Συζητώντας με τη Βησσαρία Ζορμπά - Ραμμοπούλου

Ερώτηση 1η: Ποιος είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;

Β.Ζ.Ρ.: Ξεκίνησα διαβάζοντας ξένους συγγραφείς, όχι από επιλογή αλλά επειδή βιβλία ξένων συγγραφέων ήταν τα πρώτα δώρα που πήρα σε βιβλία. Έπειτα μεγάλωσα σε μία εποχή που νομίζω πως δεν ήταν και πολύ αυστηρά περιχαρακωμένα τα όρια μεταξύ της λογοτεχνίας για παιδιά και της λογοτεχνίας για ενήλικες. Έτσι ο πιο αγαπημένος συγγραφέας είναι ο Ντίκενς, γιατί οι πρωταγωνιστές του είναι παιδιά και ενήλικες μέσα σε ένα πλαίσιο συγκεκριμένων κοινωνικών συνθηκών και η Πηνελόπη Δέλτα, επειδή η πένα της έκανε την ιστορία συναρπαστικό αφήγημα.

Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Β.Ζ.Ρ.: Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του Έκτορα Μαλό, με συνάρπασε, με συγκίνησε και κρατώ το αντίτυπό του ακόμη στη βιβλιοθήκη μου.

Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Β.Ζ.Ρ.: Η συγγραφή για μένα είναι κάτι τόσο ζωτικό όσο και η ανάσα. Είναι αδύνατο να ζήσω έστω και μια μέρα χωρίς να γράψω κάτι. Και αυτό είναι κάτι που απλά μου συμβαίνει. Νιώθω τη συγγραφή σαν μια κατάσταση απελευθέρωσης, συμμετοχής και προσφοράς.

Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;

Β.Ζ.Ρ.: Η έμπνευσή μου πηγάζει από σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα που έχουν αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή των παιδιών αλλά και από μεταιχμιακές περιόδους της ιστορίας που αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων.

Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Β.Ζ.Ρ.: Έγραφα πάντα και μόνιμα. Η πρώτη μου βράβευση για δι΄γημα ήρθε στα έντεκα χρόνια μου, σε σχολικό διαγωνισμό. Οπωσδήποτε δεν ήταν συνειδητή απόφαση τότε και δεν μπορώ να απαντήσω για συγκεκριμένη ώθηση. Αργότερα βέβαια οι βραβεύσεις των έργων μου από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, από το Υπουργείο Πολιτισμού, από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ήταν μια πολύ ενθαρρυντική ώθηση για να εκδώσω τα έργα μου.

Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Το καλοκαίρι των Αβάρων";

Β.Ζ.Ρ.: Το καινούργιο μου μυθιστόρημα ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΩΝ ΑΒΑΡΩΝ από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή.Τα ιστορικά γεγονότα, δηλαδή, και τα ιστορικά πρόσωπα αποτελούν το πλαίσιο, το στημόνι πάνω στο οποίο υφαίνεται μια αστυνομικού ενδιαφέροντος φανταστική ιστορία με φανταστικούς πρωταγωνιστές.

Τα ιστορικά γεγονότα (πολεμικά και πολιτικά) διαπλέκονται με τα φανταστικά (εξαφανίσεις,απαγωγές,αινιγματικά πρόσωπα και ανατροπές) και στο τέλος οδηγούνται σε ταυτόχρονη λύση.

Ερώτηση 7η: Ο Στέφανος είναι ο τολμηρός και γενναίος παιδικός χαρακτήρας του βιβλίου σας. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να δομήσετε έτσι τον συγκεκριμένο ήρωα;

Β.Ζ.Ρ.: Ο Στέφανος αποτελεί το θετικό πρότυπο εφήβου, που σε περίοδο γενικευμένης κρίσης αλλά και προσωπικών απωλειών αναζητά το καλύτερο για τον ίδιο και τα αδέλφια του. Η αναζήτηση όμως αυτή συμβαδίζει με τις ταυτόχρονες προσπάθειές του για την επίτευξη της συλλογικής σωτηρίας, επειδή οι προσωπικές του περιπέτειες αυτό ακριβώς τον δίδαξαν: κανείς δε σώζεται μόνος, κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τους άλλους.

Ερώτηση 8η: Η Λυδία είναι η μητρική φιγούρα του Στέφανου και του Λάζαρου. Αντικαθιστά με ζήλο και αγάπη τη μητέρα που χάσανε. Πόσο σκληρό και δύσκολο πιστεύετε πως είναι για ένα παιδί να γίνει το στήριγμα που χρειάζονται τα αδέρφια της;

Β.Ζ.Ρ.: Η Λυδία γίνεται αναγκαστικά προστάτιδα των αδελφών της και από ένστικτο λειτουργεί μητρικά απέναντί τους.Όσο τρυφερό και γλυκό κι αν ακούγεται , είναι πολύ σκληρό για ένα παιδί να αναλαμβάνει το ρόλο γονέα, γιατί έτσι χάνει το ίδιο την παιδική του ηλικία.Και αν σε περιόδους κρίσεων και απωλειών, αποτελεί για τα ορφανά και ξεριζωμένα παιδιά (όπως η Λυδία) ενστικτώδη στρατηγική επιβίωσης,είναι εντελώς λανθασμένο και αδικαιολόγητο ως καθημερινή πρακτική να μεταβιβάζουμε χωρίς λόγο ενήλικα βάρη στα παιδιά.

Ερώτηση 9η: Πόση ανάγνωση χρειάστηκε από μέρους σας προκειμένου να καταφέρετε να αποδώσετε αυτή την ιστορική εποχή και να "μυήσετε" και τους αναγνώστες σας μέσα από τα γεγονότα του τότε;

Β.Ζ.Ρ.: Για να γραφεί ένα ιστορικό μυθιστόρημα απαιτείται πολλή ανάγνωση άμεσων και έμμεσων ιστορικών πηγών για την εποχή.Επειδή συχνά οι πληροφορίες των πηγών είναι αντικρουόμενες, συνηθίζω να παρουσιάζω τις αντικρουόμενες απόψεις σαν αντιφατικές φήμες που προέρχονται από το στόμα διαφορετικών φανταστικών προσώπων του μυθιστορήματος.Έτσι τα αμφισβητούμενα γεγονότα και οι αμφιλεγόμενες πράξεις μέσα από τις σκέψεις και τους διαλόγους των πρωταγωνιστών του μυθιστορήματος φτάνουν στον αναγνώστη αλλά χωρίς το δικό μου ''σχολιασμό''.Προσπαθώ,δηλαδή,η δική μου κρίση να μην προκαταλάβει τον αναγνώστη και αποφεύγω να ''κρίνω'' τα ιστορικά πρόσωπα με δικά μου, σύγχρονα κριτήρια.

Ερώτηση 10η: Εκκλησία και κράτος. Στο ανάγνωσμά σας βλέπουμε το πάθος των ηγετών και των στρατευμάτων τους να πολεμήσουν για τα άγια και τα πιστεύω τους. Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα; Τι πιστεύετε πως λείπει πλέον από τη σημερινή εποχή;

Β.Ζ.Ρ.: Στην ιστορική περίοδο που τοποθετείται το μυθιστόρημα, ο ηθικός αγώνας για ιδανικά έγινε η κινητήρια δύναμη ώστε να υπερβεί ο συγκεκριμένος λαός τις μικρότητες που γεννά η υλιστική ιδιοτέλεια.Μικρότητες που θα υπέσκαπταν τη συνοχή του τη στιγμή που αντιμετωπίζει ενωμένους τους εξωτερικούς του εχθρούς.Από τότε ως σήμερα, βέβαια έχουν αλλάξει πολλά, αλλά τόσο στην παγκόσμια όσο και στην ελληνική ιστορία,το φαινόμενο επαναλαμβάνεται είτε στη θετική είτε στην αρνητική του εκδοχή:το ηθικό όραμα συντελεί στην υπέρβαση των αντικειμενικών, των απολύτως υλικών και χειροπιαστών δυσκολιών ενώ η απουσία του τις μεγενθύνει και τις πολλαπλασιάζει.Αυτό που πιστεύω,δηλαδή, πως λείπει έντονα και ορατά από την εποχή μας είναι ένα συλλογικό ηθικό όραμα, ώστε να απεγκλωβιστεί το μυαλό και η ψυχή μας από τα κοντόφθαλμα, τα μικρόψυχα, τα μίζερα όρια του ιδιοτελούς ατομικισμού.

Ερώτηση 11η: Η περιπέτεια των τριων μικρών αδερφών για τη Λενόρ είναι συγκινητική. Πιστεύετε πως η αθωότητα και το συναισθηματικό δέσιμο των παιδιών είναι ανεκτίμητης σημασίας; Μπορεί να υπάρξει κάτι αντίστοιχο και στους ενήλικες;

Β.Ζ.Ρ.: Τα τρία αδέλφια αναλαμβάνουν με αυταπάρνηση την άγνωστή τους, την αλλόφυλη και αλλόγλωσση Λενόρ, παρότι υποψιάζονται ότι προέρχεται από το γένος των εχθρών, δηλαδή τη φυλή των Αβάρων για τρεις κυρίως λόγους: πρώτον, είναι ανήλικοι και αθώοι, γι΄αυτό αντιδρούν περισσότερο με το ένστικτο. Δεύτερο, είναι και τα ίδια πρόσφυγες,ορφανοί και κατατρεγμένοι, όπως η Λενόρ. Αναγνωρίζουν, λοιπόν στο πρόσωπό της τον εαυτό τους αλλά και το γεγονός ότι η κοινή ανθρώπινη μοίρα τους ενώνει πέρα από γλώσσα και φυλή. Τρίτο, έχουν λάβει αγωγή που έχει διαμορφώσει μέσα τους ισχυρά κριτήρια διάκρισης του καλού και του κακού:αμέσως μόλις βλέπουν έναν ενήλικα να τη χτυπά βάναυσα έχουν τοποθετηθεί ηθικά δίπλα της. Πιστεύω πως τα παραπάνω κριτήρια, η αθωότητα στο βλέμμα που κοιτάμε τον κόσμο,η συνειδητοποίηση πως η τύχη είναι εξίσου απρόβλεπτη για όλους καθώς και η αγωγή είναι οι απαραίτητες και διαχρονικές προ'υ'ποθέσεις για να λειτουργούμε ''ανθρώπινα'' και ως ενήλικες.

Ερώτηση 12η: Αν δεν κάνω λάθος, ασχολείστε εξ'ολοκλήρου με την παιδική λογοτεχνία. Δεν σας γεννήθηκε ποτέ η "ανάγκη" να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία ενηλίκων; Τι είναι αυτό που σας μαγεύει και σας κάνει να αγαπάτε τόσο πολύ τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Β.Ζ.Ρ.: Δεν ασχολούμαι αποκλειστικά με την παιδική λογοτεχνία, έχω εκδώσει και δημοσιεύσει ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα και για ενήλικο κοινό. Όμως έχω αρχίσει την εκδοτική μου παρουσία με βιβλία για παιδιά και συνεχίζω να γράφω βιβλία για παιδιά με αγάπη και ευσυνειδησία.Έτσι προσπαθώ να διατηρώ την αθωότητα του βλέμματός μου απέναντι στους ανθρώπους και στη ζωή, να εξασφαλίσω ''τη σωτηρία της ψυχής, που είναι πολύ μεγάλο πράγμα...''

Ερώτηση 13η: Είστε μία βραβευμένη συγγραφέας. Πόσο δύσκολο και τιμητικό είναι αυτό για κάποιον άνθρωπο;

Β.Ζ.Ρ.: Οι βραβεύσεις.....Δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθούν, γιατί δεν ήταν εξ αρχής αυτός ο στόχος. Για μένα ήταν περισσότερο ένα ''τεστ αντοχής'', να δω,δηλαδή, πόσο αντέχει την κριτική ο γραπτός μου λόγος. Όταν ήρθαν, λοιπόν, οι βραβεύσεις,πέρα από ενθαρρυντικές ήταν και εξαιρετικά τιμητικές, γιατί προήλθαν από εξαιρετικές πένες του χώρου,συγγραφείς και θεωρητικούς που για μένα ήταν πρότυπα συγγραφής...

Ερώτηση 14η: Γιατί πιστεύετε πως οι διακρίσεις σε ανθρώπους των τεχνών δεν "πουλάνε" και δεν αναφέρονται εκτενώς ή μη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης;

Β.Ζ.Ρ.: Νομίζω πως είναι γενικότερο σύμπτωμα της εποχής..Παλαιότερα οι διακρίσεις στις Τέχνες και στα Γράμματα αποτελούσαν είδηση, κάποιες γίνονταν πρωτοσέλιδα..Γενικότερα, η εποχή έχει καλλιεργήσει ένα άκρως υλιστικό ''παράδειγμα''ζωής, για διευκόλυνση της κατανάλωσης βέβαια και για λόγους εύκολης και γρήγορης κερδοφορίας. Η πεποίθηση, ας πούμε, πως η επιδίωξη του ατομικού κέρδους αποτελεί το ασφαλέστερο κίνητρο για την πρόοδο ατόμων και κοινωνιών, είναι καταστροφική και για τι ''είναι'' και για το ''φαίνεσθαι'' της λογοτεχνίας, της αισθητικής και του πολιτισμού μας.

Ερώτηση 15η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Β.Ζ.Ρ.: Οι αναγνώστες διαβάζοντας το μυθιστόρημα ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΩΝ ΑΒΑΡΩΝ θα γνωρίσουν μια συναρπαστική εποχή,μια εντυπωσιακή και εξαφανισμένη φυλή, θα απολαύσουν μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, εκπλήξεις και ανατροπές και θα'' συμπορευτούν'' με αξιαγάπητους χαρακτήρες.

Ερώτηση 16η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Β.Ζ.Ρ.: Στους αναγνώστες μου θα ήθελα να πώ ότι με τιμά αφάνταστα η προτίμησή τους και πραγματικά θα επιθυμούσα να τους γνωρίζω προσωπικά έναν προς έναν.. Μου αρέσει να φαντάζομαι πως κάποιες στιγμές ''ταξιδεύω''με τις λέξεις μου μέσα στο μυαλό κάποιων όμορφων ανθρώπων. Και θα ήθελα να τους θυμίσω πως οι άνθρωποι του παρελθόντος, όσο μακρινό κι αν είναι αυτό, συχνά μας μοιάζουν πολύ, μα πάρα πολύ.

Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!

Β.Ζ.Ρ.: Σας ευχαριστώ θερμά.

Η Βησσαρία Ζορμπά-Ραμμοπούλου σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα, αρχαιολογία στα Ιωάννινα και μετεκπαιδεύτηκε στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στην εκπαιδευτική πολιτική. Εκπονεί επίσης διδακτορική διατριβή με θέμα: «Στρατηγικές γονεϊκής επιλογής στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση». Εργάζεται ως διευθύντρια γυμνασίου.

Πεζά και ποιήματά της για παιδιά και ενήλικες έχουν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς: Κάθε γωνιά και Αϊ-Βασίλης (Ψυχογιός, 2002), έπαινος Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, Ο μικρός τυμπανιστής των Εξαρχείων (Ψυχογιός, 2004), έπαινος Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, Καλοκαιρινό μπουρίνι (Κέδρος, 2004), α’ βραβείο αστυνομικού μυθιστορήματος για παιδιά της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορεί στη συλλογική έκδοση Ανθολογία διηγήματος το διήγημά της «Η συνέντευξη», βραβευμένο στον Α΄ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό «Αντώνης Σαμαράκης» το 2000. Για τη συγγραφή θεατρικών έργων για παιδιά έχει αποσπάσει έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 2003 για το έργο της Νινιάν: Οι περιπέτειες ενός ευτυχισμένου νάνου που έγινε δυστυχισμένος γίγαντας, καθώς και κρατικό βραβείο από το Υπουργείο Πολιτισμού το 2004 για το έργο της Ιβάν ο τρυφερός.

Έχουν εκδοθεί επίσης το αρχαιολογικού ενδιαφέροντος παιδικό αφήγημα Το μυστήριο της Μυρτιάς (Ακρίτας, 2008), το ιστορικό μυθιστόρημα για ενήλικες Με την πορφύρα και τον χρωστήρα (Πατάκης, 2009), καθώς και το νεανικό μυθιστόρημα Το κρυμμένο εργοστάσιο παιχνιδιών (Ελληνικά Γράμματα, 2009 / Πατάκης, 2015), που απέσπασε το βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2010. Το εφηβικό μυθιστόρημά της Σελίδες ενός έφηβου χειμώνα (Πατάκης, 2012) ήταν υποψήφιο για το κρατικό βραβείο.

(2016) Το καλοκαίρι των Αβάρων, Κέδρος

(2015) Το κρυμμένο εργοστάσιο παιχνιδιών, Εκδόσεις Πατάκη

(2012) Σελίδες ενός έφηβου χειμώνα, Εκδόσεις Πατάκη

(2009) Με την πορφύρα και τον χρωστήρα, Εκδόσεις Πατάκη

(2009) Ο Κωστής και το θαύμα των Χριστουγέννων, Ακρίτας

(2009) Το κρυμμένο εργοστάσιο παιχνιδιών, Ελληνικά Γράμματα

(2008) Το μυστήριο της Μυρτιάς, Ακρίτας

(2006) Το κάστρο της κυρα-Ρήνης, Πορτοκάλι

(2005) Ιβάν ο τρυφερός, Μίλητος

(2005) Μακριά, πολύ μακριά... ως το σπίτι, Ψυχογιός

(2004) Η Σαββίνα, η κατασκήνωση και οι εξωγήινοι, Ακρίτας

(2004) Καλοκαιρινό μπουρίνι, Κέδρος

(2004) Μελέαγρος, Ακρίτας

(2004) Μελέαγρος, Ακρίτας

(2004) Ο μικρός τυμπανιστής των Εξαρχείων, Ψυχογιός

(2003) Ο παππούς του Ρόκο, Μίλητος

(2002) Η Σαββίνα, ο Τζίμης και τα φαντάσματα, Ακρίτας

(2002) Κάθε γωνιά και Άι Βασίλης, Ψυχογιός

(2001) Η Σαββίνα, η Μοένια και τα χρώματα, Ακρίτας

(2001) Ο Ευγένιος, η Ισαβέλλα και τα μυστήρια, Ακρίτας

(2001) Ο Κωστής, και το θαύμα των Χριστουγέννων, Ακρίτας

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2001) Ανθολογία διηγήματος, Εκδόσεις Καστανιώτη

Εντός των εξωφύλλων θα βρείτε τις υποθέσεις των βιβλίων της συγγραφέως που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος.

 

 

 

 

 

 

Το καλοκαίρι των Αβάρων

Άνοιξη του 626 μ.Χ. Τα στίφη των Αβάρων προελαύνουν πυρπολώντας τα χωριά της Θράκης. Τα στρατεύματα των Περσών στρατοπεδεύουν απέναντι, στη μικρασιατική ακτή. Η Κωνσταντινούπολη πολιορκείται από Βορρά και Ανατολή, ενώ ο αυτοκράτορας απουσιάζει σε εκστρατεία.
Μέσα στο χαλασμό, καραβάνια προσφύγων από τα λεηλατημένα χωριά συρρέουν στην Πόλη αναζητώντας προστασία στον ίσκιο των τειχών της.
Ανάμεσά τους, τρία ορφανά αδέρφια: Λυδία, Στέφανος και Λάζαρος.
Στα υπόγεια του μοναστηριού που θα τους φιλοξενήσει ανακαλύπτουν πως το καραβάνι τους μετέφερε και μια λαθρεπιβάτισσα: την αλλόγλωσση Λενόρ. Μαζί της θα ζήσουν μια απίστευτη περιπέτεια σε μυστικές κρύπτες και υπόγειες στοές, που θα τους φέρει αντιμέτωπους με μεταμφιεσμένους κλέφτες και μυστηριώδεις απαγωγείς.
Η καταστροφή του εχθρικού στόλου θα σώσει τη Βασιλεύουσα ενώ ταυτόχρονα θα οδηγήσει στη λύση του μυστηρίου και στην επανένωση των μελών μιας οικογένειας.

 

 

 

 

 

Καλοκαιρινό μπουρίνι

Επιτέλους, καλοκαιρινές διακοπές! Η Μυρτώ και η Δάφνη ανυπομονούν να βρεθούν στον όμορφο Αστακό, προσκεκλημένες της φίλης τους της Αναστασίας. Και φυσικά δεν κρύβουν τη χαρά τους που για πρώτη φορά θα ταξιδέψουν μόνες. Γρήγορα τις αποσκευές! Το λεωφορείο ξεκινάει… Μαζί με το λεωφορείο όμως ξεκινάει και η πιο μεγάλη περιπέτεια της ζωής τους. Ένα μικροκαμωμένο αγόρι, ο Στέφανος, χάνει μέσα στο πλήθος του σταθμού τον πατέρα του και τα κορίτσια προσφέρονται να τον βοηθήσουν. Πού να ήξεραν σε τι μπελάδες έμπαιναν! Καθώς οι μέρες περνούν και κανείς δεν αναζητά το Στέφανο, καταλαβαίνουν ότι το παράξενο αυτό αγόρι κρύβει πολλά μυστικά…