δυο ανθρώπων. Όσον αφορά τα ονόματα των ηρώων μου, ελάχιστα από αυτά επιλέχθηκαν τυχαία. Τα περισσότερα προέκυψαν μετά από αρκετή σκέψη, ή ακόμη και έρευνα, ούτως ώστε να έχουν τη δική τους σημασία. Συνήθως το όνομα ενός χαρακτήρα φέρει ένα χαρακτηριστικό του (και σε πολλούς το πιο βασικό από τα στοιχεία της προσωπικότητάς τους), ή έχει επιλεγεί γιατί συνδέεται με κάποιο τρόπο με έναν από τους άλλους χαρακτήρες ή με κομμάτι της πλοκής του βιβλίου.

Ερώτηση 8η: Για ποιο λόγο ασχοληθήκατε με τη λογοτεχνία του φανταστικού; Πιστεύετε ότι αυτή σας “ταιριάζει”;

Σ.Ι.: Έχουν πει ότι ένας συγγραφέας δεν επιλέγει την ιστορία που θα γράψει, αλλά η ιστορία τον επιλέγει. Αυτό ισχύει και για μένα. Δεν είχα πάρει ποτέ την απόφαση να ασχοληθώ με τη λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά ήταν, μάλλον, κάτι που προέκυψε. Η αλήθεια είναι ότι από τα είδη της λογοτεχνίας, είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο, γιατί είναι αυτό που μου επιτρέπει περισσότερο από όλα να ξεφεύγω από τον πληκτικό, συνηθισμένο κόσμο μας, και να μεταφέρομαι σε άλλα, φανταστικά μέρη, όπου όλα μπορούν να είναι πιθανά, και συνεπώς, όλα είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα.

Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Σ.Ι.: Να κάνουν υπομονή, μέχρι να βγει το δεύτερο βιβλίο!

Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Σ.Ι.: Το επόμενο βιβλίο μου θα είναι, φυσικά, το δεύτερο μέρος της τριλογίας, πάνω στο οποίο εργάζομαι εντατικά εδώ και καιρό, κι ευελπιστώ ότι θα ολοκληρωθεί σύντομα.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!!

Σ.Ι.: Ευχαριστώ! Εύχομαι και σε σας ό,τι καλύτερο!

Η Στεφανί Ιακώβου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, όπου και πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα στις Ψηφιακές Τεχνολογίες, Επικοινωνία κι Εκπαίδευση. Σήμερα ζει κι εργάζεται στην Πάφο. Το βιβλίο «Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη» είναι το πρώτο της βιβλίο.

(2017) Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη, Εκδόσεις Πηγή

Ημίφως: Το κάστρο του Τύμβρη

«Είχες δίκιο για μένα Ρωξάνη, είχες δίκιο από την αρχή! Είμαι ένα τέρας, ένα σιχαμερό, ποταπό, άθλιο τέρας! Δεν έχεις άδικο που με μισείς… είμαι καταραμένος, Ρωξάνη, είμαι καταραμένος, κι εγώ, και όλοι οι υπόλοιποι δυστυχείς που παρέσυρα μαζί μου…»
Κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει το παλιό, εγκαταλελειμμένο κάστρο που δεσπόζει στο λόφο του Τύμβρη. Όλοι πιστεύουν πως είναι στοιχειωμένο.
Η δεκαεξάχρονη Ρωξάνη δεν πιστεύει στα φαντάσματα, και το να μπει στο κάστρο είναι απλά μια πρόκληση. Αυτό, όμως, που ανακαλύπτει στο εσωτερικό του, κλονίζει όλα όσα ήξερε· η αλήθεια τη φοβίζει, αλλά ταυτόχρονα τη γοητεύει· τη βάζει σε κίνδυνο, μα την ίδια στιγμή τη μαγεύει· και ταυτόχρονα τη γεμίζει με περιέργεια. Τυραννική κι ακατασίγαστη περιέργεια, σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να σταματήσει να επιστρέφει, ξανά και ξανά, μέχρι να ανακαλύψει όλα τα μυστικά του.
Δρασκελίζοντας το κατώφλι του παλιού αρχοντικού, ξεκινά η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής της. Ερωτεύεται, πληγώνεται, κάνει αλλόκοσμες παρέες… Δοκιμάζει τις αντοχές της ψυχής της, συνειδητοποιεί τη δύναμη της συγχώρεσης και το κυριότερο, ανακαλύπτει ότι η ίδια η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κάστρο, τον μυστήριο ιδιοκτήτη του και τα φαντάσματά του.
Όταν στο τέλος, άθελά της, κινδυνεύει να προδώσει τα μυστικά του, οι συνέπειες για εκείνους, αλλά περισσότερο για την ίδια, είναι ολέθριες…
Το κάστρο του Τύμβρη είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Ημίφως»· μια δυναμική μπαλάντα που δεν γράφτηκε με μουσική και στίχους, αλλά με πεζό κείμενο και λέξεις.