Η Ισμήνη θα το σκάσει από το σπίτι της και θα αναζητήσει αποκούμπι στη θεία της, την Πέρσα, η οποία θα την αγκαλιάσει και θα την προστατέψει από κάθε απειλή. Ένας νέος άντρας, ο Μάνος, θα φροντίσει κάθε λεπτομέρεια για να αισθανθεί ασφαλής η Ισμήνη.
Αγαπημένο μου απόσπασμα είναι αυτό της σελίδας 119: «...Η ζωή είναι μια όμορφη λιακάδα που οφείλεις να τη ζήσεις ανεφέλωτη...»
Δε θα πω περισσότερα. Άλλωστε το συγκεκριμένο ανάγνωσμα αξίζει να το διαβάσετε χωρίς πολλές αναλύσεις. Ανακαλύψτε και εσείς τη λιακάδα της ζωής και τη θετική σκέψη από τις οποίες οφείλουμε να διακατεχόμαστε όλοι μας.
Αυτά που μετράνε είναι η χαρά της στιγμής, η αισιοδοξία, το πάθος και η κυριαρχία μας για τη ζωή, το πείσμα να παλέψουμε μέχρι την τελευταία ρανίδα της ανάσας μας, οι επιλογές μας, η δύναμη να σταθούμε δυνατοί σε κάθε χτύπημα της μοίρας...
Τον συγγραφέα Γιάννη Φιλιππίδη τον γνωρίζουμε όλοι μας. Μέσα από τα κείμενά του ξεδιπλώνει τις σκέψεις του, ξεγυμνώνει την ψυχή του, μας δείχνει τι είναι η ζωή και προσπαθεί να μας μυήσει στον τρόπο σκέψης του ακολουθώντας πάντα την καρδιά μας και όχι τη λογική.
Το συγκεκριμένο πόνημα, αναμφίβολα, μας δείχνει τον δρόμο προς την ευτυχία, την ελπίδα, την αγάπη, τις δεύτερες ευκαιρίες και την αντιμετώπιση, κατά μέτωπον, της σκληρής πραγματικότητας που χρειάζεται τόλμη και σθένος για να προχωρήσουμε μπροστά.
Παρόλο που η γλυκόπικρη επίγευση γίνονται μέρος των σελίδων του βιβλίου στο τέλος μας δείχνει την αισιοδοξία μέσα από κάποια δύσκολα γεγονότα. Άλλωστε, μετά από κάθε καταιγίδα ξεπροβάλλει δυναμική ένα ουράνιο τόξο και μία λιακάδα που ζεσταίνουν την καρδιά μας.
Θα σταθώ στο “Αντί για υστερόγραφο”, το οποίο με έκανε να δακρύσω, να συμφωνήσω, να πεισμώσω και να πω, τέλος... η ζωή μας ανήκει και οφείλουμε να τη ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε μακριά από μεμψίμοιρες καταστάσεις και εγκλωβισμό του εαυτού μας σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς φως!
Βασιλική Διαμάντη
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου