Κριτική Βιβλίου “Θέλω να σε τρομάξω” της Μαρίας Μηλιαρά

Περίεργος τίτλος για βιβλίο που ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Όμως σε κάνει να θέλεις να το διάβασεις για να καταλάβεις το γιατί. Διαβάζοντάς το σου λύνονται όλες οι απορίες.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι προ των πυλών και γκρεμίζει συθέμελα τις οικογένειες πολλών ανθρώπων καθώς και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Έτσι γκρεμίζεται και η ζωή της 50χρονης Ελένης. Η ζωή της χωρίς προβλήματα και άγχη ανατρέπεται και αναγκάζεται να φυγαδευτεί από την Αυστρία στην Ελλάδα με τον ενός έτους εγγονού της Νικόλα, αφήνοντας τον άντρα της Κουρτ και τους γονείς της πίσω. Ο λόγος είναι το “κυνηγητό” του γαμπρού της, Λουκά, και κατ' επέκταση και την κόρης της, Άννας, από τους Ες Ες. Ο γαμπρός της κατά το ήμισυ εβραϊκής καταγωγής συνθηκολογείται σε μία εκ των αντιφασιστικών οργανώσεων και αυτό φέρνει και όλο του το περιβάλλον σε έκθεση και κίνδυνο.
Έτσι με τη βοήθεια του πατέρα της, η Ελένη θα καταφύγει αρχικά στην Ιταλία και από εκεί στην Ελλάδα, όπου θα πρέπει να κρυφτεί από όλους προκειμένου να σώσει τη ζωή του εγγονού της. Με νέα ταυτότητα θα πρέπει να επιβιώσει σε συνθήκες που δεν γνώριζε μέχρι τότε. Ο γολγοθάς και η αγωνία της στο κατακόρυφο θα γίνουν ο φόβος της και ο τρόμος της.
Στην Ελλάδα θα γνωρίσει ανθρώπους όπως την Αργυρώ, τον δάσκαλο Ανδρέα, την Μαργαρίτα και τον γιατρό Αλέξανδρο, οι οποίοι θα θελήσουν να τη βοηθήσουν και θα της ανοίξουν τις πόρτες των σπιτιών της αλλά και της καρδιάς τους. Ο καπετάν Θανάσης από την Ιταλία θα γίνει ο συνδετικός κρίκος για την επικοινωνία της Ελένης και του πατέρας της Γιάννη.
Θα καταφέρει άραγε να ξαναβρει την κόρη της και τον γαμπρό της; Θα ξανασυναντηθεί με τους γονείς της; Η απόσταση θα την χωρίσει από τον άντρα της ή η αγάπη τους είναι πιο δυνατή; Ο μικρός Νικόλας θα αγκαλιάσει και πάλι τους γονείς του για να ξαναβρει τη θαλπωρή και τη ζεστή αγκαλιά της μητέρας του;
Οι διάλογοι είναι αυτοί που κάνουν το βιβλίο πιο ευχάριστο σε μία ιστορία με τόσο πόνο και κακουχίες. Η ιστορία είναι άρτια δομημένη χωρίς υπερβολές και μελό κατστάσεις. Ακόμα και μέσα από τις άσχημες καταστάσεις η συγγραφέας καταφέρνει να βγάζει μία αισιόδοξη νότα όσο περισσότερο μπορεί.
Το βιβλίο είναι ένας ύμνος στην γυναικεία πυγμή, θέληση και αντοχή σε όσα χτυπήματα η μοίρα της επιφυλάζει. Η αγάπη υπερνικά πολλά εμπόδια και μπορεί μία αγκαλιά να χωρέσει πολλούς ανθρώπους. Ακόμα και η διαφορά κουλτούρας και συνθηκών είναι διάχυτες στην ιστορία και αποδεικνύει πως ο Έλληνας μπορεί να επιδείξει μεγάλη εμπιστοσύνη και καλοσύνη σε κάποιον άγνωστο και να τον πάρει υπό την προστασία του.




Βασιλική Διαμάντη