Η ιστορία
μας γυρνάει αρκετά χρόνια πίσω, στα χρόνια της Μικρασιατικής
καταστροφής, της ξενιτιάς των Ελλήνων στην Αλεξάνδρεια, της γερμανικής
κατοχής, του εμφυλίου πολέμου μέχρι και το σήμερα. Η Αθηνά και η
Αναστασία, αδερφές, περνάνε κάποιες στιγμές της ζωής τους στη Λήμνο στη
θεία τους Μέλπω.
Πρόκειται για μία ερωτική ιστορία που εξελίσσεται λίγο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ανάμεσα στην Αθηνά και στον Πέτρο. Η ιστορία μετά από πολλά χρόνια και συγκεκριμένα τη δεκαετία του 80 έρχεται στο φως από την συνονόματη εγγονή της Αθηνάς και τη φίλη της Ειρήνη, οι οποίες βρίσκουν στο σπίτι ένα ερμητικά κλειστό κασελάκι και μέσα σε αυτό κάποια γράμματα του Πέτρου προς την αγαπημένη του.
Αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο της βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου και μπορώ να πω πως παρόλο τη μελαγχολικότητα των γεγονότων και όχι μόνο σου αφήνει μία όμορφη γλύκα. Άλλωστε κάθε μεγάλος έρωτας ανεξαρτήτου αποτελέσματος αν μη τι άλλο σε κάνει να εμβαθύνεις τον συναισθηματικό σου κόσμο. Όπως λέει και ο Πέτρος σε κάποιο σημείο: “Αν με ρωτούσες, ναι, θα ερχόμουν ξανά, όπως το '39, στην αγαπημένη πατρίδα σου, μόνο για να σ' έβλεπα...”
Αυτό για εμένα σημαίνει πληρότητα και αληθινή, ανεκτίμητη αγάπη που μπορούν να νιώσουν οι άνθρωποι που συναντούν το έτερόν τους ήμισυ, Και χάρηκα που το βρήκα σε ένα βιβλίο ασχέτως αν το τέλος τους βρήκε μαζί ή όχι. Άλλωστε σημασία έχει η πορεία και η προσπάθεια να κατακτήσει κάποιος το όνειρο, το άπιαστο και η γιαγιά Αθηνά και ο συνταγματάρχης Πέτρος το κατέφεραν μέχρι τη δύση της ζωής τους.
Αγάπη, έρωτας, έχθρες, απογοήτευση, μάχες, ήττες, νίκες, ιστορικά γεγονότα, ανθρώπινος πόνος, μισαλλοδοξία, πόθος, όνειρα και φιλία συνθέτουν άριστα την ιστορία που μας παρουσιάσει η συγγραφέας μέσα από το πόνημά της και είμαι σίγουρη πως κάθε αναγνώστης θα το αγαπήσει και θα θαυμάσει την τιμιότητα, την ανδρεία, την πληρότητα της ψυχής και την αληθινή αγάπη που κατακλύζουν τους ήρωες του βιβλίου!
Βασιλική Διαμάντη
Πρόκειται για μία ερωτική ιστορία που εξελίσσεται λίγο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ανάμεσα στην Αθηνά και στον Πέτρο. Η ιστορία μετά από πολλά χρόνια και συγκεκριμένα τη δεκαετία του 80 έρχεται στο φως από την συνονόματη εγγονή της Αθηνάς και τη φίλη της Ειρήνη, οι οποίες βρίσκουν στο σπίτι ένα ερμητικά κλειστό κασελάκι και μέσα σε αυτό κάποια γράμματα του Πέτρου προς την αγαπημένη του.
Αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο της βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου και μπορώ να πω πως παρόλο τη μελαγχολικότητα των γεγονότων και όχι μόνο σου αφήνει μία όμορφη γλύκα. Άλλωστε κάθε μεγάλος έρωτας ανεξαρτήτου αποτελέσματος αν μη τι άλλο σε κάνει να εμβαθύνεις τον συναισθηματικό σου κόσμο. Όπως λέει και ο Πέτρος σε κάποιο σημείο: “Αν με ρωτούσες, ναι, θα ερχόμουν ξανά, όπως το '39, στην αγαπημένη πατρίδα σου, μόνο για να σ' έβλεπα...”
Αυτό για εμένα σημαίνει πληρότητα και αληθινή, ανεκτίμητη αγάπη που μπορούν να νιώσουν οι άνθρωποι που συναντούν το έτερόν τους ήμισυ, Και χάρηκα που το βρήκα σε ένα βιβλίο ασχέτως αν το τέλος τους βρήκε μαζί ή όχι. Άλλωστε σημασία έχει η πορεία και η προσπάθεια να κατακτήσει κάποιος το όνειρο, το άπιαστο και η γιαγιά Αθηνά και ο συνταγματάρχης Πέτρος το κατέφεραν μέχρι τη δύση της ζωής τους.
Αγάπη, έρωτας, έχθρες, απογοήτευση, μάχες, ήττες, νίκες, ιστορικά γεγονότα, ανθρώπινος πόνος, μισαλλοδοξία, πόθος, όνειρα και φιλία συνθέτουν άριστα την ιστορία που μας παρουσιάσει η συγγραφέας μέσα από το πόνημά της και είμαι σίγουρη πως κάθε αναγνώστης θα το αγαπήσει και θα θαυμάσει την τιμιότητα, την ανδρεία, την πληρότητα της ψυχής και την αληθινή αγάπη που κατακλύζουν τους ήρωες του βιβλίου!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου