"Ρηγάδες, ιππότες, ραγιάδες... κρασί" Αντώνης Κωνσταντίνου

ΡΗΓΑΔΕΣ, ΙΠΠΟΤΕΣ, ΡΑΓΙΑΔΕΣ... ΚΡΑΣΙ

Συγγραφέας: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΑΝΤΩΝΗΣ

Έτος έκδοσης: 2016

ISBN: 978-960-04-4722-4

ΣΕΛ.: 256

Σχήμα: 17 Χ 24

Εικονογράφηση: Έγχρωμη

Εικονογράφος: Έγχρωμο φωτογραφικό υλικό

Βάρος: 563.00 γραμ.

Μαλακό εξώφυλλο

Καλάθι αγορών 20.00€

Ένα οδοιπορικό 800 χρόνων κυπριακής ιστορίας και παραδόσεων, που αναδεικνύει την πολιτιστική ιδιοπροσωπία της Κύπρου, το αξιομνημόνευτο παρελθόν της και τα χαρακτηριστικά εκείνα που την καθιστούν σημαντική ψηφίδα στο μωσαϊκό των λαών και των πολιτισμών της Ευρώπης. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτό σύγγραμμα βασίζεται σε έγκυρες πηγές, σε αυθεντικές μαρτυρίες και στη βιβλιογραφία της εποχής. Ως εργαλεία έρευνας αξιοποιούνται η μελέτη της ιστορίας του περίφημου κρασιού της κουμανδαρίας (βιβλίο Α΄) και η ανίχνευση της διαχρονικής πορείας και της εθνοτικο-θρησκευτικής μετεξέλιξης μιας μεσαιωνικής λατινικής κοινότητας της Κύπρου (της Σιλίκους, από το λατινικό Cilicia), που είχε ιδρυθεί στις αρχές της Φραγκοκρατίας από πρόσφυγες πρώην σταυροφόρους της βόρειας Συρίας (βιβλίο Β΄). Στη Σιλίκου βρέθηκε πρόσφατα το έμβλημα του Τάγματος του Ξίφους που είχε ιδρύσει ο Πέτρος Α΄ το 1347 μ.Χ. Εκεί κατέφυγε το 1571 η Ισαβέλα Λουζινιάν και εκεί έζησαν η ίδια και οι απόγονοί της κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Μέσα από την ιστορία της Σιλίκους, που σταδιακά μετατράπηκε σε μεικτή ελληνοτουρκική κοινότητα, αναδεικνύονται η ιδιάζουσα φυσιογνωμία των κατοίκων της κυπριακής υπαίθρου, η απαράμιλλη αντοχή και η επικράτηση του γηγενούς ελληνικού στοιχείου και της ορθοδοξίας.

Η μεγάλη οικονομική σημασία της κουμανδαρίας, η γεωγραφική της κατανομή, ο ρόλος των ιπποτικών ταγμάτων, των ρηγάδων και των μετέπειτα Οθωμανών αφεντάδων του νησιού εξετάζονται διαχρονικά, από το 1223, όταν η κουμανδαρία ανακηρύχτηκε στο Παρίσι σε «πάπα των γαλλικών κρασιών», μέχρι την Ύστερη Τουρκοκρατία, όταν, παρά τη βαριά φορολογία, συνέχισε να εξάγεται στη Δύση σε μεγάλες ποσότητες.

Ο Αντώνης Κωνσταντίνου είναι συνταξιούχος, πρώην διευθυντικό στέλεχος της Κυπριακής και Ευρωπαϊκής Δημόσιας Διοίκησης. Γεννήθηκε στο χωριό Σιλίκου της Κύπρου και σπούδασε γενική γεωπονία, ζωοτεχνία, γενετική και δημόσια διοίκηση στη Γερμανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Κύπρο. Είναι διδάκτορας των γεωπονικών επιστημών. Από το 2005 έως το 2012 υπηρέτησε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως Διευθυντής Αγροτικής Ανάπτυξης, με αντικείμενο ευθύνης την εποπτεία και την εφαρμογή πολυετών προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης στα κράτη-μέλη της ΕΕ και στις υποψήφιες για ένταξη χώρες, περιλαμβανομένης της Τουρκίας. Υπηρέτησε επίσης ως επιτελικό στέλεχος (1992-1996) και ως Διευθυντής Γεωργίας της Κύπρου (1996-2005). Ως επικεφαλής διυπουργικών υπηρεσιακών επιτροπών διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και στην εφαρμογή της κυπριακής αγροτικής και αγρο-εμπορικής πολιτικής και ανέλαβε διαδοχικά την ευθύνη για τις γεωργικές διαπραγματεύσεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Πριν από το 1992 ο Αντώνης Κωνσταντίνου ήταν ερευνητής και σύμβουλος γεωργικών εφαρμογών στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Συνέγραψε πολυάριθμα άρθρα και επιστημονικά κείμενα και εργάστηκε κατά περιόδους ως συντάκτης επιστημονικής επετηρίδας του εξωτερικού και ως σύμβουλος διεθνών οργανισμών. Στον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται με την ιστορική έρευνα και την αναζήτηση της αλήθειας.