Κριτική Βιβλίου “Τα μάτια που νοστάλγησα” της Μαρίας Πέττα

Τι να πω για αυτό το βιβλίο;;; Σίγουρα πως το πρώτο που θα πρέπει να έχετε δίπλα σας πριν ξεκινήσετε την ανάγνωση είναι πολλά πακέτα χαρτομάντηλα. Πρόκειται για ένα από τα λίγα βιβλία, ούτε τα πέντε δεν φτάνουν, που με έκαναν να κλαίω. Ένα δύσκολο θέμα όπως αυτό της φυλακής αλλά και ακόμα δυσκολότερο αυτό του καρκίνου. Δύο δίδυμες αδερφές, η Έρη και η Χλόη βιώνουν από πολύ μικρές την απώλεια. Ο πατέρας τους “χάνεται” από μία ανίατη ασθένεια, τον καρκίνο. Μαζί με αυτόν “πεθαίνει” και η χαρά μέσα στο σπίτι. Αυτό φέρνει έντονη μελαγχολία στα κορίτσια, τα οποία ωριμάζουν νωρίτερα και χάνουν την παιδικότητά τους.
Ένας όρκος σιωπής θα βαρύνει την Έρη και θα βρεθεί φυλακισμένη, από εκεί που δεν το περιμένει και δεν το φανταζόταν. Το μυαλό της ένα κουβάρι, χάνεται σε έναν κόσμο παραλόγου ώρες – ώρες. Ο καιρός μέσα στη φυλακή σκληρός και αδυσώπητος. Αλλά ευτυχώς θα βρεί την “ηλιαχτίδα” της στο πρόσωπο της Διαμάντως.
Πρόσωπο – κλειδί στην ιστορία είναι και ο γέροντας Συμεών, αλλά δυστυχώς το μυστήριο της εξομολόγησης είναι που δεν του δίνει το δικαίωμα να μιλήσει. Επίσης και ο μοναδικός της συμπαραστάτης σε αυτόν τον γολγοθά που βιώνει η Έρη. Ακόμα και η μητέρα της της γύρισε την πλάτη και δεν ενδιαφέρεται να την ακούσει.
Τα μάτια που νοστάλγησα σε αυτό το βιβλίο μοιράζονται σε δύο μέρη. Το ένα μέρος είναι αυτού του αδελφικού δεσμού που υπάρχει μεταξύ της Έρης και της Χλόης και το δεύτερο μέρος είναι αυτός του απόλυτου και κεραυνοβόλου έρωτα που βιώνει η Έρη με τον Αλέξανδρο. Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί; Η αληθινή αγάπη μπορεί να περιμένει μέχρι τη δύση των ανθρώπων; Ο όρκος σιωπής θα καταπατηθεί;
Πολλά τα ερωτήματα αλλά ακόμα περισσότερα τα συναισθήματα που σου προκαλεί το βιβλίο. Αγάπη, μίσος, ζήλεια, θυμός, έρωτας, εμπιστοσύνη, φιλία... είναι μερικά από αυτά που σου γεννιούνται κατά την ανάγνωσή του. Με δύο λόγια; Συγκλονιστικό, διδακτικό. Από τα βιβλία που δεν πρέπει να λείπουν από τη βιβλιοθήκη κανενός αναγνώστη και που σίγουρα θα λατρέψουν όλοι! Διαβάστε το και θα σας αποκαλυφθεί μπροστά σας ένας νέος κόσμος, ενός νέου ανθρώπου και συγγραφέα που σίγουρα δε θα σας αφήσει ασυγκίνητους!
Θύμωσα αλλά στο τέλος το λάτρεψα! Συγχαρητήρια Μαρία μου και εύχομαι σύντομα να κρατήσω στα χέρια μου και το επόμενο βιβλίο σου που θα με μαγέψει και θα με ταξιδέψει μέσα από ανεμοδαρμένα κύματα αλλά θα με βγάλουν στη στεριά σώα και αβλαβή... και φυσικά πιο ώριμη!




Βασιλική Διαμάντη