Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

Κριτική Βιβλίου “Η μήτρα του κακού ΙΙ – Το συννεφόδεντρο” της Margaret P. Dalkour


Μετά το πρώτο βιβλίο της διλογίας “Η μήτρα του κακού” και τα θέματα περί κβαντικής μηχανικής και παράλληλων πραγματικοτήτων, η συγγραφέας Margaret P. Dalkour έρχεται να μας κλείσει αυτή την ιστορία με το Συννεφόδεντρο.
Αλήθεια, τι είναι αυτό το περιβόητο Συννεφόδεντρο; Τι σχέση έχει με τον κόσμο; Πώς γίνεται να πραγματοποιούνται ευχές σε όσους μπαίνουν μέσα του; Ποιοι μπορούν να το δουν και μπουν μέσα; Γιατί εμφανίζεται μόνο σε αυτούς που σκοπό έχουν να γενικό καλό και όχι το προσωπικό κέρδος; Ποιος είναι ο Alex Bristow και ποιος ο Gilebert Lachance; Τι σχέση έχει o Alex με τον Frank Winders και ο Gilebert με τον Nikola Tesla; Πώς γίνεται ένας πίνακας να βρεθεί στα χέρια κάποιου χρόνια πριν αυτός δημιουργηθεί; Πώς γίνεται μία φυλή να ζει μέχρι τα βαθιά γεράματα και να ξεπερνά ακόμα και τα 130 έτη ο καθένας τους;
Η ιστορία ξεκινάει το 536 μ.Χ. στην Όαση Μπαχαρίγια, όπου ένας έφηβος, ο Anamar αποφασίζει να πάει να βρει το Συννεφόδεντρο και τελειώνει το 2017. Λίγα χρόνια πριν το 2017, και συγκεκριμένα το 2013 ο Alex θα γνωρίσει διάφορες φυλές, πραγματικότητες και τέσσερις περίεργους άντρες. Αυτό θα τον οδηγήσει σε ένα κυνηγητό. Ο λόγος; Ένα περίεργο αντικείμενο που βρέθηκε στην κατοχή του. Η απόφαση που θα πάρει θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και δύσβατη. Η ζωή του κινδυνεύει αν δεν δώσει σε αυτούς τους τέσσερις το el0ix, το κλειδί για το Aenamog-AΩ01, ή αλλιώς το Συννεφόδεντρο. Και κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια του βιβλίου και εμείς καλούμαστε να βρούμε τη λύση.
Το μυθιστόρημα είναι ιδιαίτερο και απευθύνεται σε απαιτητικό κοινό. Η συγγραφέας δεν αρέσκεται στο να χαϊδεύει τα αυτιά αλλά θέτει στον αναγνώστη σημαντικά ερωτήματα και προβληματισμούς. Τον βάζει να αναρωτιέται και να συλλογίζεται πού έχει φτάσει η ανθρωπότητα. Οι απαντήσεις που προκύπτουν ξεγυμνώνουν τον άνθρωπο ως οντότητα και του δείχνουν πως ναι μεν είναι ένα ελεύθερο ον με το δικαίωμα των επιλογών του αλλά υπάρχουν δε και οι συνέπειες των πράξεών του και των αποφάσεών του. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι Θεός, αλλά ένας οργανισμός με σκέψη, νου, ψυχή και καρδιά.
Τα μηνύματα, τα οποία απορρέουν από την ιστορία είναι η ελπίδα, η αέναη αναζήτηση της αλήθειας, η έννοια της πίστης, η νοημοσύνη, η συλλογικότητα, η κοινωνική προσφορά και η ανιδιοτέλεια. Η ενέργεια του σύμπαντος και η θεωρία της ύλης και της αντιύλης αποτυπώνουν τα δικά τους κομμάτια στο βιβλίο. Τελικά, υπάρχει μόνο μία πραγματικότητα ή το σύμπαν περιλαμβάνει πολλές και ποικίλες; Μπορεί κάποιος εδώ να είναι γιατρός και σε μία παράλληλη πραγματικότητα να είναι δικηγόρος ή οτιδήποτε άλλο; Δύσκολο το ερώτημα και ακόμα πιο δύσκολη η απάντηση. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι πραγματικά συμβαίνει. Αυτό όμως που μπορεί κάποιος να πει είναι ότι τα συναισθήματα που απορρέουν από το βιβλίο είναι αρκετά. Αν θέλετε και εσείς να σκεφτείτε, να προβληματιστείτε και να αναλογιστείτε το περιβάλλον, στο οποίο ζούμε και αναπτυσσόμαστε τότε οφείλετε να το διαβάσετε! Γιατί τα πάντα είναι θέμα επιλογών και στόχων!






Βασιλική Διαμάντη 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου