Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Κριτική Βιβλίου “Η γιαγιά μου... η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ” της Αδαμαντίας Αλατάρη

Η ιστορία του βιβλίου μας μεταφέρει στις Αλησμόνητες Πατρίδες.
Ο χαμός της μητέρας της Διαμάντως θα αλλάξει όλες τις ισορροπίες της οικογένειάς της αλλά και του μέλλοντός της. Θα μεγαλώσει με στοργή και αγάπη από τον παππού της και τη γιαγιά της. Μόνο που ο ξεριζωμός πλησιάζει. Το κορίτσι θα φύγει για Χίο μαζί με τη γιαγιά της. Μετά από χρόνια θα τους βρει και ο παππούς της. Εκεί, στο νέο τόπο, θα χτίσουν και πάλι από την αρχή τα θεμέλια μιας όμορφης οικογονειακής θαλπωρής.
Ο λόγος της συγγραφέως είναι νοσταλγικός και ταξιδιάρικος. Καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για την ιστορία της γιαγιάς της. Η συγκίνηση είναι διάχυτη και καταφέρνει να κατακλύσει τον αναγνώστη με έναν μοναδικό τρόπο. Τα πάθη, οι αγωνίες και η διαδρομή των ηρώων είναι πολύ ορθά τοποθετημένοι. Δεν γίνεται μελό, ούτε προκαλεί βαρεμάρα στους μικρούς μας αναγνώστες. Αντιθέτως, τους ωθεί να θαυμάσουν το μεγαλείο αυτών των ανθρώπων και να αποκτήσουν γνώσεις μέσω της ανάγνωσης του βιβλίου.
Στο τέλος του πονήματος, θα βρεθείτε μπροστά σε Σμυρναίικες μυρωδιές όπως είναι τα κουλουράκια, τα φοινίκια και το Καζάν Ντεμπί. Οι συνταγές θα χαροποιήσουν τα παιδιά και οι μαμάδες θα τρέξουν να τα ευχαριστήσουν φτιάχνοντάς τα όμορφα και λαχταριστά γλυκά εδέσματα. Και όσο οι μαμάδες θα επιδίδονται στη ζαχαροπλαστική, οι μικροί μας φίλοι θα αρκεστούν στο να λάβουν μέρος στις δραστηριότητες του βιβλίου. Διαβάστε το και είμαι σίγουρη ότι θα μπει στην καρδιά σας!
Η εικονογράφηση των ηρώων είναι πιστή αντιγραφή του φωτογραφικού άλμπουμ της συγγραφέως. Οφείλουμε να δώσουμε συγχαρητήρια στην εικονογράφο, Πέγκυ Φούρκα, για αυτή την εξαιρετική δουλειά. Το εγχείρημά της ήταν δύσκολο και τα κατάφερε θαυμάσια. Ενώ οι εικόνες των τοπωνυμίων βγάζουν μία ιδιαίτερη νοσταλγία και σε συνδυασμό με τη χρωματική παλέτα που χρησιμοποίησε μας δημιουργεί μία μελαγχολία.






Βασιλική Διαμάντη 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου