Η Φαίδρα θα περάσει τριάντα έξι ώρες βροχής ονειρεμένες. Μετά από χρόνια η μοίρα θέλει να βρεθεί και πάλι η Φαίδρα με τον Θησέα. Έχουν μεσολαβήσει ήδη πολλά χρόνια αλλά η ανάμνηση έχει ριζώσει στις ψυχές τους. Μόνο που πλέον αυτό το ζευγάρι θα εμπλουτιστεί με τον γιο του Θησέα, Ιππόλυτο, τον Μένη και την Άρια, την αρραβωνιαστικιά του Ιππόλυτου. Και ένα νέο γαϊτανάκι του γνωστού σε όλους μας μύθου ξεδιπλώνεται αλλιώς.
Όσοι δεν έχουν διαβάσει την τραγωδία του Ευριπίδη “Ο Ιππόλυτος” ευκαιρία να το κάνουν μετά την ανάγνωση του συγκεκριμένου πονήματος. Όσοι πάλι την έχουν διαβάσει θα θυμούνται ότι ο Θησέας ήταν πατέρας του Ιππόλυτου και η Φαίδρα η μητριά του. Κάτι αντίστοιχο συναντάμε και εδώ.
Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι η Φαίδρα αποφεύγει τον Ιππόλυτο προκειμένου να μην ενδώσει στον έρωτα, στον παράφορο έρωτα. Μπορεί όμως κάποιος να εναντιωθεί σε αυτόν τον φτερωτό και σκανδαλιάρη Έρωτα; Μπορεί κάποιος να αυτοτιμωρείται και όχι να βιώνει στο έπακρο αυτό το μεγαλειώδες συναίσθημα αγάπης που καλλιεργείται στην ψυχή του; Ο έρωτας, λοιπόν, είναι μιαρός και χωρίς ηθική; Άραγε τι είναι η ηθική και πώς ορίζεται από κάθε άνθρωπο; Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει και θα καταδικάσει δύο ερωτευμένους ανθρώπους και τις πράξεις; Ποιο δικαστήριο είναι αρμόδιο για να δώσει την “τιμωρία”;
Αγαπημένα αποσπάσματα είναι αυτό της σελίδας 66: «...–Ωραία τότε. Πες μου για σένα... Εσύ έζησες καλά στη ζωή σου;
–Έζησα πολλά. Είναι περισσότερα τα πολλά απ' τα καλά...»
Σελίδα 83: «...–Απογοητευμένη μου φαίνεσαι, κυρά.
– Ό,τι μ' αγγίζει, καταστρέφεται. Κουράστηκα, Μένη.
–Μην ψάχνεις τη χαρά σ' αυτά που δεν έρχονται∙ κυνήγα την εκεί που μπορείς να τη φτάσεις...»
Ενώ στην αρχαία τραγωδία βλέπουμε τον Ιππόλυτο να απορρίπτει τη Φαίδρα, στο βιβλίο του Πασχάλη Πράντζιου συναντάμε κάτι τελείως διαφορετικό. Και οι δύο τρέφουν αμοιβαία συναισθήματα και ο Ιππόλυτος πιέζει τη Φαίδρα να δώσει μία ευκαιρία στον έρωτά τους.
Το συγκεκριμένο ανάγνωσμα είναι τόσο διαφορετικό από τα προηγούμενα πονήματά του. Η μεστή του γραφή, η λυρική και άκρως συναισθηματική αφήγηση, οι διάλογοι που προκαλούν άλλοτε γέλιο και άλλοτε λύπη μας προσφέρουν τα στοιχεία που μας ωθούν να αγαπήσουμε αυτού του είδους τα δημιουργήματα. Μέσα από έναν μύθο ανθίζει μία ονειρική γραφή που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Ο συγγραφέας δε μένει μόνο στο ηθικό και στο ανήθικο ούτε προσφέρει διδάγματα. Απλώς εξιστορεί ένα μοναδικό έργο μέσα από το δικό του συγγραφικό πρίσμα. Άλλωστε, τίποτα δεν είναι καλό ή κακό, άσπρο ή μαύρο, σωστό ή λάθος. Τίποτα στη ζωή δεν έχει μία ολοκληρωμένη όψη του κακού ή του καλού. Όταν η καρδιά αγαπά κανένας και τίποτα δεν μπορεί να την κρίνει. Ο έρωτας είναι τυφλός και μοναδικός, όπως μοναδικό είναι και το αληθινό καρδιοχτύπι. Γιατί λοιπόν να βάλουμε την ταμπέλα του ανίερου όταν κάτι έχει τόσο μεγάλη δυναμική;
Ο δευτερεύων ήρωας του βιβλίου, λόγω έκτασης και μόνο, ο γέρο-Μένης γίνεται ο αγαπημένος σοφός όλων, ο οποίος παρόλο που δεν τελείωσε τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου μας παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς, ήθους και ζωής. Αναμφίβολα, αν μπορούσε να δοθεί βραβείου δευτερεύοντα ήρωα σίγουρα η πρωτιά θα του άνηκε δικαιωματικά.
Τα συναισθήματα ξεχειλίζουν από τις σελίδες της ιστορίας, το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, τα ανάμεικτα συναισθήματα γέλιου – κλάματος, αγάπης – μίσους, αγαλλίασης – θυμού, ευτυχίας – δυστυχίας απορρέουν καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. Ο αληθινός έρωτας συναντά το ζενίθ του πόθου και του πάθους και όλα μαζί μπλέκονται αποδεικνύοντας ότι κανείς δεν κατάφερε να γλιτώσει από τον φτερωτό έρωτα. Η σκακιέρα έχει στηθεί και όλοι μας σαν πιόνια οδηγούμαστε στον δρόμο που αυτός έχει ορίσει για εμάς.
Τελειώνοντας την ιστορία, διαβάζοντας το τόσο επεξηγηματικό σημείωμα του συγγραφέα και κλείνοντας το βιβλίο αναζητούσα και άλλες σελίδες, ακόμα και τον διπλάσιο αριθμό και αν είχε αναμφισβήτητα θα μας καθήλωνε εξίσου. Οι ήρωες με ακολουθούν μέχρι σήμερα, με έχουν στοιχειώσει και κατέκτησαν και τη δική μου καρδιά. Οφείλουμε όλοι να ευχαριστήσουμε τον δημιουργό, Πασχάλη Πράντζιο, για το τόσο όμορφο ταξίδι που μας προσέφερε!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου