Κριτική Βιβλίου “Οι κόρες της λησμονιάς” του Θοδωρή Παπαθεοδώρου

Μπορώ να το πω πως το βιβλίο το πήρα με αρκετή επιφύλαξη. Ο λόγος; Ένας και μοναδικός. Όσα έχω διαβάσει με θέμα τον εμφύλιο πόλεμο είναι “ταγμένα” μόνο με τη μία πλευρά. Επίσης άκουσα πολλούς να λένε πως ο συγγραφέας δεν είναι αντικειμενικός ή πως όσα γράφει είναι μεγαλειώδη ψέματα. Απορώ αυτά τα άτομα που είπαν τα συγκεκριμένα ψεύδη είναι τόσο πορωμένα σε πολιτικό επίπεδο;
Η ιστορία μας μεταφέρει στα χρόνια λίγο πριν της γερμανικής κατοχής, κατά τη διάρκειά της και της Δεκεμβριανής επανάστασης, τα δύο πρώτα σκέλη του εμφυλίου πολέμου.
Δεν έχω βρει άλλο βιβλίο που να αναφέρεται σε τόσο λεπτομερή στοιχεία με πολλές παραπομπές, οι οποίες κάποιους μπορεί να κουράσουν. Εμένα πάλι όχι. Και γιατί; Γιατί έγινα γνώστρια πολλών γεγονότων εκείνης της εποχής, τα οποία αγνοούσα γιατί η ιστορία, των σχολικών βιβλίων μας έχει αποκρύψει πάρα πολλά.
Στο βιβλίο βιώνουμε τον πόνο του διχασμού, ο οποίος ώθησε πολλές οικογένειες να βιώσουν τραγικές καταστάσεις. Αδέρφια διαφορετικών πολιτικών φρονημάτων να αλληλοσκοτωθούνε, κάθε οικογένεια να έχει και ένα θύμα και τα εγκλήματα που γίνανε πολλά και τραγικά. Επίσης, συναντάμε τρεις μάνες, την Αγγέλα από το Μυριόφυλλο Καστοριάς, την Αριάδνη από την Αθήνα και τη Μέλπω από τη Θεσσαλονίκη, θύματα αυτού του αδυσώπητου πολέμου. Τρεις διαφορετικές γυναίκες τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο αλλά τόσο ίδιες συνάμα. Ο πόνος τους γίνεται αυτομάτως και δικός μου. Τόσο άριστη η γραφή του που μπήκα στη θέση αυτών των μητέρων αλλά και γυναικών. Αριστουργηματικό δέσιμο της μυθοπλασίας με τα ιστορικά γεγονότα που τον αναγνώστη τον μαγεύει και τον μυεί σε έναν κόσμο άγνωστο. Το βιβλίο είναι άψογο, καθηλωτικό, αντικειμενικό, συγκινητικό, συγκλονιστικό, καλοδουλεμένο και εντελώς εμπεριστατωμένο!!! Η μαύρη σελίδα της ελληνικής κοινωνίας με τις περισσότερες απώλειες... Τραγικές φιγούρες οι μανάδες και τα παιδιά, αυτοί που δεν φταίνε σε τίποτα. Μία φράση του συγγραφέα μου έμεινε στον πρόλογό του: “Ο ένας παππούς μου, ο Παναγιώτης, πολέμησε τους Γερμανούς μέσα από το ΕΑΜ, ο άλλος, ο Θοδωρής, έχασε τη ζωή του από τους ανθρώπους της ίδιας οργάνωσης.”...




Βασιλική Διαμάντη



Οι κριτικές μου και όλη την τετραλογία είναι εδώ:
1. Οι κόρες της λησμονιάς
2. Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς
3. Τα δάκρυα των αγγέλων
4. Οι καιροί της μνήμης