Κριτική Βιβλίου “Ο άνθρωπος που κρύβεις” της Μαρίας Αμπατζόγλου

Όλοι μας κρύβουμε έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα και άνθρωπο. Άραγε ποιος είναι αυτός; Μόνο εμείς το ξέρουμε. Στο βιβλίο της η Μαρία Αμπατζόγλου μας δείχνει τον τρόπο να καταλάβουμε τον εαυτό μας, τη ψυχή μας και να ανοίξουμε μία μυστική και εκ βαθέων συζήτηση μαζί του.
Σε πολλούς από τους προβληματισμούς της βρήκα τον ίδιο μου τον εαυτό. Με μερικά από αυτά ταυτίστηκα και με κάποια άλλη διαφοροποιήθηκα. Άλλωστε κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος. Όπως τα δάχτυλά μας, έτσι και εμείς διαφέρουμε μεταξύ μας. Πιστεύω πως εκεί βρίσκεται και η μαγεία των ανθρώπων. Η ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και προβληματισμών είναι που μας κάνουν καλύτερους και σκεπτόμενους ανθρώπους.
Τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι “Κρίνοντας κάποιον” σελ.49, “Να είσαι περήφανος που νιώθεις” σελ. 65 και “Πες ευχαριστώ” σελ. 67. Θα σας πω μία φράση που λάτρεψα! “Λένε ότι όταν σηκώνεις το δάχτυλό σου για να δείξεις έναν άνθρωπο κρίνοντάς τον, τα άλλα τέσσερα δάχτυλά σου δείχνουν εσένα”.
Εάν επιθυμείτε να διαβάσετε ένα βιβλίο με σκέψεις, οι οποίες απορρέουν από τη ψυχή της συγγραφέως τότε βρεθήκατε μπροστά στο βιβλίο που ψάχνετε! Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα αλλά μία κατάθεση ψυχής σε μορφή, ας πούμε, διηγημάτων και σκέψεων.




Βασιλική Διαμάντη