Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;
Π.Τ.: Δύσκολη ερώτηση…Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιλέξω, γιατί στην πραγματικότητα θα είναι σαν να επιλέγω μια «εποχή» ανάγνωσης. Άλλωστε, κατά καιρούς μπορεί να μας συναρπάζουν πολύ διαφορετικά βιβλία, είδη και μύθοι. Αν πω τον Τομ Ρόμπινς που αγάπησα στα φοιτητικά μου χρόνια θα αδικούσα κατάφωρα την Κίρα Σίνου που λάτρεψα στο Δημοτικό. Και αν αναφέρω τον Ντοστογιέφσκι, θα αδικήσω τις συνειρμικές (και γεωγραφικές) περιπλανήσεις του Κέρουακ. Οπότε θα αποφύγω, αν μου επιτρέπεις, αυτήν την ερώτηση.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Π.Τ.: Από τα συρτάρια της μνήμης θα ξεχωρίσω τρία βιβλία. Δεν ξέρω ακριβώς ποιο ήταν πρώτο, μα ήταν τα πρώτα που εντυπώθηκαν στην μνήμη μου. Ο «κύριος Χωνομύτης», λοιπόν και η παρέα του, από την σειρά «του Κόσμου τα ανθρωπάκια» που σήμερα έχουν ξανά-κυκλοφορήσει ως «Μικροί κύριοι-Μικρές κυρίες» μα με διαφορετική προσέγγιση στη μετάφραση (ο Χωνομύτης ας πούμε, έγινε κύριος Περίεργος). Φυσικά, το «Τέλος των Τεράτων» της Κίρα Σίνου, στην παλιά έκδοση του Κέδρου με την ασπρόμαυρη (εντυπωσιακή) εικονογράφηση. Τέλος, ο «Τράνζης το μικρό ρομπότ», του Ίνκιοφ. Η πρώτη μου επαφή με τον γραπτό λόγο έγινε μέσω αυτών των βιβλίων, παράλληλα φυσικά με διάφορα κόμιξ που διάβαζα μετά μανίας.
Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;
Π.Τ.: Είναι σίγουρα αυτό-ψυχανάλυση, συνομιλία με φόβους και αγωνίες και ερεθίσματα, μα είναι πρώτα και κύρια ένα παιχνίδι. Μοναχικό μεν, σίγουρα απαιτητικό για χρόνο και προσοχή, αλλά στον πυρήνα του είναι ένα παιχνίδι. Και το παιχνίδι φυσικά, δεν είναι παρά ένας ανοιχτός δίαυλος με την παιδικότητά μας. Οπότε θα έλεγα πως είναι η έκφραση ενός παιδιού, πάντα εντυπωσιασμένου από το Τέλος των Τεράτων, τον Τράνζη και όλους τους παιδικούς ήρωες, που θέλει να συνεχίσει να επισκέπτεται τον κόσμο τους και να αλληλοεπιδρά φτιάχνοντας τις δικές του ιστορίες. Πάντα εκφραζόμαστε μιλώντας στον μεγάλο Άλλο, αλλά αυτός μπορεί να είναι και …μικρός ενίοτε.
Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;
Π.Τ.: Πολλά πράγματα. Από μικρά και μεγάλα της καθημερινότητας μέχρι ένα μουσικό κομμάτι. Μα κυρίως, το διάβασμα. Αυτό είναι άλλωστε η αναγκαία συνθήκη για να γράφει κανείς: Ούτε η έρευνα, ούτε μια «καλή ιδέα», ούτε κάποιο αφηρημένο «ταλέντο». Άλλωστε, πολλές και διάφορες ιδέες μπορεί να μένουν αφηρημένες μέχρι να βρεθεί ένας ταιριαστός τρόπος για να ειπωθούν και να γραφτούν. Πολλές φορές, ο ίδιος ο τρόπος μπορεί να εμπνεύσει όσο και το ίδιο το θέμα.
Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Π.Τ.: Μιας και αναφέραμε νωρίτερα τα πρώτα βιβλία που διάβασα: Ένα από αυτά ήταν επίσης και ένα δώρο αποχαιρετισμού που μου είχε κάνει η πρώτη μου δασκάλα στο Δημοτικό, η κ. Ντίνα Στεργιοπούλου. Ήταν ένα παραμύθι για λίγο….μεγαλύτερα παιδιά, τα «Δάκρυα του Έρωτα» της Άννας Ανδριανού, το οποίο ήταν κάτι σαν αίνιγμα για μένα, για αρκετά χρόνια. Σε αυτό λοιπόν υπήρχε και η αφιέρωση της δασκάλας μου, με την ενθάρρυνση να συνεχίσω να γράφω και να διαβάζω. Οι πρώτες ενθαρρύνσεις που είχα από εκείνη αλλά και την οικογένειά μου νομίζω πως ήταν η αρχή- τότε άρχισα να γεμίζω τετράδια με ιστορίες που αργότερα έγιναν μεγαλύτερες ιστορίες και πολλά χρόνια μετά, έγιναν βιβλία. Αργότερα, ξανά η φιλόλογός μου στο Λύκειο, η κ. Ανν Μαρί Οικονομίδου ασχολήθηκε με τα γραπτά μου και μου έδειξε τρόπους και ιδέες. Ομολογουμένως, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, στις απεριόριστες δυνατότητες και νέες προτεραιότητες των φοιτητικών χρόνων, η γραφή κάπως υποχώρησε- χρειάστηκε μια νέα «επιστροφή», ωθούμενη από μια τρικυμιώδη αλλά συναρπαστική περίοδο κοινωνικού αναβρασμού στη χώρα μας. Τα πρώτα βιβλία που αργότερα εκδόθηκαν γράφτηκαν μετά τον Δεκέμβρη του 2008 και στα διαλείμματα των μεγάλων στιγμών της πρόσφατης ιστορίας στις πλατείες της Ελλάδας, το 2012.
Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Η συνωμοσία της βανίλιας";
Π.Τ.: Η συνωμοσία της Βανίλιας είναι μια ιστορία που «παίζει» στο κεφάλι μου πολλά χρόνια. Η πρώτη εκδοχή της μάλιστα κρατάει από τα μαθητικά χρόνια! Δυσκολεύομαι να την κατατάξω σαν είδος, κυρίως επειδή πάντα μου άρεσε να γράφω χωρίς τους «περιορισμούς» των ειδών- είναι δηλαδή στην καρδιά της η ιστορία ενός έρωτα, αλλά είναι και μια περιπέτεια με κλέφτες και αστυνόμους, είναι ένα κοσμοπολίτικο road-trip, έχει και πολιτικά στοιχεία. Υπάρχουν διάφοροι μύθοι, παλιοί και σύγχρονοι, οι οποίοι φτιάχνουν το ποτ-πουρί της Συνωμοσίας: Ο μύθος της βανίλιας για παράδειγμα, που περιγράφεται και μέσα στο βιβλίο, δεν είναι παρά μια διασκευή του μύθου του Απόλλωνα και της Δάφνης. Το κυνηγητό του ζευγαριού στην αμερικάνικη ενδοχώρα είναι επηρεασμένο από τους Bonnie και Clyde, ενώ η ταραχοποιός οργάνωση της ιστορίας κρατάει λίγο από τον Ζορό και από άλλες ιστορίες ανθρώπων και ομάδων που έβγαζαν γλώσσα στην εκάστοτε εξουσία. Μεταξύ αυτών, και ο μύθος του Προμηθέα. Έχοντας αυτά και πολλά ακόμα σαν επιρροές και ιδέες, άρχισα να πειραματίζομαι και το αποτέλεσμα είναι αυτό το βιβλίο.
Ερώτηση 7η: Το βιβλίο σας είναι ένας ύμνος προς τον έρωτα και την περιπέτεια. Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το τι σημαίνουν για εσάς αυτά τα δύο;
Π.Τ.: Ποιος μπορεί να αντισταθεί στην περιπέτεια του έρωτα; Και γιατί να το κάνει;
Ερώτηση 8η: Κλοπή με την ευρύτερη έννοια είναι ο λόγος που μία ομάδα ανθρώπων αντιστέκεται και δρα εναντίον αυτής. Πιστεύετε πως πρέπει να υπάρχει αντίσταση και να μπορέσουμε όλοι να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν πίσω, είτε αυτό αφορά την προσωπική μας ζωή είτε τη γενικότερη ως κοινωνία ή ως πολιτισμός;
Π.Τ.: Το μόνο για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι πως κανείς δεν θα έρθει μια μέρα με όλα αυτά και θα πει «ορίστε, παρ’ τα πίσω, συγνώμη». Είναι πολλές οι φορές που στριμωγμένοι μέσα στον κλειστό μας χώρο (το σπίτι, την πόλη, την χώρα), ευχόμαστε να είμαστε ο/η τυχερός που θα πιάσει η δαγκάνα (της τύχης) και θα βρούμε θα μια καλύτερη θέση στον ήλιο. Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το παιχνίδι πρέπει να αναποδογυρίσει και ο χώρος (και ο χρόνος) πρέπει να ξαναμοιραστεί. Δεν μπορώ να φανταστώ λοιπόν άλλο τρόπο πέραν της αντίστασης και διεκδίκησης. Αυτό δεν αφορά μονάχα στα όποια κλεμμένα, αφορά κυρίως στα όσα επιθυμούμε και την επόμενη μέρα.
Ερώτηση 9η: Ένας από τους κεντρικούς ήρωες ασχολείται με ένα επάγγελμα που έχει σχέση με τη γεωλογία σε μία ευρύτερη έννοια. Η δομή του ήρωα είναι βγαλμένη από τη ζωή σας, ως γεωλόγος, ή είναι απλά ένα τυχαίο επάγγελμα;
Π.Τ.: Ε, ακόμα και αν το επάγγελμα είναι τυχαίο, την αγάπη του του για την γεωλογία τη δανείστηκε από εμένα. Η Γεωλογία άλλωστε είναι μια επιστήμη που έχει ανάγκη την ποίηση. Κατασκευάζει ένα επιστημονικό σκελετό για φαινόμενα που ξεφεύγουν κατά πολύ από τα όρια της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης. Είναι η ιστορία της ζωής ενός πλανήτη που έχει ήδη δισεκατoμύρια χρόνια πίσω του. Για να πεις, πόσο μάλλον να κατασκευάσεις αυτήν την ιστορία, χρειάζεται φαντασία. Αλλά και αντιστρόφως, πολλές φορές η ποίηση έχει ασχοληθεί με το χώμα, το νερό και την πέτρα. Άλλωστε, από εκεί ξεκινάμε και εκεί επιστρέφουμε. Μου φάνηκε λοιπόν ταιριαστό, για έναν ήρωα σαν τον Μαρκ που είναι μια σύγχρονη εκδοχή ενός homo universalis, να έχει μια αγάπη για την ιστορία του πλανήτη όσο παλεύει να αλλάξει την ιστορία των κατοίκων επάνω του.
Ερώτηση 10η: Το βιβλίο σας εμπεριέχει και ένα κοινωνικοπολιτικό νόημα. Πιστεύετε πως πλέον υπάρχουν χρώματα, ιδεολογίες και "πλατφόρμες" ή όλοι ενεργούν με βάση την καρέκλα και τη βολή τους;
Π.Τ.: Κρατάω μια φράση από το βιβλίο: «..και όσο αυτοί λένε για το τέλος της ιστορίας, εμείς, οι κατεργαραίοι και ζαβολιάρηδες αυτού του κόσμου, δεν μπορούμε παρά να χαμογελάμε και να κλείνουμε συνωμοτικά το μάτι..». Πόσο μελάνι, αλήθεια, χύθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 για να «ξεμπερδέψουμε» μια και καλή με τις ιδεολογίες και τις πλατφόρμες; Ακόμα και σήμερα, που έχουν ήδη διαψευσθεί οικτρά οι θεωρίες του Φουκογιάμα (μεταξύ άλλων) για το Τέλος της Ιστορίας, το αγαπημένο μοτίβο για κάθε φωνή αντίρρησης είναι ο περίφημος «μονόδρομος», το γνωστό διεθνώς και ΤΙΝΑ (There is no alternative). Και όμως: Μια ματιά στον κόσμο αρκεί για να φανεί πως η ιστορία συνεχίζει να κινείται. Όχι πάντα προς τα εμπρός βέβαια: Άλλωστε, στις πολλές αποτυχίες του συστήματος έχουν αναδυθεί αρκετές σκιές από σκοτεινά χρόνια του παρελθόντος, τα μοντέρνα πολιτικά ζόμπι της ακροδεξιάς (είτε χωρίς μαλλιά είτε και με πορτοκαλί μαλλιά). Το θέμα είναι λοιπόν πως αν και, εν πολλοίς, ο δυτικός κόσμος θα ήθελε σήμερα να υπάρχουν μονάχα ανταγωνισμοί «καρεκλών» και διαχείρισης, υπάρχουν ακόμα πιο βαθιές αναζητήσεις, ερωτήματα που φτάνουν μέχρι τα θεμέλια.
Ερώτηση 11η: Η επανάσταση είναι μέσα στο βιβλίο σας έντονη. Τι σημαίνει η επανάσταση για εσάς;
Π.Τ.: Είναι η πάντα αναγκαία αναμέτρηση με το «εμείς». Ζούμε σε μια εποχή που έχει φετιχοποιήσει το «εγώ», μα το κάθε εγώ ζει και αναπνέει μονάχα εντός του εμείς. Η ιστορία των ανθρώπων μπορεί να ιδωθεί ως μια ιστορία επαναστάσεων: Στιγμές που το «εμείς» ανακατασκευάστηκε, ήρθε σε ρήξη με το παλιό, παρήγαγε ένα νέο. Υπό αυτήν την σκοπιά, είναι το πέρασμά μας από το παλιό στο νέο, η κίνηση προς τα εμπρός απέναντι στην στασιμότητα και το βάλτωμα. Δεν είναι κάτι αυτονόητο, το να δημιουργούμε ένα νέο «εμείς». Προϋποθέτει την τομή και την ρήξη με την ευκολία του «έτσι έχουν τα πράγματα». Αλλά πως μπορούμε, αλήθεια, να κατασκευάσουμε το αύριο αν δεν δώσουμε σχήμα και μορφή στο «εμείς»;
Ερώτηση 12η: Η Μάγια και ο Μαρκ θα ζήσουν έναν μαγευτικό και αληθινό έρωτα. Πιστεύετε πως πρέπει να ζούμε μέχρι το έπακρο αυτό το συναίσθημα και αν ναι γιατί;
Π.Τ.: Γεννιόμαστε με ένα ζευγάρι μάτια- με αυτά βλέπουμε τον κόσμο και τον βάζουμε σε κουτάκια. Αυτό είναι έτσι, το άλλο είναι αλλιώς. Ο έρωτας είναι η στιγμή εκείνη που ένα νέο ζευγάρι μάτια έρχεται δίπλα στα δικά μας, και η θέαση του κόσμου αποκτά μια νέα οπτική. Κοιτάμε έναν πίνακα και ένας άλλος άνθρωπος μπορεί να επισημάνει μια λεπτομέρεια που ποτέ δεν είχαμε δει. Από την νέα, κοινή οπτική, ο πίνακας αυτός είναι κάτι άλλο, διαφορετικό από την πρώτη μοναχική ματιά και σίγουρα πιο ολοκληρωμένο. Το «έπακρο» λοιπόν του έρωτα, δεν μπορεί παρά να είναι η επένδυση στην διαφορετική μας οπτική, η απομάκρυνση από την μονομέρεια του «εγώ» μας προς ένα ελάχιστο «εμείς» που ανακαλύπτει από την αρχή τον κόσμο. Ένας έρωτας που δεν μπορεί να φέρει σε συνάντηση τα δυο διαφορετικά «εγώ» είναι κουτσουρεμένος, μερικός, λίγος. Ο Μαρκ και η Μάγια ζουν έναν αληθινό έρωτα ακριβώς επειδή έρχονται από δυο σχεδόν ανταγωνιστικούς κόσμους. Η διαφορετικότητά τους εξυψώνει την σπουδαιότητα της συνάντησής τους γιατί μέσω αυτού του έρωτα αλλάζουν, γίνονται καλύτεροι και σοφότεροι.
Ερώτηση 13η: Μέσα από την ιστορία μας ταξιδέψατε σε πολλούς προορισμούς εξωτικούς ή μη. Αν θα μπορούσατε να διαλέξετε να ζήσετε σε ένα μέρος ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Π.Τ.: Δεν νομίζω ότι θα αντάλλασσα εύκολα τον τόπο μου. Την Εύβοια, το χωριό μου, το Αιγαίο. Μακάρι να μπορέσω να επισκεφτώ πολλές γωνιές αυτού του πλανήτη, αλλά πέρα από όλα τα άλλα, ειδικά αυτήν την εποχή, δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου κάπου αλλού πέρα από εδώ. Αρκετοί και αρκετές δεν έχουν φύγει άλλωστε;
Ερώτηση 14η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας; Τι θα θέλατε να τους πείτε;
Π.Τ.: Α, σίγουρα δεν πρέπει. Αν από την άλλη θέλουν να ταξιδέψουν σε διάφορες γωνιές της γης και να ανατινάξουν ότι στραβό σε αυτόν τον κόσμο, θα ήταν μια καλή επιλογή για τέτοια γούστα. Εγώ μαθαίνω ακόμα να γράφω, και η Συνωμοσία της Βανίλιας ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό συγγραφικά ταξίδι. Εύχομαι αναγνωστικά να έχει μια παρόμοια επίδραση.
Ερώτηση 15η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;
Π.Τ.: Χρόνου θέλοντος και επιτρέποντος, θα τα ξαναπούμε: Τόσο με τους μικρούς αναγνώστες όσο και με τους μεγάλους!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία στο τελευταίο σας βιβλίο "Η συνωμοσία της βανίλιας" και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!
Ο Πάνος Τσερόλας γεννήθηκε στην καρδιά του καλοκαιριού του 1985. Μεγάλωσε στην Αθήνα και από το 2003 βρέθηκε στην Πάτρα, όπου σπούδασε Γεωλογία. Εκεί ολοκλήρωσε και τις μεταπτυχιακές σπουδές του και τώρα είναι υποψήφιος διδάκτορας στη Γεωλογία Πετρελαίων. Κάνει το δεύτερο πτυχίο του στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών και είναι μέλος του ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Αρθρογραφεί σε διάφορα πολιτιστικά έντυπα και site.
Γράφει παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν το δυστοπικό μυθιστόρημα Ασημένια θάλασσα (2015) και τα παιδικά μυθιστορήματα Ο προϊστορικός ζωγράφος (και ένα τερατάκι) (2014), Τζου, ο δεινόσαυρος ανζού (και ένας κεφάλας) (2015) και Στα ίχνη του ντουκουζούρι (2016). Το μυθιστόρημά του Περί έρωτος κυκλοφόρησε ως e-book στα ελληνικά και στα αγγλικά από τις εκδόσεις Paper Publishing (2014).
Ο Τζου, ο δεινόσαυρος ανζού τιμήθηκε με το βραβείο του περιοδικού Ο Αναγνώστης στην κατηγορία λογοτεχνικού βιβλίου γνώσεων. Το βιβλίο Ο προϊστορικός ζωγράφος έχει διακριθεί με έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, έχει βρεθεί στις βραχείες λίστες του κύκλου παιδικού βιβλίου IBBY και του Αναγνώστη, ενώ η Διεθνής Νεανική Βιβλιοθήκη του Μονάχου το συμπεριέλαβε στη λίστα των καλύτερων παιδικών βιβλίων από 55 χώρες για το 2014. Η Ασημένια θάλασσα βρέθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα από την Εταιρεία Συγγραφέων.
(2016) Η συνωμοσία της βανίλιας, Κέδρος
(2016) Στα ίχνη του ντουκουζούρι, Κέδρος
(2015) Ασημένια θάλασσα, Κέδρος
(2015) Τζόυ, ο δεινόσαυρος Ανζού, Κέδρος
(2014) Ο προϊστορικός ζωγράφος, Κέδρος
Η συνωμοσία της βανίλιας
Μια γυναίκα με πολλά πρόσωπα συναντά έναν μυστηριώδη άντρα χωρίς πρόσωπο στο Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο. Λίγες μέρες μετά μια παράδοξη τρομοκρατική ομάδα θα κάνει τον πλανήτη άνω κάτω και θα κινητοποιήσει κάθε υπηρεσία διατήρησης του νόμου και της τάξης. Το ζευγάρι θα βρεθεί στο επίκεντρο της μεγαλύτερης καταδίωξης στην ιστορία.
Το να κρυφτείς από τις αρχές είναι ίσως πολύ πιο εύκολο από το να κρυφτείς από τον εαυτό σου. Ο έρωτας μεταξύ του Μαρκ και της Μάγιας εξελίσσεται σε παθιασμένη ερωτική σύγκρουση, μια σύγκρουση που μεγεθύνεται σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Όλα βέβαια είναι πιο δύσκολα όταν σε κυνηγάνε εμμονικοί πράκτορες και γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι ταξιδεύεις με μεγάλη ταχύτητα προς την τραγωδία.
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΑΤΑΓΟΝΙΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ.
Στα ίχνη του ντουκουζούρι
Σειρά: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΔΕΛΗΣ: ΚΥΝΗΓΟΣ ΜΥΘΙΚΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΩΝ
Τι γυρεύει ένας εξερευνητής παράξενων, σπάνιων και μυθικών πλασμάτων σε μια εμπόλεμη ζώνη; Και τι είναι άραγε το περίφημο ντουκουζούρι; Κάποιο μυθικό πλάσμα του μακρινού Ασταρμπανιμπάντ ή μήπως όντως υπάρχουν τρωκτικά που τραγουδούν;
Ο ριψοκίνδυνος Διονύσης Δελής και η επίλεκτη ομάδα συνεργατών του αναλαμβάνουν μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή: να αποδείξουν την ύπαρξη των μελωδικών χάμστερ, εντοπίζοντας και πιάνοντας ένα από αυτά κάπου στα βουνά του νότιου Ασταρμπανιμπάντ, όπου φημολογείται ότι ζουν.
Μόνο που η αποστολή γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη όταν η ομάδα βρίσκεται εν μέσω ενός καταστροφικού βομβαρδισμού και ο πόλεμος τινάζει στον αέρα κάθε σχέδιό τους. Ο Διονύσης, η μικρή Αφσανέ και η πολεμική ανταποκρίτρια Γιουτζίν θα πρέπει να βρουν το δρόμο τους ανάμεσα σε χαλάσματα, απρόσμενους εχθρούς, κινδύνους κάθε είδους, και όλα αυτά ενώ το κυνήγι για το ντουκουζούρι συνεχίζεται. Στις πιο μεγάλες περιπέτειες όμως μπορεί να συναντήσει κανείς κάτι πιο σημαντικό από εκείνο που ψάχνει...
Η πρώτη περιπέτεια του Διονύση Δελή είναι μια ιστορία δράσης, επιβίωσης αλλά και αγάπης για τη ζωή. Αγάπης που επιβιώνει ακόμα και μέσα στους χειρότερους βομβαρδισμούς.
Ασημένια θάλασσα
Στη βραχεία λίστα για το βραβείο «Μένη Κουμανταρέα»
της Εταιρείας Συγγραφέων
Σε μια χώρα και σε μια εποχή που δεν κατονομάζονται, ένας νεαρός άντρας περιπλανιέται σ' έναν ζοφερό τόπο, στις στάχτες μιας ανεξήγητης ολικής καταστροφής. Αναζητώντας προορισμό και νόημα στη ζωή του, θα επιδιώξει να ξανασυναντηθεί με το παρελθόν του και θα διασχίσει την καμένη ενδοχώρα για να εκπληρώσει ένα παράλογο ταξίδι: να περάσει τη θάλασσα για να βρει τα ίχνη ενός παλιού του έρωτα.
Άνθρωποι κατεστραμμένοι, αποκτηνωμένοι, απελπισμένοι. Άλλοι ζωντανοί, αισιόδοξοι, πρόθυμοι να χτίσουν ξανά στα χαλάσματα. Ο νεαρός άντρας ταξιδεύει και αγωνίζεται για να ξεφύγει προς τη θάλασσα. Δίνει μια παρατεταμένη μάχη ενάντια στη βία του καινούριου κόσμου, στην πείνα, στην αρρώστια. Μια μάχη ηρωική και συγχρόνως αποτρόπαια, με διακύβευμα τη διατήρηση της ανθρωπιάς.
Η Ασημένια θάλασσα είναι ένα μυθιστόρημα για την άρνηση του ανθρώπου να πεθάνει την ώρα που ο κόσμος γύρω του καταρρέει. Μια ιστορία επιβίωσης και αντίστασης στην επιβαλλόμενη δυστοπία.
Τζόυ, ο δεινόσαυρος Ανζού
ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΝΩΣΕΩΝ
Η νεαρή και παθιασμένη παλαιοντολόγος Ιωάννα φτάνει στη Μοντάνα των Ηνωμένων Πολιτειών ως μέλος μιας ομάδας επιστημόνων-ντετέκτιβ του προϊστορικού κόσμου.
Εκεί, θα βρεθεί μπροστά σε εκπληκτικές ανακαλύψεις και μοναδικά απολιθώματα δεινόσαυρων.
Ελάτε να ταξιδέψετε στο χρόνο με την Ιωάννα, με χρονομηχανή τη φαντασία, για να περπατήσετε δίπλα σε αυτά τα άγρια μα ξεχωριστά πλάσματα.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στο τέλος της Κρητιδικής Περιόδου, περίπου 70 εκατομμύρια χρόνια πριν, μιας εποχής στην οποία κυριαρχούσαν οι φοβεροί και τρομεροί δεινόσαυροι.
Ο ήρωας της ιστορίας, ο Τζου, είναι ένας μοναχικός νεαρός δεινόσαυρος ανζού που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα νόστιμα αυγά των τυραννόσαυρων. Όταν τον συναντήσει ο Κεφάλας, ένας παχυκεφαλόσαυρος, επίσης μοναχικός, θα προσπαθήσει πολύ να τον κάνει φίλο του. Για να τα καταφέρει όμως θα χρειαστεί να περάσουν οι δυο τους πολλές περιπέτειες σε έναν άγριο και τρομακτικό κόσμο, γεμάτο κινδύνους και απειλές. Γιατί δεν είναι εύκολο να κάνεις φιλίες την εποχή των δεινόσαυρων. Ειδικά αν στο κατόπι σου βρίσκεται μια εκδικητική και πανίσχυρη τυραννοσαυρίνα, όπως η Γκρέι.
Διαβάστε πώς ξεκίνησαν όλα…
Μια πεισματάρα παλαιοντολόγος και ντετέκτιβ απολιθωμάτων, η Ιωάννα, μας ξεναγεί στην πρώτη της ανακάλυψη: στα ίχνη του Γκρουντ, ενός αγοριού που ταξιδεύει σε όλη την προϊστορική Ελλάδα ζωγραφίζοντας με τα αυτοσχέδια σύνεργα ζωγραφικής του και που σίγουρα ξέρει πολλά μυστικά. Μαζί με την Ιωάννα και τον Γκρουντ ταξιδεύουμε κι εμείς σε έναν κόσμο συναρπαστικό, γεμάτο σαρκοφάγους μαχαιρόδοντες, άγριους ρινόκερους, ύπουλους και μοχθηρούς λύκους, και πολλούς ακόμη κινδύνους και παγίδες. Αυτά, και άλλα πολλά, στο βιβλίο... Ο ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ (ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΤΑΚΙ)
Ο προϊστορικός ζωγράφος
Στη βραχεία λίστα
των ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά
Στη μικρή λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2015»
Στη βραχεία λίστα για το Βραβείο «Φανή Αποστολίδου», του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ - Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
Έπαινος ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ
Συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο White Ravens 2015, όπου η Διεθνής Νεανική Βιβλιοθήκη του Μονάχου συγκέντρωσε τα 200 καλύτερα βιβλία (εκδόσεις του 2014) από 55 χώρες.
Καλωσήρθατε στην προϊστορική εποχή, σε έναν κόσμο συναρπαστικό, γεμάτο σαρκοφάγους μαχαιρόδοντες, άγριους ρινόκερους, ύπουλους και μοχθηρούς λύκους, και πολλούς ακόμη κινδύνους και παγίδες.
Θα μας ξεναγήσει μια πεισματάρα παλαιοντολόγος, μια ντετέκτιβ απολιθωμάτων, η Ιωάννα. Μαζί της θα ταξιδέψουμε στο χρόνο και θα συναντήσουμε ένα προϊστορικό αγόρι που σίγουρα ξέρει πολλά μυστικά: τον Γκρουντ.
Ο Γκρουντ είναι συνεχώς πολύ απασχολημένος: πιάνει φιλίες με τα πιο άγρια πλάσματα, τα βάζει με πεινασμένους λύκους και ταξιδεύει σε όλη την προϊστορική Ελλάδα ζωγραφίζοντας με τα αυτοσχέδια σύνεργα ζωγραφικής του.
Ας ελπίσουμε ότι κάπου, κάπως, μας έχει αφήσει κάποιο στοιχείο για να λύσουμε τα μυστήρια της προϊστορικής ζωής.
Ίσως ακόμη και για να ανακαλύψουμε το μυστικό της προϊστορικής ευτυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου