Τι να πω για αυτό το βιβλίο; Είναι ολόκληρο ένα ισχυρό σοκ συναισθημάτων.
Οι στοχασμοί και τα ποιήματα της Αλίκης Οικονόμου – Γιωτάκου είναι μία αποκάλυψη, μία παλέτα χρωμάτων και μία πανδαισία αρωμάτων.
Κάθε λέξη καταφέρνει και αποτυπώνεται στην ψυχή του αναγνώστη. Οι σειρές παίρνουν μορφή και τον σαγηνεύουν.
Αγάπησα όλα τα ποιήματα και τους στοχασμούς της. Οι ανησυχίες της είναι ακριβείς και έχουν αντίκτυπο σε όλους τους Έλληνες, όταν κανείς φτάνει στις σκέψεις της που αφορούν το μεγαλείο της Ελλάδος.
Επίσης, λάτρεψα τα δημοτικοφανή. Μου θύμισαν κάτι από τα παλιά. Οι μνήμες μου ταξίδεψαν στο παρελθόν, όταν στις σχολικές αίθουσες μέσω των ανθολογιών και των αναγνωσματαρίων μαθαίναμε για την τιμή των ανθρώπων, την αγάπη για λευτεριά, το σθένος των Ελλήνων και τις εμπνεύσεις των ανθρώπων των γραμμάτων και της λογοτεχνίας.
Αγαπημένα μου αποσπάσματα ποιημάτων είναι το ποίημα “Μην αρνηθείς το ταξίδι αυτό” στη σελίδα 19:
«Κι εγώ, σαν κουρασμένος ναυαγός
που ονειρεύομαι σε γη να φτάσω
στο βιολετί ρων ματιών σου το χρώμα
θα ζήσω τη ζωή που λαχταρώ...»
“Πες μου!” στη σελίδα 22:
«Ο εαυτός σου μόνο μένει,
εκεί να σου κεντρίζει το νοιάξιμο διά σε;
Με μία σιβυλλική ερημιά την καρδία σου
εκύκλωσες! Και εκεί απέτυχες...
Βήμα το βήμα προς το σκοτάδι προχωρείς
και μάταια ψάχνεις τη συντροφιά της αγάπης να εύρεις...»
“Ελλάδα! Ωραίος ο τόπος ετούτος...” σελίδες 26-27:
«Καιρός να σεβαστούν αυτή τη γη την αιματοβαμμένη και να νιώσουν τη χαρά της προσφοράς σε χώρα που προσφέρει ό,τι ο ανθρώπινος νους σπουδαίο δημιούργησε και πρώτα τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!...
Η Ελλάδα μόνο ήρωες γεννά που το κεφάλι δεν το σκύβουν!!!»
“Για τη Σημαία! Αηδόνι πήγε κι έκατσε” (δημοτικοφανές) σελίδα 29:
«-Γιατί αηδόνι μ' τραγουδάς και κλαις κι αναστενάζεις;...
Για την Ελλάδα κλαίω γω και όλα τα παιδιά της
που τη ζωή δεν θα χαρούν με όλα τα καλά της...»
Αξίζει όσοι αγαπούν την ποίηση να το διαβάσουν και να ταξιδέψουν σε χρόνους, λέξεις και αναμνήσεις!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου