Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

Κριτική Βιβλίου “Αέναη μάχη: Άνοδος” της Άννας Σπανογιώργου


Η Κάτια μετά την επίθεση στο Μπλακ έχει χάσει τους φίλους της. Άλλοι σκόρπισαν στους πέντε ανέμους και άλλοι δεν έχουν έρθει σε επαφή μαζί της.
Θάνατος ή κάτι άλλο κρύβεται πίσω από την απουσία του Σεθ και του Άρη; Ποιο είναι αυτό το Τάγμα; Γιατί ο Αδάμ θέλει να παντρέψει την Κάτια με τον Πάρη; Τι είναι οι Κήποι της Γαλήνης και τι το Κτήμα της Ειρήνης; Ποιοι έχουν βρει καταφύγιο στις Κατακόμβες;
Επιτέλους, μετά από ένα διάστημα σχεδόν δύο ετών η συνέχεια του πρώτου μέρους της τριλογίας βγήκε. Εδώ η Κάτια προσπαθεί να μαζέψει τα σπασμένα κομμάτια της και να κλείσει τις αναρίθμητες πληγές της.
Μόνη της, χωρίς τον Σεθ και τον Άρη, περπατά έναν δρόμο στρωμένο με αγκάθια που βαθαίνουν την αιμορραγία της ψυχής της. Η απουσία αυτών των ανθρώπων είναι μεγάλο πλήγμα για την ίδια. Όχι γιατί κάποιος πρέπει να την καθοδηγεί για να περπατά αλλά γιατί η μοναξιά είναι δύσκολη και δεν αντέχεται.
Από την “πτώση” μεταφερόμαστε στην “άνοδο”, από την καταβύθιση της ψυχής στην αισιοδοξία αντίστοιχα. Αυτό ακριβώς μας τονίζει και η συγγραφέας. Δημιουργεί τις συνθήκες ενδυνάμωσης του χαρακτήρα, της πυγμής και της αποφασιστικότητας της κεντρικής της ηρωίδας.
Έχοντας περάσει αρκετές ημέρες που τελείωσα το βιβλίο ακόμα θυμάμαι τις περιγραφές της μηλόπιτας, η μυρωδιά της έφεραν στην επιφάνεια τις δικές μου παιδικές αναμνήσεις, τη γλυκιά θύμηση της κανέλας και η μορφή της κυρίας Θέκλας με ταξιδεύει στο δικό μου παρελθόν.
Η συγγραφέας, Άννα Σπανογιώργου, δημιουργεί νέους χαρακτήρες και είναι όλοι τους πολύπλευροι. Αυτό ίσως να μπερδεύει αρχικά τους αναγνώστες αλλά σίγουρα ο καθένας δίνει και ένα σημαντικό λιθαράκι στην εξέλιξη της ιστορίας. Η αέναη μάχη ποτέ δεν τελειώνει ή μήπως στο επόμενο θα φτάσει στο τέλος της;
Ανυπομονώ για τη συνέχεια, η οποία εύχομαι να μην αργήσει τόσο πολύ όσο η δεύτερη. Οι φαν της φανταστικής λογοτεχνίας σίγουρα θα ενθουσιαστούν με αυτό το βιβλίο!
 
 
 
 
 
Βασιλική Διαμάντη 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου