Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

Κριτική Βιβλίου “Η κληρονόμος του ποταμού” της Δήμητρας Ιωάννου


Η Φιλίτσα είναι ένα κορίτσι, το οποίο βιώνει την ενδοοικογενειακή βία από τον πατέρα του. Μόνη διαφυγή, ο Αχέροντας, και η αινιγματική φίλη της, Λευκοθέα. Από τη Λευκοθέα θα γνωρίσει τα βότανα και μάθει συνταγές ομορφιάς. Επίσης, θα της δείξει το Σκήπτρο του Άρχοντα, το οποίο μπορεί να αλλάξει τα μελλούμενα. Μόνο που πρέπει να γίνει για το κοινό καλό και όχι για προσωπικό όφελος.
Το όνειρό της να φύγει για Αθήνα θα το ισοπεδώσει η καλύτερή της φίλη, η Ειρήνη. Θέλοντας και η ίδια να ξεφύγει από την οικογένειά της θα παρουσιάσει ως δική της την έκθεση της Φιλίτσας. Το όνειρο χάνεται και μαζί και με αυτό η αγάπη προς την Ειρήνη. Το μίσος αρχίζει σιγά – σιγά και σιγοκαίει μέσα της. Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια για την ίδια.
Μετά από ένα σοβαρό συμβάν η Φιλίτσα θα αναγκαστεί να μεταβεί στην Αθήνα. Εκεί, αλλάζει όνομα και γίνεται γνωστή ως Ρόζα. Μόνο που τίποτα δεν προδιαγράφεται ευοίωνο όπως όλοι νομίζουν. Νέες δοκιμασίες, κακοποίηση και εκμετάλλευση θα γευτεί αυτό μικρό κορίτσι. Για να επιβιώσει θα αρχίσει τις μηχανορραφίες της. Θα σαγηνέψει το αφεντικό της και μία νέα εποχή για αυτήν ξεκινά. Η άσημη Φιλίτσα θα γίνει ένα όνομα ακουστό ως Ρόζα. Μία νέα εταιρεία θα ανοίξει για το κοινό και τα προϊόντα της θα φτάσουν σε όλον τον κόσμο.
Η Ρόζα Παλαιολόγου θα βρεθεί νεκρή από την εγγονής της, Λευκή. Δυστυχώς, δεν προλαβαίνει να μεταλαμπαδεύσει στη Λευκή όλες της τις γνώσεις. Αλλά οι γρίφοι της θα δώσουν τη δυνατότητα στην εγγονή της να ψάξει και να βρεθεί μπροστά σε άγνωστες πτυχές της γιαγιάς της.
Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ θα καλεστεί να εξιχνιάσει το μυστήριου του θανάτου της. Ο Χρήστος Βαράγκης θα προσπαθήσει να βρει τον δολοφόνο της Ρόζας. Αυτό, άλλωστε, θέλουν και οι άνθρωποί της. Ενώ, οι δικοί της αγαπημένοι άνθρωποι παλεύουν να μάθουν την αλήθεια, η αντίθετη πλευρά, αυτοί που έχουν λόγους να μισούν τη Ρόζα συσπειρώνονται και βγάζουν τα αληθινά τους συναισθήματα που αποτυπώνουν τον ψυχισμό τους και την εμμονή τους.
Από τις σελίδες θα περάσουν μεγαθήρια του ελληνικού τραγουδιού και κινηματογράφου. Μερικοί από αυτούς είναι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Ζαμπέτας, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Πόλυ Πάνου, η Τζένη Καρέζη, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Οι όψεις του Αχέροντα σε ταξιδεύουν στις σελίδες του βιβλίου. Η συγγραφέας με έντονα παραστατικό τρόπο μας συστήνει τους ποταμούς Αχέροντα, Κωκυτό και Πυριφλεγέθων που ενώνονται με το Ιόνιο. Τα κρυστάλλινα νερά και ο μαινώμενος Αχέροντας μαγνητίζουν τους αναγνώστες τους. Η έντονη λαογραφία και το φιλοσοφικό στυλ δε λείπουν, αποδεικνύοντάς μας ότι η συγγραφή δεν είναι μόνο μία γλυκανάλατη ερωτική ιστορία με αντιζηλίες, μίση, έχθρες, κακίες, χαρά και ευτυχία αλλά κάτι παραπάνω που δίνει στον αναγνώστη να μάθει γεγονότα και πράγματα που αγνοεί. Ο Πλάτωνας, ο Όμηρος, ο Βιργίλιος κ.α. ξεπηδούν μέσα από το βιβλίο παρέχοντάς μας γνώσεις που πολλοί, ίσως, δεν γνωρίζουν.
Η Δήμητρα Ιωάννου καταφέρνει να μεταβιβάσει τα συναισθήματα και τα μηνύματα που θέλει με έναν τρόπο μοναδικό, όπως μόνο η ίδια ξέρει. Η αληθινή φιλία, η αγάπη –φιλική, οικογενειακή, ερωτική–, το απύθμενο μίσος, η συγχώρεση και η εσωτερική δύναμη της γυναικείας προσωπικότητας ξεδιπλώνονται με έναν περίτεχνο τρόπο. Όπως και η μάχη μεταξύ του κακού και του καλού. Αλλά με μία πιο ρευστή έννοια. Καθώς κανένας κακός δεν είναι εν δυνάμει μισητός και απόλυτα δοσμένος σε αυτόν τον δρόμο. Από την άλλη, κανένας καλός δεν πορεύεται με τον σταυρό στο χέρι. Όλοι οι χαρακτήρες είναι εξίσου αδύναμοι να ελέγξουν το μίσος και την αγάπη. Σαν ορμητικοί χείμαρροι τους παρασύρουν, τους εγκλωβίζουν στα νερά τους περιμένοντας τη λύτρωση που επιθυμούν, η οποία πολλές φορές είναι αδύνατον να συμβεί.
Ο λυρισμός της είναι τέτοιος που ενώ μας εξιστορεί άλλοτε πνευματικούς και άλλοτε αληθινούς θανάτους κατορθώνει να υμνεί τη ζωή, τον έρωτα και κάθε δυνατό συναίσθημα που μας αποδεικνύει ότι για να το βιώνεις άρα ζεις. Τίποτα δεν είναι στρωμένο με ροδοπέταλα και οι ανθρώπινες σχέσεις συνεχώς δοκιμάζονται με σκοπό να αποδειχθεί ποιες είναι αυτές που παραμένουν αναλλοίωτες στον χωροχρόνο σαν τη Λευκοθέα, την κληρονόμο του ποταμού!
 
 
 
 
 
Βασιλική Διαμάντη 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου