Συζητώντας με την Μανίνα Ζουμπουλάκη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Μ.Ζ.: H Alice Munro και ο Βασίλης Βασιλικός.


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Μ.Ζ.: Μάλλον ‘Η Μυστηριώδης Νήσος’ του Ιουλίου Βερν


Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Μ.Ζ.: Πήγα να γράψω ‘τα πάντα’ αλλά ίσως είναι υπερβολή… σημαίνει τρόπο ζωής, ζωή, επικοινωνία, διασκέδαση και δουλειά μαζί…


Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πήγη έμπνευσής σας;

Μ.Ζ.: Η καθημερινότητα, κάτι που άκουσα ή διάβασα, ότι μου έρχεται όταν κάθομαι να γράψω… δηλαδή αν δεν βρεθεί κάτι από τον έξω κόσμο, είμαι ικανή να φτιάξω ιστορίες μέσα στο κεφάλι μου, από το τίποτα ή από κάτι που δεν μπορώ να προσδιορίσω.


Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Μ.Ζ.: Η ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας. Η μονοχνωτίασή μου. Το στραβό μου το κεφάλι. Τα βιβλία που διαβάζω ασταμάτητα και μερικές φορές, τα ζηλεύω.


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε τα δύο τελευταία σας βιβλία "Αόρατα κορίτσια" και "Τα δίδυμα παιδιά που ακούνε... τα πάντα";

Μ.Ζ.: Είναι εντελώς διαφορετικά, τα ‘Αόρατα Κορίτσια’ είναι ένα ιστορικό ρομαντικό μυθιστόρημα με ηρωίδες γυναίκες. Θα το χαρακτήριζα – υπέροχο, τι να σας πω άλλο; Τις αγάπησα πολύ τις ηρωίδες του. Με συγκινεί, με ταξιδεύει, με ανεβάζει…. Το παιδικό, ‘Τα δίδυμα παιδιά που ακούνε τα πάντα’, το έγραψα επειδή έχω δίδυμα, και διαμαρτυρόντουσαν ότι δεν βρίσκουν αρκετά βιβλία με ήρωες δίδυμα αδερφάκια. Για τα παιδιά μου δηλαδή το έστησα, και είναι χαριτωμένο, έστω κι αν δεν είναι (με την καμία!) Τριβιζάς… Έχει πλάκα. Κι επειδή όλα τα δίδυμα έχουν ενδο-επικοινωνία… δεν πέφτει καθόλου μακριά από την πραγματικότητα. Για τον μεγάλο μου γιό είχα γράψει το ‘Πώς να γράψεις’, για τα μικρά προς το παρόν είναι ΄Τα δίδυμα’.


Ερώτηση 7η: Παιδική λογοτεχνία και ενηλίκων. Ποια είναι πιο δύσκολη και απαιτητική για εσάς;

Μ.Ζ.: Μα δεν γράφω συστηματικά παιδική λογοτεχνία, η πρώτη μου προσπάθεια είναι. Όλα τα είδη είναι το ίδιο απαιτητικά και δύσκολα όταν θέλεις να τα κάνεις καλά, να έχουν ήρωες, αρχή, μέση, τέλος, δράση ,ανάπτυξη και ικανοποιητικό φινάλε-λύση… Δεν υπάρχει τρόπος να το κάνεις πιο εύκολο, και αυτό είναι το σωστό. Υποθέτω δηλαδή. Μετά από 50-100 χρόνια μπορεί να γράφονται αυτόματα όλα τα είδη βιβλίου, με κάποιο πρόγραμμα του υπολογιστή που θα αγοράζεις στο ebay ή στο amazon…


Ερώτηση 8η: Βλέπουμε τη Σμαρώ να ντύνεται άντρας και να γίνεται ο δεύτερος εαυτός της. Πόσο εύκολο πιστεύετε πως είναι να απαρνιέσαι τη φύση σου για να σωθείς;

Μ.Ζ.: Η Σμαρώ είναι ηθοποιός, εκπαιδεύτηκε να υποδύεται ρόλους από παιδί. Αν μου έλεγε κάποιος πάντως ‘ή αυτό ή σε σφάζουμε’, θα το μάθαινα με τρέλα και θα το έκανα τέλεια. Όλα είναι σχετικά, αυτή είναι η απάντηση.


Ερώτηση 9η: Τρεις γενιές γυναίκων, η Σμαρώ, η Ελπίδα και η Ζωή. Αν μπορούσατε να διαλέξετε μία από αυτές, σε ποια (εποχή) θα θέλατε να ζήσετε;

Μ.Ζ.: Στο σήμερα. Μακάρι και στο αύριο.


Ερώτηση 10η: Μητέρα, μία δύσκολη έννοια. Η αγάπη και η στοργή μιας γυναίκας ταυτίζεται με τη γέννηση ενός παιδιού ή όχι απαραίτητα;

Μ.Ζ.: Όχι απαραίτητα. Έχω δει γυναίκες να γίνονται καταπληκτικές μητέρες σε παιδιά που δεν ήταν δικά τους, η υιοθεσία σε αυτό βασίζεται: ότι αγαπάς το παιδί που ζει μαζί σου, όποιου κι αν είναι. Άπαξ και αποφάσισες να είσαι η μαμά του, είσαι…


Ερώτηση 11η: Η Σμαρώ μαθαίνει κάποια στιγμή ένα ολίσθημα του συζύγου της. Η βαθιά και αληθινή αγάπη μπορεί να συγχωρέσει οποιαδήποτε απιστία;

Μ.Ζ.: Ναι. Και η Σμαρώ το μαθαίνει κατόπιν εορτής, που ίσως να είναι πιο εύκολο. Συμβαίνουν αυτά στις σχέσεις, άμα είσαι πολύ απόλυτος κάθεσαι έξω από αυτές κι ησυχάζεις. Αλλιώς, προσαρμόζεσαι…


Ερώτηση 12η: Η διαδρομή της Αννίς σκληρή. Η σφαγή που γίνεται κατά τη Μικρασιατική καταστροφή ανείπωτη. Πιστεύετε πως μπορεί κάποιος να "θάψει" τις μνήμες και να ζήσει τη ζωή του ή οι εικόνες μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό τους;

Μ.Ζ.: Νομίζω πως έχουμε ένα είδος μνήμης στο DNA μας, ή ίσως οι προφορικές ιστορίες των παππούδων-γιαγιάδων μας έχουν γραφτεί στο μυαλό μας. Εννοείται πως ζεις την ζωή σου κανονικά, απλώς καλό είναι να ξέρεις τι συνέβη στους προγόνους σου, εκτός που είναι χρήσιμο για την δική σου ανάπτυξη και πορεία.


Ερώτηση 13η: Πιστεύετε πως πρέπει να πολεμάμε μέχρι την τελευταία μας πνοή για να "κυνηγήσουμε" τα όνειρά μας;

Μ.Ζ.: Ναι. Αν δεν το πίστευα, δεν θα έγραφα.


Ερώτηση 14η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Μ.Ζ.: Για να ταξιδέψουν, να συγκινηθούν, να χαρούν και να περάσουν ωραία. Για τι άλλο;


Ερώτηση 15η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Μ.Ζ.: Ότι το διάβασμα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, και το γράψιμο σε κάνει καλλιτέχνη…


Ερώτηση 16η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Μ.Ζ.: Έγραψα ένα θεατρικό με τίτλο ‘Επικοινωνία’, έχουμε θίασο, (σκηνοθέτη τον Γιάννη Δρακόπουλο, executive παραγωγό τον Θανάση Τσιρταβή), έχουμε κέφι, όπου να΄ναι θα βρούμε και θέατρο. Το έργο αναφέρεται στις δυσκολίες επικοινωνίας που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια και στην ανάγκη του ανθρώπου να βρίσκει έναν κοινό στόχο με τον σύντροφό του. Ακούγεται ίου και βαρύγδουπο αλλά δεν είναι καθόλου έτσι, απλώς τα γράφω χάλια αυτά τα περιληπτικά… Το ένα ζευγάρι είναι παράνομο, μαθαίνουμε την ιστορία μέσα από τον διάλογό τους. Το δεύτερο ζευγάρι είναι έκπληξη. Αλλά τρέχει ωραία το έργο, οι ηθοποιοί είναι οι αγαπημένοι μου (Γαλήνη Τσεβά-Νίκος Γεωργάκης) και ελπίζω να έχει κάτι να πει σε πολύ κόσμο… όταν ανέβει με το καλό!


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!





Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα και γράφει από τα 10. Σπούδασε στην Αμερική Ιστορία της Τέχνης και Σωματική Αγωγή. Στα περιοδικά γράφει από την αρχή της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα χωρίς διακοπή. Έχει δουλέψει στον "Ταχυδρόμο" ('82-'89), στα "Πρόσωπα", στο "Κλικ", "Diva", "Μen" ('89-'93), "Nitro", "Down Town", "Elle", "Time out", "Elle", "PinkWoman", "Athens voice", "Look", και "Home" ως δημοσιογράφος. ‘Εχει μεταφράσει περί τα 30 βιβλία και άλλα τόσα "Άρλεκιν". Δούλεψε στο ραδιόφωνο ως παραγωγός. Έχει γράψει πολλά βιβλία εκ των οποίων το "Πώς να γράψεις", το "Ευτυχία" και το ''Φερμουάρ'' από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Σενάρια: "Ελεύθερη κατάδυση" (συν-σεναριογράφος µε σκηνοθέτη Γιώργο Πανουσόπουλο), "Ριζότο" (συν-σεναριογράφος µε σκηνοθέτη Όλγα Μαλέα). Σενάρια τηλεόρασης: "Φεύγα" (σειρά Mega), "Ξέχασέ µε" (σειρά Alpha, συν- σεναριογράφος με Βαγγέλη Νάση), "Απαγωγή" (τηλεταινία Mega). Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
"Τα δίδυμα παιδιά που ακούνε... τα πάντα" εκδόθηκε το 2016, "Αόρατα κορίτσια" το 2015, "Φερμουάρ" το 2014, "Το μεγάλο καλοκαίρι" (σε μορφή ebook) το 2014, "Ευτυχία" και "Πως να γράψεις" το 2012 και "Ημερολόγιο 2010: Όμορφες μέρες" το 2009 από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. "Πως να γράψεις" και "Το μεγάλο καλοκαίρι" το 2007 από τις εκδόσεις IntroBooks. "Αληθινή star" το 2004 από τις εκδόσεις Ωμέγα. "Η σκόνη της ημέρας" το 2003, "Η ζωή (δεν) είναι ταινία" το 2001, "Κενά μνήμης" (με δύο εξώφυλλα 1995 και 2000) το 2000, "Η μυροβόλος άνοιξις" και "Φεύγα!" το 1998 από τις εκδόσεις Ιστός.
Συμμετοχές σε συλλογικά βιβλία είναι: "The Vault" το 2009 από τις εκδόσεις Απόπειρα, "Παλίμψηστο Καβάλας" το 2009 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, "Η Αθήνα τη νύχτα" το 2006 από τις εκδόσεις IntroBooks, "Ιστορίες καπνού" το 2006 από τις εκδόσεις Μίνωας, "Χαριλάου Τρικούπη 22. 4 ιστορίες της πόλης" το 2005 και "Best of Athens" το 2004 από τις εκδόσεις Athens Voice, "Ριζότο" το 2000 από Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη και "Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο" το 1997 από τις εκδόσεις Κέδρος.

"Τα δίδυμα παιδιά που ακούνε... τα πάντα"

Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν δύο δίδυμα αδερφάκια,
η Σοφία και ο Παναγιώτης.
Έμοιαζαν εντελώς κανονικά,
αλλά δεν ήταν, όχι εντελώς:
είχαν ξεχωριστές ικανότητες,
όπως όλα τα παιδιά.
Ίσως κάποιες παραπάνω...

"Αόρατα κορίτσια" 

Τα κορίτσια διασχίζουν τις θάλασσες του χρόνου. Τα κορίτσια αγωνίζονται, ελπίζουν. Επιζούν χάρη σε συμπτώσεις, χάρη σε μικρά θαύματα, χάρη σ’ αυτούς που δεν τα βλέπουν. Παλεύουν να μην ξεχωρίσουν, να μη σκαλώσει πάνω τους κανένα βλέμμα.
Κουρνιάζουν μέσα στο πλήθος και γίνονται μητέρες και γιαγιάδες άλλων κοριτσιών. Τα κορίτσια είναι αόρατα μέσα στα καραβάνια των ξεριζωμένων της Ιστορίας, είναι όμως ζωντανά στο μυθιστόρημα-ποταμό της Μανίνας Ζουμπουλάκη που διατρέχει τον χρόνο και οδηγεί από το μακρινό '22 στο αόρατο αύριο. Κρυμμένες πίσω από αντρικές ταυτότητες, τρεις γενιές γυναικών αφηγούνται αριστοτεχνικά τις ιστορίες τους. Ο κόσμος του θεάματος, το θέατρο και η σόουμπιζνες είναι ο χώρος τους για περισσότερο από έναν αιώνα. Μαζί τους τρέχει η μεγάλη Ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ...

 "Φερμουάρ"

Όλα ξεκινάνε µε ένα έγκληµα, σχεδόν στυγερό. Μπλέκεται κόσµος -µια λαϊκή τραγουδίστρια, µια γραµµατέας σε υπουργείο. Μια δηµόσια υπάλληλος πρώην-και-νυν ιδεολόγος. Η σύζυγος του υπουργού. Η κόρη, σκηνοθέτρια, και ο γιος, µακιγέρ. Η καφετζού, στο άσχετο. Η αστυνοµία. Η µοδίστρα, άνεργη και σε απελπισία. Σχέσεις, διαφθορά, έρωτας και θάνατος, διαπλοκή και Δηµόσιο: όλοι ψάχνουν για ένα νόηµα στη ζωή τους. Όλοι κρύβουν λόγια. Ή κρύβουν κάτι σκοτεινό που κολυµπάει κοντά στην Αλήθεια. Η Ελλάδα όπως είναι σήμερα -σε κρίση, µε ανθρώπους που αναζητούν το Δίκιο και το Νόηµα- ενώ ταυτόχρονα τα φοβούνται. Με γυναίκες που αποφασίζουν ότι η Μοίρα (της χώρας και των αγαπηµένων τους) δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη. Το έγκληµα µπορεί να µην είναι αυτό που φαίνεται τελικά. Και η Αλήθεια να είναι θέµα οπτικής γωνίας...

 "Το μεγάλο καλοκαίρι" (σε μορφή ebook) 

Μια αγιογράφος, μια Βουλγάρα μπαργούμαν, δύο άντρες που κάνουν δουλειές της νύχτας…
Τέσσερις losers που είναι ταυτόχρονα νικητές. Κανένας τους δεν ψάχνει “διέξοδο” και “σωτηρία”
(θα το θεωρούσαν χαμένη υπόθεση) και όλοι ψάχνουν τον μεγάλο έρωτα. Αλλά ακόμα κι όταν
τον βρίσκουν, δεν είναι σίγουροι… και περνάνε πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβουν τι έχει σημασία τελικά στη ζωή και τι όχι.
Ένα ερωτικό μυθιστόρημα που ξεκινάει από κάποιο Μεγάλο Καλοκαίρι στη δεκαετία του ’80.
Και τελειώνει, ή μάλλον ξαναρχίζει, σ’ ένα άλλο Μεγάλο Καλοκαίρι, σε ένα ελληνικό νησί - στην άκρη του κόσμου.
Διατίθεται μόνο σε ψηφιακή έκδοση (ebook) μέσω του iBookstore.

 "Ευτυχία"

Έξι ήρωες κυνηγούν την ευτυχία - έξι άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικό ορισμό της ευτυχίας ο καθένας, ψάχνονται σε διαφορετικές μεριές της ζωής. Επειδή και οι έξι ήρωες δεν είναι πάντα ηρωικοί, επειδή είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικά προβλήματα και τηγανισμένες σχέσεις... δεν θέλουν να βγούνε με τίποτα από το κυνήγι της ευτυχίας. Ούτε καν τους περνάει από το μυαλό να τα παρατήσουν στη μέση.
Ο πρώην πρωταθλητής, η χωρισμένη, ο αποτυχημένος ξενοδόχος, η σεφ από το Τορόντο, ο μουσικός και ο έφηβος είναι ήρωες που μοιάζουν, αν όχι με σένα, τότε με κάποιον που ξέρεις. Ερωτεύονται και νομίζουν ότι "το" έχουν. Βρίσκουν με χίλια ζόρια δουλειές κάτω από τις δυνατότητές. Την παλεύουν - δεν την παλεύουν. Κρατιούνται με τα δόντια αλλά επιμένουν να σε κρατήσουν και σένα - τουλάχιστον μέχρι να στριμώξουν την ευτυχία τους σε κάποια γωνία...

 "Πως να γράψεις" 

Ας υποθέσουμε ότι θέλεις να γράψεις - άρθρο, μυθιστόρημα, διήγημα, σενάριο, τα απομνημονεύματά σου, ένα μακροσκελές γράμμα σε "πρόσωπο" ή μια ωραία συγκινητική διαθήκη... αλλά ισχυρίζεσαι ότι "δεν έχεις αρκετό ταλέντο" ή "δεν ξέρεις πώς να αρχίσεις". Ορίστε, λοιπόν, ένα βιβλίο που σου δείχνει πώς να αρχίσεις, πώς να προχωρήσεις, πώς να τελειώσεις -ενώ ταυτόχρονα περνάς καλά. Σου λέει, επίσης, ότι το ταλέντο είναι λιγότερο απαραίτητο από το πάθος, από την επιθυμία (να γράψεις)... και ψάχνει μαζί σου τρόπους να διαχειρίζεσαι αυτό το πάθος πολύ εποικοδομητικά. Θα μάθεις όλα τα τρικ, μυστικά, αλήθειες και ψέματα πολλών και καλών συγγραφέων, μαζί με ντεσού, ιστορίες, αποσπάσματα, ανέκδοτα και άγνωστες πτυχές που θα σε κάνουν να παρατήσεις τις δικαιολογίες και (γιατί όχι;) να στρωθείς στο γράψιμο. Ή, έστω, στο διάβασμα.
Ένα διασκεδαστικό και χρήσιμο εγχειρίδιο για όσους ενδιαφέρονται για τη γραφή ως Τέχνη, χόμπι ή επιχείρηση, αλλά κυρίως για όσους απλώς αγαπούν το βιβλίο.

"Ημερολόγιο 2010: Όμορφες μέρες" 

Ένα ολοκαίνουριο αισιόδοξο και πολύχρωμο Ημερολόγιο για το 2010: Όμορφες Μέρες.
Με τα δροσερά, έξυπνα, ρομαντικά, μοντέρνα, ρεαλιστικά κείμενα της έμπειρης δημοσιογράφου και συγγραφέα Μανίνας Ζουμπουλάκη και τη θαυμάσια εικονογράφηση της Μυρτώς Δεληβοριά, θα ταξιδέψουμε στο 2010 με τις καλύτερες διαθέσεις:
Αυτά που περιμένεις απ' τη ζωή, αυτά που ελπίζεις, αυτά που πιστεύεις κι αυτά που θέλεις με πάθος... έρχονται σιγά-σιγά προς το μέρος σου. Γιατί όχι αυτήν ειδικά τη χρονιά; Τι χάνεις αν το πιστέψεις ότι αυτή θα είναι η χρονιά σου;
Όταν ξεκινάς "με το δεξί", όπως λένε, δεν έχεις να χάσεις απολύτως τίποτα: δεν είσαι χαζοχαρούμενος, μη φοβάσαι, κανένας δεν θα σε πεί Ούφο -ή κι αν σε αντιμετωπίσει έτσι, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να ξεκινήσεις με μια βαθιά ανάσα κι ένα χαμόγελο. Όλα θα πάνε πρίμα φέτος, θα δείς. Θα΄ναι καλύτερα από πέρσι κι από πρόπερσι και θα 'ναι όπως τα σκέφτηκες, οι αναποδιές θα περάσουνε, όπως πάντα, ενώ οι όμορφες μέρες θα μείνουν στην κορυφή και θα΄ναι ομορφότερες από ποτέ...