"Συζητώντας με τη Σοφία Βόικου"

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;

Σ.Β.: Πολλοί! Πάρα πολλοί! Θα αναφέρω ενδεικτικά από Έλληνες το Νίκο Καζαντζάκη, τον Ισίδωρο Ζουργό και από ξένους τον Αλμπέρ Καμύ, το Φίλιπ Ροθ, τον Ίρβιν Γιάλομ… Αν αρχίσω, δεν πρόκειται να σταματήσω…


Ερώτηση 2η: Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Σ.Β.: Φαντάζομαι κάποιο παραμύθι… Βιβλίο, βιβλίο όμως… έχω την εντύπωση πως πρέπει να ήταν «Οι ατυχίες της Σοφίας» της κομίσσης ντε Σεγκύρ και το «Παραμύθι δίχως όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα.


Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Σ.Β.: Ψυχοθεραπεία… Απόδραση από την καθημερινότητα… Ταξίδι…


Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Σ.Β.: Μα δεν υπάρχει συγκεκριμένη πηγή. Σε κάθε βιβλίο είναι και διαφορετική. Κι όχι πάντα μία πηγή. Πολλές πηγές. Σ’αυτό το θέμα είμαι λίγο άπληστη.


Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Σ.Β.: Εκείνη την εποχή ήμουν πολύ πιεσμένη ανάμεσα στις υποχρεώσεις της δουλειάς και της οικογένειας. Για να ισορροπήσω έπρεπε οπωσδήποτε να κάνω κάτι για τον εαυτό μου, κάτι που να μου αρέσει, χωρίς ωστόσο να φεύγω από το σπίτι. Έτσι ξεκίνησε η συγγραφή του «Κόκκινου σημαδιού».


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Ψίθυροι του Βαρδάρη" με δύο λόγια;

Σ.Β.: Σαλονικιώτικο… Νοσταλγικό…


Ερώτηση 7η: Στο πρώτο σας βιβλίο "Το κόκκινο σημάδι" μας αφηγείστε την ιστορία της Αργυρώς και μετέπειτα Εύας. Ιστορικά στοιχεία και μυθοπλασία συνθέτουν την ιστορία. Ήταν εύκολο όλο αυτό;
 
Σ.Β.: Προσωπικά λατρεύω την ιστορία και μου αρέσει ιδιαίτερα αυτό το «ψάξιμο» μέσα σε άγνωστα μονοπάτια: ιστορικές πηγές, αρχεία, βιβλία, προσωπικές αφηγήσεις, μέρη άγνωστα κι εγκαταλελειμμένα, διαδίκτυο… Το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να μπλέκω την αληθινή ιστορία με τις μυθιστορίες των ηρώων… Αυτό το κομμάτι τουλάχιστον για μένα, δεν είναι δύσκολο.


Ερώτηση 8η: Η γνωριμία της Εύας με διάσημους και σημαντικούς καλλιτέχνες την έκαναν διάσημη. Ποιος ήταν ο κύριος λόγος, η αγάπη για τις τέχνες ή η ματιά της που της αποκάλυπτε τον αληθινό χαρακτήρα του άλλου;


Σ.Β.: Η ανάγκη της να ζήσει τη ζωή που ίδια επιθυμούσε… να μην θυσιάσει την ελευθερία της… Η τέχνη είναι ο δρόμος προς την εσωτερική ελευθερία.

Ερώτηση 9η: "Το ταξίδι της φωτιάς". Έχετε παντρέψει με ωραίο και ιδιαίτερο τρόπο την εποχή του Μεσαίωνα με το σήμερα. Πιστεύετε στο πεπρωμένο και στα γραμμένα;


Σ.Β.: Πιστεύω πως κάποια γεγονότα είναι γραμμένα για να συμβούν… πως ό,τι κι αν κάνουμε δεν είναι δυνατόν να τα αποφύγουμε. Όμως η στάση που θα κρατήσουμε μπροστά σε αυτά τα γεγονότα, είναι καθαρά δική μας επιλογή. Εάν θα παλέψουμε ή εάν θα προτιμήσουμε τη θέση του θύματος είναι καθαρά θέμα επιλογής και οπτικής γωνίας.


Ερώτηση 10η: "Πικρό γλυκό λεμόνι". 'Ενας γλυκόπικρος τίτλος. Πολλές φορές ο άνθρωπος κάνει σχέδια, άλλες φορές πραγματοποιούνται και άλλες όχι. Πιστεύετε πως πρέπει να παλεύουμε στη ζωή μας ανεξαρτήτως αποτελέσματος;

Σ.Β.: Εννοείται! Όλη μας η ζωή είναι ένας διαρκής πόλεμος! Μάχες που χάνονται και μάχες που κερδίζονται. Εάν στεφθείς νικητής και εάν άξιζε αυτό για το οποίο πολέμησες, θα το ξέρεις μόνο στο τέλος…


Ερώτηση 11η: Το επόμενο βιβλίο σας "Στη σκιά του Αυγερινού". Βλέπουμε τον Αυγερινό έναν πολύ δυνατό χαρακτήρα. Τελικά οι γυναίκες γιατί πιστεύετε πως μένουν στη σκιά κάποιων ανθρώπων;

Σ.Β.: Κατ’αρχήν, γιατί έτσι έχουν μεγαλώσει: να είναι υπάκουες, καλοσυνάτες, νοικοκυρές για να γίνουν οι ιδανικές σύζυγοι. Κατά δεύτερον, γιατί έτσι βολεύονται: θέλει μεγάλη τόλμη να κυνηγήσεις τα όνειρά σου ενάντια στα όνειρα που οι άλλοι έχουν φτιάξει για σένα. Κατά τρίτον, γιατί ορισμένες είναι ανασφαλείς και φοβούνται τη μοναξιά. Δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους. Πιστεύω όμως πως τα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει και όλο και περισσότερες γυναίκες προτιμούν να ζουν δίπλα στο σύντροφό τους και όχι στη σκιά του.


Ερώτηση 12η: Πιστεύετε πως πρέπει ο άνθρωπος να παλεύει για τα όνειρά του και όπου τον βγάλουν;

Σ.Β.: Φυσικά! Παλεύοντας για τα όνειρά σου έχεις μόνο δύο πιθανότητες: ή να τα κατακτήσεις ή να ξέρεις πως τουλάχιστον προσπάθησες. Και στις δύο περιπτώσεις κερδισμένος είσαι. Εάν δεν κυνηγήσεις τα όνειρά σου, μια ζωή χαμένος θα είσαι. Θα υπάρχει πάντα ένα αγκάθι μέσα σου που θα λέει «και αν;»


Ερώτηση 13η: "Το μυστικό της καταιγίδας". Τα μυστικά κάποια στιγμή βγαίνουν στη επιφάνεια και "φωτίζονται" από το φως της αλήθειας όπως και η ψυχή των ανθρώπων άλλες φορές γεμάτες αγάπη και άλλες γεμάτες μίσος. Τελικά εμείς ορίζουμε τα συναισθήματά μας ή ο περίγυρός μας γίνεται ο ενακτήριος παράγοντας για τον ψυχικό μας κόσμο και τη συμπεριφορά μας;

Σ.Β.: Δυστυχώς η παιδική ηλικία του ανθρώπου παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του και στο κατά πόσο θα γίνει ένας ώριμος ενήλικας. Οπότε εκεί, ο άνθρωπος εξαρτάται από το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε και γαλουχήθηκε. Από ένα σημείο και ύστερα όμως, υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Η ευθύνη του εαυτού μας αφορά αποκλειστικά εμάς και πρέπει να πολεμήσουμε σκληρά για να την κατακτήσουμε. Ευτυχώς, ο άνθρωπος αλλάζει και προς το καλύτερο και προς το χειρότερο, αρκεί να το θελήσει ο ίδιος και να μην επαναπαυτεί στις «δάφνες» του παρελθόντος.


Ερώτηση 14η: Πρώτη φορά σε βιβλίο σας συναντάμε μία μίξη του δράματος με κωμικά στοιχεία. Τελικά ήταν εύκολο αυτό πάντρεμα;

Σ.Β.: Δεν ξέρω αν ήταν εύκολο… Ήταν μία ανάγκη μου τη δεδομένη στιγμή να ισορροπήσω τα σκοτεινά με τα φωτεινά μου σημεία. Έτσι δεν γίνεται και στη ζωή; Δεν είναι κωμικοτραγική; Το δράμα και το γέλιο συνυπάρχουν σε κάθε βήμα μας.


Ερώτηση 15η: "Ψίθυροι του Βαρδάρη". Πολλά τα ιστορικά γεγονότα που συμπεριλάβατε στο βιβλίο σας. Δυσκολευτήκατε στον τομέα της έρευνας των ακριβών ημερομηνιών αλλά και των γεγονότων;

Σ.Β.: Έψαξα και διάβασα πολύ. Ένα χρόνο σχεδόν διάβαζα μόνο για τη Θεσσαλονίκη. Αποτέλεσμα; Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο, όλα τα γεγονότα είχαν γίνει κτήμα μου. Ήταν σαν να τα είχα ζήσει. Ας μην ξεχνάμε πως το βιβλίο διαδραματίζεται στην πόλη όπου γεννήθηκα και ζω μέχρι σήμερα, οπότε περπατούσα καθημερινά μπροστά από όλους αυτούς τους δρόμους και τα κτίρια που περιγράφω.


Ερώτηση 16η: Τελικά ο έρωτας που περνάει πρώτα από την ψυχή και μετά από το σώμα μένει αναλλοίωτος και αληθινός για πάντα, όπως μας λέει η γιαγιά Σοφία; Ποια είναι η άποψή σας;

Σ.Β.: Άλλη ερώτηση; Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να απαντήσω. Θα έλεγα ναι, όμως η ανθρώπινη ψυχή πάντα με ξαφνιάζει και δεν ξέρω…


Ερώτηση 17η: Στο βιβλίο σας βλέπουμε τις γυναίκες να είναι άλλοτε τολμηρές, άλλοτε δυναμικές και άλλοτε "δειλές" και άβουλες. Για ποιο λόγο το κάνουν αυτό πιστεύετε;

Σ.Β.: Πιστεύω πως οι περισσότερες ηρωίδες μου είναι δυναμικές που δεν διστάζουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και τα ‘θέλω’ τους ακόμα και αν αυτό πολλές φορές τις οδηγεί στην οικογενειακή και κοινωνική απομόνωση. Όταν τοποθετώ ηρωίδες άβουλες και δειλές συνήθως γίνεται για να δώσω έμφαση στο δυναμισμό των βασικών ηρωίδων. Π.χ. η Πιπίτσα στο «Μυστικό της καταιγίδας» που ήταν άβουλη, τελικά μεταμορφώνεται σε δυναμική Πηνελόπη. Ακόμα και η Αναστασία στους «Ψίθυρους του βαρδάρη», βρίσκει το θάρρος να διεκδικήσει την ηδονή του έρωτα που δεν γεύτηκε.


Ερώτηση 18η: Στο βιβλίο σας έχουμε τη γιαγιά Σοφία, την Αναστασία, την Ζοζεφίν και την εγγονή Σοφία. Αν θα διαλέγατε να ζήσετε τη ζωή κάποιας από αυτές τις ηρωίδες του βιβλίου, ποιον χαρακτήρα θα επιλέγατε και γιατί;

Σ.Β.: Αναμφισβήτητα την εγγονή Σοφία. Η ζωή της δεν έχει ακόμα τελειώσει κι έχει το χρόνο και να αλλάξει τα κακώς κείμενα και να ζήσει αυτά που θέλει να ζήσει.


Ερώτηση 19η: Το παρελθόν μας πρέπει να το λησμονούμε;

Σ.Β.: Όχι βέβαια. Το παρελθόν δεν πρέπει να το λησμονούμε ούτε όμως να το θεοποιούμε. Πρέπει να το γνωρίζουμε, να μαθαίνουμε από αυτό, να το σεβόμαστε (εάν χρήζει σεβασμού) και να προχωράμε μπροστά. Να δημιουργούμε το παρελθόν του μέλλοντος.


Ερώτηση 20η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν τα βιβλία σας;

Σ.Β.: Δεν υπάρχει πρέπει, μόνο θέλω υπάρχει. Εάν τους κάνει εκείνο το μαγικό ‘κλικ’. Δεν έχω βρει ακόμα το λόγο γιατί ένα συγκεκριμένο βιβλίο μας κάνει ‘κλικ’ και ένα άλλο όχι.


Ερώτηση 21η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Σ.Β.: Να κυνηγάνε τα όνειρά τους! Να μην φοβηθούν να αναμετρηθούν με τις δυνάμεις τους! Να τολμήσουν να ζήσουν! Και τέλος, ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που έκαναν ένα από τα δικά μου όνειρα πραγματικότητα – διαβάζουν αυτά που γράφω…


Ερώτηση 22η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Σ.Β.: Είμαι προληπτική και ποτέ δεν μιλάω για κάτι που δεν έχει τελειώσει… ή στη συγκεκριμένη περίπτωση που ακόμη δεν έχει αρχίσει… Έχω μια ιδέα που περιτριγυρίζει στο μυαλό μου αλλά ακόμα είναι ιδέα… μέχρι να φτάσει να γίνει βιβλίο μπορεί να με έχουν επισκεφτεί άλλες δέκα ιδέες ή να ξεχάσω ακόμα και αυτή που έχω στο νου μου… Στο μυαλό μου κυριαρχεί ένα χάος!


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδο το νέο σας πόνημα!!!

Σ.Β.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ! Ειλικρινά ήταν από τις συνεντεύξεις που απόλαυσα! Δεν θα άντεχα να απαντήσω ακόμα μια φορά στο φιλοσοφικό ερώτημα «πείτε μας δύο λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο». Κι αν ήθελα να πω δέκα ή είκοσι λόγια;


Συγγραφέας: http://psichogios.gr/site/Authors/show/526/sofia-boikoy
"Ψίθυροι του Βαρδάρη": http://psichogios.gr/…/B…/show/1003412/psithyroi-toy-bardarh


Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Νίκαιας, στη Γαλλία, στον τομέα της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού των χωρών της Μεσογείου. Σπούδασε επίσης Ιστορία της Τέχνης στην École du Louvre στη Γαλλία. Έχει διδάξει Θεωρία της Επικοινωνίας και Ιστορία της Τέχνης στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ για χρόνια διατηρούσε μόνιμη στήλη για τα εικαστικά δρώμενα σε διάφορα πολιτιστικά περιοδικά της Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση βιβλίων και έχει γράψει δύο παραμύθια για παιδιά, ενώ από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της διαφήμισης και επικοινωνίας. Έχοντας περάσει από τη θέση της κειμενογράφου, και καταλήγοντας διευθύντρια δημιουργικού, πολλές διαφημιστικές καμπάνιες φέρουν την υπογραφή της. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΗΜΑΔΙ, ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ, ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ και ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ
"Ψίθυροι του Βαρδάρη" κυκλοφόρησε το 2016, "Το μυστικό της καταιγίδας" το 2014, "Στη σκιά του Αυγερινού" το 2013, "Πικρό γλυκό λεμόνι" το 2012, "Το ταξίδι της φωτιάς" το 2011 και "Το κόκκινο σημάδι" το 2009 από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

 "Ψίθυροι του Βαρδάρη"

Η Σαλονίκη, η πόλη των τριών θεών, των χριστιανών, των μουσουλμάνων και των Εβραίων, προσπαθεί να βρει την ταυτότητά της στην αυγή του εικοστού αιώνα.

Αύγουστος 1917. Η πόλη καίγεται συθέμελα. Ο πλούσιος Μεχμέτ εφέντης σώζει τη ζωή μιας χριστιανής, της Σοφίας. Την ερωτεύεται παράφορα, παντρεύεται όμως μια άλλη γυναίκα.

Η Ζοζεφίν και το πολυτελές πορνείο της γίνονται μάρτυρες μιας μάζωξης λαών από όλα τα μέρη του κόσμου που θα κληθούν να χύσουν το αίμα τους σε έναν καταστροφικό πόλεμο.

Η Εσρά, μια τσιγγάνα που η γέννησή της χάνεται στον χρόνο, κινείται αθόρυβα και υπογείως στην πόλη και παρεμβαίνει στις ανθρώπινες ζωές.

Μια επιστολή, πολλά χρόνια αργότερα, φέρνει στο φως επτασφράγιστα μυστικά που σημάδεψαν τη μοίρα όλων αυτών που κάποτε σεργιάνισαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.

"Το μυστικό της καταιγίδας" 

Ένα νησί στο Αιγαίο, ένα σβησμένο ηφαίστειο, μια απρόσμενη καταιγίδα, ένα μεγάλο μυστικό…

Η μυστηριώδης Κατερίνα βλέπει τον κόσμο μέσα από τα σφραγισμένα παράθυρα του καπετανόσπιτού της.

Ένας Ιταλός καπετάνιος, φορτωμένος πάθη κι ενοχές, προσαράζει με τέσσερις ψυχές σ’ έναν καταραμένο όρμο.

Ο Λογγίνος, ο καμπούρης καντηλανάφτης, κουβαλάει στην πλάτη του τις αμαρτίες του νησιού κρύβοντας ένα επτασφράγιστο μυστικό.

Κι ένας ξένος που εμφανίζεται αναπάντεχα σαράντα χρόνια αργότερα, για να αναζητήσει τα ίχνη της χαμένης του αγάπης.

Η ξαφνική καταιγίδα που θα σαρώσει το νησί θα ξεπλύνει κρίματα και αμαρτίες, θα ξεκλειδώσει συνειδήσεις, θα ζωντανέψει έρωτες ανεκπλήρωτους κι αγάπες ξεχασμένες.

Από τα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα και τη γερμανική Κατοχή στην ξεγνοιασιά της δεκαετίας του ’80…

Ένα βιβλίο-ύμνος στη χαρά της ζωής και στη δύναμη του έρωτα.

"Στη σκιά του Αυγερινού" 

Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα κρύβεται συνήθως μια μεγάλη γυναίκα. Όλα όμως ανατρέπονται όταν η Τερέζα Βολάνη, μαθήτρια, μοντέλο και ερωμένη του διάσημου γλύπτη Άγγελου Αυγερινού, μεταμορφώνεται σ’ ένα λαμπερό και αυτόφωτο αστέρι. Ο δάσκαλος αισθάνεται πως χάνει το βάθρο του. Ο εγωισμός τον τυφλώνει. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη παρόλο που τα έργα, που είναι στην πραγματικότητα γλυπτά της μαθήτριάς του, φέρουν τη δική του υπογραφή. Με φόντο την Αθήνα του Μεσοπολέμου και την παρακμιακή ελευθεριότητα των καμπαρέ όπου όλα επιτρέπονται, μία θυελλώδης ερωτική σχέση που ξεπερνάει τα σύνορα της Ελλάδας οδηγεί τους ήρωες σε μια πολυτάραχη ζωή. Από τα διθυραμβικά σχόλια και την αποθέωση στη δίνη της φλόγας και της καταστροφής. Δίπλα στον Αυγερινό και την Τερέζα, η ανδρόγυνη Καλυψώ, η άνευρη Άννα, ο φοβισμένος Θεμιστοκλής θα προσπαθήσουν ν’ αδράξουν την ευτυχία. Άραγε το αστέρι της Τερέζας Βολάνη θα ανατείλει κάτω από τη σκιά του Αυγερινού;

"Πικρό γλυκό λεμόνι" 

Νόμιζα ότι τα είχα αφήσει όλα πίσω μου: τους ανθρώπους που μ’ ανάθρεψαν, τον τόπο όπου γεννήθηκα, το στεφάνι που φόρεσα…

Λένε πως η ανθρώπινη μνήμη είναι επιλεκτική… Μέχρι τη στιγμή που ένα γλυκό λεμονάκι θα την ξυπνήσει και θα τα θυμηθεί όλα…

Λιδωρίκι 1913. Η Ασημούλα κι ο Κωνσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν.

1914. Ξεσπάει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Στην Ελλάδα, το μίσος βενιζελικών και βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων.

1916. Έξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου, θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας.

1944. Το Λιδωρίκι καίγεται. Ένας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας.

Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη…

Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα

που φέρνει στο φως μία από τις άγνωστες πτυχές

της ελληνικής ιστορίας.

"Το ταξίδι της φωτιάς" 

ΓΑΛΛΙΑ 1506

Ο Μιχαήλ ακολούθησε γοργά τα βήματά της…

«Ποιος άγιος άραγε να γιόρταζε κι είχαν τέτοιο πανηγύρι σ’ εκείνον τον τόπο; Οι φλόγες ήταν ψηλές και θα πρέπει να έψησαν δεκάδες ελάφια κι άλλα τόσα ζαρκάδια κι αντιλόπες…»

«Έκαψαν τη μητέρα μου», απάντησε η Νηρηίς και συνέχισε να περπατά χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει πίσω.

ΣΗΜΕΡΑ

Η Νεφέλη, διακεκριμένη βοτανολόγος, δέχεται μιαν απρόσμενη επαγγελματική πρόταση τη στιγμή που η προσωπική της ζωή έχει γίνει στάχτη. Ο Νικολά Σαντέρ, ιστορικός και αρχαιολόγος, καλείται να φέρει στο φως ένα μεσαιωνικό χωριό, ενώ στην πραγματικότητα αποκαλύπτει κομμάτια του εαυτού του που ακόμη και ο ίδιος αγνοούσε την ύπαρξή τους. Ένα παλιό χειρόγραφο για βότανα και ρίζες κι ένα φιαλίδιο μ’ ένα μυστηριώδες περιεχόμενο θα τους φέρουν αντιμέτωπους μ’ ένα τρομερό μυστικό που χάνεται πίσω στο χρόνο, στη βόρεια Γαλλία του 1506.

Ένα μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτεια και πάθη, όπου μεσαιωνικοί θρύλοι και δοξασίες αναβιώνουν σήμερα μέσα από το επίπονο ταξίδι για την αναζήτηση της αυτογνωσίας, το ταξίδι της φωτιάς.

"Το κόκκινο σημάδι" 

Το κόκκινο σημάδι που έχει η Αργυρώ στο κορμί της από γεννησιμιού της είναι ένας οιωνός. Στο εξής θα καθορίζει τα βήματά της και θα χαράζει την πορεία της στη ζωή. Από την καταστροφή της Σμύρνης και την απώλεια των γονιών της θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη και θα ζήσει την προσφυγιά, για να καταλήξει σε οίκο ανοχής στην Αθήνα. Η γνωριμία της με τον κόμη Φαμπιέν ντε Φοντέν θα την οδηγήσει στο Παρίσι του Μεσοπολέμου, όπου θα γίνει η μούσα όλων των μεγάλων καλλιτεχνών της εποχής: Πάμπλο Πικάσο, Σαλβαδόρ Νταλί, Αντρέ Μπρετόν, Χένρι Μίλερ. Ακόμα και ο φλεγματικός Τζέιμς Τζόις θα υποκύψει στη γοητεία της. Θα ακολουθήσει η μεταπολεμική Νέα Υόρκη όπου η Αργυρώ, ως διάσημη γκαλερίστα, θα αναδείξει τους καλλιτέχνες που θα σφραγίσουν το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Το κόκκινο σημάδι θα συνεχίσει να της στέλνει μηνύματα. Μια πρόσκληση εγκαινίων, μια χαμένη φωτογραφία, μια απρόσμενη συνάντηση, και η Αργυρώ θα ’ρθει αντιμέτωπη με κομμάτια της ύπαρξής της που και η ίδια αγνοούσε.