Πρόκειται για ποιήματα που χωρίζονται σε τέσσερις πράξεις. Η κάθε μία έχει να αναδείξει και μία πτυχή της δημιουργού.
Στη σελίδα 78 σας παραθέτω έναν στίχο που λάτρεψα:
«... Σας εύχομαι...
Να μιλάτε πολύ
Να σωπαίνετε πολύ
Να ψιθυρίζετε ακόμη περισσότερο
Τα σημαντικότερα πράγματα
να τα λέτε σιγανά
μην τρομάξουνε οι άλλοι
μην τρομάξετε κι εσείς οι ίδιοι...»
Κάθε ποίημα αποκαλύπτει και τον εσωτερικό κόσμο της Άννας Ε. Πετράκη. Νιώθεις αυτά που αισθάνεται, αποκομίζεις αυτά που θέλει να αποκαλύψει στους αναγνώστες της. Είναι ένα ξεδίπλωμα της ψυχοσύνθεσής της. Τα συναισθήματα σε κατακλύζουν και σε εγκλωβίζουν σε αυτά που θέλει να πει.
Η σύγχρονη ποίηση έχει απόντα τα συναισθήματα αλλά εδώ έχουμε κάτι από την ποίηση των παλαιότερων χρόνων, και όσοι αναζητούν αυτού του είδους τότε σίγουρα πρέπει να διαβάσουν το συγκεκριμένο πόνημα! Αναμφίβολα θα κερδίσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη και θα ταξιδέψει στο παρελθόν με ευχαρίστηση και αναπόληση! Διαβάστε το και θα στροβιλιστείτε σε έναν κυκεώνα συναισθημάτων!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου